Υπάρχουν δύο περιπτώσεις:
1) Ή ο ευράρχης Σόϊμπλε ήταν πολύ πιο άγριος απ' όσο θα ήθελε ο ίδιος, ακολουθούμενος από τις ορντινάντσες του, γιά να σύρει την αριστερή -μέχρι στιγμής- κυβέρνηση στις άκαμπτες θέσεις του, ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση της Αριστεράς έδωσε έναν δύσκολο αγώνα, κερδίζοντας μόνο χρόνο, προτεραιότητα ως προς την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης και ματαίωση των προγραμματισμένων απολύσεων-επαναπρόσληψη καθαριστριών, σχολικών φυλάκων, όλα αυτά χωρίς πρόσθετα μέτρα.2) Ή όλα αυτά ήταν μια άθλια κωμωδία, όπου όλα ήταν προσυνεννοημένα, ώστε μόλις το Γιούρογκρουπ, "με εντολή Σόϊμπλε" επικύρωνε την συμφωνία, να πήγαιναν αμφότεροι, Wolfgang και Αλέξης, Αλέξης και Wolfgang και να έλεγαν στους συμπατριώτες τους, ότι όλα έληξαν καλώς μεταξύ Ευρώπης και Ελλάδας.
Επειδή η αλήθεια, όπως και εδώ, βρίσκεται κάπου στην μέση, πρέπει να σημειωθούν τα εξής:
α) Τα παπαγαλοτρολάκια δεν είναι ελληνική ευρεσιτεχνία, και αν είναι, αποτελούν πλέον ιδιοκτησία του παγκόσμιου πνεύματος, ώστε να δρουν κατά βούλησιν των εντολέων τους σε όλη την ευρωπαϊκή, διαδικτυακή επικράτεια και όχι μόνον. Ο ρόλος τους είναι να εξιδανικεύουν τις νεοφιλελέ πολιτικές και να δολοπλοκούν εναντίον οποιουδήποτε αρθρώνει λόγο κατά, ή αποδομεί την κυρίαρχη νεοφιλελέ λογική. Π.χ. η αντίληψη περί τεμπελιάς των Ελλήνων είναι δικό τους κατόρθωμα μαζί με την Bild.
β) Ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης ακολουθούν μια κλιμακούμενη ένταση στα αιτήματά τους, η οποία θα φανεί συν τω χρόνω, κλιμακούμενη σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα που διδάσκουν ότι οι κοινωνικοοικονομικές αλλαγές που κατοχυρώθηκαν χωρίς αντιδράσεις από μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, ήταν αυτές που έγιναν με την πιο βραδεία κλιμάκωση και χωρίς να ανοίξει μύτη.
γ) Γνωρίζοντας ο ευράρχης Σόϊμπλε οτι η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει όρκους τιμής, να είναι το αντίθετο από τους προηγούμενους Yesmen, αδιαφορώντας αν είναι αριστερή ή δεξιά, γνώριζε επίσης πόσο πρέπει να πιέσει τον Βάρου, πόσο να εξευτελίσει το πουλιόν του τον ΝτάΪσελμπλουμ, πόσο να δώσει διαβεβαιώσεις στα άλλα μέλη του γιούρογκρουπ-ορντινάντσες του, που φοβόντουσαν μην γίνει κανένα μπαμ και διαλυθούν οι εύθραυστες οικονομίες τους, γνώριζε που θα καταλήξει η όλη ιστορία και ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.
δ) Από την άλλη πλευρά ο Βαρουφάκης ένας "αιρετικός" οικονομολόγος, "εκτελεστικός βραχίων" του διαπραγματευτικού team του ΥΠΟΙΚ, διεισδυτικός στις αντικρουόμενες ή αλληλεπικαλυπτόμενες οικονομικές θεωρίες, γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα όσο πολύ λίγοι στο "συνάφι", κατάφερε σε αυτό το γιούρογκρουπ να κατοχυρώσει την φήμη του απρόβλεπτου και συνάμα άκρως ετοιμόλογου διαπραγματευόμενου, εκτός της γενικότερης προβολής του δίπλα σε φωτογραφίες του Σόϊμπλε. Οι αναρτήσεις που τον θέλουν να είναι συνομιλητής νεοφιλελέ οικονομολόγων και αξιωματούχων, με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Δηλαδή αν μιλούσε μόνο με αριστερούς, αντιεξουσιαστές και τεταρτοδιεθνιστές οικονομολόγους, θα ήταν πιο παραγωγικός στην διαπραγμάτευση και δεν θα διολίσθαινε ενδεχομένως σε έναν Τζήμεροφάκη;
ε) Επειδή λοιπόν η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, ο μέν Σόϊμπλε πήγε την άλλη μέρα στους Γερμανούς και τους είπε οτι "βλέπετε οτι πάντα περνάει το δικό μας. Για αυτό τον λόγο σας κρατάγαμε σταθερούς τους μισθούς εδώ και είκοσι χρόνια. Μην μιλάτε καθόλου γιά τους γερμανούς υποαπασχολύμενους, μην μιλάτε γιά τους γερμανούς νεόπτωχους".
ζ) Ο δε Τσίπρας πήγε στους Έλληνες και τους είπε ότι κερδίσαμε 4 μήνες χρόνο για να αρχίσουμε το πρόγραμμά μας, κερδίσαμε την αξιοπρέπειά μας, για πρώτη φορά μας άκουσαν, χωρίς να στείλουν ένα ταπεινωτικό E-mail με εντολές, ενώ ανοίξαμε τον δρόμο για οιονεί διαπραγματεύσεις ως ισότιμος εταίρος.
Έχω ξαναγράψει στο παρελθόν για τον άχαρο ρόλο της Αριστεράς να παροτρύνει τον καπιταλισμό να δουλεύει κατά γράμμα, by the book. Τώρα ήρθε η ώρα της Αριστεράς να επιλέξει με ποιο τρόπο θα χειριστεί τις νεοφιλελέ δυσλειτουργίες του καπιταλισμού. Η πιο τρανταχτή δυσλειτουργία είναι η καταστρατήγηση του πανάρχαιου νόμου της προσφοράς και της ζήτησης στην μέχρι πορνείας ελεύθερη οικονομία του Θατσερομιλτονφριντμανισμού.
Ο Μίλτον Φρίντμαν είχε θέσει έναν περιορισμό στην ελευθεριακή διάσταση της οικονομίας που ευαγγελιζόταν: την απρόσκοπτη λειτουργία του νόμου της προσφοράς και ζήτησης. Εάν λοιπόν οι κεφαλαιοκράτες επιχειρηματίες ενός παραγωγικού κλάδου π.χ. γαλακτοκομικά, συμπήξουν ένα καρτέλ και εφαρμόζουν εναρμονισμένες πρακτικές τιμών πώλησης, αχρηστεύεται τελείως όλη η φέρελπις θεωρία της ελεύθερης οικονομίας μαζί με την αυτορρύθμισή της. Εάν τώρα έρθει κάποιος νεοφιλελές τεχνοκράτης και προτείνει έναν τρόπο που θα πειθαναγκάσει τον κεφαλαιοκράτη, από λαμόγιο να γίνει Κυρ Παντελής, αυτός θα είναι ο Ναζωραίος σε νεοφιλελέ έκδοση. Εάν δε έχει έφεση στα θαύματα, ας καταφέρει να πειθαναγκάσει πρώτα τους "επιχειρηματίες" που τζογάρουνε φούσκες, εικονικό χρήμα στα χρηματιστήρια, σε βάρος της πραγματικής οικονομίας, να τους "στρώσει" σε μιά παραγωγική δουλειά που θα βασίζεται ακριβώς στον κύκλο εργασίας-κατανάλωσης.
Τι θα κάνει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα τα σκουπίσει όλα αυτά στα γρήγορα κάτω από το χαλί και θα εξαγγείλει το πρώτο βήμα του "σοσιαλιστικού μετασχηματισμού", το τσάμπα εισιτήριο στα ΜΜΜ μέχρι τις 9:00, για να διπλασιάσει την τιμή του μετά από μερικές μέρες, εν είδει ΑΓΠ (πατέρας του ΓΑΠ);
Δεν μας έχει δώσει τέτοια ανησυχητικά δείγματα γραφής ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι πρώτες μέρες διακυβέρνησης, μάλλον μια σχολαστική προετοιμασία δείχνουν, άλλωστε οι συνθήκες που άφησε πίσω του ο Αρμαγεδδών των Σαμαροβενιζέλων δεν επιτρέπει να αφεθεί τίποτε στην μοίρα του.
Άρα η δουλειά που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να επαναφέρει τον καπιταλισμό στα γράδα του, με άλλα λόγια να ταράξει όλους τους εμπλεκόμενους στην νομιμότητα. Γιατί οι γερμανικές εταιρείες, ενώ εκτός Γερμανίας επιδίδονται σε όργιο παρανομιών για τα συμφέροντά τους, εντός, είναι υποδείγματα εταιρειών. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, κατακεραυνώνει κάθε ατασθαλία εντός, βοηθά δε με το κύρος της σε οικονομικές υποθέσεις που φτάνουν στο δικαστήριο. Βλέπε γερμανική διαχείριση Αερολιμένα Σπάτων που χρωστά πάνω από 600 εκτμ ευρώ ΦΠΑ.
Αυτός είναι ο δρόμος προς το παρόν, συγκερασμένος με απέραντη ευαισθησία και παροχές προς τους εξαθλιωμένους συμπολίτες μας. Γνωρίζω οτι δυσαρεστείται με τα παραπάνω συγκεκριμένη τυπολογία Αριστερών. Ας αναλογιστούμε οτι η απορρύθμιση που επιφέρει στο σύστημα και το
Κράτος η νεοφιλελαίλαπα καθιστά απαγορευτική κάθε προσπάθεια επαναφοράς της όποιας κοινωνικής δομής, ενώ σκοτώνει κάθε αλληλέγγυο συναίσθημα, κάθε έννοια συλλογικότητας.
Εν κατακλείδι ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει από το γιούρογκρουπ αξιοπρεπής με το κεφάλι ψηλά. Τα "πατρικά" λόγια του ΣόΪμπλε ειπώθηκαν γιά να ακουστούν στο εσωτερικό του ακροατήριο ότι μιλάει σαν πατερούλης προς τους Έλληνες που "έχασαν". Άλλωστε οι Γερμανοί ονομάζουν την Μέρκελ "μανούλα". Οι συσχετισμοί που προωθούνται από την χειραγώγηση και την προπαγάνδα δεν άφησε κανέναν από αυτούς που είναι σε παρόμοια θέση με την Ελλάδα να χειροκροτήσει, να χαρεί. Η πρώτη κίνηση έγινε. Έσπασε το άβατο και το αλάθητο του Ιερατείου. Δεν θέλω να φανταστώ καθόλου την ΝΔ με αυτοδυναμία εδρών στις τελευταίες εκλογές. Αυτόν τον εφιάλτη δεν ξέρω πως θα τον άντεχα.
Για πρώτη φορά μιλάμε ως ισότιμος εταίρος και διεκδικούμε στην Ευρώπη χωρίς να μας εκλαμβάνουν ως μια ενοχλητική λεπτομέρεια.
Για πρώτη φορά μιλάμε ως ισότιμος εταίρος, διεκδικούμε στην Ευρώπη και μας εκλαμβάνουν ως ενοχλητικούς, αλλά όχι λεπτομέρεια.
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα και τα λαμόγια θα καραδοκούν παντού να εκμεταλλευτούν τις δυσλειτουργίες και στρεβλώσεις του συστήματος για τα προσωπικά τους ο καθένας, ή συλλογικά συμφέροντα. Το να επιδιορθώνεις τον Καπιταλισμό με σκοπό να τον ανατρέψεις, εκτός από οξύμωρο, είναι και συσσίφειο σχήμα. Η τελευταία γόρδια λύση είχε δύο εναλλακτικές : Βάρκιζα ή σταλινοκρατικό καπιταλισμό.
Αν λοιπόν δεν ξέρεις που πατάς και που πηγαίνεις στον άχαρο ρόλο να "επιδιορθώνεις" τον Καπιταλισμό, read the fucking manual!
Ο Μπαγασάκος
πηγή http://www.ramnousia.com