Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.:ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ ΤΗΣ Δ.Α.Σ.-Ο.Τ.Α. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ «aftodioikisi.gr»

Αθήνα, 29 Μαΐου 2018
Αριθμ. Πρωτ.: 728
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους εργαζόμενους, που εκπροσωπεί οφείλει να απαντά σε κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της λειτουργίας της και πλήγματος της αξιοπιστίας της. Πόσο μάλλον όταν οι υπονομευτές έχουν βοήθεια και... «εκ των έσω».
Σε Δελτίο Τύπου της Δ.Α.Σ.-Ο.Τ.Α., η οποία εκπροσωπείται στην Ομοσπονδία και συμμετέχει στο Προεδρείο και κατέχει την θέση του Γενικού Γραμματέα στην Εκτελεστική Επιτροπή (Βασίλης Πετρόπουλος) που εκδόθηκε την Παρασκευή 18 Μαΐου 2018, αναφέρεται ψευδώς πως ουδέποτε αποφασίστηκε η άσκηση αγωγής κατά της ιστοσελίδας «aftodioikisi.gr» και αυτή η ενέργεια ήταν εν αγνοία της εν λόγω παράταξης.
Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική και φυσικά γι' αυτό υπάρχουν όχι μόνο επιχειρήματα αλλά και «ντοκουμέντα». Στις 29 Δεκεμβρίου του 2017 ο Γενικός Γραμματέας της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. Βασίλης Πετρόπουλος υπέγραψε το υπ΄ αριθμ.: 11876/29-12-2017 Ένταλμα Πληρωμής, εξόφλησης Τιμολογίου Παροχής Υπηρεσιών της Δικηγόρου Αθηνών «ΤΣΙΠΡΑ ΜΑΡΙΑ-ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ» για την εργασία «Σύνταξη και κατάθεση αγωγής Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. κατά του κ. Βούζα».
Επίσης, στις 5 Ιανουαρίου 2018 πρωτοκολλήθηκε (14/5-1-2018) στην Γραμματεία της Ομοσπονδίας το κατατεθειμένο στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (Ειδική Διαδικασία Περιουσιακών Διαφορών) δικόγραφο του Δικηγορικού Γραφείου «ΜΑΡΙΑ-ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΤΣΙΠΡΑ», το οποίο κοινοποιήθηκε σε όλα τα Μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.
Όσοι παραβλέποντας ακόμη και την υπογραφή τους και επικαλούνται επιλεκτικά «αμνησία» περιμένουμε να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αναμένουμε από τον επικεφαλής της Δ.Α.Σ.-Ο.Τ.Α. και Γενικό Γραμματέα της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Βασίλη Πετρόπουλο είτε να ανακαλέσει τα όσα ψευδώς υποστήριξε ή να αναλάβει την ευθύνη της υπογραφής του. Δεν μπορεί να έχουν «και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».
Η δημοσιογραφική εύνοια δεν είναι το παν και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνεται αφορμή για την παραπληροφόρηση των εργαζομένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και απαξίωση του κύρους της Ομοσπονδίας. Η συνδικαλιστική ανεξαρτησία και συνέπεια δεν μπαίνουν στο ζύγι.

ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.

Συμβασιούχοι Δ. Τρικκαίων: Απορρίφθηκε η προσωρινή διαταγή -Άνεργοι από αύριο

 
Δικαστήριο  είχαν χθες οι συμβασιούχοι -παρατασιούχοι του Δ. Τρικκαίων για την προσωρινή διαταγή. Ειπώθηκε στο δικαστή από πλευράς Δήμου ότι οι εργαζόμενοι είναι αναγκαίοι και ότι ο Δήμος τους χρειάζεται και θέλει να τους κρατήσει μέχρι τα οριστικά αποτελέσματα τις 3κ/2018 γιατί από τα 31 άτομα που ζητούσε ο Δήμος έρχονται μόνο 15 και, συνεπώς, δεν «βγαίνει» η υπηρεσία καθαριότητας.
Εκτός από το δικηγόρο του Δήμου θέση πήρε και ο γενικός γραμματέας που και ο ίδιος από την πλευρά του, εισηγήθηκε την παραμονή τους στο Δήμο.
Ωστόσο, ο δικαστής δεν έδειξε την ίδια διάθεση απέναντι στους συμβασιούχους και έτσι χάθηκε η προσωρινή διαταγή προς απογοήτευση όλων. Αποτέλεσμα από αύριο οι άνθρωποι αυτοί να είναι άνεργοι.
πηγή  http://www.aftodioikisi.gr

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ 30-5-2018

πηγή https://www.facebook.com/marios.lolos.1?hc_ref=ARQlu_0S2V8gMMVaDz6nInRjaXXrz8Wra24dv1UZsroge6XuZayVJbi27t_76JU7G14&fref=nf

Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. :ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ Γ.Σ.Ε.Ε. – Α.Δ.Ε.Δ.Υ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΜΑΙΟΥ 2018

 ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ.: 730/29-05-2018
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. καλεί τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση νασυμμετάσχουν μαζικά και δυναμικά στην 24ωρη Πανελλαδική Απεργία πουέχουν προκηρύξει για την Τετάρτη 30 Μαΐου 2018 η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και η Γ.Σ.Ε.Ε.,όπως και στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας που θα γίνει στις 11:00 το πρωί τηςίδια ημέρας στην Πλατεία Κλαυθμώνος ενάντια στις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που συνεχίζει να εφαρμόζει και η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. κατ'εντολή των δανειστών. Η δήθεν «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια που υπόσχεται η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. δεν είναι τίποτε άλλο παρά το πρόσχημα για να συνεχιστεί η ίδιαεξοντωτική πολιτική που ασκείται εδώ και οκτώ χρόνια σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.Απόδειξη αυτού, το «επικαιροποιημένο μνημόνιο» και τα προαπαιτούμενα,μέτρα που έχει συμφωνήσει με τους δανειστές η συγκυβέρνηση και ετοιμάζεται να ψηφίσει για να κλείσει η τέταρτη αξιολόγηση και να ανοίξει ένας νέος κύκλος επιτροπείας και αυστηρής λιτότητας. Ο νόμος «Κατρούγκαλου» είναι η λαιμητόμος για το συνταξιοδοτικό, αφούμε την πλήρη εφαρμογή του η κυβέρνηση στοχεύει να εξοικονομήσει 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δισ. ευρώ. Αποτέλεσμα οι νέες περικοπές στις κύριες συντάξεις, η κατάργηση των ώριμων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών,η μείωση των επικουρικών συντάξεων και η περαιτέρω μείωση του ΕΦΑΠΑΞ. Η επερχόμενη αύξηση στον ΕΝΦΙΑ μέσω των νέων αντικειμενικών αξιών, η αύξηση της έμμεσης και άμεσης φορολογίας, οι επερχόμενες μειώσεις στο αφορολόγητο μέχρι την οριστική κατάργησή του, η κατάργηση του ειδικού καθεστώτος φορολογίας στα νησιά, είναι απόρροια της ίδιας μνημονιακής πολιτικής που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. H συγκυβέρνηση με την προσχηματική αξιολόγηση σε συνδυασμό με την απεργοσπαστική «ντροπολογία Γεροβασίλη», αποδεικνύουν ότι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση βρίσκονται και πάλι στο στόχαστρο.Στην ίδια κατεύθυνση και το πρόγραμμα «Κλεισθένης» που δεν επιλύει τα χρόνιαπροβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των εργαζομένων σε αυτή, αλλά υποκρύπτει σημαντικές αλλαγές και προσπάθειες ιδιωτικοποιήσεων υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων των Δήμων.
Φτάνει πια με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που φορτώνουν μονίμωςτα βάρη στον ελληνικό λαό. Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να αντιδράσουν, να ανατρέψουν και να ακυρώσουν την αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων. Ζητούν κατάργηση του νόμου «Κατρούγκαλου» και της «ντροπολογίας»Γεροβασίλη, ζητούν μισθούς και συντάξεις αξιοπρέπειας, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με ταυτόχρονη κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, να μπει τώρα φρένο σε κάθε σχέδιο αλλαγής στον συνδικαλιστικό νόμο, στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και στην φορολογική επιδρομή.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α.

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.:ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ Ε.Δ.Σ.Ν.Α.ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 31 ΜΑΙΟΥ 2018.

Αθήνα, 29 Μαΐου 2018

Αριθμ. Πρωτ.:735
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., συμπαραστέκεται στους εργαζόμενους στον Ε.Δ.Σ.Ν.Α. και στηρίζει τις ομόφωνες αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του Σωματείου Εργαζομένων για Κινητοποιήσεις, Δράσεις και Παραστάσεις Διαμαρτυρίας που προγραμματίζουν.
Η Γενική Συνέλευση του Σωματείου Εργαζομένων στον Ε.Δ.Σ.Ν.Α. καταγγέλλει, μεταξύ άλλων, αποκλεισμούς εργαζομένων από την Υπερωριακή εργασία, καθυστερήσεις στην καταβολή σε χρήμα των Μέσων Ατομικής Προστασίας παρελθόντων ετών που δεν χορηγήθηκαν (Ν. 4483/17 άρθρο 97), καθυστερήσεις στις διαδικασίες κατάταξης εργαζομένων Ι.Δ.Α.Χ. σύμφωνα με τις δικαστικές αποφάσεις. Καταγγέλλει επίσης την πλήρη αδιαφορία και αδράνεια της Διοίκησης του Συνδέσμου στο θέμα χωροθέτησης Χ.Υ.Τ.Α., καθώς η υπάρχουσα κατάσταση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξάντληση της Β΄ Φάσης το αργότερο σε ένα χρόνο από σήμερα και στην λειτουργία του Ε.Μ.Α.Κ. αποκλειστικά με Δημόσιο Χαρακτήρα με ταυτόχρονη εξασφάλιση πρόσληψης του απαραίτητου προσωπικού.
Για τους λόγους αυτούς, η Γενική Συνέλευση αποφάσισε να διεκδικήσει κινηματικά και αγωνιστικά την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων και την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους, προκηρύσσοντας 24ωρη Απεργία για τους εργαζόμενους στον Σύνδεσμο, την Πέμπτη 31 Μαΐου 2018.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., καλύπτει συνδικαλιστικά και στηρίζει τις κινητοποιήσει των μελών του Συλλόγου Εργαζομένων στον Ε.Δ.Σ.Ν.Α. και παράλληλα καλεί όλους τους εργαζόμενους που απασχολούνται στον Σύνδεσμο, να συμμετέχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις.
Καλεί την Πρόεδρο του Ε.Δ.Σ.Ν.Α. και Περιφερειάρχη κα Ρένα Δούρου να σταματήσει να αδιαφορεί επιδεικτικά για τα πολλά και μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων στον Σύνδεσμο και να προγραμματίσει άμεση συνάντηση με το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Για την Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Νίκος Τράκας Βασίλης Πετρόπουλος

Ο «Δρόμος» του Λευτέρη Παπαδόπουλου και του Μίμη Πλέσσα

Κυκλοφόρησε το 1969 από τη LYRA και θεωρείται ένας από τους εμπορικότερους - αν όχι ο εμπορικότερος - δίσκος της ελληνικής δισκογραφίας... Αναφέρομαι στο «Δρόμο» σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου με τον Γιάννη Πουλόπουλο, τη Ρένα Κουμιώτη και την Πόπη Αστεριάδη και δώδεκα πασίγνωστα τραγούδια…

1. Γέλαγε η Μαρία (Γιάννης Πουλόπουλος)
2. Φραγκόκλησσα (Γιάννης Πουλόπουλος - Πόπη Αστεριάδη)
3. Μέθυσε απόψε το κορίτσι μου (Γιάννης Πουλόπουλος)
4. Ο τρελός (Γιάννης Πουλόπουλος)
5. Πρώτη φορά (Ρένα Κουμιώτη)
6. Πήρα σύννεφο δυο τόπια (Γιάννης Πουλόπουλος)
7. Ξημερώνει Κυριακή (Γιάννης Πουλόπουλος)
8. Η Μυρσίνη βάζει τα άσπρα (Γιάννης Πουλόπουλος - Πόπη Αστεριάδη)
9. Δώδεκα μαντολίνα (Γιάννης Πουλόπουλος)
10. Το άγαλμα (Γιάννης Πουλόπουλος)
11. Δώσε μου το στόμα σου (Ρένα Κουμιώτη)
12. Έπεφτε βαθιά σιωπή (Γιάννης Πουλόπουλος)

Μπουζούκι έπαιξε ο Στέλιος Ζαφειρίου και την ηχογράφηση έκανε ο Στέλιος Γιαννακόπουλος. Το μοναδικό εξώφυλλο είναι έργο του Σπύρου Βασιλείου. Σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές οι πωλήσεις του δίσκου έχουν ξεπεράσει μέχρι σήμερα το ένα εκατομμύριο. Τον τελευταίο καιρό βέβαια διάβασα διάφορα δημοσιεύματα, που αναφέρουν πως ο «Δρόμος» έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα τρία ή τρισήμιση εκατομμύρια δίσκους και χωρίς να έχω καμία διάθεση να αμφισβητήσω αυτά τα νούμερα, δεν ξέρω από πού προκύπτουν και πώς έγινε τέτοια ραγδαία αύξηση πωλήσεων. Τα νούμερα βεβαίως έχουν ελάχιστη σημασία μπροστά στην καλλιτεχνική αξία και τη διαχρονικότητα του έργου.

Έχουν λεχθεί πολλά κι έχουν γραφτεί δεκάδες αναλύσεις επί αναλύσεων για τον «Δρόμο». Έτσι, από το να προχωρήσω σε μια ακόμα παρόμοια ανάλυση, προτίμησα να «δώσω το λόγο» στους δημιουργούς του δίσκου, που μέσα από μαρτυρίες τους, αναφέρονται στην εποχή και την ιστορία της δημιουργίας του. Είναι βέβαιο άλλωστε, πως εκείνοι τα περιγράφουν πολύ καλύτερα από μένα.

Στο οπισθόφυλλο του δίσκου υπάρχει ένα ανυπόγραφο κείμενο- με γραφή που θυμίζει αρκετά αυτή του Λευτέρη Παπαδόπουλου - που λέει τα εξής:

Η πλατεία Βικτωρίας λεγόταν άλλοτε πλατεία Κυριακού. Δεν είχε, τότε, μεγάλα σπίτια και κοσμικά ζαχαροπλαστεία με ομπρέλες. Είχε μόνο παιδιά. Πολλά παιδιά. Που παίζανε μπάλα με πάνινα τόπια στο χωματόδρομο της Αριστοτέλους, που άνοιγαν τα κεφάλια τους σε πετροπόλεμους στην οδό Φυλής.Κοκκαλιάρικα, πολλά ξυπόλητα, με μια χαρακιά πίκρας ανάμεσα στα μάτια, τα παιδιά της πλατείας Κυριακού, είχανε μιλήσει με το θάνατο, γι’αυτό κι αγαπούσανε πολύ τη ζωή. Στο κτίριο του Β’ Γυμνασίου Αρρένων, στη Χέυδεν, ήσαν Γερμανοί. Πιο κάτω, στην Αλκιβιάδου, Ιταλοί. Στη Φερρών, στη Φιλιππίδου και στη Φωκαίας, στην Αινιάνος, ως πέρα στη Στουρνάρα, υπόγεια, πούλαγαν ένα φτηνό, αποτρόπαιο έρωτα. Και σε κάθε γωνιά, μπροστά σε καφενεία και σε μπιλιάρδα, αγόρια 7-14 ετών, με λούπινα, με παστέλια, με μια οκά χαρούπια. Και δίπλα στη σκιά του στρατού κατοχής, στη σκόνη του δρόμου, στην κάψα του μεσημεριού, στην παγωνιά του βοριά και της πείνας, πλάι στα υπόγεια του άθλιου έρωτα, βλάσταινε κι άνθιζε ολοένα, χωρίς τίποτα μέσα σ’αυτά τα μαύρα χρόνια να μπορεί να το εμποδίσει, το ωραιότερο το πιο αγνό λουλούδι της αγάπης.

Το λουλούδι της αβέβαιης εφηβείας, που δεν ξεχωρίζει ακόμα από τα παιδιάτικα τα χρόνια, κι ύστερα η ολοκληρωμένη ερωτική γνωριμία, τότε που ο νέος άντρας ξεχνάει τον χτεσινό έφηβο, για να συνεχίσει το παιχνίδι του έρωτα και της ζωής, που ύπουλα, απότομα και πρόωρα μεταμορφώνεται σε παιχνίδι του θανάτου.Στα παιδιά της Κατοχής, που μεγάλωσαν στο δρόμο, στο Θησείο, στο Πολύγωνο, στη Βάθη, στα Σεπόλια, στα Εξάρχεια, στην Κυψέλη, παντού, παντού στην Αθήνα και στην Ελλάδα, αφιερώνεται αυτός ο δίσκος. Αλλά και στους πιο νέους απευθύνεται. Για να τους σεργιανίσει στα τοπία της γειτονιάς- μιας εποχής που δεν γνώρισαν - μ’ ένα τραγούδι ζωής έρωτα και θανάτου.Ο Γιάννης Πουλόπουλος, πολύ νέος, δεν γνώρισε ο ίδιος αυτά τα χρόνια, αλλά με την ευαισθησία του και την ωριμότητα του αισθάνεται και ερμηνεύει το τραγούδι αυτό του Λευτέρη Παπαδόπουλου και του Μίμη Πλέσσα, το τραγούδι, αυτό του Λευτέρη Παπαδόπουλου και του Μίμη Πλέσσα, το τραγούδι του έρωτα και του θανάτου, το τραγούδι της ζωής. Μαζί του τραγουδούν η Πόπη Αστεριάδη και η νέα τραγουδίστρια Ρένα Κουμιώτη.Στην αυτοβιογραφία του που εκδόθηκε το 1996 ο Μίμης Πλέσσας αναφέρεται μοιραία και στην ιστορία του «Δρόμου»:

Συνηθίζαμε να μοιράζουμε μία στο σπίτι του και μία στο δικό μου τις συναντήσεις μας που ποτέ δεν ήσαν άμοιρες κι από κουβέντες δουλειάς. Ήταν ώρες συντροφιάς, γιατί με τις πρώτες επιτυχίες μας με τον Λευτέρη τον Παπαδόπουλο συνδεθήκαμε με φιλία, που όσο περνούσε ο καιρός έδενε μέσα από την αμοιβαία εκτίμηση, την οικειότητα αλλά και το σεβασμό που έτρεφε ο ένας για τη δουλειά του άλλου.Σημαδιακή βραδιά εκείνη στο σπίτι του Λευτέρη, που καθισμένος στο γραφείο του περίμενα να τελειώσει μια κουβέντα με την εφημερίδα του, γιατί ο Λευτέρης είχε ήδη κάνει σημαντικά βήματα σαν δημοσιογράφος. Σκόρπια πάνω στο γραφείο του ήσαν κάτι χειρόγραφα. Ξέροντας το γραφικό του χαρακτήρα, άρχισα να διαβάζω κι ένιωσα να με πλημμυρίζει μια ανείπωτη τρυφεράδα. Τα γραπτά του Λευτέρη περιγράφανε τα εφηβικά μου χρόνια, τα χρόνια μου μέσα στην Κατοχή. Μάζεψα όσα βρήκα εκεί μπροστά μου - τι σύμπτωση, ήταν δώδεκα - κι αμέσως σκέφτηκα, ένας μεγάλος δίσκος (μέχρι τότε δεν είχαμε κάνει μεγάλο δίσκο με το Λευτέρη). Μου ήρθε κι ο τίτλος: «Τα Άγουρα Χρόνια», ξεχνώντας το ομώνυμο μυθιστόρημα του Κρόνιν. Του είπα «θα τα πάρω». Απρόθυμα μου τα έδωσε, γιατί δεν πίστευε ότι αυτά μπορούσε να είναι υλικό για τραγούδια. Φοβόταν τη διάχυτη ευαισθησία, γιατί περιείχαν και τις δικές του μνήμες και δεν τους είχε δώσει τη μορφή κουπλέ - ρεφρέν, που δίνει τη γνώριμη δύναμη στο τραγούδι. Ήταν της τύχης μας γραφτό δυο μέρες αργότερα να τα έχω γράψει όλα, τα έντεκα χωρίς ρεφρέν. Ενθουσιασμένος από το αποτέλεσμα, του τα έπαιξα και τον έπεισα να τα παρουσιάσουμε στον αξέχαστο φίλο Αλέκο Πατσιφά στη «Λύρα». Αποκτήσαμε έτσι κι άλλον ενθουσιώδη υποστηρικτή που βάφτισε και το έργο: «Ο Δρόμος»!

Με την ανδρική φωνή του συνεργάτη μας της εποχής εκείνης Γιάννη Πουλόπουλου, μια καινούρια γυναικεία φωνή που πρότεινε ο Λευτέρης, την Ρένα Κουμιώτη, και την Πόπη Αστεριάδη ξεκινήσαμε να φτιάξουμε έναν δίσκο που είχε κι άλλα παράξενα: ηχογραφήθηκε στο στούντιο της Κολούμπια σε δέκα ώρες παρά ένα τέταρτο! Λες κι οι μουσικοί που ήρθαν για να παίξουν ήξεραν από πριν το έργο.Την ηχογράφηση έκανε ο Στέλιος Γιαννακόπουλος που άφησε απείραχτη τη δύναμη και τη φρεσκάδα που είχαν οι ενορχηστρώσεις μου. Δύο μέρες μετά οι τραγουδιστές είπαν μία κι έξω τα τραγούδια! Έτσι αποκτήσαμε ένα δίσκο που για μας ήταν ακριβή στιγμή κατάθεσης ψυχής και που έγινε ορόσημο στην ελληνική δισκογραφία. Ήταν ο πρώτος χρυσός δίσκος (τα 50.000 αντίτυπα θέσπισαν το βραβείο του χρυσού δίσκου), και «Ο Δρόμος» των Λ. Παπαδόπουλου και Μ.Πλέσσα χρόνο με τον χρόνο έκανε μεγαλύτερη επιτυχία. Έγινε πλατινένιος, αδαμάντινος… Σύντομα ο δρόμος μας αυτός έγινε λεωφόρος και τελικά εθνική οδός! Όποια όμως κι αν ήταν η επιτυχία του, σαν δίσκος είχε κι άλλες παραξενιές. Κανένα από τα δώδεκα τραγούδια του δεν ξεχώρισε σαν «η επιτυχία του δίσκου». Όλα ακούγονταν το ίδιο ευχάριστα, εξ άλλου και οι πρωτεργάτες μεταξύ μας είχαμε διαφορετική γνώμη. Ο Αλέκος Πατσιφάς θεωρούσε «ξένο σώμα» στο έργο το «Ξημερώνει Κυριακή» (το μόνο που είχε ρεφρεν). Εγώ δεν έβρισκα ταιριασμένο το «Πήρα σύννεφο δυο τόπια», ενώ από την άλλη αυτό ήταν το αγαπημένο του Λευτέρη που δεν καταλάβαινε την παραξενιά που είχε σαν ζεϊμπέκικο το «Μέθυσ’απόψε το κορίτσι μου»! Ξεχάσαμε όμως κάθε επιφύλαξή μας όταν η μεγάλη Κατίνα Παξινού, ακούγοντας τον δίσκο που της παρουσίασε ο αξέχαστος θεατρικός επιχειρηματίας Τάκης Μακρίδης, δέχθηκε να δώσει στο θέατρό της για μουσικές παραστάσεις που θα αφορούσαν το έργο αυτό. Στο θέατρο «Κατίνα Παξινού» την εποχή εκείνη η μεγάλη ηθοποιός έπαιζε το «Μάνα Κουράγιο» του Μπρεχτ.Άντε όμως να πείσω τον Λευτέρη να δώσει θεατρική δομή στο έργο μας. Η δική μου πρόταση ήταν να κάνουμε ένα μουσικό χρονικό της εποχής. Η ιδέα τον γαργάλαγε, αλλά δεν είχε γράψει ποτέ θεατρικό έργο. Ο ενθουσιασμός όμως και η επιμονή μου τον έκαναν να δοκιμάσει. Με πονηριά φρόντισα να μπάσω στην προσπάθειά μας αυτή, ανθρώπους που πίστευα πως θα μπορούσαν να πετύχω και στον θεατρικό χώρο. Έτσι ζήτησα από τον κινηματογραφικό σκηνοθέτη και φίλο Πέτρο Λύκα, που χρόνια συνεργαζόμασταν γιατί είχε την ευθύνη του μοντάζ στις ταινίες της «Φίνος Φιλμς», να σκηνοθετήσει τον θεατρικό «Δρόμο». Ανέθεσα ακόμα στον Στέργιο Δελιαλή την σκηνογραφία, που απαιτούσε ταλέντο και αρχιτεκτονική γνώση, μια και θα’πρεπε με εύκολο τρόπο να μπαίνουν και να βγαίνουν τα δικά μας σκηνικά στα υπάρχοντα που υπηρετούσαν την παράσταση της Κατίνας Παξινού. (Οι παραστάσεις του «Δρόμου» γίνονταν δύο την Δευτέρα και μία την Τρίτη που αργούσε το θέατρο).

Ζήτησα ακόμα από τον Γιάννη τον Φλερύ, που με το ταλέντο του έκανε τα μουσικά μας έργα να φαντάζουν, να δουλέψει μαζί μας και να κινήσει το έργο μας. Ήξερα την παιδεία που είχε αποκτήσει από τα χρόνια που είχε ζήσει στο Παρίσι και την πείρα που είχε κερδίσει από τα χρόνια του στην Αμερική. Γράφτηκε λοιπόν το θεατρικό «Ο Δρόμος» με την δομή που είχα φανταστεί. Δέχτηκαν οι συνεργάτες την πρότασή μου να χρησιμοποιήσουμε νέους ηθοποιούς, νέα ταλέντα.Πέσαμε με τα μούτρα στην προετοιμασία. Ο «Πετρολύκος» (έτσι τον λέω εγώ) μας επισήμανε την ανάγκη τριών ακόμα τραγουδιών για να υπηρετήσουν την θεατρική δομή. Έτσι γράψαμε με τον Λευτέρη το «Έξι τους βαράγανε», το σημαντικό «Απόψε αντάμωσα τον χάρο», που έκλεινε την πρώτη πράξη και το ανυπέρβλητο «Μίλα μου για την Λευτεριά» που άνοιγε το δεύτερο μέρος της παράστασης. Χρειάστηκαν ακόμα οι μουσικές γέφυρες που υποκρουσιακά θα έδεναν την παράσταση και ένα μικρό κομμάτι 20 δευτερολέπτων, γιατί δέχτηκε ο Γιάννης ο Φλερύ να εμφανίζεται στο έργο μας. Έβγαινε στη σκηνή παριστάνοντας έναν ηδονοβλεψία που πλησιάζοντας ένα σκοτεινό παγκάκι του πάρκου απομακρυνόταν αμέσως σεβόμενος τον αγνό νεανικό έρωτα των δύο πρωταγωνιστών. Η συμμετοχή του αυτή επαινέθηκε απ’όλους τους θεατρικούς μας κριτικούς.Καρδιοχτύπια, αγωνίες, η πρεμιέρα… Γέμισε το θέατρο με νέους, αλλά και από την δεύτερη κόλας εβδομάδα, στην τέταρτή μας παράσταση ήρθε και με βρήκε ο ιστορικός του νεοελληνικού θεάτρου Γιάννης Σιδερής, που με αγκάλιασε, με φίλησε και μου είπε: «Σήμερα δεν μπορείτε να καταλάβετε τι καταφέρατε να κάνετε για το ελληνικό μουσικό θέατρο. Να σας έχει ο Θεός καλά, και θα τα πούμε ύστερα από χρόνια…»Αυτό μας εμψύχωσε. Περισσότερο όμως μας εμψύχωνε το γεγονός ότι οι παραστάσεις μας γέμιζαν με νέους που ακούγοντας το «Μίλα μου για την Λευτεριά» από την Κουμιώτη έκαναν τα «μπράβο» και τα χειροκροτήματα να ξεκινάνε από το υπόγειο θέατρο και ν’ακούγονται στην ταράτσα του «Ρεξ». Έλα όμως που σε κάποια από τα διπλανά κτίρια υπήρχε μια υπηρεσία της χούντας που δεχόταν τα παράπονα από τους χαφιέδες- που δεν έλειψαν από καμιά ιστορική στιγμή αυτής της χώρας! Εκεί άρχισαν να φτάνουν καταγγελίες ότι επιτελούσαμε αντιστασιακό έργο. Οι κριτικοί και οι εφημερίδες η μία μετά την άλλη ξεχώριζαν και επαινούσαν την παράσταση. Την τελευταία μέρα της κυκλοφορίας της η εφημερίδα «Έθνος» αφιερώνει τετράστηλο με ύμνους για την παράσταση της Λευτεριάς. Νιώθαμε πως τα ψωμιά μας ήταν μετρημένα.Δεν άργησαν να έρθουν από την Προεδρία της Κυβέρνησης με το τελεσίγραφο «ή βγάζετε το τραγούδι “Μίλα μου για την Λευτεριά” ή κατεβαίνει η παράσταση». Πήγα στην Προεδρία που ήταν στην οδό Μέρλιν (τι σύμπτωση- απέναντι από το κτίριο όπου με είχαν δείρει οι Γερμανοί). Μπήκα μέσα και ζήτησα τον αξιωματικό που υπέγραφε το χαρτί που μας είχαν στείλει. Άφησα την πίστη μου να με γεμίσει, την οργή μου να με εμψυχώσει και, κοιτάζοντάς τον στα μάτια, του είπα: «Κι ο όρκος που έδωσες, παλικάρι, για να προασπίζεις την Λευτεριά, το ότι στέκεσαι όρθιος δίπλα στην σημαία όταν ακούς τον Εθνικό Ύμνο να λέει “Χαίρε ω Χαίρε Λευτεριά” δεν σε κάνει να ντρέπεσαι γι’αυτό που έγραψες εδώ; Ζητάς να κατέβει ένα έργο επειδή κάποια στιγμή Έλληνες πατριώτες τραγουδάνε “Μίλα μου για τη Λευτεριά να μην την λησμονήσω”. Ντροπή σου». Και προτού προλάβει να αντιδράσει, άνοιξα την πόρτα κι έφυγα.Βέβαια την επόμενη κιόλας απαγορεύτηκαν οι παραστάσεις. Όμως κι αν έσβησαν τα φώτα της σκηνής, η παράσταση δεν έσβησε στην μνήμη όσων την είδαν. Κι όταν στα χρόνια της μεταπολίτευσης το επέτρεψε η λογοκρισία, μαζί με τον «Δρόμο» ολοκληρώσαμε και τον δίσκο «Μίλα μου για την Λευτεριά» που ήταν η φυσική μου συνέχεια.Σήμερα που τα γράφω όλα αυτά προσπαθώ να πείσω τον Λευτέρη πως αξίζει να βγάλουμε άλλη μια φουρνιά νέους ηθοποιούς και τραγουδιστές και να ανεβάσουμε στην Νέα Σκηνή του Εθνικού το έργο μας αυτό αναθεωρημένο. Γιατί τα τραγούδια μας δεν έπαψαν ποτέ να είναι αγαπημένα και σήμερα λειτουργούν με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη από τότε. Γίνανε κληρονομιά της νέας γενιάς. Αν όμως τότε δυσκολεύτηκα να πείσω τον Λευτέρη να γράψει το θεατρικό μας, σήμερα με την ωριμότητα που έχει- αλήθεια πέρασαν τόσα χρόνια- είμαι σίγουρος πως μπορεί να το συμπληρώσει και να το κάνει λίκνο για να νανουρίσουμε τις ελπίδες νέων ταλέντων. Γιατί δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω πως ένα από τα κυριότερα καθήκοντα ενός δημιουργού είναι να ανακαλύπτει και να προάγει τα αληθινά ταλέντα της νέας γενιάς. (1)

Σειρά έχει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο οποίος στο βιβλίο του «Τα τραγούδια γράφουν την ιστορία τους» θυμάται τα όσα συνέβησαν την παράσταση του «Δρόμου», που παιζόταν στην αίθουσα του «Σινεάκ»:

…Χρειάζεται να πω μερικά πράγματα γι’ αυτήν την παράσταση που χάλασε κόσμο στην εποχή της και έκανε τον Απόστολο Κακλαμάνη να φωνάζει μέσα στην κατάμεστη αίθουσα: «Μα αυτό το έργο είναι αντιστασιακή πράξη». Με τον ίδιο τρόπο αντιδρούσε και ο Αναστάσιος Πεπονής. Άλλα και όλος ο κόσμος. Οφείλω να προσθέσω ότι η Κουμιώτη και ο Πουλόπουλος έλεγαν αυτά τα δύο τραγούδια («Μίλα μου για τη Λευτεριά», «Έξι άντρες»), σε μια κρίσιμη στιγμή του έργου, χωρίς μικρόφωνο, και τους αποθέωνε το κοινό.Οι παραστάσεις παίζονταν Δευτέρα, Τρίτη και Παρασκευή, που είχαν ρεπό η Κατίνα Παξινού και ο Αλέξης Μινωτής. (Έπαιζαν το έργο «Η Ήρα και το παγώνι»). Στις παραστάσεις του «Δρόμου» σχηματίζονταν ουρές, που έφταναν ως τη Χαριλάου Τρικούπη! Στις κανονικές παραστάσεις όμως, (Παξινού-Μινωτή) Σάββατο, Κυριακή, Τετάρτη, Πέμπτη, οι θεατές ήταν ελάχιστοι. Αυτό ενόχλησε σφόδρα τον Μινωτή, που έδωσε μια συνέντευξη, μίλαγε για «μπουζουκτσήδες» και μας έβριζε! Καταλαβαίνω όμως την πικρία του. Το άδειο θέατρο είναι πάντα πικρός σύμβουλος.Ο «Δρόμος», αφού παίχτηκε με θριαμβευτική επιτυχία επί τέσσερις μήνες, αιφνιδίως κατέβηκε. Ο Πλέσσας λέει ότι η χούντα εξεβίασε τον θεατρώνη (Τάκης Μακρίδης). Είναι πολύ πιθανόν, γιατί η παράσταση αυτή «ταρακούνησε» τον κόσμο. Πάντως, ουδείς από μας συνελήφθη. Τη νύφη την πλήρωσε μόνον η Μαίρη Χρονοπούλου που σε διάφορες μουσικές παραστάσεις τραγουδούσε το «Έξι άντρες». Κάποιο βράδυ, εκπρόσωπος του συνταγματάρχη Ασλανίδη της είπε ότι, αν δεν κόψει το τραγούδι από το πρόγραμμά της, το καθεστώς θα της κόψει τα μαλλιά…Στο ίδιο βιβλίο ο «Πρόεδρος» αναφέρεται ξεχωριστά σε κάποια από τα τραγούδια του «Δρόμου»:

«Ο τρελός» Στην παιδική μου γειτονιά, είχαμε έναν μεθύστακα, που τον βασανίζαμε. Τον Μπαγιαντέρα. Για να αμυνθεί, μας πετούσε πέτρες από το δρόμο. Έχω μια πληγή από μια τέτοια πέτρα, στο κούτελό μου.

«Πήρα σύννεφο δυο τόπια» Εδώ κάνω επίδειξη «δεξιοτεχνίας». Ριμάρω τη λέξη «τόπια», με το ρήμα «το ’πια». Επίσης «σεβρό» (δέρμα παπουτσιού) με το «σε βρω». Έχει όμως και άλλες τέτοιες εκπλήξεις το τραγούδι. Τραγιάσκα - Αλάσκα, πέτο - σπαρματσέτο, σύννεφο που γίνεται ύφασμα κλπ.

«Η Μυρσίνη βάζει τ’ άσπρα» Το έγραψα για την κόρη του Λοΐζου, που την έχω βαφτίσει. Ο Πλέσσας κατάλαβε την αδυναμία μου και έγραψε ένα πολύ τρυφερό τραγούδι. Όταν παιζόταν ο ΔΡΟΜΟΣ στο θέατρο, όλοι οι θεατές κρατούσαν το ρυθμό με παλαμάκια.

«Το άγαλμα» Είναι ένα από τα πιο δυνατά τραγούδια του ΔΡΟΜΟΥ. Επί σειρά ετών, ακουγόταν σε όλα τα νυχτερινά κέντρα και παιζόταν από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Κλασική η ερμηνεία του Γιάννη Πουλόπουλου.

«Δώσε μου το στόμα σου» Η Ρένα Κουμιώτη τραγουδούσε σε μια μπουάτ της Πλάκας. Παντελώς άγνωστη. Ο Λοΐζος με πήρε στην μπουάτ για να την ακούσω. Μου άρεσε πολύ η φωνή της. Άρεσε και στου Πλέσσα. Ο Πατσιφάς ενθουσιάστηκε! Την άλλη μέρα, τη βάλαμε στο στούντιο κι έσκισε! Έτσι άρχισε η καριέρα της… (2)
 Σειρά έχει ο Μάκης Δελαπόρτας - ηθοποιός, δισκογραφικός παραγωγός και συγγραφέας- που στο βιβλίο του «Μίμης Πλέσσας, Ένας δρόμος χίλιες νότες» αναφέρεται στην «πρώτη» της Ρένας Κουμιώτη, που έγινε φυσικά στον «Δρόμο»:

Άλλη μια σπουδαία φωνή, που χαρακτηρίστηκε από τη συνεργασία της με τον Μίμη Πλέσσα, είναι σίγουρα εκείνη της Ρένας Κουμιώτη. Το ξεκίνημά της έγινε σε μια μπουάτ της Πλάκας, όταν έτυχε να την ακούσει ένα βράδυ ο Μάνος Λοΐζος. Τον εντυπωσίασε το ξεχωριστό ηχόχρωμα της φωνής της, και μίλησε γι’αυτήν στον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Τότε έψαχναν μια γυναικεία φωνή, για να πει δυο τραγούδια στον δίσκο που επρόκειτο να κυκλοφορήσει από τη Lyra με τίτλο «Ο δρόμος».Πράγματι, ακούγοντάς την ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, διέκρινε πως αυτή η τραγουδίστρια έχει τη στόφα της μεγάλης ερμηνεύτριας, όμως έπρεπε να πει τραγούδια που της ταίριαζαν. Σε μια ακρόαση που έγινε στην Columbia, την άκουσε ο Αλέκος Πατσιφάς, ο διευθυντής της Lyra, και αμέσως της έκλεισε ραντεβού για να την ακούσει κι ο Πλέσσας, που ήταν ο συνθέτης του «Δρόμου». Εκείνη, με απίστευτο τρακ, βρέθηκε στο σπίτι του, στην οδό Ιθάκης, για να κάνει ακρόαση στα τραγούδια. Στο πιάνο την συνόδευσε ο Μίμης, και η Ρένα τραγούδησε μπροστά στους υπόλοιπους συντελεστές, για να κρίνουν αν πραγματικά ταιριάζει με το ύφος του δίσκου. Ο Γιάννης Πουλόπουλος, που ήταν ήδη καθιερωμένος, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο Αλέκος Πατσιφάς. Η τελική απόφαση, βέβαια, ήταν του Μίμη, που ενθουσιάστηκε κι ο ίδιος από την ιδιαίτερη φωνή της και την ξεχωριστή ερμηνεία της. Αμέσως, μπήκαν στο στούντιο και ηχογράφησε τα τραγούδια «Πρώτη φορά» και το «Δώσε μου το στόμα σου». Πράγματι η Ρένα Κουμιώτη είναι η αυθεντική λαϊκή φωνή που σφράγισε με τις ερμηνείες της μια σειρά από δισκογραφικά έργα που άφησαν εποχή, στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Επίσης, το μοναδικό μέταλλο της φωνής της την καθιέρωσε ως την πιο σημαντική έντεχνη τραγουδίστρια ως σήμερα. Η ίδια λέει σχετικά για την πρώτη της φορά: «Εκείνη η μέρα χαράχτηκε βαθιά, μέσα μου, σαν το ξεκίνημα μιας νέας ζωής. Ήξερα καλά ποιος ήταν ο Μίμης Πλέσσας, και ήξερα καλά πόσο δίκαιος και σωστός ήταν, και τότε, όπως και σήμερα. Αν του έκανα πραγματικά, θα μου έδινε τα τραγούδια του “Δρόμου”. Επίσης θυμάμαι πόσο μου συμπαραστάθηκε ο Γιάννης Πουλόπουλος, και πόσο ζεστά με αγκάλιασαν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο Αλέκος Πατσιφάς. Εκείνη την ημέρα, υπέγραψα ένα πενταετές συμβόλαιο με τη ΛΥΡΑ και έκανα τις μεγαλύτερες επιτυχίες μου με τον Μίμη Πλέσσα. Του χρωστώ την καριέρα μου, και τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε. Γιατί, ξέρω καλά, πως είπα μια από τις τραγουδίστριες που πίστεψε πολύ». (3)

Η περίπτωση της Ρένας Κουμιώτη, είναι μια από τις ελάχιστες, στις οποίες οι πρώτες ηχογραφήσεις τραγουδιστών γίνονται μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες. Συνήθως τα πρώτα τους τραγούδια, περνούν απαρατήρητα και χάνονται στο πέρασμα των χρόνων.

Τριάντα τρία χρόνια μετά, στις 27 Νοεμβρίου 2002, ο «Δρόμος» ξαναπαρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αυτή τη φορά με δυο νεώτερους τραγουδιστές, τον Γιάννη Κότσιρα και την Ελένη Φωτιάδου. Συμμετείχαν οι Σολίστες της Χορωδίας Φίλων της Μοντέρνας Μουσικής του Δημήτρη Παπαδημητρίου και οι Σολίστες της Λαϊκής Ορχήστρας του Μίμη Πλέσσα. Η ενορχήστρωση, διδασκαλία και διεύθυνση ορχήστρας ήταν του συνθέτη. Από τη συναυλία αυτή προέκυψε και μια ζωντανή ηχογράφηση που κυκλοφόρησε σε cd, αλλά και σε συλλεκτικό βινύλιο, σε περιορισμένα αντίτυπα, από τη Minos-Emi. Η συμμετοχή του Γιάννη Κότσιρα ήρθε σαν φυσική συνέπεια της μεγάλης επιτυχίας που έκανε τότε, ξανατραγουδώντας το «Πρώτη φορά», στο διπλό ζωντανό δίσκο του «Live» που κυκλοφόρησε εκείνη τη χρονιά. Η διαφορά στην κατανομή των τραγουδιών, είναι πως ο Κότσιρας λέει το «γυναικείο», στην πρώτη του εκδοχή, «Πρώτη φορά», ενώ η Ελένη Φωτιάδου, εκτός από το «Δώσε μου το στόμα σου» τραγουδά τον «Τρελό» και συμμετέχει στο πρώτο μέρος από την «Φραγκόκλησσα». Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Γιάννης Κότσιρας επιλέχθηκε από τους δημιουργούς για να ερμηνεύσει σε επανεκτέλεση κάποια μεγάλα έργα. Την ίδια χρονιά, το 2002 ξανατραγούδησε στο Ηρώδειο τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη «Το άξιον εστί» σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη και «Πνευματικό Εμβατήριο» του Άγγελου Σικελιανού, που κυκλοφορόρησαν κι αυτά σε cd, ενώ τρία χρόνια αργότερα, στην πρώτη του συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο συμμετείχε στη νέα ζωντανή παρουσίαση των έργων «Σταυρός του νότου» και «Γραμμές των οριζόντων» που εκδόθηκαν σε cd και dvd.

Εκτός από την εκτέλεση του Κότσιρα, αρκετά από τα τραγούδια του «Δρόμου» γνώρισαν επανεκτελέσεις στο πέρασμα των χρόνων, από τραγουδιστές όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Αντώνης Ρέμος, η Μελίνα Ασλανίδου, ο ίδιος ο Γιάννης Πουλόπουλος και άλλοι.

Τα χρόνια βεβαίως πέρασαν, οι εποχές άλλαξαν και τα τραγούδια του «Δρόμου» γίνανε πολύ πρόσφατα το «Μήλον της έριδος» ανάμεσα στον Λευτέρη Παπαδόπουλο, και τους συντελεστές της νέας παράστασης που πρόκειται να ανέβει τον Φλεβάρη στο θέατρο του «Ελληνικού κόσμου», με το σενάριο και τα τραγούδια του «Δρόμου». Όπως δήλωσε ο κορυφαίος στιχουργός, δεν ερωτήθηκε από κανέναν για τη νέα παρουσίαση του έργου, ενώ ήταν διατεθειμένος να προχωρήσει και σε νομικές διαδικασίες.

Δυστυχώς αυτή δεν ήταν η μόνη φορά που ο «Δρόμος» χωρίστηκε στα δύο. Το περασμένο καλοκαίρι, Μίμης Πλέσσας και Γιάννης Πουλόπουλος, ήρθαν σε ρήξη, αφού με δηλώσεις τους στον τύπο, ο μεν πρώτος ισχυρίσθηκε πως προσκάλεσε τον Πουλόπουλο να τραγουδήσει στη συναυλία που έγινε προς τιμήν του στο Θέατρο Βράχων και εκείνος αρνήθηκε, ο δε Πουλόπουλος υποστήριξε πως ουδέποτε κλήθηκε να τραγουδήσει…

Ανεξάρτητα από όλα αυτά τα δυσάρεστα, που δεν ξέρω κατά πόσο θα τα θυμόμαστε μετά από κάποια χρόνια, τα τραγούδια του «Δρόμου» παραμένουν «φρέσκα», διαχρονικά και, γιατί όχι; ακόμα επίκαιρα…

Πηγές: 1) Mίμης Πλέσσας (Αυτοβιογραφία) («Κάκτος» 1996) 2) Λευτέρης Παπαδόπουλος «Τα τραγούδια γράφουν την ιστορία τους» («Ιανός» 2006) 3) Μάκης Δελαπόρτας «Μίμης Πλέσσας, Ένας δρόμος, χίλιες λέξεις» («Άγκυρα» 2002)

Φωτογραφίες:3) Ρένα Κουμιώτη και Γιάννης Πουλόπουλος
4) Ο Μίμης Πλέσσας με τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον Νικολαρέα και την Ρένα Κουμιώτη, από την άφιξή τους στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης για τη μεγάλη συναυλία του «Δρόμου». (Σύμφωνα με μαρτυρία του ηχολήπτη Γιάννη Παπαϊωάννου, αυτή η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στα σκαλοπάτια στα studios 1 & 2 της Columbia)
5) Μίμης Πλέσσας - Λευτέρης Παπαδόπουλος
6) Η Ρένα Κουμιώτη στην πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο ΣΙΝΕΑΚ - ΠΑΞΙΝΟΥ στην παράσταση του «Δρόμου» (Οι 4, 5 & 6, προέρχονται από το βιβλίο του Μάκη Δελαπόρτα

Θανάσης Γιώγλου

πηγή http://www.ogdoo.gr/

Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ – ΑΠΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΥΣ Ο.Τ.Α.».

ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ.: 718/24-05-2018
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Νέο τέχνασμα επινόησε η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. και η Υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγα Γεροβασίλη στην προσπάθειά τους να σπάσουν την μαζική συμμετοχή στην ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ των Δημοσίων και Δημοτικών Υπαλλήλων από κάθε διαδικασία και ενέργεια της δήθεν αξιολόγησης του Ν. 4369/2016. Μετά την αντιδημοκρατική, εκβιαστική και απεργοσπαστική «ντροπολογία Γεροβασίλη», του άρθρου 36 του Ν. 4489/2017, εφηύραν νέο τρόπο εφαρμογής της, την «Ηλεκτρονική Αξιολόγηση», την οποία προσπαθούν να επιβάλουν στο νέο κύκλο αξιολόγησης.
Ουσιαστικά, καμία απολύτως αλλαγή δεν έχει γίνει στα άρθρα του Μέρους Β΄ «Σύστημα Αξιολόγησης», του Ν. 4369/2016. Παραμένουν οι ίδιες διατάξεις της προσχηματικής αξιολόγησης που συντάχθηκαν κατόπιν εντολής των δανειστών, καθώς αποτελούν προαπαιτούμενο για την ολοκλήρωση των αξιολογήσεων της πορείας εφαρμογής των μνημονιακών απαιτήσεων από τους «Θεσμούς».
Ένα Σύστημα Αξιολόγησης ξεκάθαρα αντίθετο από τις προτάσεις του Συνδικαλιστικού Κινήματος και των εργαζομένων στο Δημόσιο Τομέα και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που τίθενται υπέρ μιας ουσιαστικής και πραγματικής αξιολόγησης του έργου τόσο των Δημοσίων και Δημοτικών Υπηρεσιών όσο και των Δημοσίων και Δημοτικών Υπαλλήλων με αντικειμενικά κριτήρια και όχι με «συνεντεύξεις», η οποία δεν θα είναι τιμωρητική, θα αποσυνδέεται πλήρως από την βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξή του κάθε εργαζόμενου και θα στοχεύει στην καλύτερη οργάνωση των Υπηρεσιών και την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη.
Εμμένουν σε ένα σύστημα αξιολόγησης όπου η κρίση και επιλογή Προϊσταμένων των Οργανικών Μονάδων στους Ο.Τ.Α. και το Δημόσιο να γίνεται με κυρίαρχο «κριτήριο» την «συνέντευξη», που θα δίνει υπεραυξημένη μοριοδότηση χιλίων (1.000) συνολικά μορίων και όχι με πρωταρχικό και κυρίαρχο κριτήριο τα τυπικά και εκπαιδευτικά προσόντα, ή τα προσόντα επαγγελματικής κατάρτισης, ή την μοριοδότηση βάσει εργασιακής εμπειρίας και άσκησης καθηκόντων ευθύνης. Τελικός στόχος της κυβέρνησης είναι ο έλεγχος της διοικητικής ιεραρχίας και η δημιουργία αρεστών, πιστών και υπάκουων εργαζομένων που θα εκτελούν τις εντολές κατά το γράμμα των δανειστών.
Δεν αποδεχόμαστε ένα Σύστημα Αξιολόγησης που θα οδηγεί στην τιμωρία ή απόλυση του υπαλλήλου, θα οδηγεί στη συρρίκνωση των Υπηρεσιών και στη δημιουργία ενός μικρού ευέλικτου και επιτελικού κράτους με λίγους εργαζόμενους που θα κάνει αναθέσεις σε ιδιώτες, εξυπηρετώντας τα επιχειρηματικά και εργολαβικά συμφέροντα, σύμφωνα με την νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Δ.Ν.Τ.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., καλεί, ακόμη μια φορά, την συγκυβέρνηση και την Υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγα Γεροβασίλη, να καταργήσουν άμεσα την κατάπτυστη ντροπολογία-εκβιασμό των εργαζομένων του άρθρου 36 του Ν. 4489/2017. Σε αυτή την κατεύθυνση η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ως τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο θα πρέπει να οργανώσει μαζικές κινηματικές παρεμβάσεις.
Καλεί τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να συνεχίσουν την Απεργία-Αποχή από την αξιολόγηση και να ματαιώσουν και αυτό το νέο «τέχνασμα» της συγκυβέρνησης. Όσο η εκβιαστική τροπολογία Γεροβασίλη είναι «ζωντανή» κανένας διάλογος δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η Απεργία – Αποχή προβλέπεται από τις διατάξεις του Ν. 1264/1982, συνιστά απολύτως νόμιμη μορφή συνδικαλιστικής δράσης και έχει αποσταλεί σχετικό εξώδικο από την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Όπως το προηγούμενο χρονικό διάστημα έτσι και τώρα, οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ενωμένοι και αποφασισμένοι θα συνεχίσουν με την ίδια δυναμική στάση και θα καταργήσουν στη πράξη την εφαρμογή της προσχηματικής αξιολόγησης που θέλουν να μας επιβάλλουν δανειστές και συγκυβέρνηση.
Καλεί τα Πρωτοβάθμια Σωματεία, τους Συλλόγους-Μέλη της, να πραγματοποιήσουν Γενικές Συνελεύσεις, Συσκέψεις και Συγκεντρώσεις στους χώρους εργασίας, με σκοπό την ενημέρωση των εργαζομένων για τα νέα δεδομένα στο θέμα της αξιολόγησης, αλλά και την συνέχιση της Απεργίας-Αποχής με ακόμη πιο δυναμική και μαζική συμμετοχή μέσα από συλλογικές αποφάσεις.
Οι εργαζόμενοι στη Τοπική Αυτοδιοίκηση γνωρίζουν πολύ καλά τον τρόπο με το οποίο θα απαντήσουν στους εκβιασμούς, στις αυταρχικές πολιτικές και στα ύπουλα «τεχνάσματα» για την εφαρμογή των μνημονιακών απαιτήσεων. Αυτός είναι με κλιμάκωση του συλλογικού αγώνα, μεγαλύτερη συσπείρωση και καθολική συμμετοχή στην Απεργία-Αποχή με παράλληλο αίτημα την κατάργηση της εκβιαστικής τροπολογίας Γεροβασίλη του άρθρου 36 του Ν. 4489/2017.
Για την Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α.
Ο Πρόεδρος Ο Αναπλ. Γεν. Γραμματέας
Νίκος Τράκας Γιάννης Τσούνης

«Καρκίνος λοιπόν…»: Οι συγκλονιστικές αναρτήσεις ενός γιατρού που βιώνει την ασθένεια στον ίδιο τον εαυτό του!

 
Ο Δημήτρης Βλασταράς είναι ένας επιτυχημένος γιατρός, μαιευτήρας – γυναικολόγος, ο οποίος έχει φέρει στη ζωή άπειρους ανθρώπους.

Κάθε μαιευτήρας άλλωστε είναι συνυφασμένος στη συνείδηση των πολλών ανθρώπων με τη χαρά μιας νέας ζωής. Είναι ο... πελαργός, όπως έλεγε κάποιος παλιότερος στα χρόνια.
Ο συγκεκριμένος... πελαργός όμως κάποια στιγμή, τον Φλεβάρη του 2018 είδε μιαν άλλη όψη της ζωής.

Διαγνώστηκε με καρκίνο και από τότε έχει μπει σε έναν αγώνα που, λογικό είναι, έχει αλλάξει την καθημερινότητά του.
Παρά τη δύσκολη μάχη που δίνει καθημερινά, παρά τις δυσκολίες που πέρασε το προηγούμενο χρονικό διάστημα με τις αλλεπάλληλες θεραπείες στις οποίες υποβλήθηκε, δεν το βάζει κάτι.
Μάλιστα όπως επεσήμαναν στο notioanatolika.gr συνάδελφοί του στο ίδιο νοσοκομείο ο Δημήτρης ήταν και παραμένει ένας άνθρωπος έξω καρδιά. Κορυφαίος επιστήμονας, έχει ξαναρχίσει τις εφημερίες και βρίσκεται κοντά μας όποτε κι αν του το ζητήσουμε».
Ο Δημήτρης Βλασταράς όταν διαγνώστηκε με καρκίνο, στις 22 Φεβρουαρίου 2018, έκανε μια – την πρώτη – συγκλονιστική ανάρτηση, δημοσιοποιώντας το πρόβλημά του.
Είχε γράψει τότε: «Καρκίνος λοιπόν... Μια λέξη που φοβόμαστε και να την πούμε!! Το “καλό” όταν είσαι γιατρός, στο λένε καθαρά, χωρίς περιστροφές, χωρίς φιοριτούρες, χωρίς δύσκολες λέξεις, χωρίς επιστημονικούρες, όπως λέμε εμείς οι γιατροί στους συνηθισμένους ασθενείς. “Φαίνεται κάτι. θα το ψάξουμε, θα δούμε... ίσως πολύποδας..ισως δυσπλασία” κ.λπ., κ.λπ.. Η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια σ' αυτά...
“Δε μπόρεσα να περάσω το κολονοσκόπιο.. Έχεις καρκίνο!! Πήρα βιοψίες”, ήταν τα πρώτα λόγια της γαστρεντερολόγου, μόλις ξύπνησα. Εκεί παθαίνεις ένα πρώτο ψιλοσόκ. Αν και το έχεις ψιλοϋποψιαστεί, τι σόι γιατρός θα ήσουν, αλλά ήλπιζες ότι δε θα είναι…
Στο γυρισμό όλα ήταν όμορφα... Μια ηλιόλουστη αττική μέρα... χαζοκουβέντες με το γυιόκα μου που επέμενε να με συνοδεύσει... σχόλια για το ποδόσφαιρο (εντάξει δε μας πάει φέτος η διαιτησία, αλλά όχι πως έχουμε ομάδα) ή για την κίνηση στο δρόμο (δε μπορεί, πού πάνε όλοι αυτοί πρωινιάτικα; Μπα… κάτι έχει γίνει στον Κηφισό στο ποτάμι).
Και μετά από λίγες ώρες σου κόβονται τα πόδια...
Είναι σα να πηγαίνεις με 200 αμέριμνος για Σαλονίκη βόλτα, με τη μουσική στη διαπασών, και κάπου εκεί στο Μαρτίνο να έχει κοπεί ο δρόμος, να έχει γκρεμό και συ να μη το ξέρεις και συνεχίζεις με ταχύτητα. Κι όταν πέσεις στο γκρεμό, εκείνα τα τελευταία δευτερόλεπτα να σκεφτείς: “Καλύτερα να με είχε πιάσει η τροχαία και να πήγαινα φυλακή αυτόφωρο γαμώτο…”.
Και μετά έρχονται τα βράδυα... τα πρώτα βράδυα της μοναξιάς και της αγρύπνιας της σκέψης και του γαμώτο…
Και εκεί μπορείς να συνεχισεις τα “γαμώτο” από τα πιο απλά "γιατί γαμώτο"… Ή μπορεί να πας σε πιο δύσκολα “γαμώτο γιατι;” ή ακόμα χειρότερα “γαμώτο γιατί σε μένα”. Τότε έχεις δυο επιλογές:
Ή να συνεχίσεις τα ατέλειωτα γιατί, και να καταντήσεις ένας μίζερος, κακός, γκρινιάρης άνθρωπος, κακός με τους γύρω σου, δύσκολος, εσωστρεφής, μισώντας τον κόσμο, και να κλειστείς σ' ένα δωμάτιο περιμένοντας να πεθάνεις…
Ή να συνειδητοποιήσεις το μέγεθος της ασημαντότητας της ανθρώπινης ύπαρξης (πόσα εκατομμύρια άνθρωποι έχουν περάσει από τη γη πριν από μας;) και του πεπερασμένου της σάρκας (κανείς δεν είναι αθάνατος και κανείς δεν έχει συμβόλαιο διάρκειας ζωής) και να προσπαθήσεις να παλέψεις όρθιος, και να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, για όσο καιρό σου μένει…
Εδώ είναι η διαφορά μας με τα ζώα η ικανότητα να επιλέγουμε.. πέρα από τα ένστικτα..
Για μένα η επιλογή ήταν εύκολη…προτίμησα το δεύτερο... βοήθησε πάρα πολύ η άφθονη αγάπη που πήρα και παίρνω από τους ανθρώπους που είναι γύρω μου... ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους σας δε φτάνει…
Αυτά για τώρα... θα συνεχίσω... (ελπίζω δηλαδή)! Αν και όσο νιώθεις καλά και δεν πονάς λες: δε γ@μιεται; Εγώ είμαι καλά, οι εξετάσεις είναι χάλια!! Ποιος τις γ... τις εξετάσεις; Χαρείτε φίλοι μου!! Κάθε δευτερόλεπτο!!».
Από τις 22 Φεβρουαρίου έως και χθες ο Δημήτρης Βλασταράς, έκανε ένα χειρουργείο – που πήγε καλά – και πέρασε από Συμπληγάδες κάθε λογής.
Το μεσημέρι του Σαββάτου (28 Απριλίου), δύο μήνες μετά την... είδηση ο γιατρός, αναφέρθηκε – για μιαν ακόμη φορά – στο πρόβλημά του, από μιαν άλλη σκοπιά όμως:
«Κι έρχονται μέρες πολλές, μέρες δύσκολες, μέρες γεμάτες αναμονή, μρες που δεν ξέρεις αν ανήκεις σ' αυτόν ή στον άλλο κόσμο, μέρες που η ψυχή σου αιωρείται στο σύμπαν…
♦Σιγά τώρα θα πείτε... εξετάσεις έκανες, απαντήσεις περιμένεις… οκ... εύχομαι στον καθένα να μη ζήσει ποτέ αυτό τον εφιαλτικό μήνα της αναμονής…
♦Αν είσαι “τυχερός”, (έχεις λεφτά, ζεις σε μεγάλη πόλη, έχεις ιδιωτική ασφάλεια, είσαι γιατρός), αυτό μπορεί να κρατήσει βδομάδες... αλλιώς είναι πολύ πιο δύσκολο και σίγουρα πιο χρονοβόρο…
♦Τον γιατρό σπανίως τον βλέπεις... Ο ακτινολόγος, ο μικροβιολόγος, ο παθολογοανατόμος και οι λοιποί εργαστηριακοί, είναι κάτι “περίεργοι τύποι”, που δουλεύουν πολύ, δουλεύουν περίεργες ώρες, πολλές φορές μέχρι να “κάνουν πουλάκια” τα μάτια τους, πίσω από μια οθόνη ή από ένα μικροσκόπιο, σ' ένα κλειστό δωμάτιο, και που το έργο τους δεν αναγνωρίζει σχεδόν κανείς.
♦Αυτούς που συνήθως βλέπουμε είναι οι γραμματείς, οι τεχνικοί, οι νοσηλεύτριες, οι χειριστές … Και είναι πολύ σημαντικό να εισπράττουμε ανθρωπιά απ' αυτούς τους ανθρώπους...
♦Κορίτσια (και αγόρια) καλό θα είναι να ηρεμήσετε λίγο!! Δε δουλεύετε σε ξυλουργείο ούτε οδηγάτε νταλίκα!! Έρχεστε σ' επαφή με ανθρώπους! Ανθρώπους άρρωστους!! Και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις σοβαρά άρρωστους... Ένα χαμόγελο, μια ευγενική λέξη, δεν έβλαψε ποτέ κανένα...
♦Και κάτι άλλο... κορίτσια είναι εύκολο να τρυπάτε στην έσω επιφάνεια του αγκώνα (μεσοβασιλική φλέβα). Όμως αυτό μετά από λίγο καιρό πονάει. Και μόνο η θέα σας να έρχεστε χαμογελαστές με μια τεράστια σύριγγα για να γεμίσετε γρήγορα 10 cc αίμα, προκαλεί τρόμο… Κανένας δεν είναι τόσο ατρόμητος ώστε να ξεπερνά την προοπτική του επερχόμενου πόνου... λέω τώρα... μήπως ν' αφιερώνατε 1-2 λεπτά παραπάνω και λίγη τρυφερότητα να πάρετε αίμα με μια λεπτή πεταλουδίτσα από κάπου αλλού; Π.χ. τη ράχη του καρπού; Πονάει λιγότερο και πιστέψτε με! Ο ασθενής θα σας ευγνωμονεί...
♦Αλλά και 'μεις οι άρρωστοι, όσο άσχημα να είναι τα αποτελέσματα, ας μην πυροβολούμε τον αγγελιαφόρο… Ένα, έστω πικρό, χαμόγελο κι ένα ευχαριστώ, ίσως να το πάρει μαζί του όταν εξουθενωμένο το βράδυ θα σχολάσει το κορίτσι με τα 2 πτυχία, τις 3 γλώσσες και τα μεταπτυχιακά ίσως, που δουλεύει ατελείωτες ώρες για 600 και 800 ευρώ.
♦Αντίθετες στιγμές: Η ακατανόητα εριστική, έως εχθρική στάση της γραμματέως ενός διαγνωστικού κέντρου, (δεν εχει νόημα να πω ονόματα γιατί είναι σίγουρο ότι αν συνεχίσει έτσι θ' απολυθεί σύντομα) και η όμορφη, ανθρώπινη, σχεδόν τρυφερή συμπεριφορά της Κυρίας του μαγνητικού τομογράφου στο «Υγεία»…
♦Και μετά έρχονται οι φίλοι... Να πάρουμε τηλέφωνο, να βάλουμε “μέσον” (ακόμα κι εδώ) να βγουν πιο γρήγορα τα αποτελέσματα...
Παρ' όλη την αγωνία μας, έχω την εντύπωση ότι είναι λάθος…
Ο Ακτινολόγος π.χ., που περνάει όλη τη ζωή του σ' ένα σκοτεινό θάλαμο μπροστά σε φωτιζόμενες οθόνες, πρέπει να έχει την ηρεμία να διαγνώσει τα μικρά στίγματα, τις μικρές κηλίδες, που μπορεί να είναι κρίσιμες για τη ζωή μας, κι όχι ν' απαντάει στα τηλέφωνα κάνοντας “χαρες” σε γνωστούς και φίλους…(ταπεινή μου άποψη).
Θα συνεχίσω (ελπίζω)».
πηγή http://www.notioanatolika.gr

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α :24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΜΑΙΟΥ 2018

Αθήνα, 24 Μαΐου 2018
Αριθμ. Πρωτ.:719
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΜΑΙΟΥ 2018
Για οκτώ (8) ολόκληρα χρόνια συνεχίζεται η αγαστή και στενή συνεργασίαδανειστών και Ελληνικών κυβερνήσεων και η εφαρμογή σκληρής λιτότητας μεθύματα τους εργαζόμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα, τους συνταξιούχους και τονΕλληνικό λαό γενικότερα. Οκτώ (8) χρόνια σκληρών μνημονιακών μέτρων που έχουν εξαθλιώσει τουςΠολίτες αυτής της Χώρας με πρόσχημα τις δήθεν αναγκαίες μεταρρυθμίσεις καιτην περίφημη ανάπτυξη. Με νέο πακέτο μέτρων, ακραίας νεοφιλελεύθερηςέμπνευσης, συνεχίζουν με αμείωτη ένταση τις επιθέσεις τους, εξαθλιώνοντας ακόμηπερισσότερο τους Πολίτες, αδιαφορώντας προκλητικά για τις νέες οικονομικές καικοινωνικές επιπτώσεις. Η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΑΝ.ΕΛ. μετά το 4ο μνημόνιο που «φόρτωσε» στιςπλάτες του Ελληνικού λαού, πανηγυρίζει για την καθαρή έξοδο από τα μνημόνιατον Αύγουστο του 2018, αγνοώντας σκόπιμα τις πρόσφατες δηλώσεις των «Θεσμών»για αυξημένη εποπτεία και μετά τον Αύγουστο του 2018 ενώ παράλληλα προσπαθεί μεκάθε τρόπο να αποκρύψει τα μέτρα που ήδη έχουν ψηφιστεί ως το 2022 και άλλα τόσαπου προβλέπονται ως το 2060. Η επερχόμενη αύξηση στον ΕΝ.Φ.Ι.Α. λόγω της αύξησης των αντικειμενικώναξιών, η αύξηση της έμμεσης και άμεσης φορολογίας, η αύξηση των ειδικώνφόρων στα καύσιμα, στο αλκοόλ, η αύξηση του ΦΠΑ στο 24%, οι επερχόμενεςμειώσεις στο αφορολόγητο μέχρι την οριστική κατάργησή του, η κατάργηση τουειδικού καθεστώτος φορολογίας στα νησιά του Αιγαίου, είναι μερικά μόνο από ταφορομπηχτικά μέτρα της συγκυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. που θα εφαρμοστούν τοεπόμενο χρονικό διάστημα. Ίδιες και σκληρότερες είναι και οι επιθέσεις που δέχονται και θα δεχθούν καιοι εργαζόμενοι στο Δημόσιο Τομέα. Μετά τις τραγικές μειώσεις στους μισθούς,μεθοδεύεται έντεχνα μέσω της υποστελέχωσης των Υπηρεσιών η δημιουργία ενόςμικρού επιτελικού Κράτους, με φθηνό κόστος και μόνη αρμοδιότητα την εκχώρηση στοΙδιωτικό κεφάλαιο όλων των κερδοφόρων δράσεων με τελικό στόχο την πλήρη καιοριστική κατάργηση του Δημόσιου και Κοινωνικού χαρακτήρα τους.
Η περικοπή του 13ου και 14ου μισθού, το νέο Μισθολόγιο-φτωχολόγιο με νέεςμειώσεις μισθών, η επέκταση χρονικά της χορήγησης Μισθολογικών Κλιμακίων,το πάγωμα της μισθολογικής ωρίμανσης για τη διετία 2016-2017, η σχεδιασμένημελλοντική κατάργηση του επιδόματος Επικίνδυνης και Ανθυγιεινής Εργασίας σεσυνδυασμό με την περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου από τα 8.600 ευρώ στα 5.600έχει οδηγήσει και τους Δημοσίους Υπαλλήλους σε κατάσταση οικονομικήςεξαθλίωσης. Ιδιαίτερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η τεράστια έλλειψη προσωπικού καιο συνεχιζόμενος οικονομικός στραγγαλισμός της, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σεσυρρίκνωση κοινωνικών δομών και αθρόες ιδιωτικοποιήσεις χωρίς να αποκλείονται καιοι απολύσεις!!! Η αυξανόμενη εφαρμογή νέων ελαστικών μορφών εργασίας υποβαθμίζειπεραιτέρω τα εργασιακά δικαιώματα, δημιουργεί νέες γενιές συμβασιούχων χωρίς ταστοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα. Η πολιτική ομηρεία και η κομματική χειραγώγησηείναι ο απώτερος στόχος αυτών των πολιτικών. Η δραματική αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και των εργασιακώνασθενειών, ιδιαίτερα στη Τοπική Αυτοδιοίκηση, με κόστος ανθρώπινες ζωές,δείχνει την πλήρη απαξίωση της κυβέρνησης και των Δημάρχων αλλά και τωνπολιτικών αδιαφορίας για τις συνθήκες Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους εργασίαςκαθώς και την υπερεργασία που είναι αποτέλεσμα της έλλειψης προσωπικού και τηςέλλειψης υλικοτεχνικής υποδομής και των απαραίτητων μέσων για την εκτέλεση τωνκαθηκόντων των εργαζομένων. Η προσχηματική αξιολόγηση με ξεκάθαρο τιμωρητικό χαρακτήρα σεσυνδυασμό με την απεργοσπαστική «ντροπολογία Γεροβασίλη», αποδεικνύουνπερίτρανα τις προθέσεις της συγκυβέρνησης να εφαρμόσει μια πελατειακή λογική μεστόχο την πολιτική και κομματική χειραγώγηση των Δημοσίων και ΔημοτικώνΥπαλλήλων. Ο νόμος «Κατρούγκαλου» για το συνταξιοδοτικό με τις νέες δραματικέςπερικοπές στις κύριες συντάξεις, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τηνκατάργηση ώριμων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, την αύξηση των ασφαλιστικώνεισφορών, την μείωση των επικουρικών συντάξεων και την περαιτέρω μείωση τουΕΦΑΠΑΞ, έρχεται να ισοπεδώσει ότι είχαν αφήσει όρθιο οι προηγούμενες κυβερνήσειςμετατρέποντας τις συντάξεις σε επίδομα φτώχειας και τους συνταξιούχους σεζητιάνους. Η τροποποίηση βασικών αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του«Προγράμματος Καλλικράτης» με το νέο πρόγραμμα «Κλεισθένης 1», όπωςπαρουσιάστηκε πρόσφατα από το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών, έχει ως«σημαία» των αλλαγών την εφαρμογή της απλής αναλογικής ως το εκλογικό σύστημαδιενέργειας των Αυτοδιοικητικών εκλογών αλλά στην ουσία δεν επιλύει τα χρόνιαπροβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των εργαζομένων σε αυτή ενώ υποκρύπτεισημαντικές αλλαγές που σκοπίμως αποσιωπούνται καθώς δρομολογούν νέεςπροσπάθειες ιδιωτικοποίησης Δημοτικών αρμοδιοτήτων και Υπηρεσιών.
Οι εργαζόμενοι και το συνδικαλιστικό κίνημα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλάκαι στο Δημόσιο γενικότερα, κάτω από αυτές τις πολιτικές συνθήκες πουδιαμορφώθηκαν και διαμορφώνονται, μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει και να ασκήσειτο δικό του ανεξάρτητο, διεκδικητικό, αγωνιστικό του ρόλο. Οι στοχευμένες επιθέσεις της κυβέρνησης, κατόπιν εντολής των δανειστών, σεόλους τους Τομείς του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μόνο στόχο είχανκαι έχουν την αποπληρωμή ενός δυσθεώρητου χρέους, το ξεπούλημα της Δημόσιαςπεριουσίας, την διάλυση των Κοινωνικών κατακτήσεων και του Κοινωνικού κράτους,το ξεπούλημα των Δημοσίων αγαθών και την απόλυση εργαζομένων!!! Κανείς δεν ασχολήθηκε και δεν ασχολείται με την τεράστια φοροδιαφυγή τουκεφαλαίου, την φορολογική δικαιοσύνη και την αναλογική κατανομή των βαρών.Καμία πολιτική ακραίας νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης δεν θα βελτιώσει το Δημόσιοσύστημα Υγείας και Παιδείας, δεν θα κατοχυρώσει εργασιακά και ασφαλιστικάδικαιώματα, δεν θα ισχυροποιήσει δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες. Απέναντι σε όλα αυτά οφείλουμε να σταθούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ενωτικά,αποφασιστικά, αγωνιστικά όρθιοι, να συνεχίσουμε δυναμικά τον αγώνα για τηνανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που επιβάλλουν τα μνημόνια. Η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στην 24ωρηΠανελλαδική Πανεργατική Απεργία της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και της Γ.Σ.Ε.Ε. την ΤΕΤΑΡΤΗ30 ΜΑΙΟΥ 2018 και στην Απεργιακή Συγκέντρωση στις 11:00 π.μ. στην ΠλατείαΚλαυθμώνος, θα σηματοδοτήσει την συνέχιση του επίπονου και διαρκή αγώνα τωνεργαζομένων για την τελική ΑΝΑΤΡΟΠΗ-ΑΝΥΠΑΚΟΗ-ΡΗΞΗ με τις ακραίεςνεοφιλελεύθερες πολιτικές των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ. ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΜΑΙΟΥ 2018ΔΙΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΠΑΡΟΝ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ11.00 π.μ. ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣΜε αγωνιστικούς χαιρετισμούςΓια την Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.
Ο Πρόεδρος Ο Αναπλ. Γεν. Γραμματέας
Νίκος Τράκας Γιάννης Τσούνης

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. :ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ

Αθήνα, 23 Μαΐου 2018
Αριθμ. Πρωτ.:715

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Αδιαλλαξία, εμμονές και αυταρχισμός διακατέχει την Διοίκηση του Δήμου Σπάτων–Αρτέμιδος που αδυνατεί για αυτονόητα στην κοινή λογική ζητήματα και σε συνεργασία με τους εργαζόμενους, να συζητήσει και να λύσει.
Η Διοίκηση του Δήμου με προσωπική ευθύνη του Δημάρχου Δημήτρη Μάρκου, συμπεριφέρεται ως «ιδιοκτήτης» του Δήμου και με ηγεμονική συμπεριφορά καταστρατηγεί δικαιώματα που προκύπτουν από την εργατική Νομοθεσία και όχι μόνο, όπως η ανάθεση καθηκόντων με βάση την ειδικότητα των εργαζομένων και η βελτίωση των απαράδεκτων συνθηκών εργασίας ιδιαίτερα των Δημοτικών κτιρίων της Δημοτικής Ενότητας Αρτέμιδος ενώ μεθοδεύει την μεταφορά των εργαζομένων σε κτήριο επίσης ακατάλληλο που δεν καλύπτει βασικές προδιαγραφές εργασιακής επιβίωσης.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. καταγγέλλει με κατηγορηματικό τρόπο τις παλαιοκομματικές, ρουσφετολογικές και πελατειακές τακτικές που εφαρμόζονται στο Δήμο Σπάτων-Αρτέμιδος από την Δημοτική Αρχή, που όπως καταγγέλλει η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων του Σωματείου Δημοτικών Υπαλλήλων Αρτέμιδος, στοχεύουν στην αποδιοργάνωση των Δημοτικών Υπηρεσιών και την διαίρεση των εργαζομένων σε «παιδιά και αποπαίδια».
Καλεί την Διοίκηση του Δήμου Σπάτων Αρτέμιδος να εγκαταλείψει τις τακτικές εκφοβισμού, τρομοκράτησης και εκβιασμών των εργαζομένων και την επιβολή του «αποφασίζουμε και διατάσσουμε» και να συνεργαστεί με τους εργαζόμενους για την επίλυση των προβλημάτων.
Καλεί την Διοίκηση του Δήμου Σπάτων Αρτέμιδος να βελτιώσει τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας συμβάλλοντας στην καλύτερη εξυπηρέτηση των Δημοτών αφού η εργασιακή ειρήνη και το καλό εργασιακό κλίμα θα επαναφέρει την εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών που διαταράζεται με απόλυτη ευθύνη της Διοίκησης που αδιαφορεί επιδεικτικά στα αιτήματα των εργαζομένων.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. καλύπτει συνδικαλιστικά και συμπαραστέκεται στις κινητοποιήσεις που αποφάσισε η Γενική Συνέλευση των μελών του Σωματείου Δημοτικών Υπαλλήλων Αρτέμιδος κόντρα στην ιδιοκτησιακή αντίληψη της εργοδοσίας, στις τακτικές βολέματος ημετέρων, της απαξίωσης, υπονόμευσης και άνισης αντιμετώπισης των εργαζομένων, της αναξιοκρατίας και της αδικίας, του «διαίρει και βασίλευε».
Οι εργαζόμενοι του Δήμου Σπάτων Αρτέμιδος δεν είναι μόνοι τους…
Για την Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Νίκος Τράκας Βασίλης Πετρόπουλος

Η επίθεση στον Γ. Μπουτάρη όπως την κατέγραψε η κάμερα του ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ.gr

Καταγγελία-Ζωγράφου: «Επικίνδυνο σκουπιδαριό» ο χώρος των Ολυμπιακών Ακινήτων (φωτο)

 
Ως επικίνδυνο σκουπιδαριό χαρακτηρίζεται πλέον η κατάσταση που επικρατεί στον χώρο των Ολυμπιακών ακινήτων (Badminton) και ο πέριξ κοινόχρηστος, δίπλα στο Πάρκο αθλοπαιδιών και αναψυχής Ζωγράφου/Γουδιού. Οι κάτοικοι μιλάνε για μια τοξική «βόμβα» που είναι συνεχώς αυξανόμενη. Οι συγκεκριμένοι χώροι είναι γεμάτοι παλιά έπιπλα, μπάζα οικοδομών, ρούχα, οικοσκευές και στρώματα. Όπως αναφέρουν οι δημότες με καταγγελίες τους στα social media, έχουν γίνει πολλές καταγγελίες είτε με αυτόν τον τρόπο είτε απευθείας στον Δήμο Ζωγράφου αλλά οι αρμόδιοι πετάνε το μπαλάκι ο ένας στον άλλον. Μια χαρακτηριστική ανάρτηση είναι η εξής:
» Επικίνδυνο Σκουπιδαριό!!!!
ΖΩΓΡΑΦΟΥ/ΓΟΥΔΗ/BADMINTON/ΕΠΟ/ΦΡΟΥΡΑΡΧΕΙΟ κλπ.
Πρόκειται για ΤΟ αίσχος! Γεμάτος σκουπίδια- επικίνδυνα για τα εκατοντάδες παιδιά που παίζουν ή περνούν καθημερνά- ο χωρος των «ΟΛΥΜΠΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ» (Badminton) και ο πέριξ κοινόχρηστος (δημοτικός ή κρατικος), δίπλα στο (πεντακαθαρο!) Πάρκο αθλοπαιδιών και αναψυχής Ζωγράφου/Γουδιού!
Σκουπίδια ημερήσια,παλιά έπιπλα, μπάζα οικοδομων, χέστρες, ρούχα, οικοσκευες, στρώματα, ακόμα και σκελετοί εγκαταλειμμένων Ι.Χ.! Μια τοξική «βόμβα» που σκοτώνει Υγεία και Αισθητική, για ΧΡΌΝΙΑ, ΣΥΝΕΧΏΣ ΑΥΞΑΝΌΜΕΝΗ και … ΕΜΠΛΟΥΤΙΖΟΜΕΝΗ! Μαζί με ξερά χόρτα… και ακλαδευτα καλλωπιστικά….
Δεν ξέρω σε ποιον ανήκει η αρμοδιοτητα καθαριότητας :Σίγουρα στα κρατικά ΟΛΥΜΠΙΑΚΆ ΑΚΊΝΗΤΑ και τον χρήστη τους.Και σε καποιους ή όλους απο τους Δημους Ζωγραφου και Αθηνών και το Υπ. Αμυνας που εχει εκει ιδιοκτησίες.Και οι συνορίτες όμως έχουν ευθύνες. Τουλάχιστον να απαιτήσουν καθαριότητα! Οι σύλλογοι Γονέων και κηδεμόνων.Το Ενοριακό Συμβούλιο 2 εκκλησιών που είναι περικυκλωμένες απο σκουπιδια (στο πίσω μερος). Τα Αθλητικά- Ποδοσφαιρικά Σωματεία που αθλούνται εκεί δίπλα και «γεύονται » τα σκουπίδια για να φθάσουν εκεί! Η ΈΛΑΣ που κλείνει κάθε βράδυ τους δρόμους για την ασφάλεια του Υπ.Δικαιοσυνης. Το Υπ.Αμυνας που εχει εκει το Φρουραρχειο Αθηνων, την Υπηρεσια Στρατιωτικών Αρχείων και άλλες υπηρεσιες …Η ΕΠΟ που δεχεται εκει και διεθνεις αντιπροσωπειες… Το Υπουργειο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ που εχει εκεί μεσα την ΕΘΝΙΚΉ ΠΙΝΑΚΟΘΉΚΗ και την ΕΘΝΙΚΉ ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ και οι οποιες που εφάπτονται των σωρώ τωνν σκουπιδιων! Ειδοποίησαν κάποιον όλοι αυτοί???
Χθες το απογευμα που ένα νεαρό ζευγάρι με το παιδάκι τους με είδαν να φωτογραφίζω μου είπαν με ένα στομα: <<Δημοσίευσε τες αλλά ματαιοπονείς! Και εμείς από πέρυσι το έχουμε καταγγείλει και στο ΦΒ και δια ζωσης στο Δήμο Ζωγράφου! Μας είπαν ότι αρμόδιος είναι ο Δήμος Αθηνας για το Ψ κομμάτι, ο τάδε για το Χ κομμάτι και ψάξε βρες!>>…»



πηγή http://www.aftodioikisi.gr

30 συγκλονιστικές φωτογραφίες από το μακελειό στη Γάζα

 Οι διαδηλώσεις των Παλαιστινίων κατά μήκος των συνόρων της Γάζας και του Ισραήλ αντιμετωπίστηκαν με δακρυγόνα και πυροβολισμούς από τις ισραηλινές δυνάμεις, αφήνοντας πίσω τους δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες
 Οι παλαιστινιακές διαδηλώσεις σηματοδότησαν μια σειρά γεγονότων, συμπεριλαμβανομένου του ανοίγματος της νέας αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ (που μετακινήθηκε από το Τελ Αβίβ, μετά την απόφαση του Προέδρου Donald Trump να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ) και την επερχόμενη 70η επέτειο από αυτό που οι Παλαιστίνιοι αποκαλούν «nakba» ή «καταστροφή», την ημέρα, δηλαδή, όπου χιλιάδες εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους το 1948. Τουλάχιστον 60 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν από ισραηλινά πυροβόλα όπλα, «το υψηλότερο τίμημα σε μια μέρα από τη σειρά των διαμαρτυριών που ξεκίνησαν στις 30 Μαρτίου και οι οποίες απαιτούν το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστινίων στα προγονικά σπίτια στο Ισραήλ». Δείτε παρακάτω τις φωτογραφίες που δημοσίευσε το The Atlantic.




























ν
 Νικολέτα Μακρή 
πηγή https://www.klik.gr/