Κίνητρα σε εργαζόμενους Δήμων παραμεθόριων και νησιωτικών περιοχών – (Άρθρο 59 του Πολυνομοσχεδίου)

 
Κίνητρα σε εργαζόμενους Δήμων παραμεθόριων και νησιωτικών περιοχών , προβλέπονται στο άρθρο 59 του Πολυνομοσχεδίου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση , του Υπουργείου Εσωτερικών που βρίσκεται ήδη σε δημόσια διαβούλευση .
Ειδικότερα , δίνεται η δυνατότητα στους Δήμους να παρέχουν δωρεάν φαγητό και διαμονή σε δημοτικούς υπαλλήλους , ως κίνητρα μετακίνησης τους σε παραμεθόριες και νησιωτικές περιοχές , ενώ στο συγκεκριμένο άρθρο περιλαμβάνει τους ιατρούς και νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας, το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, του ΕΚΑΒ καθώς και στους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων .
Όμως , για να δοθούν τα κίνητρα σε εργαζόμενους Δήμων παραμεθόριων και νησιωτικών περιοχών  η προϋπόθεση είναι να υπάρχουν οι ανάλογοι πόροι .
Το ερώτημα εύλογο : Που θα βρουν τα χρήματα οι νησιωτικοί και παραμεθόριοι δήμοι , προκειμένου να παρέχουν δωρεάν φαγητό και διαμονή στους υπαλλήλους που επιθυμούν να μετακινηθούν σε αυτές τις περιοχές , όταν συνολικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει απολέσει πάνω από το 60% των θεσμοθετημένων της πόρων;
Θα υπάρχει ανάλογη , σταθερή και θεσμοθετημένη χρηματοδότηση κάλυψης αυτών των δαπανών από το κεντρικό Κράτος ; Ερωτήματα εύλογα που πρέπει να απαντηθούν από τους αρμόδιους του Υπουργείου Εσωτερικών , ενώ ασφαλώς επιβάλλεται να απασχολήσει τις αρμόδιες επιτροπές διαβούλευσης .
Το άρθρο 59 
«Παροχή κινήτρων σε εργαζόμενους Ο.Τ.Α. παραμεθόριων και νησιωτικών περιοχών Με την παρούσα διάταξη, δίνεται η δυνατότητα στους Ο.Τ.Α. α’ βαθμού και στα Ν.Π.Δ.Δ. αυτών, παραμεθόριων και νησιωτικών περιοχών, να παρέχουν δωρεάν σίτιση και κατάλληλο κατάλυμα διαμονής για τους υπαλλήλους τους, τους ιατρούς και νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας, το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, του ΕΚΑΒ καθώς και στους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, υπό την προϋπόθεση της ύπαρξης των ανάλογων πόρων.
Η εν λόγω ρύθμιση επιλύει σημαντικά προβλήματα που έχουν να κάνουν με την οικονομική ενίσχυση των ως άνω επαγγελματικών κατηγοριών που έχουν πληγεί από τη μακροχρόνια κρίση που βιώνει τα τελευταία χρόνια η χώρα μας, παρέχοντάς τους ταυτόχρονα και κίνητρα μετακίνησης σε παραμεθόριες και νησιωτικές περιοχές. Ταυτοχρόνως, δημιουργείται και η δυνατότητα οικονομικής ενίσχυσης των ως άνω περιοχών, δεδομένου ότι αυξάνεται η αγοραστική δύναμη των εν λόγω επαγγελματικών κατηγοριών, κάτι που επιδρά θετικά στην αύξηση της εγχώριας ζήτησης των παραμεθόριων και νησιωτικών περιοχών.»
πηγήhttp://www.aftodioikisinews.gr

Το τέλος του καλοκαιριού, μια καινούργια αρχή!

Συγγραφέας Στέβη Σαμέλη

Το τέλος του καλοκαιριού, πάντα μοιάζει λίγο με την αρχή ενός νέου χρόνου. Από την εποχή του σχολείου ακόμα, όταν ο Σεπτέμβρης μύριζε μπλε τετράδια και φρεσκοξυσμένα μολύβια. Τότε που όλα έμοιαζαν να αρχίζουν ξανά με τη νέα σχολική χρονιά, αφήνοντας πίσω την ανεμελιά και την ξενοιασιά των διακοπών, μαζί με ανάμεικτα συναισθήματα λύπης και ενθουσιασμού γι’ αυτό που φεύγει κι αυτό που έρχεται.
Κάπως έτσι νιώθεις ακόμα, όταν τελειώνει ο Αύγουστος. Μια διάθεση να ξεκινήσεις από την αρχή. Να αφήσεις πίσω με το καλοκαίρι που φεύγει, όλα όσα σε βάρυναν – μαζί με τα κιλά των διακοπών – και να ξεκινήσεις από την αρχή! Αποφασίζεις να αρχίσεις δίαιτα, γυμναστήριο, να κόψεις επιτέλους το κάπνισμα, να αφήσεις πίσω σου τον αδιέξοδο έρωτα που σου πήρε τα μυαλά…
Αποφασίζεις να αλλάξεις δουλειά, σπίτι, αυτοκίνητο, οτιδήποτε σε έχει κουράσει. Οτιδήποτε που θα σε έκανε να νιώσεις, πως ο χειμώνας που θα’ ρθει θα είναι ξεχωριστός και είσαι αποφασισμένος να τηρήσεις κάθε σου υπόσχεση αυτή τη φορά!
Ψάχνεις για ιδέες και λύσεις ανακαίνισης για τα πάντα. Όχι μόνο του έξω, αλλά και του μέσα σου. Φτιάχνεις λίστα των βιβλίων που θα διαβάσεις αυτό το χειμώνα και απορείς που ποτέ δε μπόρεσες να διαβάσεις περισσότερα από ένα, ενώ το καλοκαίρι τελειώνεις μισή βιβλιοθήκη!
Φτιάχνεις πρόγραμμα υγιεινής διατροφής και υπόσχεσαι στον εαυτό σου να το τηρήσεις φέτος, ενώ αποφασίζεις πως αυτή τη φορά, θα κάνεις οπωσδήποτε ένα ολιγοήμερο χειμερινό ταξίδι. Όχι απαραίτητα στα χιόνια ή κάπου διαφημισμένα. Αρκεί να έχεις καλή παρέα. Αρκεί να νιώσεις πως οι επόμενοι μήνες θα’ ναι κάτι περισσότερο από την αναμονή του επόμενου καλοκαιριού και μία ακόμη χειμερία νάρκη…
Σκέφτεσαι τους φίλους που έχεις να δεις καιρό κι αναρωτιέσαι πώς γίνεται να ζεις στην ίδια πόλη και να έχουν περάσει μήνες χωρίς να τους δεις. Αποφασίζεις να τους δεις όλους αυτό το χειμώνα και γιατί όχι… ένα-δυό παρτάκια όπως παλιά, προλαβαίνεις να τα κάνεις στο μπαλκόνι ή στην ταράτσα μέχρι να κρυώσει ο καιρός.
Το πιο πιθανό άλλωστε, είναι να μην αλλάξεις δουλειά, σπίτι ή αυτοκίνητο. Άντε το πολύ-πολύ να αλλάξεις χρώμα στις κουρτίνες και στα μαξιλαράκια του καναπέ, έτσι, για να νιώσεις πως κάτι άλλαξε. Ίσως να μην καταφέρεις καν να κάνεις εκείνο το ταξίδι που σχεδιάζεις. Αν έχεις όμως καλή παρέα, ξέρεις, πως τελικά, δεν έχει σημασία το «που», αλλά το «μαζί». Κι εκείνος ο αδιέξοδος έρωτας, αν είναι πράγματι έρωτας, πως μπορείς στ’ αλήθεια να τον αφήσεις στο καλοκαίρι;
Σημασία δεν έχει πόσα βιβλία θα διαβάσεις αυτό το χειμώνα, ούτε να κόψεις το κάπνισμα επειδή απλά πρέπει. Σημασία έχει να νιώθεις στα ρουθούνια σου τη μυρωδιά των μπλε τετραδίων και των φρεσκοξυσμένων μολυβιών. Και να νιώθεις ακόμα εκείνο το γλυκό παλαντζάρισμα ανάμεσα στα συναισθήματα λύπης και ενθουσιασμού γι’ αυτό που φεύγει κι αυτό που έρχεται… Καλό φθινόπωρο!
πηγή http://enallaktikidrasi.com/

Λύκοι!

του Προκόπη Μπίχτα

Λύκοι, λύκοι, παντού λύκοι
και οι τσοπάνηδες λύκοι
και τα σκυλιά λύκοι κ
αι οι ανδρείοι δειλοί.
Ψόφια όλη η στάνη!
Ελάτε να πιούμε κούφιο νταηλίκι.
Κ. Παλαμάς

Ο Σεπτέμβριος είναι προ των πυλών της Ρώμης και οι χήνες που έσωζαν το Καπιτώλιο έχουν σφαχτεί εδώ και χρόνια. Μέλη της «ελληνικής» κατοχικής κυβέρνησης έχουν ήδη αναγγείλει νέα λαίλαπα ληστρικών μέτρων σε βάρος του ελληνικού λαού. Αυτός σκιαγμένος από την βία και την προδοσία, κουρασμένος, εγκαταλελειμμένος από κάθε πολιτική, κομματική και συνδικαλιστική ηγεσία περιμένει ανήμπορος και αδρανής την αναπόφευκτη επιδείνωση της κατάστασής του που θα επιφέρει ακόμα μεγαλύτερη οικονομική, ηθική και πνευματική εξαθλίωση, ακόμα και τον θάνατο πολλών.

Είναι πολύ εύκολο και «εκτονωτικό» για κάποιους να βρίζουν το σύνολο του ελληνικού λαού, πιστεύοντας ότι αυτοί εξαιρούνται. Είναι ένας πειρασμός, μια παγίδα προς την οποία σπρώχνει η επιφάνεια της σημερινής πραγματικότητας και στην οποία έχουν πέσει πολλοί κατά διαστήματα. Όμως όλα τα φαινόμενα έχουν την αιτία τους, με την διαφορά ότι οι αιτίες των κοινωνικών φαινομένων είναι πιο δύσκολο να διακριβωθούν από ότι οι αιτίες των φυσικών.

Η ιστορία του ελληνικού λαού έχει να επιδείξει δυο κύρια χαρακτηριστικά που έχουν διαμορφωθεί, όχι κάτω από επιδράσεις δήθεν γενετικών χαρακτηριστικών όπως διατείνονται οι οπαδοί των μεσαιωνικών επιστημών, αλλά κάτω από ιστορικά αίτια. Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι ότι στις κρίσιμες στιγμές αυτός ο λαός έχει δείξει θάρρος και γενναιότητα που αγγίζουν τα όρια της «αποκοτιάς». Το δεύτερο είναι ότι, τουλάχιστον στην νεώτερη ιστορία του, πέφτει μονίμως θύμα προδοσιών και προδοτών.

Η τελευταία μεγάλη προδοσία ήταν η αισχρή πράξη της αλλοίωσης του νοήματος του «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015. Ήταν μια αισχρή παραποίηση της βούλησης του ελληνικού λαού, θρασεία αλλοίωση του νοήματος του δημοψηφίσματος, καταστρατήγηση του Συντάγματος και, ουσιαστικά, κατάργηση της δημοκρατίας. Ποιος ξέρει τι μοίρα θα επιφύλασσε στους ενόχους το ψήφισμα του Δημοφάντους.

Σε όλη εκείνη την περίοδο πριν από το δημοψήφισμα – μικρή περίοδος, αλλά έμοιασε πολύ μεγάλη – οι Βρυξελλικοί μεγαλομανείς υπαλληλίσκοι της παγκοσμιοποίησης, τα Σοράκια, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όλοι οι πρώην Πρωθυπουργοί, σχεδόν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί, «πεφωτισμένοι» καθηγητές πανεπιστημίου, «ταλαντούχοι» καλλιτέχνες, η ηγεσία της Εκκλησίας, απόστρατοι στρατηγοί γεμάτοι παράσημα που δεν κερδήθηκαν στα πεδία των μαχών, αλλά στις δημοσιοϋπαλληλικές τριετίες, μεγάλα ονόματα της οικονομίας, ξένοι παράγοντες και τύπος εξαπέλυαν καθημερινά και σε όλους τους τόνους νουθεσίες, απειλές και προειδοποιήσεις για τις καταστρεπτικές συνέπειες που θα αντιμετώπιζε ο ελληνικός λαός αν ψήφιζε ΟΧΙ αντί για ΝΑΙ. Ακόμα και ο Π.τ.Δ., αν και Ανεύθυνος Άρχων κατά κανόνα, δήλωσε στην τηλεόραση ότι δεν διανοείται μια Ελλάδα έξω από την Ευρώπη(!). Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε ήδη κλείσει τις τράπεζες της χώρας στέλνοντας το μήνυμα «σήμερα κλείνουμε τις τράπεζές σας, αύριο θα κλείσουμε τη χώρα σας αν ψηφίσετε ΟΧΙ». Δίκαια θα υποθέσει κανείς ότι αν εκείνες οι πιέσεις δεν είχαν ασκηθεί, το ποσοστό του ΟΧΙ θα έφτανε το 80% ή το 90%.

Η «ελληνική» κυβέρνηση και τα κόμματά της ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ δεν έκαναν καμία ουσιαστική εκστρατεία υπέρ του ΟΧΙ. Στις 29 Ιουνίου είκοσι χιλιάδες οπαδοί της αντιπολίτευσης και του ΝΑΙ έκαναν συγκέντρωση στην Πλατεία Συντάγματος με σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη». Το βράδυ της ίδιας μέρας ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Δραγασάκης εμφανίστηκε στην ΕΡΤ για να πει ότι οι διαφορές με τους τοκογλύφους δεν ήταν και τόσο τραγικές και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να ακυρωθεί το δημοψήφισμα!

Ο Τσίπρας, βλέποντας τις δημοσκοπήσεις και ακούγοντας τους συμβούλους του, φοβήθηκε ότι ο ελληνικός λαός θα υπέκυπτε στις πιέσεις και θα ψήφιζε μαζικά υπέρ του ΝΑΙ. Μια πλειοψηφία του ΝΑΙ θα τον έφερνε σε δύσκολη θέση αφού θα ερμηνευόταν σαν απόρριψη της πολιτικής του και θα δεχόταν μεγάλες πιέσεις για να παραιτηθεί. Η απώλεια της πρωθυπουργικής καρέκλας και των προνομίων που συνεπάγεται ήταν έξω από κάθε σκέψη για τον ίδιο και το κονκλάβιό του. Αυτό που ήθελε ήταν να υπερισχύσει το ΟΧΙ, αλλά οριακά, ώστε να μπορέσει να το αγνοήσει σχετικά ανώδυνα, να έρθει σε άλλον έναν «έντιμο συμβιβασμό» με τους τοκογλύφους φίλους του και να ακολουθήσει κοροϊδεύοντας ξανά και ξανά την πολιτική της ΕΕ. Σε αυτήν την πολιτική είχε ήδη υποταχθεί, όπως είχε δείξει με την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου και απέδειξε με την υπογραφή του 3ου μνημονίου τον Αύγουστο.

Έτσι, κάνοντας ένα κακό υπολογισμό, προσπαθώντας να κλείσει την ψαλίδα που πίστευε ότι ευνοούσε το ΝΑΙ, παρενέβη στις 30 Ιουνίου παροτρύνοντας τον ελληνικό λαό να ψηφίσει ΟΧΙ.

Στις 2 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών στην Αθήνα υπέρ του ΟΧΙ. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Στις 5 Ιουλίου συνέβη το αδιανόητο που άφησε άφωνους την κυβέρνηση, τους λοιπούς πολιτικούς και τους δημοσκόπους. Αυτό το αδιανόητο, που συμβαίνει μερικές φορές και προκαλεί τις εξεγέρσεις, ειρηνικές ή όχι και τις επαναστάσεις: ενεργοποιήθηκαν μηχανισμοί στα βαθύτερα στρώματα του συλλογικού υποσυνειδήτου που έχουν δημιουργηθεί μέσα από την συνεχή αντίσταση σε πάμπολλους ξένους εισβολείς, και ο ελληνικός λαός αντέδρασε στις πιέσεις. Αγνόησε τις απειλές και απέρριψε όλους τους καλοθελητές, συμπεριλαμβανόμενης και της πρακτικής του ΚΚΕ που, όχι μόνο δεν στήριξε το ΟΧΙ, αλλά έστησε «δικές του» κάλπες έξω από τα εκλογικά τμήματα. Αψήφησε την δύναμη των ευρωφασιστών και το γεγονός ότι εκείνοι θα πραγματοποιούσαν τις απειλές τους, έφτυσε στα μούτρα ισχυρότατες, εχθρικές δυνάμεις, προσπέρασε τα κόμματα της βουλής και ψήφισε ΟΧΙ σε ποσοστό 62%, δίνοντας σαφή διαταγή στην κυβέρνησή του να αντισταθεί.

Τότε η κυβέρνησή του τον πρόδωσε, αποκαλύπτοντας την πολιτική της ανεπάρκεια, την ηθική της φτήνεια και τα κατεβασμένα της παντελόνια. Αλλοίωσε το νόημα του δημοψηφίσματος, αγνόησε την σαφώς εκφρασμένη απόφασή του, αγνόησε το Σύνταγμα που ορίζει ότι το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος είναι δεσμευτικό για την κυβέρνηση και τον πρόδωσε ανοιχτά. Μάλιστα, ύστερα από ένα μήνα υπέγραψε το 3ο και πιο καταστρεπτικό μνημόνιο.

Ήταν μια στιγμή σαν εκείνες που ξεσπούν επαναστάσεις. Η μεγαλύτερη τραγωδία εκείνες τις στιγμές ήταν ότι μεταξύ των κοινοβουλευτικών και εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων αυτοί που ήθελαν δεν μπορούσαν, ενώ αυτοί που μπορούσαν δεν θέλησαν. Τα δεξιά και ακροδεξιά «υπερπατριωτικά» κόμματα, τα «μετρημένα» κεντρώα, τα αριστερά και τα «επαναστατικά» ήπιαν μονορούφι το κούφιο νταηλίκι τους.

Το σοκ για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού ήταν ανυπολόγιστα μεγάλο. Ήταν μεγαλύτερο και από το σοκ της Γερμανοϊταλικής εισβολής του 1940-41 αφού τότε ο λαός πολέμησε, νίκησε, αλλά έπειτα ηττήθηκε από ισχυρότερες δυνάμεις, ενώ τώρα θέλησε να πολεμήσει, αλλά προδόθηκε από μια εκλεγμένη κυβέρνηση που θεωρούσε δική του. Το ηθικό και η ψυχολογία της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού υπέστη συντριπτικό πλήγμα, ξύπνησαν μνήμες του από παλιότερες προδοσίες «επαναστατικών» ηγεσιών και μια βαθιά κούραση τον κατέλαβε. Αρκετοί αρρώστησαν ακόμα και σωματικά.

Ταυτόχρονα τα αφεντικά του σημερινού πολιτικού προσωπικού, τρομαγμένα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και το σαφές μήνυμα ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι «τελειωμένος» παρά τα δεινά που είχε υποστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, εξαπέλυσαν μια παγκόσμια εκστρατεία κατασυκοφάντησής του. Τον αποκάλεσαν και τον αποκαλούν «βλάκα», «ανίκανο», «τεμπέλη» που ζει σε βάρος των έξυπνων(;!) και εργατικών(;!) Ευρωπαίων κι άλλα πολλά. Ο σκοπός τους ήταν και είναι να τον εμφανίσουν σαν «παράσιτο» και αιτία των δεινών των δικών τους λαών – κρύβοντας την παρασιτική φύση και την ευθύνη του δικού τους συστήματος – να στρέψουν το κάθε άτομο ενάντια στο διπλανό του και να τον βυθίσουν σε μια εσωτερική συντριβή θρησκευτικού τύπου, ώστε να τον αποτελειώσουν ηθικά και ψυχολογικά. Αυτοί οι χαρακτηρισμοί τους αναπαράγονται ακόμα με ευχαρίστηση από τα ξένα και «ελληνικά» ΜΜΕ, επιβεβαιώνοντας το λαϊκό γνωμικό «πάντα ο κλέφτης φωνάζει ότι τον κλέβουν κι ο φονιάς ότι τον σκοτώνουν».

Σήμερα, ένα χρόνο μετά, η κατάθλιψη συνεχίζεται. Το σοκ ήταν τραυματικό και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αυτή που δεν συγχρωτίζεται με τους προδότες, είναι ακόμα μουδιασμένη κι έχει χάσει την πίστη της σε οποιονδήποτε και ο,τιδήποτε. Οι τραυματισμένοι άνθρωποι έχουν κλειστεί στον εαυτό τους, αρνούνται να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και γλείφουν τις πληγές τους. Είναι αναμενόμενο και κατανοητό - οι πληγές πρέπει να κλείσουν. Έτσι συμβαίνει πάντα και παντού, μέχρι την ώρα της επόμενης μάχης.

Η οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα επιδεινώνονται συνεχώς, η κυβέρνηση υλοποιεί με σαδιστική ευχαρίστηση τα υπαγορευμένα μέτρα κοροϊδεύοντας και χλευάζοντας κάθε αδύναμη κοινωνική ομάδα, ενώ την ίδια στιγμή κατεβάζει κι άλλο τα παντελόνια στα αφεντικά της, ξεπερνώντας κάθε όριο δουλοπρέπειας και εξευτελισμού. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης συνεργούν στο έγκλημα κάποια μεν ενεργά, κάποια δε με την αδράνειά τους. 

Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι οργανώσεις και τα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς συνεχίζουν την ομφαλοσκόπισή τους. Όταν αποφασίσουν τι είναι, από πού έρχονται και που πηγαίνουν, λύνοντας έτσι το οντολογικό τους πρόβλημα, θα ενεργοποιηθούν. 

Στο περσινό δημοψήφισμα ο ελληνικός λαός ΝΙΚΗΣΕ! Δεν φοβήθηκε, δεν λύγισε, αντιστάθηκε σε ολόκληρο, σχεδόν, τον κόσμο και δημιούργησε ένα αποτέλεσμα με τέτοια επίδραση, ώστε πολλοί το συνδέουν με την απόφαση των Βρετανών για έξοδο από την ΕΕ. Δεν νικήθηκε, νίκησε, αλλά προδόθηκε από τους ηγέτες του. Ο ελληνικός λαός έδειξε την μαχητική αρετή του, ανεξάρτητα από το τι είχε ψηφίσει το κάθε άτομο στις βουλευτικές εκλογές. Θα έρθει πάλι η ώρα που θα ψάξει, θα βρει το σύνθημα που ενώνει όλους, θα το φωνάξει και θα το κάνει πράξη. Μέσα από αυτό τον αγώνα θα βρει και θα αναδείξει άξιες ηγεσίες. Οι προδότες να μην χαίρονται!

πηγή http://www.stontoixo.com/ 

Μια άλλη ανάγνωση των απολύσεων

 

«Το 1982 δούλευα σε μεγάλη βιομηχανική Αμερικανική εταιρεία στην Νέα Υόρκη.  Η ύφεση άρχιζε και στο Διοικητικό Συμβούλιο γινόταν η συζήτηση για το πόσο κόσμο θα απολύσουμε. Ήμουν υπεύθυνος για το σχέδιο κερδοφορίας και είχα μαζέψει όλες τις προτάσεις από 42 χώρες. Όλοι είχαν προτείνει περικοπές προσωπικού – 15.000 υπάλληλοι παγκοσμίως.
Ο κάθε Αντιπρόεδρος έκανε τις προτάσεις του. Ο Πρόεδρός μας δεν μιλούσε. Κοιτάζαμε όλοι ο ένας τον άλλον και δεν είχαμε ιδέα γιατί ήταν αμίλητος. Όταν τελειώσαμε, ξαφνικά ο Πρόεδρος ζήτησε την άδεια να μιλήσει.
Ο λόγος του έχει μείνει αποτυπωμένος στο μυαλό όλων που ήμασταν εκεί, και αν και έχουν περάσει 28 χρόνια, τον θυμάμαι λες και ήταν χθες. Θα τον αναπαράγω όσο πιο σωστά μπορώ, διότι η αξίες που περιέχει είναι αθάνατες και μπορούν να φανούν χρήσιμες σε αυτό που θα ζήσουμε σύντομα.

«Ο καθαριστής όταν περνά την πόρτα του εργοστάσιου είναι σύζυγος, πατέρας παιδιών που πάει στο σπίτι που χρωστάει και κοιτάζει με υπερηφάνεια αυτά που δημιούργησε και αν και λίγα του είναι αρκετά. Αποφασίζουμε σήμερα να τον διώξουμε. Να χάσει την δουλειά του, να πάει σπίτι άνεργος με μια επιταγή δυο μηνών. Τί θα πει στα παιδιά του; Τί θα πει στην γυναίκα του, πώς να τους εξηγήσει ότι από αύριο χάνει την αξιοπρέπειά του; Και εάν σε τρεις μήνες δεν έχει βρει δουλειά θα χάσει το σπίτι του και ίσως την γυναίκα του. Δεν μπορώ να βάλω την υπογραφή μου σε ένα σχέδιο που καταδικάζει την ζωή και την ύπαρξη τόσων ανθρώπων. ΑΛΛΑ, την ιδία στιγμή, έχω και υποχρέωση στους μετόχους μου που μου εμπιστεύτηκαν τις οικονομίες τους, και εάν δεν κάνω κάτι, τα συνταξιοδοτικά ταμεία δεν θα έχουν λεφτά για τις συντάξεις. Οι απολύσεις που όλοι μου προτείνετε μειώνουν τα ετήσια έξοδα κατά $ 135.000.000. Έκανα ένα απλό υπολογισμό και προτείνω το εξής σχέδιο: Ελάττωση του μισθού μου, 75% ελάττωση μισθού όλων των αντιπρόεδρων, 50% ελάττωση μισθού γενικών διευθυντών, 40% υψηλόμισθων στελεχών κλπ. Καμία απόλυση. Θέλω τους αριθμούς σε μια ώρα».

Σηκώθηκε και έφυγε…κι όπως έφευγε, είπε με ένα ειρωνικό χαμόγελο:
«Κρίμα που θα παίζετε γκολφ μόνο τρεις φορές αντί για έξι παιδιά…».

Περάσαμε την θύελλα χωρίς να διώξουμε ούτε ένα άτομο, και σε τρία χρόνια η αξία της μετοχής ήταν $ 147 από $ 7.5 το 1980 πριν αρχίσει η κρίση.  Α ναι, είχαμε και 27 διπλώματα ευρεσιτεχνίας από απλούς εργάτες σ’αυτό το διάστημα. Δεν χρειάζεται να πω ότι ο κόσμος έπινε νερό στο όνομά του.

Το 1992, στο τραπέζι που του κάναμε για την συνταξιοδότησή του (και είχαμε έρθει από όλο τον κόσμο, αν και δουλεύαμε σε άλλες εταιρείες), τον ρωτήσαμε να απαντήσει στον αποχαιρετιστήριο λόγο του, γιατί διάλεξε να κάνει αυτό που έκανε. Όπως το θυμάμαι η απάντηση ήταν:

«Ακούστε, μπορεί να είχε και συναισθηματικές ρίζες η απόφαση αυτή. Αλλά δεν χωρούν συναισθήματα σε τέτοιες αποφάσεις. Απλώς βρήκα μια λύση που απαντούσε και στη λογική και στο συναίσθημα. Ήμαστε σε σε 42 χώρες, από τις οποίες οι 38 είναι φτωχές. Θα κατέστρεφα ολόκληρες μικρές κοινωνίες, διότι όπως ξέρετε τα εργοστάσια μας είναι σε κωμοπόλεις. Εάν το έκανα, όπως μου είχατε προτείνει, είναι αυτονόητο ότι θα έφερνα ανθρώπους στην απελπισία. Και κανείς, μα ΚΑΝΕΙΣ, δεν ξέρει τι μπορεί να κάνει ένας απελπισμένος άνθρωπος. Η πιθανότητα ακόμα και να ΕΚΑΙΓΑΝ το εργοστάσιο ήταν μεγάλη. Ενώ εσείς που ήσασταν δίπλα μου, και όλο το μισθό να σας έπαιρνα δεν θα κάνατε τίποτα, γιατί πιστεύετε ότι είστε μέσα στο ΣΥΣΤΗΜΑ, και άνθρωποι που αισθάνονται κομμάτι του συστήματος δεν κάνουν επαναστάσεις. Να θυμάστε, ότι η πραγματική καταστροφή έρχεται όταν ο κόσμος αισθάνεται αποκλεισμένος από το σύστημα, νιώθει αδικία και δεν έχει καμία ελπίδα. Τότε είναι έτοιμος για όλα…και εργοστάσια καίει».

Σήμερα ζωγραφίζει στο San Francisco και είναι στο στρογγυλό τραπέζι της κουζίνας (άτυπη συνάντηση κάθε 8 εβδομάδες) του Όμπυα…

Γιατί το έγραψα;
Βλέπω όλους τους να βγαίνουν στη τηλεόραση/ράδιο και να μιλούν για διαρθρωτικές αλλαγές (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ), ανάγκη για αλλαγή (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ), αλλαγή νοοτροπίας (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ).
Όλα αυτά, χωρίς ίχνος συμπόνιας και λογικής σκέψης για το ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα.
Ζουν με την φαντασίωση ότι ΑΥΤΟΙ δεν χρειάζεται να αλλάξουν.
Δεν έχουν τίποτα να χάσουν διότι είναι με το ΣΥΣΤΗΜΑ.
Έτσι, θα είναι όχι μόνο προστατευμένοι, αλλά η ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ (σας θυμίζει κάτι αυτό;) να γεμίσουν περισσότερο τις τσέπες τους.
Λοιπόν, νάνοι της νοημοσύνης, έγραψα το άρθρο αυτό για να ξέρετε πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι που είναι πραγματικά σκεπτόμενοι.
Έτσι, δεν θα έχετε καμία δικαιολογία ότι δεν ξέρατε, όταν όμορφα «εργοστάσια» όμορφα καίγονται…ΠΑΝΤΟΥ!»

Σημείωση: Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο fmvoice.gr
πηγήhttp://ergasianews.gr

Ευκολότερη επιστροφή ή μονιμοποίηση συμβασιούχων στους δήμους (ν/σ)

Το δρόμο για ευκολότερη επιστροφή χιλιάδων συμβασιούχων στις εργασίες τους ή ακόμα και την μονιμοποίηση τους σε υπηρεσίες των Δήμων, ανοίγει το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για τους ΟΤΑ.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 20 με το τίτλο «Ένδικα μέσα Ο.Τ.Α», του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών «ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ Ο.Τ.Α., ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ Ο.Τ.Α. ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ», που βρίσκεται στη φάση της διαβούλευσης, δίνεται η δυνατότητα στους ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού να μην ασκήσουν ή να παραιτηθούν από ήδη ασκηθέντα ένδικα μέσα κατά αποφάσεων, με τις διατάσσεται η παραμονή ή επάνοδος εργαζομένων στην Εργασία.
Ουσιαστικά δίνεται η δυνατότητα στις Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές, να παραιτηθούν απο ένδικα μέσα – παρά τα όσα προβλέπει ο “Καλλικράτης” – που χρησιμοποιούσαν κατά προσφυγών συμβασιούχων οι οποίοι δικαιώθηκαν στα δικαστήρια είτε με προσωρινές διαταγές η ασφαλιστικά μέτρα είτε με πρωτόδικες αποφάσεις αποκτώντας το δικαίωμα να παραμείνουν η να επανέλθουν προσωρινά στην υπηρεσία τους.
Η ρύθμιση αφορά χιλιάδες συμβασιούχους οι οποίοι προσφεύγοντας στα δικαστήρια πετύχαιναν την μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου με το επιχείρημα ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Ωστόσο, οι Δήμοι υποχρεωμένοι απο το νόμο του “Καλλικράτη” προχωρούσαν σε εφέσεις με αποτέλεσμα αρκετοί συμβασιούχοι να έχαναν στον Αρειο Πάγο την αρχική ευνοϊκή απόφαση.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις η ρύθμιση, εφόσον ψηφιστεί στη Βουλή θα επιφέρει πιθανές ευνοϊκές εξελίξεις για τουλάχιστον 3.000 συμβασιούχους σε δήμους οι οποίοι μπορεί να παραμείνουν στη θέση τους ακόμη και με προσωρινές αποφάσεις δικαστηρίων παρότι έληξαν οι συμβάσεις τους. Επίπροσθετα περίπου 2.000 συμβασιούχοι, μπορεί να τις συμβάσεις τους να μετατρέπονται σε αορίστου χρόνου.
Δείτε τι προβλέπει το άρθρο 20:
1. Οι Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού και τα πάσης φύσεως νομικά πρόσωπα αυτών μπορούν να μην ασκήσουν ή να παραιτηθούν από ήδη ασκηθέντα ένδικα μέσα κατά αποφάσεων, με τις οποίες διατάσσεται η παραμονή ή η επάνοδος εργαζομένων στην εργασία τους, εφόσον οι ως άνω εργαζόμενοι έχουν παραιτηθεί από οποιαδήποτε χρηματική αξίωση κατά των Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού και των νομικών προσώπων αυτών, με απόφαση του καθ’ ύλην αρμόδιου οργάνου τους και κατά παρέκκλιση των άρθρων 72 και 176 του ν. 3852/2010. Στην περίπτωση αυτή, η απόφαση περί της παραίτησης από τα ένδικα μέσα, η οποία πρέπει να αναφέρεται ειδικώς στην ύπαρξη πιστώσεων στον προϋπολογισμό του φορέα για την κάλυψη της δαπάνης που προκύπτει από την άμεση συμμόρφωση προς τη δικαστική απόφαση, λαμβάνεται ύστερα από γνωμοδότηση δικηγόρου και του προϊσταμένου της οικονομικής υπηρεσίας του φορέα.
2. Αποφάσεις περί μη άσκησης ή περί παραίτησης από ένδικο μέσο στις περιπτώσεις του πρώτου εδαφίου της προηγούμενης παραγράφου, που εκδόθηκαν ως την έναρξη ισχύος του παρόντος, θεωρούνται ως προς όλες τις συνέπειές τους, νόμιμες.
3. Αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων των Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού και των πάσης φύσεως νομικών προσώπων αυτών περί υποβολής προσφυγών σε διοικητικές αρχές, άσκηση, μη άσκηση ή παραίτηση από οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο, δικαστικό ή εξώδικο συμβιβασμό ή κατάργηση δίκης δεν εμπίπτουν στον υποχρεωτικό έλεγχο νομιμότητας του άρθρου 225 παρ. 1 του ν. 3852/2010 (Α’ 87).
΄πηγή http://www.aftodioikisi.gr

Γράμμα από καρδιάς: «Δεν μπορώ να κοιμηθώ από την απογοήτευση που νιώθω για τις κυβερνήσεις μας»

 

Γυναίκα συνταξιούχος του Δημοσίου με ένα γράμμα από καρδιάς και βγαλμένο μέσα από τη ζωή θα έκανε σε άλλη χώρα τους πολιτικούς να ντραπούν και να σκύψουν το κεφάλι, αλλά στην Ελλάδα είναι ανθεκτικής υφής και δεν καταλαβαίνουν τίποτα και φυσικά δεν έχουν και ευαισθησία….

Μιλά για την σύνταξη της που εξανεμίστηκε, για τα χρόνια εργασίας της και δηλώνει ότι έχασε τον ύπνο της όταν αναλογίστηκε όλες τις τελευταίες κυβερνήσεις αυτής της χώρας, που την οδήγησαν στο μηδέν……

«Παράπονο στους τριακόσιους της Βουλής, που τάχα μας κυβερνούν:

Λέγομαι Σαββακη Θεοδοσία, το γένος Κουμεντακη απο Πατσο Αμαρίου, Ρέθυμνο Κρήτης. Είμαι συνταξιούχος του Δημοσίου. Ήμουν νοσηλεύτρια στο Νοσοκομείο Παίδων Αγλαΐας Κυριακού 15 χρόνια και στη συνέχεια στο Νοσοκομείο Ρεθύμνης όπου και συνταξιοδοτήθηκα με 31 χρόνια προϋπηρεσίας. Στα χρόνια μου έζησα πολλές κυβερνήσεις, μέχρι και χούντα. Τέτοια αδικία και αδιαφορία για τους συνταξιούχους δεν έγινε ποτέ. Απορώ πως ανεχόμαστε τόσα χρόνια την αδικία. Στην αρχή κάμαμε υπομονή νομίζοντας ότι θα σταματήσει το κακό. Εσείς όμως μάθατε το κόλπο και όπου να ‘ναι όχι μόνο δε θα μας αφήσετε φράγκο στην τσέπη αλλά, αν μπορείτε, θα μας πάρετε και την ψυχή. Τώρα τσεκουρώσατε για τα καλά το μετοχικό ταμείο πολιτικών υπαλλήλων. Μου αφήσατε, νομίζω, 68 ευρώ. Να τα κάμω τι; Τα ταμεία μας είναι με αίμα πληρωμένα. Άραγε δε φοβάστε τον Θεό (αν πιστεύετε);

Δούλεψα με άσχημες συνθήκες. Τώρα είμαι μισός άνθρωπος και γενικά όλοι οι συνταξιούχοι και περιμέναμε από το κράτος ιδιαίτερη μέριμνα και αντί αυτού μας ξεζουμίσατε. Μας κόβετε, μας κόβετε και όπου να ‘ναι δε θα αφήσετε σάλιο στο στόμα. Ντροπή, ντροπή! Αν μπορούσατε θα αφαιρούσατε και το οξυγόνο που αναπνέουμε. Προσπαθήστε λίγο ακόμα και ίσως το κατορθώσετε και αυτό.

Είμαι υπερήφανη γιατί δούλεψα τίμια και ευσυνείδητα. Προσέφερα και βοήθησα όσο μπορούσα και αυτό μπορείτε να το μάθετε από τις υπηρεσίες που υπηρέτησα. Έκαμα κι εγώ παιδιά, τα μεγάλωσα και τα έμαθα να είναι καλοί άνθρωποι και να μην αδικούν κανένα. Εκαμα και εγγόνια και είμαι υπερήφανη για την ανατροφή τους και τη μόρφωση τους αλλά δε διορίστηκαν ποτέ στη θέση που τους ανήκει. Στερήθηκα με τον άντρα μου τα πάντα για να τους δημιουργήσουμε κάτι για να ζήσουν καλύτερα από εμάς κι όμως εσείς, οι κύριοι, τα βρήκατε έτοιμα και με τους νόμους σας και τα μνημόνια σας τους τα παίρνετε. Δε ρωτάτε εμένα πως τα έκαμα, όχι με κλεψιές αλλά με τίμιο ιδρώτα. Δούλεψα και εξασφάλισα μια καλή σύνταξη για να ζήσω με αξιοπρέπεια και να μην είμαι βάρος κανενός. Και τώρα που είναι η αξιοπρέπεια; Μήπως ξέρετε που την πουλάνε να πάω κι εγώ να την αγοράσω;

Τόσα χρόνια πάλεψαν οι συνταξιούχοι αλλά δεν τους έβλεπε κανείς. Τώρα οι κακομοίρηδες που πήραν μια συνταξουλα αράξατε όλοι σαν κοράκια να μην τους αφήσετε ούτε τα φάρμακα τους να παίρνουν για να αποβιώσουν γρήγορα και να μείνουν όλα δικά σας.

Κύριοι τριακόσιοι, ας πω πως δεν ήμουν ευχαριστημένη με αυτούς που ψήφιζα τόσα χρόνια. Με τα ωραία σας λόγια και τις υποσχέσεις σας τις ψεύτικες σας ψήφισα αυτή τη φορά (που να σπούσε το χέρι μου) κι όμως τι είδα τελικά; Άλλαξε ο Μανωλιος κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Γιατί δεν κάθεστε όλοι σας να ψάξετε ποιοι τελικά έφεραν την ωραία μας Ελλάδα σε αυτό το χάλι; Μόνο βάζετε συνέχεια το χέρι στους κακομοίρηδες τους συνταξιούχους, το εύκολο θύμα. Να ξέρετε πως το ωραίο μας κράτος δε θα επανέλθει με τους συνταξιούχους, απλώς κερδίζετε την αγανάκτηση τους και τις κατάρες τους.

Μην ξεχνάτε όλοι σας ότι και οι συνταξιούχοι έχουν παιδογγονα κι έχουν κι αυτά στομαχάκι και θέλουν να το γεμίσουν όπως και τα δικά σας παιδιά. Όμως τα δικά μας εγγόνια είναι εγγόνια των συνταξιούχων, που μας κάματε ανίκανους να μπορούμε να τους προσφέρουμε ότι τους προσφέρετε εσείς. Αυτό δεν είναι κρίμα;

Δε θέλω ελεημοσύνη, δε ζητώ τον μισθό σας ή την περιουσία σας. Θέλω αυτά που απέκτησα με τίμιο ιδρώτα να μη μου διαταράσσετε κι έτσι θα είμαι η πιο ευτυχισμένη. Αυτή είναι για μένα ευτυχία. Δεν μπορώ να κοιμηθώ από την απογοήτευση που νιώθω για τις κυβερνήσεις μας. Κάθομαι, 7-7-2016 τη νύχτα και τα γράφω βγαλμένα από την ψυχή μου.»

πηγή http://ergasianews.gr

Επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας σε νέες κατηγορίες δημοτικών υπαλλήλων – Τι προβλέπει το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο

Επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας σε νέες κατηγορίες δημοτικών υπαλλήλων , προβλέπει το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών .
Σύμφωνα με την πρόβλεψη χορηγείται το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας στους μονίμους και δοκίμους υπαλλήλους και υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου και ορισμένου χρόνου (Ι.Δ.Α.Χ. – Ι.Δ.Ο.Χ.) των Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού και των Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ. και Δ.Ε.Υ.Α. αυτών , με την επιφύλαξη της επικείμενης ευθυγράμμισης του σχετικού καθεστώτος με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή νομοθεσία έως τις 31-12-2017.
Έτσι , τα ποσά του επιδόματος για τις παραπάνω κατηγορίες δημοτικών υπαλλήλων , ορίζονται :

α) Κατηγορία Α΄ σε εκατόν πενήντα (150) ευρώ, μηνιαίως.
β) Κατηγορία Β΄ σε εβδομήντα (70) ευρώ, μηνιαίως.
γ) Κατηγορία Γ΄ σε τριάντα πέντε (35) ευρώ, μηνιαίως.  
Στην κατηγορία Α΄ περιλαμβάνονται το προσωπικό που απασχολείται στην εποπτεία καθαριότητας, σε συνεργεία απολύμανσης, οι απολυμαντές, οι εργάτες και τεχνίτες βιολογικού καθαρισμού, οι νοσηλευτές και νοσοκόμοι καθώς και οι εργάτες καθαριότητας δημοτικών νεκροταφείων.
Στην κατηγορία Β΄ περιλαμβάνονται οι ηλεκτροσυγκολλητές, οι εργάτες και τεχνίτες ψεκασμού, οι μηχανοτεχνίτες, οι ηλεκτροτεχνίτες, οι βαφείς και φανοποιοί .
Στην κατηγορία Γ΄ περιλαμβάνονται οι εργάτες των δημοτικών σφαγείων.
Το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας δεν καταβάλλεται στο διοικητικό προσωπικό των φορέων που αναφέρονται σε αυτήν.
Προϋπόθεση καταβολής
Απαραίτητη προϋπόθεση για την καταβολή του παραπάνω επιδόματος είναι οι δικαιούχοι αυτού να προσφέρουν υπηρεσία με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση στους χώρους και στις ειδικότητες που δικαιολογούν την καταβολή του.
Ενώ, καταβάλλεται και για όσο διάστημα οι υπάλληλοι τελούν σε θεσμοθετημένες άδειες (κανονικές, συνδικαλιστικές, εκτός από τις περιπτώσεις πλήρους απαλλαγής από τα καθήκοντα ή την εργασία τους για συνδικαλιστικούς λόγους, ειδικές, εκπαιδευτικές μικρής διάρκειας έως δύο (2) μηνών, διευκόλυνσης υπαλλήλων με οικογενειακές υποχρεώσεις, μητρότητας και ανατροφής παιδιού), σε βραχυχρόνια αναρρωτική άδεια έως έξι (6) ημέρες κατ’ έτος, καθώς και αυτής που χορηγείται από δημόσια νοσοκομεία, κέντρα υγείας του Δημοσίου, πανεπιστημιακές κλινικές, νοσηλευτικούς σχηματισμούς του Ι.Κ.Α. και ιδιωτικές κλινικές, εφόσον έχει προηγηθεί νοσηλεία σε αυτές, η οποία αποδεικνύεται με σχετικά παραστατικά στοιχεία (εισαγωγή, εξιτήριο κ.λπ.).
Για τη συνδρομή όλων των ανωτέρω προϋποθέσεων εκδίδεται κάθε μήνα βεβαίωση του οικείου προϊστάμενου, η οποία συνοδεύει τη μισθοδοτική κατάσταση.
Σε περίπτωση απομάκρυνσης των υπαλλήλων για οποιονδήποτε λόγο από τα καθήκοντα, τις θέσεις και τις συνθήκες οι οποίες δικαιολογούν τη χορήγησή του, διακόπτεται ισοχρόνως η καταβολή του με ευθύνη του οικείου προϊστάμενου.
πηγή  http://www.aftodioikisinews.gr

Τίτλοι τέλους για την εργαζόμενη στο δήμο Ηρακλείου Κρήτης που παρασύρθηκε από απορριμματοφόρο

 
Υπέκυψε μετά από δύο μήνες νοσηλείας η 46χρονη, εργαζόμενη στο δήμο Ηρακλείου, η οποία είχε τραυματιστεί ανήμερα του Αγίου Πνεύματος ενώ βρισκόταν σε συνεργείο αποκομιδής απορριμμάτων και παρασύρθηκε από απορριμματοφόρο. Το εργατικό ατύχημα είχε σημειωθεί στις 20 Ιουνίου με την 46χρονη μητέρα 4 παιδιών από τότε να νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Βενιζέλειου Νοσοκομείου με σοβαρά τραύματα. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών του νοσοκομείου τελικά η άτυχη γυναίκα άφησε σήμερα το μεσημέρι την τελευταία της πνοή.
πηγή http://www.aftodioikisi.gr

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΜΥΡΩΔΙΑ… ΕΜΕΙΣ ΜΥΡΙΩΔΕΣ ΔΕΝ ΘΑΓΙΝΟΥΜΕ!!

Μόνο ως προβοκατόρικο, παραπλανητικό και κομματικά καθοδηγούμενομπορεί κανείς να χαρακτηρίσει το χθεσινό (25-8-2016) δημοσίευμα τηςεφημερίδας «Αυγής». Στο πλαίσιο της κομματικής προπαγάνδας προσπαθεί ναταυτίσει την Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. και την Κ.Ε.Δ.Ε. σε μια πολιτικού τύπου επικοινωνιακήμεθόδευση που μας αφήνει παγερά αδιάφορους, μόνο και μόνο για να υπερασπιστεί ταέργα και τις ημέρες (εκχώρηση σε ιδιώτες) της κυρίας Ρένας Δούρου στη διαχείρισητων απορριμμάτων.Είμαστε άλλωστε συνηθισμένοι μιας και οι προηγούμενοι (προσωρινοίπάντα) κάτοχοι της εξουσίας, εφάρμοζαν ακριβώς τις ίδιες τακτικές διαστρέβλωσηςτης πραγματικότητας.Τότε για κάποια «κομματικά φερέφωνα» ήμασταν δήθεν τα δεκανίκια τουΣΥ.ΡΙΖ.Α. Σήμερα γίναμε ξαφνικά «συνοδοιπόροι» της Κ.Ε.Δ.Ε.Αν έχει κάτι κατακτήσει διαχρονικά η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. είναι πως πολλοίπροσπάθησαν αλλά κανείς δεν κατάφερε να «καθοδηγήσει», να «χρησιμοποιήσει»,να «κατευθύνει», να «ποδηγετήσει» τους αγώνες της. Ούτε οι πρώην, ούτε οι νυν.Εγγυόμαστε πώς δεν πρόκειται να συμβεί ούτε στο μέλλον.Η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. έχει σταθερές, διαχρονικές θέσεις για την Διαχείριση τωνΑπορριμμάτων τις οποίες με αγώνες οι εργαζόμενοι υπερασπίστηκαν. Ο Δημόσιος και Κοινωνικός χαρακτήρας της Διαχείρισης των Απορριμμάτωντον οποίο θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε με όλες τις δυνάμεις μας αποτελείαδιαπραγμάτευτη αρχή του κλάδου, από την οποία δεν μετακινηθήκαμεσπιθαμή!!! Μπορούν να το επιβεβαιώσουν όλοι αυτοί που σήμερα στο πλαίσιο τηςδικής τους συστημικής διαχείρισης εξουσίας, ήταν στο πλευρό της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.,όταν το 2010 ο τότε Πρόεδρος του τότε Ε.Σ.Δ.Κ.Ν.Α. κ. Νίκος Χιωτάκης επιχείρησενα κάνει ακριβώς το ίδιο. Να μεταφέρει τις αρμοδιότητες στην τότε ΑποκεντρωμένηΔιοίκηση με γνωστή σε όλους τις δυναμικές αντιδράσεις των εργαζομένων και τηςΠ.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.Ήταν για τους δικούς τους λόγους στο πλευρό της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. όταν μεαλλεπάλληλες κινητοποιήσεις παρενέβαινε και διέλυε τα Περιφερειακά Συμβούλιαυπερασπιζόμενη τις ίδιες θέσεις, τις ίδιες αρχές που υπερασπίζεται και σήμερα. Δεν θα απολογηθεί σε κανέναν η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. αν οι κατά καιρούς«υπερασπιστές των εργολαβικών συμφερόντων» και «οι υπερασπιστές τουΔημοσίου συμφέροντος» ο καθένας για τους δικούς τους λόγους σήμερα αλλάζουνθέσεις και στρατόπεδα.Δεν θα γίνει απολογητής κανενός η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., ούτε για τις διαχρονικέςευθύνες των αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της Κ.Ε.Δ.Ε. και των Π.Ε.Δ.
που δεν υπερασπίστηκαν τον Δημόσιο και Κοινωνικό χαρακτήρα της Διαχείρισης τωναπορριμμάτων προς όφελος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των πολιτών.Δεν θα γίνει απολογητής κανενός, σε όποιο στρατόπεδο και αν βρέθηκαν, πουτο προηγούμενο χρονικό διάστημα ανέχτηκαν, ολιγώρησαν, εξυπηρέτησαν,υποστήριξαν ή υποβάθμισαν σιωπώντας, διασπώντας το κοινό, αρραγές μέτωποενάντια στα όποια εργολαβικά-επιχειρηματικά συμφέροντα εποφθαλμιούν τοξεπούλημα των σκουπιδιών… Εάν σήμερα στηρίζουν και αποδέχονται τις διαχρονικές θέσεις της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. δεν θα απολογηθούμε για αυτό. Δεν θα γίνει φυσικά απολογητής ούτε της κας Ρένας Δούρου που παρά τιςπροεκλογικές της δεσμεύσεις υπέγραψε την επέκταση της σύμβασης τουΕ.Μ.Α.Κ. στον ίδιο ανάδοχο, ανάθεσε την σύμβαση υποστηρικτικών λειτουργιώνδιάστρωσης και χωματοκάλυψης επίσης στον ίδιο, παραχώρησε την λειτουργία τουΑποτεφρωτήρα σε ιδιώτη, ανέθεσε την συντήρηση και λειτουργία της ΜονάδαςΕπεξεργασίας Στραγγισμάτων σε ιδιώτη, ανέθεσε την συντήρηση του κινητού καισταθερού εξοπλισμού του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων του Σχιστού σειδιώτη, ενώ για τα μηχανήματα-προωθητήρες που παραμένουν σταθερά για μήνεςακίνητα λόγω βλαβών δεν κάνει απολύτως τίποτα.Επισυνάπτουμε ενδεικτικά και μόνο για όσους θέλουν να φρεσκάρουν τηνμνήμη τους τα όσα έλεγε στο προεκλογικό της σποτ….. για τη Διαχείριση τωνΑπορριμμάτων η κα Ρένα Δούρου για να καταλάβουν ποιοι έκαναν «στροφή 180ο»και ποιοι με συνέπεια και αξιοπιστία στηρίζουν με όλες τις δυνάμεις το Δημόσιοσυμφέρον στην Διαχείριση των Απορριμμάτων!!! https://www.youtube.com/watch… τους λέμε «ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΜΥΡΩΔΙΑ… ΕΜΕΙΣ ΜΥΡΙΩΔΕΣ ΔΕΝ ΘΑΓΙΝΟΥΜΕ!!!Προειδοποιούμε πως η χθεσινή κινηματική παρέμβαση της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.στην Εκτελεστική Επιτροπή του Ε.Σ.Δ.Ν.Α. ήταν μόνο η αρχή αν δεν γίνει ΑΜΕΣΑ ηανάκληση της απόφασης και… ο νοών νοείτω!!!Και φυσικά δεν μας πτοεί στο ελάχιστο η συνήθης τακτικήαποπροσανατολισμού που τελικά δυστυχώς δικαιώνει όσους πιστεύουν πως «…όλοι ίδιοι είναι…» , εκείνων που επινοούν και στήνουν σκηνικά έντασης για να μηνμιλήσουν… για την ταμπακιέρα. Το μόνο φραστικό επεισόδιο δημιουργήθηκε ότανη Αντιπρόεδρος του Ε.Σ.Δ.Ν.Α. κα Αφροδίτη Μπιζά υπονομευτικά καιπροβοκατόρικα εν είδη ανακριτικού υπαλλήλου ζήτησε… τα στοιχεία του Προέδρουτης Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ο οποίος άφησε στο τραπέζι της συνεδρίασης την Αστυνομικήτου Ταυτότητα για να του την πετάξει με αυθάδεια η κα Αντιπρόεδρος!!!Άλλωστε… έχουμε βρεθεί πολλές φορές για να μην μας γνωρίζουν κάποιοι…!!!Παραβλέποντας την υβριστική και προκλητική συμπεριφορά του Μέλους τηςΕκτελεστικής Επιτροπής του Ε.Δ.Σ.Ν.Α. κ. Σταύρου Ιατρού. ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α Ανάκληση της απόφασης εκχώρησης των αρμοδιοτήτων του Ε.Δ.Σ.Ν.Α. στην Περιφέρεια Αττικής.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αντί η Περιφερειάρχης Αττικής κ. Ρένα Δούρου να στέλνει σημείωμα προς τους Δημάρχους της Αττικής ενημερώνοντας τους για την ειλημμένη απόφασή της όσον αφορά στη διαχείριση των απορριμμάτων, καλό θα ήταν να ανατρέξει στο προεκλογικό της πρόγραμμα και να απαντήσει πρώτα στους κατοίκους της Αττικής που την εξέλεξαν για την αντιστοιχία λόγων και έργων. Γιατί η κ. Ρένα Δούρου πέρασε από την καταδίκη των μεγάλων επιχειρηματικών-εργολαβικών συμφερόντων στην αποθέωσή τους και την εξυπηρέτησή τους και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα βαδίζοντας στα βήματα των προκατόχων της.
Πριν καν εγκριθεί ο αναθεωρημένος Περιφερειακός Σχεδιασμός (ΠΕ.Σ.Δ.Α.) από το Δ.Σ. του Ε.Δ.Σ.Ν.Α., μετά την σωρεία των παρατηρήσεων και αλλαγών επί του αρχικού κειμένου από τα συναρμόδια Υπουργεία, η κ. Ρένα Δούρου, αιφνιδιάζοντας και μη παριστάμενη στην Εκτελεστική Επιτροπή «μετέφερε» το σύνολο σχεδόν των αρμοδιοτήτων ενός ανεξάρτητου και αυτοδύναμου φορέα στην ημετέρα Περιφέρεια, παρ΄ ότι εξ οφίτσιο ο Καλλικράτης της αναθέτει την προεδρία του Φο.Δ.Σ.Α. Μια απόφαση που ελήφθη εκτός ημερησίας διάταξης.
Γιατί άραγε αφού προεδρεύει και στους δύο φορείς, απαξιώνει τον Α΄ βαθμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Ο Ε.Δ.Σ.Ν.Α. του οποίου προΐσταται, έχει το πλέον εξειδικευμένο προσωπικό στη διαχείριση των απορριμμάτων Πανελλαδικά, με 6 Τεχνικές Διευθύνσεις, με 315 άτομα προσωπικό εκ των οποίων 50 τουλάχιστον τεχνικούς Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης. Γιατί τον απαξιώνει ως Φορέα και μαζί το προσωπικό και τον εξοπλισμό του;
Ας απαντήσει η κ. Περιφερειάρχης ποιοι λοιπόν πλην αυτών των εργαζομένων έχουν αντίστοιχη εμπειρία και μπορούν να υλοποιήσουν τις μελέτες και τα έργα διαχείρισης απορριμμάτων; Σε τι αποσκοπεί η ενέργεια της αυτή;
Όταν επικαλείται το «νέο» στη διαχείριση των απορριμμάτων και την συνεργασία του Α΄ βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης, την οποία υπονομεύει με αυτές τις μεθοδεύσεις, όχι μόνο δεν βοηθά αλλά «ξεχνά» ότι ο Α΄ βαθμός Αυτοδιοίκησης είναι αυτός που πληρώνει το κόστος αυτών των μεθοδεύσεων και κατ΄ επέκταση οι Δημότες της Αττικής, που θα κληθούν να καταβάλλουν το τίμημα χωρίς να έχουν ερωτηθεί οι αιρετοί εκπρόσωποί τους στον Ε.Δ.Σ.Ν.Α.
Τις κρίσιμες αυτές αποφάσεις θα τις λαμβάνει πλέον η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας ως Προϊσταμένη αρχή, ενώ η ήδη φτωχοποιημένη κοινωνία της Αττικής θα κληθεί εκ νέου από τους Δημάρχους να πληρώσει αυξημένα Δημοτικά Τέλη, σαν να μην έφταναν οι συνεχείς φόροι, ο ΕΝ.Φ.Ι.Α. και οι περικοπές μισθών και συντάξεων που επιβάλει καθημερινά η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ.
Την «υπευθυνότητα» που η κ. Ρένα Δούρου καλεί όλους τους εμπλεκόμενους να επιδείξουν, θα έπρεπε με δική της εντολή να έχουν επιδείξει τα ορισμένα από εκείνη προς τούτο όργανα της Διοίκησης, όταν από τις 28 Απριλίου 2016 έχει λάβει πρόσκληση της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης τομεακών για την υποβολή προτάσεων χρηματοδότησης του Ε.Σ.Π.Α. 2014-2020 και μέχρι σήμερα δεν έχουν κατατεθεί.
Οι όποιες ευθύνες λοιπόν, ας αποδοθούν εκεί που πραγματικά υπάρχουν αντί να μεταφέρονται αρμοδιότητες του Ε.Δ.Σ.Ν.Α. στην Περιφέρεια. Εκτός και αν υπήρχε σκοπιμότητα στην καθυστέρηση.
Ο Ε.Δ.Σ.Ν.Α. επί είκοσι (20) χρόνια και πλέον, έχει εντάξει και έχει υλοποιήσει πλήθος έργων σε Ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή καθυστέρηση σ΄ αυτά.
Την σκοπιμότητα και την άγνοια δεν μπορούν να τις επωμιστούν άλλοι, όταν στο ενημερωτικό σημείωμα της κ. Ρένα Δούρου προς τους Δημάρχους, βαφτίζεται το κρέας ψάρι προκειμένου να πειστούν κάποιοι ότι είναι άλλο πράγμα η «μεταφορά» αρμοδιοτήτων και άλλο η ανάθεση αρμοδιοτήτων. Εξ άλλου η διάταξη του άρθρου 17, παρ.4α του Ν.4071/2012 που επικαλείται αναφέρει ρητά για την ανάθεση αρμοδιοτήτων Φο.Δ.Σ.Α. στην οικεία Περιφέρεια. Πού βρίσκεται λοιπόν η άγνοια ή σκοπιμότητα;
Επιπλέον στην παράγραφο 6 του ενημερωτικού σημειώματος, εμφανίζεται ως δικαιολογία για την μεθόδευση «μεταφοράς» της αρμοδιότητας, η χρονική καθυστέρηση λόγω εμπλοκής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Η απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών με αρ.20867/17-6-2016 (ΦΕΚ Β’ 1941/29-6-2016) αναφέρει: α. πέντε εκατομμύρια (5.000.000,00) ευρώ, µη συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α., πέραν του οποίου απαιτείται θεώρηση από την αρμόδια Τεχνική Υπηρεσία ύστερα από γνώμη του Περιφερειακού Συμβουλίου Δημοσίων Έργων. γ. είκοσι πέντε εκατομμύρια (25.000.000,00) ευρώ, µη συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α., για τους Δήμους Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης, των Συνδέσμων στους οποίους συμμετέχουν οι ανωτέρω Ο.Τ.Α., των Νομικών τους Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των Ιδρυμάτων τους, πέραν του οποίου απαιτείται θεώρηση από την Τεχνική Υπηρεσία του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης ύστερα από γνώμη του Τεχνικού Συμβουλίου.
Τα σχετικά αιτήματα χρηματοδότησης των έργων είναι 20.000.000 € για την αναβάθμιση του Ε.Μ.Α.Κ. και 40.000.000 € συνολικά για τις μονάδες του Γραμματικού, που αποτελούν όμως ξεχωριστά υποέργα και απαιτούν γνώμη μόνο από το Τεχνικό Συμβούλιο της Περιφέρειας όπως προκύπτει από τις προαναφερόμενες διατάξεις.
Σε ότι αφορά στη νομιμότητα της απόφασης για την εκχώρηση, «ξεχνά» ότι για αποφάσεις για θέματα εκτός ημερήσιας διάταξης απαιτείται η απόλυτη πλειοψηφία των Μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής και για το κατεπείγον και για την ουσία του θέματος, (Άρθρο 105, παρ.3 του Ν.3463/2006) συζήτηση από την οποία επιλεκτικά και επιδεικτικά η ίδια η κ. Ρένα Δούρου απουσίαζε!!!
Βεβαίως θα θέλαμε επίσης να επισημάνουμε ότι, τα Δελτία Τύπου του Ε.Δ.Σ.Ν.Α., εκφράζουν απόψεις και αποφάσεις της Διοίκησης και όχι μεμονωμένων μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής που αυτοαναγορεύονται σε εκπροσώπους των Δήμων της Αττικής.
Η επίκληση του κ. Ιατρού για την απουσία των Δημάρχων από την κοινή συνεδρίαση της 19-7-2016 της Π.Ε.Δ.Α. και της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ε.Δ.Σ.Ν.Α. για τον Περιφερειακό σχεδιασμό της Αττικής, εκθέτουν πρωτίστως την ίδια την Περιφερειάρχη και Πρόεδρο του Ε.Δ.Σ.Ν.Α. που απουσίαζε από αυτήν. Βέβαια η κ. Ρένα Δούρου τακτικά απουσιάζει και από τις συνεδριάσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ε.Δ.Σ.Ν.Α., απαξιώνοντας και τον Φορέα που προΐσταται.
Ζητάμε άμεσα την ανάκληση της απόφασης εκχώρησης των αρμοδιοτήτων του Ε.Δ.Σ.Ν.Α. στην Περιφέρεια Αττικής.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.

Άντε και καλό μας ταξίδι!

Καλοκαίρι ξεγνοιασιά! Σκέφτεσαι εσένα σε μια ξαπλώστρα με ένα τεράστιο παγωμένο κοκτέιλ να αγναντεύεις το πέλαγο. Αχ! Τι όμορφη σκέψη! Και ξάφνου στο μυαλό σου όλα τα προβλήματα μαζεμένα λες και περιμένεις να φύγουν κάθε φορά διακοπές μα με εισιτήριο χωρίς επιστροφή! Πφφφφ πάλι το καλοκαίρι στα κατάστρεψε όλα, ήρθε και δεν θα πάρει τίποτα μαζί του!
Ακόμη θα σου πω…
Μη μένεις μια ζωή να περιμένεις! Περιμένεις το εισιτήριο να έρθει στα χέρια σου, το τηλέφωνο να χτυπήσει και να σου πουν κερδίσατε, την πόρτα να χτυπήσει και ανοίγοντας να δεις την γη της επαγγελίας, τη ζωή σου να ξεκινήσει από την αρχή χωρίς καν εσύ να πάρεις θέση εκκίνησης!

Και οι εποχές αλλάζουν κι εσύ παραμένεις σταθερός στην θέση σου περιμένοντας να έρθουν τα δώρα τους να σε βρουν και να λυθούν όλα χωρίς κόπο!
Χωρίς να ρίξεις τον εγωισμό σου, δίχως να ζητήσεις βοήθεια μη τυχόν και χαρακτηριστείς αδύναμος, χωρίς να ζητήσεις μια συγγνώμη και αποδεχθείς πως έκανες κι εσύ λάθη, δίχως να δώσεις το στίγμα σου στη ζωή μη τυχόν και μάθουν οι άλλοι πού είσαι και τι κάνεις και κλέψουν τη δόξα σου.
Πού να έρθουν τα δώρα σου τελικά, τι χρειάζεσαι εσύ και τι καλείς να ζήσει στη ζωή σου;
Σε ακούω να λες…
-Ναι την καλώ τη ζωή μα εκείνη δεν λέει να έρθει! Μάλλον δεν μιλά την ίδια γλώσσα.
Αχ! Κι εσύ εκεί συνεχίζεις να μιλάς χωρίς να αλλάξεις ούτε κόμμα…

Με σταυρωμένα τα χέρια μες στις άδειες από υποχρεώσεις ημέρες διακοπών επενδύεις τα όνειρά σου στο καλοκαίρι που φέρνει ξεγνοιασιά, στο φθινόπωρο που σε προετοιμάζει για την αλλαγή, την Πρωτοχρονιά με τον καινούργιο της χρόνο και πάει λέγοντας…
Σταθερός και ακίνητος! Μπράβο σου τίποτα δεν σε «ταράζει» εσένα, τίποτα δεν σε βγάζει από την πορεία σου! Παραείναι «σταθερή» αυτή η πορεία… Συγχαρητήρια! Σκοπεύεις να μείνεις για πολύ έτσι; Ε;
Μείνε εκεί στη βολή σου, στην μισόκλειστη βαλίτσα σου για όσο το επιλέγεις εσύ, εγώ την έκλεισα και λέω να ξεκινήσω διακοπές για όσο και για όπου! Άντε και καλό μας ταξίδι…

Συγγραφέας Ρίνα Σερέτη

Η συγγραφή είναι δώρο των ουρανών κ με συντροφεύει χρόνια. Η ζωή μου ρέει μακριά από φόβο γιατί ο φόβος είναι η δικαιολογία να μην δώσεις ,η δικαιολογία να μην προχωρήσεις. Σημασία έχει τι ορίζουμε ως εμπόδιο στη ζωή μας και τι ως όχημα για ταξίδι σε νέες προκλήσεις!
πηγή http://enallaktikidrasi.com

Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια

Είναι γνωστό πως τον Αύγουστο τίποτα δεν λειτουργεί στην Ελλάδα, αν και αυτό έχει πια επεκταθεί σε όλο τον χρόνο.

Κάποιοι Έλληνες έχουν ακόμα την οικονομική δυνατότητα να κάνουν διακοπές, αν και οι επαγγελματίες του τουρισμού επισημαίνουν -και τα στατιστικά στοιχεία το επιβεβαιώνουν- πως οι ημέρες διακοπών των Ελλήνων μειώνονται διαρκώς.
Οι ψευδαισθήσεις έχουν τελειώσει για τους Έλληνες και η χώρα βρίσκεται μπροστά σε αυτά που έπρεπε να αντιμετωπίσει δυναμικά το 2010 αλλά δεν το έκανε, με αποτέλεσμα όλα σήμερα να είναι πολύ χειρότερα και πολύ πιο δύσκολα.
Όταν σου έχουν πάρει τη χώρα, καταλαβαίνεις κάποια στιγμή πως το σπίτι σου δεν θα την γλιτώσει.
Τα χρόνια μετά την χρεοκοπία, δεν ήταν λίγοι οι Έλληνες που πίστεψαν πως αυτοί θα διασωθούν -ενώ όλοι γύρω τους θα καταρρέουν- αλλά τώρα διαπιστώνουν πως μόνο το κοινό καλό απαντάει στα προβλήματα της κοινωνίας και της χώρας.
Το φθινόπωρο που έρχεται δεν θα είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί επικοινωνιακά η κατάρρευση της χώρας.
Η σύγκρουση με την πραγματικότητα, τα ληξιπρόθεσμα χρέη και τα δισεκατομμύρια φόρων που θα πρέπει να πληρωθούν από τους πολίτες -με χρήματα που δεν υπάρχουν- θα θέσουν αμείλικτα το θέμα της διαγραφής του χρέους και της επιλογής που θα πρέπει να κάνει η χώρα για να διασωθεί.
Είναι προφανές πως η χώρα θα πάει σε εκλογές αλλά οι εκλογές δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα στο προτεκτοράτο, οπότε δεν πρόκειται να προσφέρουν τίποτα το ουσιαστικό στη χώρα.
Ανόητοι και κομματόσκυλα επιμένουν ακόμα να χωρίζουν τους Έλληνες σε αριστερούς και δεξιούς -αν και όλοι είναι πια δούλοι- και να περιμένουν λύσεις από Τσίπρες και Μητσοτάκηδες.

Η μόνη λύση είναι οι Έλληνες να ενωθούν να αντεπιτεθούν και να απελευθερώσουν τη χώρα τους.
Το θέμα είναι αν οι Έλληνες το θέλουν αυτό.
Αν το θέλουν, η λύση είναι μπροστά στα μάτια τους. Και στα χέρια τους.
Αν δεν το θέλουν, η καταστροφή είναι βέβαιη.
Και κανείς πια δεν μπορεί να προσποιείται τον ανήξερο και τον αθώο.
(Αυτό το κάστρο στη φωτογραφία το έφτιαξα επειδή του χρόνου θα πάμε την Σοφία στην θάλασσα για πρώτη φορά, και πρέπει να είμαι προπονημένος. Είναι η πρώτη φορά που φτιάχνω κάστρο στην άμμο. Την επόμενη μέρα, το κάστρο δεν ήταν στην θέση του. Το είχε διαλύσει το κύμα. Και τότε σκέφτηκα πως η Ελλάδα ήταν ένα κάστρο στην άμμο.)

Read more: http://pitsirikos.net

Ο Δεκαπενταύγουστος σε κάθε γωνιά της Ελλάδας

 

 Ο Δεκαπενταύγουστος, «το Πάσχα του καλοκαιριού», είναι η ημέρα-ύμνος στην Παναγία, τη μητέρα όλων των Χριστιανών. Προσευχές, δεήσεις, ικεσίες των πιστών, ακούγονται από τις πιο μεγαλοπρεπείς μητροπόλεις μέχρι τα πιο απομακρυσμένα ξωκλήσια και μοναστήρια, ενώ τα περίπου 500 «Θεοτοκωνύμια», οι ονομασίες και χαρακτηρισμοί που της απέδωσε ο λαός, δηλώνουν τη λατρεία στο Θείο πρόσωπο της.

Αλλού Μεγαλόχαρη και Θαλασσοκρατούσα κι αλλού Γλυκοφιλούσα και βρεφοκρατούσα, η Παναγία βρίσκεται πάντοτε στο πλευρό των πιστών, δίνοντάς τους δύναμη κι ελπίδα.

Το μεγαλύτερο προσκύνημα κάθε χρόνο γίνεται στην Τήνο με τους πιστούς γονυπετείς να φτάνουν στον ναό της Ευαγγελίστριας για να εκπληρώσουν το τάμα τους στην εικόνα της Παναγίας. Ο Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας χτίστηκε στο σημείο όπου βρέθηκε η Εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η εικόνα θεωρείται από τους πιστούς θαυματουργή γι΄ αυτό και χιλιάδες πιστών κάθε χρόνο ανηφορίζουν με θρησκευτική ευλάβεια προς τον ναό. Μάλιστα, η εύρεση της Αγίας Εικόνας το 1823 θεωρήθηκε θεϊκός οιωνός για το δίκαιο και την επιτυχία της επανάστασης ενάντια στον τουρκικό ζυγό, ενώ η ανέγερση του μεγαλοπρεπούς ναού αποτελεί το πρώτο μεγάλο αρχιτεκτονικό έργο του νεοσυσταθέντος ελληνικού κράτους.

Και η κοσμοπολίτικη Πάρος αλλάζει πρόσωπο ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, με πρωταγωνιστή μια από τις εντυπωσιακότερες εκκλησίες του Αιγαίου, τον παλαιοχριστιανικό ναό της Εκατονταπυλιανής στο λιμάνι της Παροικιάς. Στην πρωτεύουσα του νησιού γίνεται η περιφορά του Επιταφίου της Παναγίας και κατόπιν ακολουθεί το γλέντι στον παραλιακό δρόμο της Παροικιάς με μουσικούς και χορευτικά συγκροτήματα, ενώ τα ψαροκάικα βγαίνουν στον κόλπο της Παροικιάς και «φωτίζουν» τον ουρανό με θεαματικά πυροτεχνήματα. Την ίδια ώρα και στο λιμανάκι της Νάουσας, δεκάδες καΐκια με αναμμένες δάδες προσεγγίζουν την προβλήτα και δίνουν το σύνθημα για να αρχίσει η γιορτή.

Στην βόρεια Ελλάδα πιστοί κατακλύζουν την Παναγία Σουμελά στις πλαγιές του Βερμίου, κοντά στο χωριό Καστανιά, για την πανηγυρική γιορτή του Δεκαπενταύγουστου. Η εκκλησία κτίστηκε το 1951 από τους πρόσφυγες του Πόντου, στη μνήμη της ιστορικής ομώνυμης μονής, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στο όρος Μελά, κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου. Εδώ φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, ο Τίμιος Σταυρός και το Ευαγγέλιο. Χιλιάδες ευλαβείς προσκυνητές, καθώς και εκπρόσωποι Ομοσπονδιών και Ποντιακών Σωματείων από την Ελλάδα και το εξωτερικό ζουν στιγμές θρησκευτικής κατάνυξης. Μετά τον εσπερινό της παραμονής στις 14 Αυγούστου γίνεται η λιτάνευση της Αγίας Εικόνας και στη συνέχεια ακολουθούν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με ποντιακά συγκροτήματα, ενώ το πρωί της Παναγίας, 15 Αυγούστου, τελείται επίσημη δοξαστική λειτουργία στον ιερό ναό της Παναγίας, ο οποίος είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολουθούν παραδοσιακοί χοροί με τοπικά παραδοσιακά συγκροτήματα.

Καβαλάρηδες κάνουν παρέλασή στους κεντρικούς δρόμους της Σιάτιστας. Ανήμερα το Δεκαπενταύγουστο, οι παρέες καβαλάρηδων συγκεντρώνονται στην πλατεία της Γεράνειας και με τη συνοδεία παραδοσιακής μουσικής (χάλκινα) με τα στολισμένα άλογα διασχίζουν τη γραφική κωμόπολη, και πηγαίνουν στο μοναστήρι της Παναγίας στο Μικρόκαστρο, ακολουθώντας το παλιό λιθόστρωτο μονοπάτι. Εκεί προσκυνούν την εικόνα της Παναγίας και με το πέρας της λειτουργίας επιστρέφουν καβάλα στην Σιάτιστα. Το έθιμο έχει τις ρίζες του στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Τότε η ημέρα της Παναγίας, 15 Αυγούστου, έδινε τη δυνατότητα στους σκλαβωμένους να ζήσουν μια μέρα ελευθερίας, καθώς άγραφο προνόμιο φαίνεται είχε δοθεί από τους Τούρκους. Από όλη τη Δυτική Μακεδονία προσέρχονταν προσκυνητές καβάλα στα άλογα να τιμήσουν τη Θεοτόκο, και να πάρουν από αυτή ευλογία και δύναμη.

Το δικό της μοναδικό χρώμα στον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου δίνει και η Κάρπαθος με κορυφαία στιγμή τον χορό που γίνεται στην Όλυμπο, στην κεντρική εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Πλατύ (πλατεία του οικισμού). Πρόκειται για ένα ναό του 17ου αιώνα, βυζαντινού ρυθμού, με τοιχογραφίες από την εποχή της Τουρκοκρατίας και με ξυλόγλυπτο τέμπλο εξαιρετικής τέχνης. Στο προαύλιο της εκκλησίας οργανοπαίκτες παίζουν τον Κάτω Χορό. Ο χορός αργός και πάντα με σταθερό βήμα και κατανυκτική διάθεση, διαρκεί ώρες. Αρχικά, οι άντρες καθισμένοι στο τραπέζι και με ένα κομμάτι βασιλικό στο πέτο, τραγουδούν και πίνουν, με τη συνοδεία λαούτου, λύρας και τσαμπούνας. Στη συνέχεια, ξεκινά ο χορός, στον οποίο μπαίνουν, σιγά σιγά, και οι γυναίκες ντυμένες με τις παραδοσιακές γιορτινές τους φορεσιές.

Τα «φιδάκια της Παναγιάς» στην Κεφαλλονιά είναι κάθε Δεκαπενταύγουστο πόλος έλξης, καθώς χιλιάδες κόσμου συγκεντρώνεται στον ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στα χωριά Mαρκόπουλο και Αργίνια στη νότια Κεφαλλονιά. Η παράδοση θέλει τα φιδάκια να φέρνουν καλή τύχη στο νησί και αν δεν εμφανιστούν, ο οιωνός είναι κακός, όπως έγινε, για παράδειγμα, την χρονιά των καταστρεπτικών σεισμών, το 1953. Μάλιστα, θεωρείται ότι όσα περισσότερα φιδάκια συλλέγονται και μεταφέρονται στον ναό τόσο καλύτερα είναι για τη χρονιά αυτή.

Στη γραφική κωμόπολη της Αγιάσου στη Λέσβο ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου γίνεται με μοναδικό τρόπο. Με επίκεντρο την ξακουστή εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, οι πιστοί, επισκέπτες και ντόπιοι, απολαμβάνουν ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του ανατολικού Αιγαίου. Η ομώνυμη εικόνα είναι έργο του ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα. Πολλοί από τους προσκυνητές, με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης, περπατούν 25 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου και διανυκτερεύουν. Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας, ύστερα απ’ τη καθιερωμένη λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από τον ναό, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις φθάνουν στο αποκορύφωμά τους με τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού.

Στο νησί της Αποκάλυψης, την Πάτμο, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό μοναστήρι, οι μοναχοί του τηρούν το έθιμο του επιταφίου της Παναγίας, ένα έθιμο με βυζαντινές καταβολές. Ο χρυσοποίκιλτος επιτάφιος της Παναγίας περιφέρεται στα σοκάκια του νησιού σε μεγαλοπρεπή πομπή, ενώ οι καμπάνες του μοναστηριού και των άλλων εκκλησιών ηχούν ασταμάτητα. Οι ψαράδες κάθε Δεκαπενταύγουστο βγάζουν τα καΐκια τους στη θάλασσα και με τη συνοδεία της εικόνας από την περιοχή «Κονσολάτο» του λιμένα Σκάλας Πάτμου κατευθύνονται στον όρμο της Παναγίας του Γερανού. Η ευχή των σταφυλιών είναι στο πέρας του Εσπερινού και ακολουθεί το κέρασμα παραδοσιακών προϊόντων.

Όχι μία, αλλά με δυο τελετουργίες γιορτάζουν στη Νίσυρο κάθε Δεκαπενταύγουστο. Η μια γίνεται στην Παναγιά Σπηλιανή κι είναι η επίσημη εκκλησιαστική από τους ιερείς, οι οποίοι λιτανεύουν την εικόνα της Παναγίας έως το χωριό, για να ευλογήσει το πανηγύρι, ενώ η δεύτερη είναι παραδοσιακή τελετουργία και γίνεται από τις μαυροντυμένες Eννιαμερίτισσες, όπως λέγονται οι γυναίκες που έχουν ταχθεί στη Θεοτόκο. Αυτό το έθιμο ξεκινά από τις 6 Αυγούστου, όπου οι γυναίκες αυτές, προσκυνούν στο χώρο του μοναστηριού της Παναγίας της Σπηλιανής, που βρίσκεται μέσα στο κάστρο των Iπποτών και καθαρίζουν τον χώρο και τα ιερά σκεύη. Ακολουθούν αυστηρή νηστεία, κάνουν 300 μετάνοιες κάθε εικοσιτετράωρο και ψάλλουν. Το Δεκαπενταύγουστο, κρατούν τους δίσκους με τα κόλλυβα και ανοίγουν τον δρόμο για την ιερή εικόνα. Το γλέντι ξεκινά τη στιγμή που η εικόνα φτάνει στο χωριό, οι Εννιαμερίτισσες αποσύρονται και οι κάτοικοι ξεκινούν τους χορούς.

Η Παναγιά του Χάρου στους Λειψούς είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Στην εικόνα η Παναγία δεν κρατάει το Θείο Βρέφος, αλλά τον Εσταυρωμένο Χριστό, σε μια εικόνα μοναδική στη χριστιανική παράδοση. Η Παναγία του Χάρου γιορτάζει τις 23 Αυγούστου, δηλαδή στα εννιάμερα της Παναγίας.

Σύμφωνα με το έθιμο, που τηρείται από το 1943, τοποθετούνται την άνοιξη κρινάκια γύρω από την εικόνα τα οποία στη συνέχεια ξεραίνονται και ανθίζουν ξανά, τον Αύγουστο. Στην Κάσο και στο χωριό Παναγιά γίνεται το μεγαλύτερο πανηγύρι του νησιού. Όλα τα πατροπαράδοτα έθιμα τηρούνται ευλαβικά και δεν είναι λίγοι οι ξενιτεμένοι Κασιώτες που επιλέγουν αυτή τη μέρα για να επισκεφθούν τον τόπο τους, να δοκιμάσουν ντολμαδάκια και πιλάφι και να ξεφαντώσουν με λύρες και λαούτα.

Στην Πορταΐτισσα της Αστυπάλαιας οργανώνεται ένα από τα πιο ιδιαίτερα πανηγύρια, όπου οι παρευρισκόμενοι οφείλουν να περάσουν από ορισμένες δοκιμασίες προτού γευτούν το γεμιστό αρνάκι, που οι ντόπιοι ονομάζουν λαμπρινό.

Η εορτή της Παναγιάς στο νησί της Ψερίμου όπου δεσπόζει η εκκλησία της Παναγιάς της «Μελαχρινής», όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι λόγω του σκούρου χρώματος της ρωσικής τεχνοτροπίας εικόνας είναι ιδιαίτερη. Με πλοιάρια κάτοικοι από την Κάλυμνο, την Κω και τη Νίσυρο καταφθάνουν για να ζητήσουν τη χάρη της Παναγίας. Οι καμπάνες ηχούν πανηγυρικά τη στιγμή που γίνεται η περιφορά του επιταφίου της Θεοτόκου. Συγκινητικές ήταν οι στιγμές όταν κλήρος και λαός, ντόπιοι και τουρίστες, συμμετέχουν στη λιτανεία η οποία περνά από τους δρόμους και τα σοκάκια της νήσου ακόμα και από την αμμουδιά στην άκρη της θάλασσας.

Ξεχωριστή στη Ρόδο είναι η Παναγιά η Καλόπετρα που βρίσκεται στην κορυφή της κοιλάδας των Πεταλούδων και που φέρεται να κτίστηκε το 1782 από τον ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Αλ. Υψηλάντη. Κάτοικοι των γύρω χωριών επισκέπτονται την μονή όπου μετά τις εκκλησιαστικές εκδηλώσεις ακολουθεί παραδοσιακό γλέντι.

Στην Αχαΐα, ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, πανηγυρίζει η ιστορική μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. Η μονή, η οποία κτίστηκε το 362, βρίσκεται στο δρόμο που ενώνει την εθνική οδό Πατρών – Αθηνών με τα Καλάβρυτα και συγκεκριμένα στο άνοιγμα ενός μεγάλου φυσικού σπηλαίου της οροσειράς του Χελμού, επάνω από την απότομη χαράδρα του Βουραϊκού ποταμού. Κάθε χρόνο, πλήθος πιστών φθάνει στην μονή για να προσκυνήσει την  ιερή εικόνα της Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας, που είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.

Στην Πάτρα, επίκεντρο του εορτασμού είναι η ιερά μονή της Παναγίας της Γηροκομίτισσας, η οποία  ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα και είναι κτισμένη σε λόφο, κοντά στην πόλη. Κάθε χρόνο πλήθος πιστών συρρέει στο μοναστήρι από την παραμονή της εορτής για να ανάψουν ένα κερί, να προσευχηθούν ή να εκπληρώσουν το τάμα τους. Μάλιστα κάποιοι πιστοί φθάνουν με τα γόνατα μέχρι την εικόνα της Παναγίας.

Αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου είναι η ιερά μονή Μακελλαριάς, που βρίσκεται κοντά στην κοινότητα κοντά Λαπαναγοί και σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από την πόλη των Καλαβρύτων. Η μονή  κτίστηκε το 532 πάνω σε ένα γυμνό και απότομο βράχο. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια κάτοικοι από τη γειτονική κοινότητα Μάνεσι πηγαίνουν με τα πόδια στο μοναστήρι για να προσκυνήσουν, ακολουθώντας μία διαδρομή μέσα από το δάσος της Κάνισκας ή το μονοπάτι  κατά μήκος του ποταμού Σελινούντα, διάρκειας περίπου τεσσάρων ωρών.

Στην Αιτωλοακαρνανία, στη Σφήνα Αγρινίου ή Κυψέλη όπως είναι το σημερινό όνομα της κοινότητας, κάτοικοι και επισκέπτες τιμούν την εορτή της Παναγίας Σουμελά και ακολουθεί γλέντι ποντιακό. Ειδικότερα, πριν από περίπου επτά χρόνια, έφθασε στην κοινότητα ακριβές αντίγραφο της ιερής εικόνας της Παναγίας Σουμελά, όπου την υποδέχθηκε πλήθος πιστών. Από τότε κάθε Δεκαπενταύγουστο τιμάται η Παναγία Σουμελά με πανηγυρικό εσπερινό την παραμονή και θεία λειτουργία ανήμερα της εορτής. Μετά τη θεία λειτουργία ακολουθεί η περιφορά της εικόνας από ζιπκοφόρους νέους της κοινότητας. Το ίδιο βράδυ πραγματοποιείται εορταστική εκδήλωση, ένα «πανοΰρ» όπως λέγεται στα ποντιακά, στο οποίο συμμετέχει πλήθος κόσμου που επισκέπτεται την περιοχή.

Όσον αφορά στην ιστορία της περιοχής, πόντιοι πρόσφυγες από τις περιοχές Τιβάν και Κοτύλια Κερασούντος, έφθασαν στη Σφήνα ή Κυψέλη το 1923. Αρχικά δημιούργησαν μια προσωρινή εγκατάσταση κοντά στη σημερινή κοινότητα και στη συνέχεια ανέγειραν την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Το 1929 το κράτος παραχώρησε στους πρόσφυγες κατοικίες και τμήματα γης, για να ξεκινήσουν και πάλι τη ζωή τους. Ταυτόχρονα, δημιούργησαν μία νέα κοινότητα με την ονομασία Σφήνα, η οποία το 1986, μετονομάστηκε σε Κυψέλη.

Στην Ηλεία πλήθος πιστών τιμούν την εορτή του Δεκαπενταύγουστου σε μοναστήρια που είναι αφιερωμένα στην Παναγία. Συγκεκριμένα, ένα από τα πιο σημαντικά μοναστήρια της Ηλείας, είναι η ιερά μονή Κοίμησης της Θεοτόκου στη Λαμπεία, η οποία χρονολογείται από τον 18ο αιώνα, ενώ το μοναστήρι της Παναγίας στη Σκαφιδιά, χρονολογείται από τον 10ο αιώνα. Η ιερά μονή Καθολικής στη Γαστούνη ανεγέρθηκε το 920 προς τιμή της Παναγίας και θεωρείται σημαντικό βυζαντινό μνημείο, που προσελκύει πολλούς πιστούς κάθε χρόνο. Η ιερά μονή της Κρεμαστής, η οποία είναι κτισμένη πάνω σε βράχο, χρονολογείται από τον 12ο αιώνα, ενώ σημαντικής ιστορικής αξίας είναι και η ιερά μονή της Παναγίας στη Φραγκαβίλα Αμαλιάδας.

Στην αρχόντισσα των Σποράδων, τη Σκιάθο, και φέτος ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου, θα γίνει παραδοσιακά και με μεγάλες τιμές, προς τιμήν της Παναγίας, στην Μονή της Ευαγγελίστριας. Οι χιλιάδες επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να  παρακολουθήσουν την περιφορά του Επιταφίου της Θεοτόκου, που ονομάζεται και «Πάσχα του καλοκαιριού» και είναι ένα έθιμο που συναντάμε σε ελάχιστα μέρη της Ελλάδας.

Το πρωί της 14ης Αυγούστου, οι γυναίκες στολίζουν τον επιτάφιο με λουλούδια και η τελετή αρχίζει το βράδυ της ίδιας ημέρας στο μοναστήρι της Ευαγγελίστριας. Κατά την περιφορά του ιερού επιταφίου και σε όλη την παλιά ανηφορική διαδρομή ώς το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής και μέχρι την επιστροφή στο μοναστήρι, οι πιστοί ακολουθούν και ψέλνουν μαζί με τον ιερέα. Ο ηγούμενος της Ευαγγελίστριας, πατέρας Ιωσήφ, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, δήλωσε ότι το έθιμο της περιφοράς του Επιταφίου της Μεγαλόχαρης, καθιερώθηκε το 1809, χρονιά που ιδρύθηκε η Μονή από τους Αγιορείτες μοναχούς.

Το Μοναστήρι της Παναγίας της Ευαγγελίστριας ή της Βαγγελίστρας σύμφωνα με τους ντόπιους, αποτελεί τόπο προσκυνήματος για χιλιάδες ανθρώπους από κάθε γωνιά της γης, ενώ το Μουσείο της Μονής, όπου παρουσιάζεται η έκθεση, προσφέρει πολύτιμα στοιχεία της νεότερης ιστορίας. Η Μονή Ευαγγελίστριας βοήθησε τα προεπαναστατικά κινήματα, όσο και την επανάσταση του 1821. Στην Ευαγγελίστρια το 1807 σχεδιάστηκε, υφάνθηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε η πρώτη Ελληνική Σημαία με το λευκό Σταυρό στη μέση επί γαλανού φόντου. Στη Μονή, ο ιερομόναχος Νήφων όρκισε και τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα, τον Σκιαθίτη διδάσκαλο του Γένους Επιφάνιο – Στέφανο Δημητριάδη και πολλούς άλλους, μετά από μεγάλη σύσκεψη που έκαναν στο Μοναστήρι της Ευαγγελιστρίας για να καταστρώσουν το σχέδιο δράσης τους.

Στο Καρπενήσι, η Παναγία η Προυσού και η Παναγία Τατάρνας, στη Θήβα η Μεγάλη Παναγιά και στον Ορχομενό η Παναγία η Σκριπού, οι Μονές Αγάθωνος και Δαμάστας στη Φθιώτιδα, η Παναγία της Βαρνάκοβας στη Φωκίδα, της Παναγίας της Φανερωμένης Αρτάκης, της Χιλιαδούς, της Ντινιούς στην Ιστιαία, και της Κοιμήσεως Θεοτόκου Μάτζαρη Οξυλίθου είναι ορισμένα από τα θρησκευτικά μνημεία αφιερωμένα στην Μεγαλόχαρη σε όλη τη Στερεά Ελλάδα.

Την ίδια στιγμή το «Πάσχα του καλοκαιριού» είναι σημείο ορόσημο για το μεγαλύτερο μέρος των ορεινών χωριών στη Δυτική Φθιώτιδα, την Ευρυτανία και την ορεινή Φωκίδα αφού αυτή την περίοδο έχουν προσδιοριστεί χρονικά τα ανταμώματα των ξενιτεμένων στα πανηγύρια που οργανώνονται.

Αυτοί που θα βρεθούν στην Εύβοια το Δεκαπενταύγουστο θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη Θεία Λειτουργία σε μια από τις γραφικές εκκλησίες που υπάρχουν και οι οποίες είναι αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου, ενώ όσοι είναι λάτρεις της παράδοσης και των πανηγυριών έχουν εξίσου την ευκαιρία να βρεθούν σε ένα από τα καθιερωμένα πανηγύρια που γίνονται σε πολλά μέρη της Εύβοιας. Στην Κεντρική Εύβοια το γνωστότερο όλων είναι το πανηγύρι του Οξυλίθου, στο οποίο νέοι και νέες μαζεύονται την παραμονή της γιορτής της Παναγίας και φτιάχνουν το πατροπαράδοτο στιφάδο, ενώ την επομένη στήνεται γλέντι στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας, όπου επισκέπτες και κάτοικοι έχουν την ευκαιρία να γευτούν το στιφάδο και να γλεντήσουν.

Στη Βόρεια Εύβοια η Παναγία της Λιχάδας είναι εξίσου γνωστή για το πανηγύρι της, ενώ λίγο πιο έξω από τη Χαλκίδα και πιο συγκεκριμένα στη παραλία Χιλιαδού τελείται η καθιερωμένη λειτουργία στο απόμερο αλλά πολύ όμορφο εκκλησάκι της Παναγίας. Στα Ψαχνά και στην Ιερά Μονή Γοργοϋπήκοου γίνεται παραδοσιακή λιτανεία του Επιταφίου της Παναγίας σύμφωνα με την τάξη του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ενώ στην εκκλησία της Παναγίας στο Βασιλικό τελείται κάθε χρόνο πανηγύρι στο δεύτερο δημοτικό σχολείο.

Άλλα γνωστά πανηγύρια της Παναγίας στην Εύβοια είναι στο Γυμνό, στην Αγία Άννα, στα Φύλλα, της Παναγίας της Περιβλέπτου στα Πολιτικά, στη Στενή, στους Στρόπωνες, στον Πάλιουρα και σε πολλά άλλα ακόμα χωριά της Εύβοιας.

Στην Ευρυτανία η Παναγία η Προυσσιώτισα -«η κυρά της Ρούμελης» όπως την λένε- η Παναγία της Τατάρνας αν και δεν εορτάζουν το Δεκαπενταύγουστο είναι δύο σημεία που συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών και εκεί συρρέουν κάθε χρόνο χιλιάδες προσκυνητές. Στην Φθιώτιδα το Μοναστήρι του Αγάθωνα σε υψόμετρο 600 περίπου μέτρων 30 χιλιόμετρα δυτικά της Λαμίας στην περιοχή της Υπάτης είναι σημείο αναφοράς μιας και εορτάζει το Δεκαπενταύγουστο και δέχεται χιλιάδες επισκέπτες απ όλον τον κόσμο.

Πλήθος κόσμου και φέτος παραμονή του Δεκαπενταύγουστου αναμένεται να τιμήσει το θρησκευτικό έθιμο μεταφοράς της εικόνας της Παναγίας της οδηγήτριας από το Αχλαδοχώρι στην Οιχαλία μέσω της Κρήνης. Ο ιερέας του Αχλαδοχωρίου την συνοδεύει μέχρι την εκκλησιά της Κρήνης, εκεί τοποθετείται στο Ιερό και οι πιστοί θα περάσουν να χαιρετίσουν την Παναγιά τους. Ακολουθεί πομπή στην Κρήνη  και ο ιερέας του χωριού παραδίδει την εικόνα συνοδεία πιστών στα σύνορα με την Οιχαλία στον Άγιο Αθανάσιο στον ιερέα της Οιχαλίας που περιμένει την Παναγιά έξω από τον ναό. Μετά τη δέηση η πομπή παίρνει τον δρόμο της για την Οιχαλία όπου όλο το χωριό την αναμένει με μεγάλο θρησκευτικό ενδιαφέρον. Εκεί μετά από σύντομη στάση οι πιστοί σχηματίζουν πομπή και συνοδεύοντας την εικόνα στην Εκκλησία του χωριού όπου εγκαθίσταται μέχρι την δεύτερη ημέρα του Πάσχα που θα ακολουθήσει την αντίστροφη διαδρομή.

Σύμφωνα με την παράδοση η εικόνα της Παναγίας βρέθηκε σε δύσβατο και δασώδες μέρος της περιοχής από οκτώ κυνηγούς, οι οποίοι καταγόταν από τρία Χωριά: Tην Οιχαλία, το Αχλαδοχώρι και το Κουτσίκοβο. Έτσι αποφάσισαν κάθε χωριό να φιλοξενεί την εικόνα στην ενορία του για τέσσερις μήνες τον χρόνο. Όταν το Κουτσίκοβο έπαψε να υφίσταται αποφασίστηκε τους τέσσερις επιπλέον μήνες η εικόνα να παραμένει στην Οιχαλία. Κατά την περιφορά η εικόνα μεταφέρεται από τους κατοίκους του Αχλαδοχωρίου, της Κρήνης και της Οιχαλίας από ώμο σε ώμο αναπαριστώντας τους Κυνηγούς εκείνης της εποχής που μετέφεραν την εικόνα διαδοχικά ο ένας μετά τον άλλον μέχρι τον κάμπο.

Η Παναγιά Χριστιανών και Μουσουλμάνων στην Κομοτηνή. Με κάθε μέσο σπεύδουν οι πιστοί την παραμονή της γιορτής των εννιάμερων της Παναγίας στην μονή Βαθυρρυάκος δεκαπέντε χιλιόμετρα έξω από την Κομοτηνή, στην παλιά εθνική οδό Κομοτηνής-Ξάνθης, για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα που στην επιφάνειά της απεικονίζεται η Παναγία Βρεφοκρατούσα ή κατ’ άλλους Γλυκοφιλούσα και βρέθηκε σε σημείο που σήμερα βρίσκεται ο αμπελουργικός σταθμός, στο λεγόμενο «Κιρ Τσιφλίκ».

Άνθρωποι κάθε ηλικίας από την Ροδόπη, την Ξάνθη και από πολλά μέρη της βόρειας Ελλάδας, ακόμα και κάποιοι μουσουλμάνοι, προσέρχονται από τις 21 έως τις 23 Αυγούστου κάθε χρόνο για να προσκυνήσουν τη Χάρη της, μα πάνω από όλα εντύπωση προκαλεί η επιλογή τους να διανύσουν την απόσταση που χωρίζει την Κομοτηνή και τους γύρω οικισμούς μέχρι την Μονή με τα πόδια, εκπληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο το τάμα τους. Η πεζοπορία ξεκινά τα ξημερώματα της 21ης, της 22ας ή της 23ης Αυγούστου και η απόσταση καλύπτεται συνήθως σε τρεις με τέσσερις ώρες, ώστε οι πιστοί να είναι στην ώρα τους για τη θεία λειτουργία στη Μονή.

Το Μοναστήρι της Παναγίας Φανερωμένης, γνωστή στους ντόπιους ως «Φατήριακα» είναι ένα από τα λίγα μοναστήρια που συναντά κανείς στη Θράκη και αποτελεί τόπο συνάντησης των απανταχού Θρακών την ημέρα της γιορτής της, που αποτελεί τη μεγαλύτερη γιορτή της περιοχής και πραγματοποιείται στις 23 Αυγούστου.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία και τις παραδόσεις «η Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Βαθυρρύακος» βρίσκεται στην ομώνυμη περιοχή Παναγία Βαθυρρύακος. Αυτό κατά τις γραπτές μαρτυρίες βυζαντινών ιστορικών και χρονογράφων ήταν το όνομα της ευρύτερης περιοχής. Παναγία ονομάζονταν όλο το πεδινό άνοιγμα όπου κατά την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας υπήρξαν και συνέβησαν πάρα πολλά πολεμικά γεγονότα.

Το «Κιρ Τσιφλίκ» ήταν τμήμα της ευρύτερης περιοχής Βαθυρρύακος ή Φατήρ-γιακα. Εμφανίστηκε στον Οθωμανό τσιφλικά ιδιοκτήτη του συγκεκριμένου τσιφλικιού Αμέτ Εφέντη Μποσνάκογλου, ο οποίος επί τρεις νύχτες έβλεπε θεσπέσιο φωτεινό όραμα. Ανέσκαψε τη γη και βρήκε την εικόνα. Μάλιστα ο ίδιος αφιέρωσε τμήμα του τσιφλικιού εις την τοπική εκκλησία.

Η εικόνα μεταφέρθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό της Κομοτηνής και στο σημείο που βρέθηκε, χτίστηκε αργότερα μικρό παρεκκλήσιο πιθανότατα κατά την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα μεταξύ 1910 και 1912 από τους ευεργέτες Σκουτέρη και Τελωνίδη.

Η επιλογή να τοποθετηθεί η εικόνα στον Μητροπολιτικό Ναό έγινε με θαυμαστό τρόπο από την ίδια την Παναγία. Διεκδικούσαν πέντε χριστιανικά χωριά την εικόνα και τότε αποφασίσθηκε να τοποθετηθεί η εικόνα σε ζωήλατη άμαξα, η οποία σταμάτησε ως εκ θαύματος στον Μητροπολιτικό Ναό της Κομοτηνής όπου και ενθρονίστηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.

Το 1930 ο μητροπολίτης Άνθιμος έκτισε μικρό ναΐσκο στον σημερινό χώρο της Ιεράς Μονής και το 1955 ο μητροπολίτης Μαρωνείας Τιμόθεος ανήγειρε Καθολικό Μονής μεγαλοπρεπέστερο, όπου μετέφερε και εγκατέστησε την Ιερά Εικόνα από τον Μητροπολιτικό Ναό στο νέο Θρονί της, όπως ονομάζεται, το Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Φανερωμένης Βαθυρρύακος. Ο σημερινός ναός της Ιεράς Μονής είναι νεότερη ανακατασκευή εκείνου του Ιερού Ναού που κατασκεύασε ο Μητροπολίτης Τιμόθεος όπως και τα πέριξ κτίσματα.

Στο τραπέζι της Παναγιάς

Ο Δεκαπενταύγουστος έχει αναμφισβήτητα γεύση καλοκαιριού και θαλασσινού αέρα. Κάθε τόπος στην ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα έχει ξεχωριστά γαστρονομικά έθιμα και παραδόσεις για αυτήν τη μοναδική μέρα γιορτής. Η Κρήτη στρώνει το τραπέζι προσφέροντας κατά κύριο λόγο, κόκκινο κρέας.

Στα Χανιά προσθέτουν στην κατσαρόλα και κόκορα ή κοτόπουλο συνοδεύοντάς το πάντοτε με πιλάφι, ενώ καταναλώνεται και κρέας ψημένο είτε σε φούρνο με κληματόβεργες, είτε στη θράκα, ενώ σε κάποια χωριά συναντάμε και το αντικριστό.

Στο Ρέθυμνο, τα πιάτα γεμίζουν με μπουρέκια, αντικριστό στη φωτιά, αρνίσιο κρέας, πιλάφι, μυρωδάτα χειροποίητα λουκάνικα, μακαρόνια με τριμμένο ξερό ανθότυρο, ντολμαδάκια με γιαούρτι, κολοκυθοανθούς γεμιστούς, ψητό στις κληματόβεργες στο φούρνο με πατάτες οφτές. Φυσικά από το τραπέζι δεν λείπουν ποτέ το κρασί, η τσικουδιά και το ρακόμελο, ενώ το επιδόρπιο περιλαμβάνει ψητό μήλο, γαλακτομπούρεκο, καλτσούνια με τυρί με μέλι.

Στην Κεντρική Εύβοια τον πρώτο λόγο στο τραπέζι έχει το παραδοσιακό στιφάδο που προσφέρεται αφειδώς σε όσους επισκεφθούν το ξεχωριστό πανηγύρι στο χωριό Οξύλιθος, στο πλαίσιο του εορτασμού της Παναγίας Πετριώτισσας ή Παναγίας Χατηριάνισσας.

Το νησί των Φαιάκων κάθε Δεκαπενταύγουστο βάζει κατσαρόλα και μαγειρεύει την φημισμένη παστιτσάδα με κόκορα, ένα πεντανόστιμο φαγητό που έχει ρίζες από τη βενετσιάνικη κουζίνα και συνδυάζει σήμερα τα μακαρόνια με τον κόκορα, ενώ κατά τα βενετικά έτη συνδύαζε τα μακαρόνια με το «κυνήγι» του βασιλιά.

Κοινό μυστικό των Κερκυραίων η κανέλα, που προστίθεται σχεδόν σε όλα τα φαγητά με κόκκινη δεμένη σάλτσα, ενώ απαραίτητη λεπτομέρεια για το συγκεκριμένο φαγητό το πασπάλισμα με μπόλικο τριμμένο τυρί, που δίνει χρώμα και γεύση.

Στα κυκλαδίτικα νησιά, όπως η Πάρος, Σαντορίνη, Ίος και Σίφνος ανήμερα Δεκαπενταύγουστου ένα πιάτο δίνει γεύση στη γιορτή, το «κυκλαδίτικο ρόστο». Το ρόστο είναι πιάτο με ιταλική καταγωγή, που περιλαμβάνει κρέας με πατάτες, καρότα και μανιτάρια, σερβιρισμένο με χοντρά μακαρόνια και παρέχει δύο γεύματα μαγειρεμένα στο ίδιο σκεύος χωρίς να χρειάζεται η χρήση φούρνου. Χοιρινό ρόστο με δεντρολίβανο και μπύρα, συναντάται και στην Κεφαλλονιά, καθώς και στην Κύπρο το οποίο παρασκευάζεται με πολλά είδη κρέατος, κυρίως με κυνήγι.

Πηγή: in.gr, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Eκατοντάδες από το κράτος οι προς απόλυση Έλληνες Εργαζόμενοι!!!

 

Εκατοντάδες συμβασιούχοι επιστήμονες στις Κοινωνικές Δομές Αντιμετώπισης της Φτώχειας, βρίσκονται με το ένα βήμα προς τον δρόμο της ανεργίας, εφόσον μέχρι τις στις 31 Οκτωβρίου, δεν αλλάξει η απόφαση του Υπουργείου Εργασίας, με δεδομένο πως η αναπληρώτρια υπουργός Θεανώ Φωτίου, αποφάσισε την αντικατάσταση των υπαρχουσών κοινωνικών δομών από νέες με ταυτόχρονη επαναπροκήρυξη όλων ανεξαιρέτως των θέσεων εργασίας που είχαν κηρυχθεί και στο παρελθόν με διαδικασίες ΑΣΕΠ, αλλά και κατάργηση πολύτιμων θέσεων εργασίας κοινωνικών και οικονομικών επιστημόνων οι οποίοι αναβαθμίζουν με τις γνώσεις και την εμπειρία τους το κοινωνικό και διοικητικό έργο των δομών.

Το πρόβλημα εστιάζεται στο ότι στο νέο διαγωνισμό που πρόκειται να προκηρυχθεί, εκτός από τους κοινωνικούς και τους οικονομικούς επιστήμονες των οποίων οι θέσεις καταργούνται, αμφίβολη είναι και η θέση των υπόλοιπων εργαζομένων διαφόρων ειδικοτήτων.

Παράλληλα, οι σύλλογοι Ελλήνων κοινωνιολόγων και επιστημόνων Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, καταγγέλλουν τον αποκλεισμό τους από τις θέσεις εργασίας και είναι χαρακτηριστική το υπόμνημα διαμαρτυρίας Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων, Συλλόγου Επιστημόνων Κοινωνικής Πολιτικής και Εταιρείας Αποφοίτων Κοινωνικής Ανθρωπολογίας Παντείου Πανεπιστημίου, που έχει παραλήπτη την αναπληρώτρια υπουργό:

«Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Με έντονο προβληματισμό παρακολουθούμε τις διοικητικές ενέργειες από τους αρμόδιους φορείς για την υλοποίηση πράξεων, που αφορούν το σχεδιασμό και τη λειτουργία των Κέντρων Κοινότητας.

Με την παρούσα επιστολή εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας, καθώς για μια ακόμα φορά διαπιστώνουμε τον αποκλεισμό του μεγαλύτερου μέρους των κοινωνικών επιστημόνων από τις κοινωνικές δομές υποστήριξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τον Οδηγό Εφαρμογής και Λειτουργίας των Κέντρων Κοινότητας, ενώ αρχικά αναφέρεται η στελέχωση με “Πτυχιούχο ΑΕΙ ή ΤΕΙ Κοινωνικών Επιστημών, ει δυνατόν με εμπειρία σε θέματα κοινωνικής πολιτικής και κοινωνικής προστασίας” (Κεφ. Διαδικασία στελέχωσης και επιλογής προσωπικού, σελ. 36), το οποίο είναι απόλυτα εναρμονισμένο με την Κοινή Υπουργική Απόφαση Αριθμ. Δ23/ΟΙΚ. 14435-1135/2016 ΦΕΚ 854/Β/30-3-2016 με θέμα “Καθορισμός ελάχιστων προδιαγραφών λειτουργίας των Κέντρων Κοινότητας”, στη συνέχεια αναγράφεται αποκλειστικά: “Το Κέντρο Κοινότητας στελεχώνεται ανάλογα με τον πληθυσμό του οικείου δήμου υποχρεωτικά από δύο τουλάχιστον υπαλλήλους, εκ των οποίων ο ένας θα πρέπει να είναι Κοινωνικός Λειτουργός (ΠΕ/ΤΕ Κοινωνικής Εργασίας με άδεια άσκησης επαγγέλματος), πλήρους απασχόλησης, που θα είναι και ο βασικός υπεύθυνος και συντονιστής των προγραμμάτων, των δράσεων και των παρεχόμενων υπηρεσιών του Κέντρου Κοινότητας” (σελ. 35-36), όπως επίσης και στον Πίνακα ενδεικτικού Κόστους προσωπικού αναγράφεται αποκλειστικά και μόνο η ειδικότητα “Κοινωνικός Λειτουργός ΠΕ/ΤΕ Κοινωνικής Εργασίας” (σελ. 38).

Μετά λύπης διαπιστώνουμε ότι δεν αναφέρεται σε κανένα σημείο η ισότιμη συμμετοχή στη στελέχωση των Κέντρων Κοινότητας των ειδικοτήτων ΠΕ Κοινωνιολόγων και ΠΕ Κοινωνικών Επιστημών. »Ως εκ τούτου, συντελείται διαστρέβλωση των αρχικά προτεινόμενων ειδικοτήτων. Κι αυτό γιατί παρατηρείται ότι οι Δήμοι που καλούνται να υλοποιήσουν το πρόγραμμα αντιγράφουν πιστά τον πίνακα ενδεικτικού κόστους προσωπικού (όπως περιγράφεται στις Προσκλήσεις των Περιφερειών για τα Κέντρα Κοινότητας) με αποτέλεσμα τον εκ προοιμίου έμμεσο, αλλά πλήρη, αποκλεισμό των ειδικοτήτων Κοινωνικών Επιστημόνων.

Κυρία Υπουργέ, με βάση τα Προγράμματα Προπτυχιακών Σπουδών που διδάσκονται οι Απόφοιτοι Ακαδημαϊκών Τμημάτων Κοινωνιολογίας, Τμημάτων Κοινωνικής Πολιτικής και Τμημάτων Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, αποκτούν τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τα κατάλληλα προσόντα τα οποία διασφαλίζουν τόσο τις επαγγελματικές θέσεις όσο και τις υπηρεσίες που μπορούν να παρέχουν οι Κοινωνικοί Επιστήμονες στα Κέντρα Κοινότητας.

Με βάση τα παραπάνω, αιτούμαστε:

• Την άρση του αποκλεισμού των Κοινωνικών Επιστημόνων με την τροποποίηση του Οδηγού Εφαρμογής και Λειτουργίας των Κέντρων Κοινότητας, με τη σαφή αναγραφή σε όλα τα σημεία της ειδικότητας των ΠΕ Κοινωνιολόγων ή ΠΕ Κοινωνικών Επιστημών.

Πιο συγκεκριμένα, ότι υπεύθυνοι των Κέντρων Κοινότητας θα είναι ισότιμα ή ΠΕ/ΤΕ Κοινωνικής Εργασίας ή ΠΕ Κοινωνιολόγων ή ΠΕ Κοινωνικών Επιστημών.

Ειδικότερα:

1. Την άρση του αποκλεισμού των Κοινωνιολόγων –Κοινωνικών επιστημόνων, από την στελέχωση των Κέντρων Κοινότητας, και τηρώντας το υπ’ αρ. 159/2009 Π.Δ. (ΦΕΚ 199/Α’/1-10-2009) με θέμα: «Επαγγελματική κατοχύρωση των πτυχιούχων των τμημάτων Κοινωνιολογίας».

2. Την τροποποίηση του Οδηγού Εφαρμογής και Λειτουργίας των Κέντρων Κοινότητας, με τη σαφή αναγραφή σε όλα τα σημεία της ειδικότητας των ΠΕ Κοινωνιολόγων-Κοινωνικών επιστήμων,

3. Τη σαφή συμπερίληψη των ΠΕ Κοινωνιολόγων-Κοινωνικων Επιστήμων στους Υπεύθυνους των Κέντρων Κοινότητας, όπως αποδεικνύεται από τα παραπάνω έγγραφα και από τις εκατοντάδες επιτελικές θέσεις ευθύνης, που καταλαμβάνουν και οι Κοινωνιολόγοι σε κοινωνικές δομές (Κέντρα Πρόληψης, ΚΕΦΙΑΠ (πρώην ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ), Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι») και στις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων της χώρας μας.

4. Την άμεση ενημέρωση των Ειδικών Υπηρεσιών Διαχείρισης (ΕΥΔ) όλων των Περιφερειών, με σκοπό την ορθή επανάληψη των προσκλήσεων υποβολής προτάσεων.

5. Την άμεση ενημέρωση των όλων των Δήμων, για την εναρμόνιση με βάση τα παραπάνω όλων των σχετικών εγγράφων υποβολής προτάσεων για την υλοποίηση του σχεδιασμού και τη λειτουργία των Κέντρων Κοινότητας.

• Την άμεση συνάντηση μαζί σας, ώστε να σας εκθέσουμε αναλυτικά τους προβληματισμούς μας και να βρούμε μια κοινά αποδεκτή λύση για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Με εκτίμηση, Θεοδόσιος Κατσούλας, Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων Νικόλαος Κουραχάνης, Πρόεδρος Συλλόγου Επιστημόνων Κοινωνικής Πολιτικής Αλέξανδρος Σπυρόπουλος, Πρόεδρος Εταιρείας Αποφοίτων Κοινωνικής Ανθρωπολογίας Παντείου Πανεπιστημίου».
πηγή http://ergasianews.gr/

Τα βράδια (δεν) είναι για να κοιμάσαι

Το βράδυ έχει χρονική αφετηρία τη στιγμή που αποφασίζεις να κοιμηθείς. Εκεί ξεκινάει και δεν ξέρεις ποτέ πως θα τελειώσει. Σκέψεις, βλέψεις, λέξεις… το τρίπτυχο και αυτής της βραδιάς.
Σκέψεις… για φαντάσματα που ήρθαν και έφυγαν, αυτούς που ήρθαν και θα έμεναν, αναρωτιέσαι, αναλύεις, ρωτάς, απαντάς, κατηγορείς, αναιρείς, συμπεραίνεις και πάμε από την αρχή. Βασανίζεσαι με τα αν, με τα πρέπει , με τα πως, με τα γιατί.
Βλέψεις… είχες για όλους, ακόμη και για σένα. Ήλπιζες σε κάτι, μπορεί και απροσδιόριστο, αλλά όχι σίγουρα σε αυτό που έχεις και σίγουρα όχι έτσι όπως το έχεις τώρα.
Λέξεις.. που δεν είπες όταν έπρεπε, που δεν τα είπες όπως έπρεπε και εκεί που έπρεπε. Λέξεις που είπες και έχασαν την ουσία τους, λες και πέρασαν μέσα από χημικά αέρια και εξαϋλώθηκαν.
Τα βράδια χαλαρώνει το κορμί αλλά το μυαλό ξενυχτά και χτυπά. Όσα του στέρησες όλη την ημέρα, θα έρθει να τα διεκδικήσει τώρα, χωρίς έλεος. Όχι όμως πάντα. Είναι και αυτά τα βράδια που κοιμάσαι ήσυχα, ανέμελα, με ένα χαμόγελο στα χείλη.
Υπάρχει πάλι το τρίπτυχο, πάντα θα υπάρχει μα τώρα σε διαφορετική εκδοχή. Τέτοια βράδια να ζητάς και τέτοια βράδια να απαιτείς από τον άνθρωπο σου.
πηγή  http://enallaktikidrasi.com