Πατέρας
Κάθε μέρα ο πατέρας μου δούλευε
Να μας βοηθήσει να τα βγάλουμε πέρα
Να δει τι θα φάμε
Να κρατήσει αυτά τα παπούτσια στα πόδια μου
Κάθε βράδυ ο πατέρας μου θα με έπαιρνε
Και θα με έβαζε στο κρεβάτι μου
Θα με φιλούσε στο κεφάλι
Αφού θα είχα πει όλες τις προσευχές μου
Μεγαλώνοντας μαζί του ήταν εύκολο
ο χρόνος κυλούσε
Τα χρόνια άρχισαν να πετούν
Γέρασε, το ίδιο και εγώ
Μπορούσα να το δω
πως η μαμά δεν ήταν καλά
Ο πατέρας το γνώριζε και βαθιά μέσα της το ήξερε και εκείνη
Το ήξερε και εκείνη
Όταν πέθανε
Ο πατέρας μου κατέρρευσε και έκλαιγε
και το μόνο που έλεγε ήταν "Θεέ,γιατί δεν πήρες εμένα!"
Κάθε βράδυ καθόταν στην κουνιστή πολυθρόνα και κοιμόταν
Δεν ανέβηκε ποτέ επάνω
Επειδή εκείνη δεν ήταν εκεί
Κάποια μέρα ο πατέρας μου,είπε
"Γιε μου, είμαι περήφανος για τον τρόπο που μεγάλωσες
που τα κατάφερες μόνος σου.
Θα είσαι εντάξει μόνος σου"
Κάθε φορά που φιλώ τα παιδιά μου
Τα λόγια του πατέρα μου βγαίνουν αληθινά
"Τα παιδιά ζουν μέσω εσένα.
Θα μεγαλώσουν και θα σ' αφήσουν και σένα επίσης"
Θυμάμαι ό,τι μου έχει πει ο πατέρας μου όλες τις λέξεις
Τα ζω κάθε μέρα
Με μεγάλωσε με αυτό τον τρόπο
Κάθε βράδυ ο πατέρας μου θα με έπαιρνε
Και θα με έβαζε στο κρεβάτι μου
Θα με έβαζε στο κρεβάτι μου
Αφού θα είχα πει όλες τις προσευχές μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου