«Μπορεί η Ελλάδα να γίνει πλούσια χώρα;» - Σερέτης Γρηγόρης, Τραπεζικός

H ΟΜΙΛΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ CAFE COCOON ΣΤΑ ΚΑΜΙΝΙΑ 21/7 "ΤΟ ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΟ ΣΙΡΙΑΛ ΤΗΣ ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ"

 

 

Stop Bullying - Μην ανέχεσαι το bullying. Μίλα. Μπορείς.

Για να σπάσει ο κύκλος της σχολικής βίας, πρέπει να μιλήσεις πρώτα εσύ. Αν είσαι μαθητής/μαθήτρια ή γονέας μαθητή που βιώνει bullying στο σχολείο, μπες στο https://stop-bullying.gov.gr και κάνε αναφορά. Το σχολείο σου μαζί με μια ομάδα ειδικών θα διαχειριστούν το ζήτημα σου με ασφάλεια, μέχρι να επιλυθεί.

Η απάτη της ανακύκλωσης πλαστικών - Πλαστικά απόβλητα

 

 Από το 1950 έως το 2015, περισσότερα από το 90% των πλαστικών αποβλήθηκαν σε χωματερές, αποτεφρώθηκαν ή διέρρευσαν στο περιβάλλον. Σύμφωνα με έκθεση του Κέντρου για την Ακεραιότητα του Κλίματος που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο, τα πλαστικά απόβλητα βρίσκονται πλέον «στον αέρα που αναπνέουμε, στην τροφή που τρώμε και στο νερό που πίνουμε». Κάθε εβδομάδα καταναλώνουμε έως και πέντε γραμμάρια πλαστικού ή το ισοδύναμο μιας πιστωτικής κάρτας. Η βιομηχανία πλαστικού προωθεί τα τελευταία χρόνια ως λύση στο πρόβλημα την «προηγμένη ανακύκλωση», η οποία όμως φαντάζει πολύ δύσκολο να βοηθήσει στην ουσιαστική μείωση των περιβαλλοντικών αποβλήτων. Κι αυτό είναι κάτι, που βάσει της έκθεσης, η βιομηχανία το γνωρίζει εδώ και δεκαετίες.   

«Δεν ανακυκλώνονται στην πράξη»

Οι πετροχημικές εταιρείες έχουν εμπλακεί εδώ και δεκαετίες σε εκστρατείες ενημέρωσης, προκειμένου, βάσει της έκθεσης, «να παραπλανήσουν το κοινό σχετικά με τη βιωσιμότητα της ανακύκλωσης πλαστικού ως λύσης για τα πλαστικά απόβλητα». Αυτές οι προσπάθειες, σύμφωνα με την έκθεση, «εμποδίζουν τη νομοθετική ή κανονιστική δράση που θα αντιμετώπιζε ουσιαστικά τα πλαστικά απόβλητα και τη ρύπανση».

Ποσοστό μεγαλύτερο από το 99% των χιλιάδων πλαστικών που υπάρχουν, παράγονται από ορυκτά καύσιμα. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών, σύμφωνα με την έκθεση, δεν μπορεί να ανακυκλωθεί, δηλαδή να ανακατασκευαστεί σε νέα προϊόντα. Παράλληλα, σύμφωνα με την έκθεση, δεν υπάρχουν οι επιχειρήσεις που θα αγοράσουν και θα χρησιμοποιήσουν ανακυκλώσιμα υλικά για την κατασκευή νέων προϊόντων. Είναι ενδεικτικό ότι από το 2021 το ποσοστό ανακύκλωσης πλαστικών στις ΗΠΑ εκτιμάται ότι θα είναι μόλις 5-6%.

Ποσοστό μεγαλύτερο από το 99% των χιλιάδων πλαστικών που υπάρχουν, παράγονται από ορυκτά καύσιμα. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών, σύμφωνα με την έκθεση, δεν μπορεί να ανακυκλωθεί, δηλαδή να ανακατασκευαστεί σε νέα προϊόντα. 

Αλλοι τύποι πλαστικού μπορεί σύμφωνα με την έκθεση να είναι τεχνικά ανακυκλώσιμοι, «αλλά δεν ανακυκλώνονται στην πράξη. Για παράδειγμα, πολλά πλαστικά μιας χρήσης αποτελούνται από διαφορετικούς τύπους πλαστικών πολυμερών καθώς και από άλλα υλικά, όπως χαρτί, μέταλλα ή κόλλες. Είναι πρακτικά ανέφικτο –αν όχι αδύνατο– να διαχωριστούν αυτά τα διαφορετικά συστατικά για ανακύκλωση». Ακόμη όμως και προϊόντα που κατασκευάζονται από έναν μόνο τύπο πλαστικού, συχνά δεν μπορούν να ανακυκλωθούν, επειδή περιλαμβάνουν διαφορετικά χημικά πρόσθετα ή χρωστικές ουσίες. 

«Αναπόφευκτο ταξίδι προς τις χωματερές»

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ακόμη και τα ανακυκλώσιμα πλαστικά, μπορούν να ανακυκλωθούν, μόλις για μία και σπάνια για δύο φορές. Σύμφωνα με την έκθεση, η ανακύκλωση των πλαστικών «παρέχει μόνο μια σύντομη καθυστέρηση στο αναπόφευκτο ταξίδι τους προς τις χωματερές, τους αποτεφρωτήρες ή το περιβάλλον». 

Επιπλέον, το οικονομικό κόστος παραγωγής ανακυκλωμένου πλαστικού είναι πολύ υψηλότερο από την παραγωγή παρθένου πλαστικού. Σύμφωνα με μελέτη του 2023, την οποία επικαλείται η έκθεση, οι ρητίνες που ανακτώνται από τη μετατροπή του πλαστικού σε πλαστικό μέσω της «προηγμένης ανακύκλωσης», είναι 1,6 φορές ακριβότερες από τις παρθένες ρητίνες. Παράλληλα, μόλις το 1-14% του πλαστικού που επεξεργάζεται μέσω της «προηγμένης ανακύκλωσης» μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή ενός νέου πλαστικού προϊόντος. Το υπόλοιπο ποσοστό χρησιμοποιείται «για να τροφοδοτήσει το σύστημα προηγμένης ανακύκλωσης ή μετατρέπεται σε πετρέλαιο ή σε προϊόντα αποβλήτων».   

 Μόλις το 1-14% του πλαστικού που επεξεργάζεται μέσω της «προηγμένης ανακύκλωσης» μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή ενός νέου πλαστικού προϊόντος

Ολοι αυτοί οι τεχνικοί και οικονομικοί περιορισμοί ήταν, σύμφωνα με την έκθεση, εις γνώση της βιομηχανίας πλαστικών «για δεκαετίες». Αλλωστε, ο μεγαλύτερος πολέμιος της δημιουργίας αγοράς ανακυκλωμένων πλαστικών ήταν η βιομηχανία πλαστικού, καθώς, σύμφωνα με την έκθεση, οι εταιρείες «είχαν συμφέρον να μην πετύχει, αφού θα μπορούσε να υποβαθμίσει τη ζήτηση για την κερδοφορία των παρθένων ρητινών τους». Είναι ενδεικτικό ότι το 1963, ο Λόιντ Στούφερ, εκδότης του περιοδικού «Μοντέρνα Πλαστικά», σημείωσε πως η βιομηχανία «γέμισε τους κάδους απορριμμάτων, τις χωματερές και τους αποτεφρωτήρες» με πλαστικά μιας χρήσης.   

«Απλά κάθονται εκεί»

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, υπήρξαν έντονες αντιδράσεις για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των πλαστικών, που οδήγησαν τη βιομηχανία στην εξεύρεση δύο λύσεων: η πρώτη ήταν η υγειονομική ταφή, καθώς όπως υποστηρίχθηκε τότε, τα πλαστικά δεν βιοδιασπώνται, αλλά «απλά κάθονται εκεί». Η βιομηχανία όμως προτίμησε τη δεύτερη λύση, που ήταν η παραγωγή ενέργειας από απόβλητα μέσω της αποτέφρωσης.

Καμία από αυτές τις λύσεις δεν κατόρθωσε να καταπραΰνει τη δημόσια ανησυχία. Κι έτσι, στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η βιομηχανία υιοθέτησε μια νέα λύση που γνώριζε ότι ήταν ήδη δημοφιλής: την ανακύκλωση. Σε αυτό το πλαίσιο, ιδρύθηκε το Ιδρυμα Ανακύκλωσης Πλαστικών (PRF), που προέβη σε επικοινωνιακή εκστρατεία υπέρ της μηχανικής ανακύκλωσης, για την οποία όμως, σύμφωνα με την έκθεση, έπρεπε να κατασκευαστούν εγκαταστάσεις ανακύκλωσης, «χωρίς καμία εγγύηση ότι θα είχαν ποτέ απόδοση». Το κόστος θα το επωμίζονταν οι φορολογούμενοι.

Οι αυξανόμενες αντιδράσεις εξαιτίας της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης σύντομα οδήγησαν στην ίδρυση πολυάριθμων εμπορικών ενώσεων πλαστικών. Ο στόχος τους, σύμφωνα με την έκθεση, ήταν κοινός: «να υπερασπιστούν τη βιομηχανία πλαστικού από περιοριστική νομοθεσία, προωθώντας την ανακύκλωση ως βιώσιμη λύση για τα πλαστικά απόβλητα».

«Το κοινό είχε πειστεί»

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η βιομηχανία, προκειμένου να μετριάσει την αποτυχία από τους μειωμένους δείκτες ανακύκλωσης πλαστικού, προχώρησε σε διαφημιστικές καμπάνιες, όπου μεταξύ άλλων προβάλλονταν προϊόντα που δήθεν μπορούσαν να ανακυκλωθούν, ενώ αυτό ήταν ανέφικτο.

Παράλληλα, η βιομηχανία ανακοίνωσε τότε απευθείας επενδύσεις σε πληθώρα πρωτοβουλιών και εγκαταστάσεων ανακύκλωσης. Τα συγκεκριμένα έργα όμως, σύμφωνα με την έκθεση, «είτε δεν χτίστηκαν ποτέ είτε οι εγκαταστάσεις έκλεισαν ήσυχα, όταν ο κίνδυνος νομοθέτησης είχε περάσει».

Την ίδια περίοδο, έρευνες έδειξαν ότι ένα μεμονωμένο μόλις ποσοστό των πλαστικών ενός νοικοκυριού, μικρότερο του 20%, μπορεί να ανακυκλωθεί μηχανικά με περιβαλλοντικό κέρδος. Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με την έκθεση, η επικοινωνιακή εκστρατεία της βιομηχανίας είχε λειτουργήσει καθώς «το κοινό είχε πειστεί ότι τα πλαστικά μπορούσαν να ανακυκλωθούν».

Μια παλιά, «νέα» λύση

Η κατάσταση διατηρήθηκε έτσι έως το 2015, όταν προέκυψε η ευαισθητοποίηση του κοινού για τα μικροπλαστικά και η αυξανόμενη προβολή των πλαστικών στους ωκεανούς. Προκειμένου να ξεπεράσει τη νέα κρίση, η βιομηχανία πλαστικού προώθησε ως νέα λύση την «προηγμένη ανακύκλωση».

Ερευνα που δημοσιεύθηκε το 2020 εντόπισε 37 εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν τεχνολογίες χημικής ανακύκλωσης, οι οποίες κατασκευάστηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Μόλις τρεις ήταν σε λειτουργία και καμία δεν παρήγαγε νέο πλαστικό. 

Η «προηγμένη ανακύκλωση», γνωστή και ως «χημική ανακύκλωση», προβαίνει στη διάσπαση του πλαστικού στα βασικά χημικά του στοιχεία, μέσω μιας ποικιλίας διεργασιών. Οι τεχνολογίες αυτές όμως, βάσει της έκθεσης, δεν είναι προηγμένες καθώς χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες. Ακόμη χειρότερα, δεν είναι ανακυκλώσιμες, αφού δεν οδηγούν στην κατασκευή νέων πλαστικών προϊόντων.

Η Παγκόσμια Συμμαχία για Εναλλακτικές Λύσεις στους Αποτεφρωτήρες δημοσίευσε έρευνα το 2020, βάσει της οποίας εντοπίστηκαν 37 εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν τεχνολογίες χημικής ανακύκλωσης, οι οποίες κατασκευάστηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Από αυτές, μόλις οι τρεις ήταν σε λειτουργία και καμία δεν παρήγαγε νέο πλαστικό. Αυτή και άλλες παρόμοιες αποδείξεις δεν απέτρεψαν τη βιομηχανία από το να υπερασπίζεται την «προηγμένη ανακύκλωση», ως τη λύση για τα πλαστικά απόβλητα.  

Κάποιες από τις σημαντικότερες εταιρείες έχουν ανακοινώσει ότι στο προσεχές χρονικό διάστημα θα επεξεργαστούν τεράστιες ποσότητες πλαστικού στις εγκαταστάσεις χημικής ανακύκλωσης που έχουν κατασκευάσει. Σύμφωνα όμως με την έκθεση, «αυτοί οι στόχοι, όπως οι φιλοδοξίες ανακύκλωσης του παρελθόντος, είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα επιτευχθούν».

 Βασίλης Ανδριανόπουλος

πηγή https://www.kathimerini.gr

Εργατικό ατύχημα σε Δήμο – Τούμπαρε γερανοφόρο

 

 

Σοβαρό εργατικό ατύχημα σημειώθηκε την Πέμπτη 18 Απριλίου στη Νίκαια, όταν ένα γερανοφόρο όχημα ντεραπάρισε, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός εργαζόμενου του Δήμου Νίκαιας – Ρέντη.

Ο εργαζόμενος μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Αττικό Νοσοκομείο που εφημέρευε προκειμένου να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες και να πραγματοποιηθούν προληπτικές εξετάσεις. Τον εργαζόμενο του Δήμου Νίκαια – Ρέντη επισκέφθηκε στο Νοσοκομείο ο Δήμαρχος Κώστας Μαραγκάκης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το συγκεκριμένο γερανοφόρο όχημα, είναι ηλικίας περίπου 30 ετών περίπου και κατατάσσεται στα παλαιά οχήματα του Δήμου Νίκαιας – Ρέντη.

Τα αίτια του ατυχήματος θα προκύψουν από το πόρισμα των αρμόδιων υπηρεσιών που έχουν επιληφθεί τη διερεύνησης του.

Σοβαρά προβλήματα ασφάλειας

Με αφορμή το εργατικό ατύχημα η Συνδικαλιστική Ενωτική Πρωτοβουλία του δήμου Νίκαιας-Α.Ι. Ρέντη, με ανακοίνωση της, σημειώνει:

Το εργατικό ατύχημα που πραγματοποιήθηκε στο Ηλεκτρ/γικό τμήμα την Πέμπτη 18/4 προκάλεσε τον σοβαρό τραυματισμό συναδέλφου Ηλεκτρολόγου και έφερε στην επιφάνεια τα διαχρονικά προβλήματα της υπηρεσίας τα οποία έχουμε επισημάνει με δεκάδες παρεμβάσεις και έγγραφα προς την διοίκηση του δήμου.

Η ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ δήμου Νίκαιας-Α.Ι. Ρέντη εύχεται στον συνάδελφο καλή ανάρρωση και ελπίζουμε να γυρίσει το γρηγορότερο δυνατόν υγιής στην οικογένεια του και στα καθήκοντα του . Η σκέψη μας αυτή την στιγμή βρίσκεται στον συνάδελφο και στεκόμαστε αλληλέγγυοι αυτές τις δύσκολες ώρες .

Κατά την άποψη της παράταξης το σοβαρό ατύχημα δεν ήταν “έκπληξη”, ούτε θα το κατατάξουμε στην “κακιά την ώρα”…

Έκπληξη μπορεί να νιώσουν μονάχα όσοι δεν έχουν ασχοληθεί πραγματικά με τα προβλήματα της Υπηρεσίας Ηλεκτροφωτισμού , και θεωρούν τα ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας μια αφηρημένη συζήτηση.

Από το 2019 η Σ.Ε.Π. έχει στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων την ανανέωση του απαρχαιωμένου στόλου οχημάτων του τμήματος, ζητά την συνολική αντικατάσταση των απαρχαιωμένων οχημάτων έργου , και έχει καταθέσει εγγράφως στην διοίκηση τα πραγματικά προβλήματα δίχως καμία ανταπόκριση . ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ .

Τον Απρίλη μάλιστα του 2021 έπειτα από την πίεση που ασκήσαμε προς όλους τους εμπλεκόμενους φορείς πραγματοποιήθηκε σύσκεψη του Συλλόγου με την δημοτική αρχή ( η κατάσταση ήταν ήδη οριακή ) , με αποτέλεσμα η διοίκηση να δεσμευτεί εγγράφως ότι εντός 6μηνου θα προχωρήσει στην αγορά 2 νέων γερανοφόρων οχημάτων τηλεσκοπικού τύπου και 3 ελαφρών Ι.Χ. οχημάτων . Στην υπηρεσία παραδόθηκε “μετά κόπων και βασάνων” ένα καινούργιο γερανοφόρο όχημα δίχως να υπάρξει κάποια ενημέρωση για τα υπόλοιπα οχήματα…

Η ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ με σταθερότητα στις απόψεις της και με αδιαπραγμάτευτη στάση στα ζητήματα ασφαλείας θα πράξει τα δέοντα ώστε να διασφαλιστεί η σωματική ακεραιότητα των εργαζομένων στο Ηλεκτρ/γικό Τμήμα , και ταυτόχρονα να αναδείξει τις παθογένειες και τα χρόνια προβλήματα που δημιούργησαν το τραγικό εργατικό ατύχημα . Δυστυχώς τα εργατικά ατυχήματα έχουν πυκνώσει επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια στις υπηρεσίες του δήμου . Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα δύο εργατικά ατυχήματα που προκλήθηκαν στην Υπηρεσία Καθαριότητας την προηγούμενη 5ετία που κάποιοι επιχείρησαν να βάλουν “κάτω από το χαλί” για να μην θιχτεί η προηγούμενη διοίκηση…

Συνάδελφοι -σες , θα περιμέναμε ότι κλιμάκιο της διοίκησης του δήμου θα είχε την ευθιξία να επισκεφθεί σήμερα ( μια ημέρα μετά το συμβάν) το Τμήμα των Ηλεκτρολόγων ώστε να τονώσει το ηθικό των συναδέλφων που είναι σοκαρισμένοι από το ατύχημα , να συζητήσει μαζί τους , και να δείξει ενδιαφέρον για την διαμόρφωση των απαιτούμενων συνθηκών που θα βάλουν τελεία στα σημερινά προβλήματα…Δυστυχώς έλαμψαν δια της απουσίας τους και τους λόγους τους γνωρίζουν οι ίδιοι …

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι έχουμε καταγγείλει την προσχηματική- πελατειακού τύπου-διαδικασία σύνταξης της μελέτης των Μέσων Ατομικής Προστασίας με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια τα Μέσα Ατομικής Προστασίας να αποδίδονται σε χρήματα….

 

Η ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται με όλες τις δυνάμεις της για την προστασία των εργαζομένων . Στον δικό μας αξιακό κώδικα δεν χωρούν “εκπτώσεις” σε ότι αφορά την προστασία των συναδέλφων , ούτε υπάρχει χώρος για φτηνές δικαιολογίες υποστήριξης στις εκάστοτε διοικήσεις . Καλούμε την νέα διοίκηση Μαραγκάκη να προσέλθει άμεσα στο τραπέζι του διαλόγου για διαβούλευση με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές οι οποίοι είναι οι συνάδελφοι που ΜΟΧΘΟΥΝ και ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ και είναι οι μοναδικοί που έχουν άποψη για τα πραγματικά προβλήματα στους χώρους εργασίας.

Υ.Γ. 1 Διαπιστώσαμε ότι η εργοδοτική πλειοψηφία του Συλλόγου αρκέστηκε να αναφέρει ότι “λήφθηκαν όλα τα απαιτούμενα μέτρα για το εργατικό ατύχημα”…ΕΥΘΥΝΕΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΑΡΑΓΕ;

Υ.Γ.2 Πως είναι δυνατόν να αναφέρεται ότι τηρήθηκαν όλα τα “προβλεπόμενα μέτρα” από την στιγμή που στον τόπο του εργατικού ατυχήματος η διοίκηση του δήμου και η πλειοψηφία του Δ.Σ. του Συλλόγου δεν κάλεσαν την Αστυνομία , το ανακριτικό της Πυροσβεστικής και τον Τεχνικό Ασφαλείας του δήμου για την περιγραφή του γεγονότος;

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΗΜΟΥ ΝΙΚΑΙΑΣ-Α.Ι. ΡΕΝΤΗ

πηγή https://www.aftodioikisi.gr

ΔΑΣ ΟΤΑ Αμαρουσίου: Να δοθούν κανονικά οι άδειες των εργαζομένων στον δήμο

 

Παρέμβαση της ΔΑΣ ΟΤΑ Αμαρουσίου:

ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ!!!

Η Δημοτική Αρχή του Δήμου Αμαρουσίου έχει «ξεφύγει». Με το έτσι θέλω η Γενική Γραμματέας του Δήμου προσπαθεί να επιβάλει νέα ήθη στο δήμο μας. Συγκεκριμένα , κόβει τις κανονικές άδειες του προσωπικού για το έτος 2023, παρότι όλοι γνωρίζουν ότι οι συνάδελφοι δεν πήραν τις άδειες τους προκειμένου να εξυπηρετήσουν την υπηρεσία τους. Και αντί αυτό να εκτιμηθεί από τη Δημοτική Αρχή έρχεται και τους τιμωρεί περικόπτοντας τις κανονικές άδειες. 

Αλήθεια η Γενική Γραμματέας δεν ξέρει πως λειτουργεί ο Δήμος τόσα χρόνια; Δεν ξέρει ότι λόγο της υποστελέχωσης πολλοί συνάδελφοι πάνε τις άδειες παραπίσω ή και πολλές φορές οι υπηρεσίες κόβουν τις άδειες του προσωπικού προκειμένου να βγει η δουλειά και να μη μπλοκάρει η υπηρεσία; 

Ως ΔΑΣ ΟΤΑ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ πάντα  τονίζαμε ότι η Δημοτική Αρχή υλοποιεί στο ακέραιο την αντεργατική πολιτική των κυβερνήσεων θέλοντας να μετατρέψει τον δήμο  σε ιδιωτική εταιρεία. 

Όλοι οι κύριοι και οι κυρίες του τρίτου ορόφου θα έπρεπε να γνωρίζουν το εξής. Το γεγονός ότι βρίσκονται στις καρέκλες τους σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο γεγονός ότι οι εργαζόμενοι καθημερινά δίνουν το καλύτερο τους εαυτό. Και αυτό θα πρέπει να το σεβαστούν.

Καλούμε το δήμαρχο εδώ και τώρα να παρέμβει, να πάρει πίσω την απόφαση της Γενικής Γραμματέως. Καλούμε όμως και τους συναδέλφους να αντιταχθούν στην πολιτική που θέλει να μετατρέψει τους εργαζόμενους σε δούλους.

Κανείς δεν θα παίξει με τις άδειες του προσωπικού. 

                Μαρούσι 19-4-2024   

πηγή https://www.thessi.gr/

Με Παντελή Γιαννουλάκη-εφ' όλης της ύλης για το Paranormal!-νέα στοιχεία!

Χανιά | Επικό σημείωμα από πολίτη για πεταμένα σκουπίδια σε πεζοδρόμιο

 

Με τον δικό της τρόπο θέλησε να ευαισθητοποιήσει τους συμπολίτες της μια κάτοικος των Χανίων, σχετικά με την ανεξέλεγκτη ρίψη απορριμμάτων και κυρίως ογκωδών αντικειμένων.

Αναγνώστρια του zarpanews.gr, αναφέρει πως στην περιοχή των Δικαστηρίων, έξω από τον ιερό ναό Πέτρου και Παύλου, ένας πολίτης άφησε τα χόρτα που προφανώς έκοψε από τον κήπο-αυλή του πάνω στο πεζοδρόμιο. Η γυναίκα φέρεται να πήρε την κατάσταση στα χέρια της.

Αποφάσισε να γράψει σε ένα χαρτόνι «Είμαι ένας αναίσθητος, πετάω ότι θέλω όπου θέλω και όταν θέλω. Επίσης δεν χρησιμοποιώ σακούλες. Άσε τα κορόιδα να τα μαζέψουν με τα χέρια. Εγώ είμαι μάγκας. Δεν παίρνω οδηγίες από την ΔΕΔΙΣΑ (2821341777)», το οποίο τοποθέτησε ακριβώς πάνω στα χόρτα που εναπόθεσε κάποιος άλλος  πολίτης πάνω στο πεζοδρόμιο.

Η γυναίκα, θέλοντας έμμεσα να να υπενθυμίσει ότι υπάρχει και η σχετική υπηρεσία του Δήμου που περισυλλέγει τα ογκώδη αντικείμενα με προγραμματισμένο ραντεβού, δεν παρέλειψε να αναφέρει όχι μόνο το σχετικό τηλέφωνο αλλά και να αφισοκολλήσει στην περιοχή της όλες τις απαραίτητες οδηγίες:

ππηγή https://www.zarpanews.gr/

ΣΟΜΕΔΠ: Ο χώρος του αμαξοστασίου του Δ. Πειραιά «απέραντη χωματερή»

 

Δεν είναι η πρώτη φορά που το Σωματείο Οδηγών Μηχανικών και Εργατοτεχνιτών Δήμου Πειραιά καταγγέλλει την Δημοτική Αρχή του κ. Γιάννη Μώραλη ότι έχει μετατρέψει τον χώρο του αμαξοστασίου του Δήμου στην οδό Ρετσίνα 45 σε μια απέραντη χωματερή.

Σε νεότερη ανακοίνωση το ΣΟΜΕΔΠ αναφέρει:

«Η Δημοτική Αρχή που ανάλγητα απολύει εργαζόμενους με κατασκευασμένες και αυθαίρετες απολύσεις που καταθέτει αιτήσεις ακύρωσης αποφάσεων του δικαστηρίου προκειμένου οι συμβασιούχοι να μην παραμείνουν στην εργασία τους ούτε και προσωρινά, δείχνει έμπρακτα και ξεδιάντροπα πως αντιμετωπίζει την υγεία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.

Εκτός τα ογκώδη αντικείμενα, μπάζα, έπιπλα, στρώματα κλπ, που παράνομα έχει δώσει εντολή να μεταφορτώνονται στο χώρο του αμαξοστασίου, δεν είναι λίγες οι φορές που ο χώρος εργασίας για δεκάδες εργαζόμενους γίνεται και παράνομος σταθμός μεταφόρτωσης  σύμμεικτων απορριμμάτων, όπως σήμερα που πάνω από 8 τόνοι οικιακών σκουπιδιών πετάχτηκαν χύμα γεμίζοντας  μπόχα και δυσωδία το αμαξοστάσιο, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τις ήδη επιβαρυμένες συνθήκες εργασίας.

Ούτε ανευθυνότητα είναι, ούτε ανικανότητα. Είναι η πολιτική που εφαρμόζει η Δημοτική Αρχή και βάζει το κέρδος πάνω από την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Είναι η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ που εφαρμόζει η Δημοτική Αρχή Πειραιά κατά γράμμα και αποτελεί κόστος η υγεία, η ασφάλεια, ακόμα και η ίδια η ζωή των εργαζομένων, που δεν χωράει στις «αντοχές» της οικονομίας τους.

Οι εισαγγελικές αρχές που με ταχύτητα φωτός βγάζουν παράνομες τις απεργίες και καταδικάζουν αγωνιστές για την συνδικαλιστική τους δράση, κλείνουν τα μάτια και ολιγωρούν όταν πρόκειται για τις ευθύνες του κράτους ή των δημοτικών αρχών.

Με το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή η ζωή μας» αύριο Τετάρτη 17 Απρίλη 2024 απεργούμε για αυξήσεις στους μισθούς, για μόνιμη και σταθερή εργασία με δικαιώματα, για μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Δίνουμε δυναμικό παρόν στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10:30 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μαζί με άλλα εργατικά σωματεία του Πειραιά».

πηγή https://www.aftodioikisi.gr

Σοβαρό εργατικό ατύχημα με εργαζόμενη σε απορριμματοφόρο του δήμου Κιλκίς

 

Σοβαρό εργατικό ατύχημα συνέβη το μεσημέρι της Τρίτης 9 Απριλίου 2024 στον δήμο Κιλκίς. Εργαζόμενη σε απορριμματοφόρο τραυματίστηκε σοβαρά και νοσηλεύεται στη Χειρουργική Κλινική του νοσοκομείου Κιλκίς.

Το ατύχημα έγινε στον οικισμό της Αργυρούπολης κατά την αποκομιδή των απορριμμάτων. Η εργαζόμενη-συνοδός του απορριμματοφόρου βρίσκονταν στην πίσω πλευρά του οχήματος, στον αριστερό βατήρα, όταν ο οδηγός έκανε όπισθεν, εγκλώβισε και πίεσε τη γυναίκα με το όχημά του πάνω σε μια κολώνα του ΔΕΔΔΗΕ, με κίνδυνο να την συνθλίψει. Οι φωνές του δεύτερου εργαζόμενου-συνοδού του απορριμματοφόρου και η άμεση αντίδραση του οδηγού, που αντιλήφθηκε το τι είχε συμβεί, έσωσαν την 58χρονη γυναίκα από τα χειρότερα.

Η εργαζόμενη μεταφέρθηκε αμέσως στο Νοσοκομείο Κιλκίς, όπου δέχθηκε τη φροντίδα των γιατρών της Χειρουργικής Κλινικής. Οι εξετάσεις που έγιναν στη συνέχεια, σύμφωνα με πληροφορίες του eidisis.gr, έδειξαν πολλαπλά κατάγματα στο χέρι, στα πλευρά και στη λεκάνη της εργαζόμενης, η οποία και νοσηλεύεται στο ίδρυμα.

Για το περιστατικό επενέβη η Τροχαία Κιλκίς, η οποία και κατέγραψε όλες τις λεπτομέρειες του συμβάντος. Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν λειτουργούσαν οι πίσω αισθητήρες του οχήματος, που προειδοποιούν σε περίπτωση κινδύνου τον οδηγό, ακινητοποιούν το απορριμματοφόρο και δεν επιτρέπουν την οπισθοπορεία του.

Η εργαζόμενη προσλήφθηκε στο δήμο Κιλκίς με τα προγράμματα 55-67 χρόνων για ένα συν ένα έτος, με τη σύμβασή της να λήγει το φθινόπωρο.

Ο δήμαρχος Κιλκίς, Δημήτρης Κυριακίδης, επισκέφθηκε την άτυχη γυναίκα στο Νοσοκομείο, συνομίλησε με την ίδια και το σύζυγό της, με το διοικητή και τους γιατρούς της Κλινικής, ώστε η εργαζόμενη να έχει την καλύτερη δυνατή φροντίδα.

Παράλληλα, έδωσε εντολή το πρωί της Τετάρτης να γίνει έλεγχος όλων των οχημάτων του δήμου στον τομέα της καθαριότητας, ιδιαίτερα στα ζητήματα ασφάλειας των εργαζομένων, κάτι που πρέπει να γίνεται καθημερινά από τους οδηγούς στο ξεκίνημα της βάρδιας τους. Από τον έλεγχο που έγινε διαπιστώθηκε πως δυο αυτοκίνητα είχαν προβλήματα και οδηγήθηκαν στο συνεργείο, όπου και αποκαταστάθηκαν οι βλάβες.

πηγή https://www.xanthinea.gr

ΤΟ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΟ ΑΝΑΚΑΤΕΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ - Angelo Karageorgos

 

Συνεχίζοντας ενδελεχώς να ρίχνουν τα τουβλάκια του παλιού κόσμου και παράλληλα να τοποθετούν αυτά του νέου προχωρούν διαρκώς σε γενναίες μεταρρυθμίσεις που κάθε λίγο και λιγάκι ονομάζουν ιστορικές με προεξέχουσα τελευταία αυτή της ευρωπαϊκής ένωσης για το λαθρομεταναστευτικό όπου θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες ασύλου και γενικότερα η υποδοχή και η ενσωμάτωση θα γίνεται συνεργατικά και πιο αποτελεσματικά. Εμείς φυσικά σαν Ελλάδα είμαστε οι πρωτεργάτες όλων αυτών των φιλελεύθερων σχεδίων γι’αυτό και η Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο για πάνω από μια βδομάδα θα γιορτάσει την περηφάνεια αυτών που κατάφεραν να βρουν απόλυτα τον εαυτό τους και σε συνδυασμό με μια πανδαισία τέχνης ανάλογου και ταυτόχρονα αντεθνικού περιεχομένου αφήνουν εμάς αποσβολωμένους να ζηλευουμε πως τα κατάφεραν και έφτασαν τόσο ψηλά πάντα ενάντια στο κατεστημένο βέβαια.

Κι αφού παράλληλα με αυτά μάθαμε από μια έρευνα χρηματοδοτημένη από τον Μπιλ Γκέιτς πως για πρώτη φορά μετά από 700 χρόνια ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αρχίσει να μειώνεται, από τη μια παρατηρήσαμε πως αυτό το τόσο σπουδαίο υλικό με τόσες τεχνολογικές εφαρμογές, το γραφένιο που όμως φαίνεται πως βρέθηκε μέσα στα μπόλια μπορεί να γίνει κεραία συνδεδεμενη με 5G κι από την άλλη πως όλο και νέες τεχνολογιές που θα ελέγχουν επί 24ώρου βάσεως τι συμβαίνει μέσα στο σώμα μας για το καλό της υγείας μας προτείνονται, οπότε και δεν μπορέσαμε παρά να κρούσουμε το καμπανάκι για την επερχόμενη συνδιάσκεψη του παγκοσμίου οργανισμού υγείας τον Μάιο με σκοπό να επιβάλλουν αφενός μεν αλλαγές στους διεθνείς ιατρικούς κανονισμούς καθιστώντας τα κράτη και επίσημα φερέφωνα στις διαταγές του αντίστοιχα με της ψευτοπανδημίας αφετέρου δε τη συμφωνία για τις πανδημίες που αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης ατζέντας, αυτής της Ενιαίας Υγείας που ούτε λίγο ούτε πολύ αφορά το κάθε τι από διατροφή ως και το κλίμα θεσμοθετώντας αυτά που λίγο περισσότερο από 4 χρόνια πριν ξεκίνησαν.

Όλα αυτά και άλλα με σκοπό να επιτευχθεί μια τάξη με τον νόμο πάνω από όλα, ένα τεράστιο συνονθύλευμα κανόνων για το κάθε τι μέσα από πληροφορίες που θα συλλέγονται ελέγχοντας το κάθε τι που κινείται ή δεν κινείται και που μόνο η τεχνητή ψευτονοημοσύνη θα μπορεί να επεξεργάζεται όντας προγραμματισμένη να μας περιορίζει στο επίπεδο που δεν θα έχουμε ουδεμία ελευθερία επιλογών πραγματικών και στην ουσία καμία διαφορετικότητα. Γι’αυτό και βλέποντας ξεκάθαρα όλη αυτή την σκοτεινή εικόνα διακρίνουμε πώς μόνο το Φως του Κυρίου πιο λαμπρό από ποτέ μας θυμίζει πως δεν είναι μόνο το “εδώ” που θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε και ότι την ψυχή μας μόνο εμείς μπορούμε να επιλέξουμε να την παραδώσουμε.

 

H πραγματική ενηλικίωση έρχεται όταν χάσεις τον πρώτο σου γονιό

 

Ευχόμουν κι εγώ να γίνω δεκαοκτώ κάποτε, όπως φαντάζομαι το ευχόσουν κι εσύ· να μεγαλώσω, να κάνω ό,τι θέλω, να μένω μόνη μου, να γίνω ανεξάρτητη, όλα αυτά τα ψευδαισθησιακά τέλος πάντων. Κι έγινα δεκαοκτώ, και «μεγάλωσα», κι έκανα ό,τι ήθελα, κι έμεινα μόνη μου, κι έγινα ανεξάρτητη. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Επειδή η ενηλικίωση δεν έρχεται σχεδόν ποτέ στα δεκαοκτώ. Μπορεί να έρθει στα έξι σου, στα δεκαέξι σου, στα είκοσι έξι σου ή στα πενήντα έξι σου. Επειδή όσο έχεις δύο ανθρώπους να φωνάζεις «μαμά» και «μπαμπά» είσαι ακόμα παιδί. Το παιδί τους.

Εμένα που λες, η ενηλικίωσή μου ήρθε στα τριάντα δύο μου. Πρώτη του Δεκέμβρη, σαν σήμερα, στις τέσσερις το μεσημέρι, μ’ ένα τηλεφώνημα. Δεν ήμουν ούτε αρκετά μικρή για να φροντίσουν άλλοι κάποια πράγματα για μένα, ούτε όμως τόσο μεγάλη ώστε να μπορώ να χωνέψω πως έτσι είναι η ζωή. Κι ο κόσμος έχασε οχτώ στροφές. Αν θέλω να είμαι ειλικρινής, ακόμη δεν έχει βρει τον ρυθμό του.

Και ξαφνικά όλα είναι αλλιώς· κι όταν λέω αλλιώς εννοώ περίεργα, άδεια και κάπως μαυριδερά. Κατανοείς βίαια πως όλα έχουν ένα τέλος, ακόμα κι εκείνα τα «για πάντα» που πίστευες πως δε θα σε προδώσουν ποτέ. Γιατί γονιός σου είναι ρε γαμώτο, αν δεν πιστέψεις στα δικά του «για πάντα», τότε σε ποιανού; Κι από τη μία μέρα στην άλλη, η καρέκλα του στην τραπεζαρία είναι άδεια, και το βαθούλωμα στη θέση του στον καναπέ είναι εκεί, να κάθεσαι πάνω και να νομίζεις πως πέφτεις στον Καιάδα με 400 χιλιόμετρα την ώρα. Και νιώθεις πως πονάνε όλα κι όταν λέω όλα εννοώ ακόμα κι εκείνα που υπό άλλες περιπτώσεις θα σου φαινόταν γελοίο αν σου έλεγε κάποιος πως θα μπορούσαν να πονάνε.

Πονάνε τα σαράντα αξόδευτα ευρώ στο πορτοφόλι του, πονάει το δώρο που του φυλούσες για έκπληξη και δεν πρόλαβες να του δώσεις, πονάνε οι ωραίες στιγμές περισσότερο από τις κακές, πονάνε αυτά που φανταζόσουν πως είχε ακόμη να ζήσει, πονάει η θάλασσα που τόσο αγαπούσε, πονάει η όψη του θείου σου που ποτέ δεν είχες παρατηρήσει πόσο του μοιάζει, πονάει η νίκη της αγαπημένης του ομάδας, πονάνε και τα γιαούρτια που έτρωγε όταν τα βλέπεις στο σουπερμάρκετ. Και κλαις στα κρυφά μπροστά στα γαλακτοκομικά, και ταυτόχρονα ντρέπεσαι επειδή ξέρεις πως δεν υπάρχει πιο ντροπιαστικό πράγμα από το να σε δει κάποιος να κλαις μπροστά από ένα ψυγείο  στο σουπερμάρκετ.

Και μαθαίνεις τον γονιό σου ερήμην του από την αρχή κι ας έκοβες το χέρι σου πως τον ήξερες σαν την παλάμη του χεριού σου. Ξαφνικά μαθαίνεις πως όταν του είπες πως πήρες το πτυχίο σου από το πανεπιστήμιο έκλαιγε από καμάρι κι ας σου είπε εσένα ένα απλό «μπράβο», σαν να μην έδωσε και πολλή σημασία. Μαθαίνεις πως ποτέ δεν πέταξε εκείνο το κομπολόι που του είχες πάρει πριν δεκαπέντε χρόνια κι ας είχε μαυρίσει το μέταλλό του με τον καιρό. Μαθαίνεις πως είχε τη φωτογραφία σου στο κινητό του, εκείνη που σου έβγαλε μπροστά στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο για να δοκιμάσει το καινούριο του κινητό δύο μόλις εβδομάδες πριν τον χάσεις, εκείνη τη φωτογραφία που του είχες πει να σβήσει επειδή βγήκες χάλια. Μαθαίνεις πως στα μάτια του ποτέ δεν ήσουν χάλια.

Και μεγαλώνεις σε μια μέρα, σε μια ώρα και σε μια στιγμή, για λίγο σχεδόν γερνάς. Τώρα πρέπει εσύ να περνάς το αμάξι από ΚΤΕΟ, να το πηγαίνεις για πλύσιμο, να τρέχεις στον λογιστή, να κάνεις όλες εκείνες τις αγγαρείες που έκανε εκείνος με χαρά για να σε ξεκουράσει επειδή δουλεύεις πολύ, επειδή τρέχεις όλη μέρα, επειδή «έχεις το μυαλό σου στους καφέδες σαν τη γιαγιά σου».

Και θυμώνεις· έχεις μέσα σου μια οργή που άλλες φορές σιγοκαίει κι άλλες κοχλάζει. Θυμώνεις με σένα που δεν κατάφερες να κάνεις τα πάντα για να μη φύγει, θυμώνεις μ’ εκείνον που δεν πρόσεχε αρκετά, που σε άφησε, «επειδή δεν κάνουν έτσι οι σωστοί γονείς ρε γαμώτο», θυμώνεις με την τύχη σου, με τους συνομηλίκους του που είναι ακόμα ζωντανοί ενώ αυτός όχι και μετά αναρωτιέσαι πότε έγινες τόσο σκατόψυχος και τα χάνεις ακόμα λίγο, παραλογίζεσαι, θυμώνεις που υπάρχει κόσμος που ζει κανονικά την ώρα που ο δικός σου κόσμος σταμάτησε να γυρίζει, θυμώνεις με όλα εκείνα τα «ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός», επειδή εσύ ξέρεις πως ο χρόνος είναι ένας σκατένιος κομπογιαννίτης που πλήρωσε για να πάρει το πτυχίο του και γίνεται πλούσιος τάζοντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες σε απελπισμένους. Και θυμώνεις με όσους δεν είναι εκεί δίπλα σου και νευριάζεις με όλους εκείνους που είναι εκεί με το λάθος τρόπο και θες να βρίσεις όσους σου λένε αόριστα λόγια παρηγοριάς, καμιά φορά και χοντράδες. Αλλά μη θυμώνεις, επειδή οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι να πουν σε τέτοιες περιπτώσεις, ιδίως αν δεν έχουν βιώσει ό,τι βιώνεις εσύ και τέλος πάντων δεν έχουν όλοι ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση για να ξέρουν πως στην τελική πρέπει απλώς να σου κρατήσουν το χέρι και να μη σου πουν τίποτα. Ούτε εσύ θα ήξερες τι να κάνεις αν δε σου είχε συμβεί.

Κι αν ήταν άρρωστος, εύχεσαι να μην είχε ταλαιπωρηθεί τόσο, να τον έχανες ξαφνικά, να μη σου είχε μείνει στο μυαλό σου η αποκαμωμένη εικόνα του, να μην τον είχες δει να υποφέρει, να μη χρειαζόταν να το ζήσεις κι αυτό. Κι αν τον χάσεις ξαφνικά, εύχεσαι να σε είχε προειδοποιήσει η ζωή, να το ήξερες, να είχες προετοιμαστεί έστω και λίγο για όλο αυτό το τσουνάμι που ήρθε και σε παρέσυρε, να είχες να προλάβεις να του πεις εκείνα τα γαμίδια τα «σ’ αγαπάω», τα «είμαι περήφανη που είσαι μπαμπάς μου», να τον αγκάλιαζες με όλη σου τη δύναμη, επειδή τώρα δεν μπορείς και είσαι πια αναγκασμένος να ζεις με τις τύψεις που γεννήθηκες σφιχτοκώλης με τα συναισθήματά σου και να σκυλομετανιώνεις μια ζωή που τσιγκουνευόσουν τις αγκαλιές σου επειδή «σιγά μωρέ κι αύριο μέρα είναι». Ε, κάποιες φορές δεν είναι μέρα αύριο και μένεις εσύ μαλάκας, να το μαθαίνεις μ’ αυτόν τον τρόπο.

Και μετά είναι τα πρώτα Χριστούγεννα μακριά του και η πρώτη Πρωτοχρονιά και το πρώτο Πάσχα και τα πρώτα σου γενέθλια κι όλα είναι σκατά, γεμάτα δάκρυα και «θυμάσαι πέρσι τέτοια μέρα που…;» που δε βοηθάει καθόλου, αλλά δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς. Και περνάει ο καιρός και ξαναγελάς, και ξαναχαίρεσαι, και ξαναμοιάζουν όλα κάπως φυσιολογικά και νομίζεις πως πέρασε. Μέχρι ν’ ακούσεις ένα τραγούδι που αγαπούσε τυχαία στο ραδιόφωνο εκεί που οδηγείς και να αρχίσεις στα καλά καθούμενα να κλαις με λυγμούς και να ορκίζεσαι πως θα έδινες τα πάντα για να γύριζε ο χρόνος πίσω ενώ δεν μπορείς να πάρεις ανάσα από τα αναφιλητά. Και μετά περνάει πάλι, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη αφορμή που θα σου ξαναρημάξει την ψυχούλα και οι χαρές ξανάρχονται, όταν όμως έρχονται δεν είναι ποτέ οι ίδιες επειδή δεν είναι κι αυτός εκεί μαζί σου να χαρείτε παρέα, επειδή υποσυνείδητα νιώθεις άσχημα που τελικά όντως η ζωή συνεχίζεται κι ας μη συνεχίζεται όπως θα συνεχιζόταν αν ζούσε.

Και τελικά; Βγαίνει τίποτα καλό από την όλη ιστορία; Δε θα το πιστέψεις, αλλά βγαίνει. Και σου το λέει άνθρωπος που είναι κάπως μαλωμένος με την αισιοδοξία τελευταία. Αρχικά, σταματάς να στεναχωριέσαι για μαλακίες. Βασικά στεναχωριέσαι, αλλά για λίγο. Επειδή πάντα λες «έλα σε παρακαλώ, έχω περάσει και χειρότερα» και πας παρακάτω στο τσακ μπαμ, όχι όπως παλιά. Περνάει ο πόνος; Δεν περνάει αλλά μαλακώνει, τον συνηθίζεις, γίνεται κομμάτι σου και προχωράτε μαζί, οπότε είναι λίγο πιο υποφερτός, σαν ένας συγκάτοικος που δεν πολυχωνεύεις αλλά αναγκάζεσαι να ανέχεσαι για να βγαίνουν τα έξοδα του μήνα.  Κι όσο πιο νωρίς πάρεις χαμπάρι πως δε θα είσαι ποτέ ξανά ο ίδιος μετά την απώλεια, τόσο το καλύτερο. Είσαι μια έκδοση με ψυχικά αντισώματα, πιο δυνατή, πιο ανθρώπινη και πιο συνειδητοποιημένη. Χωρίς αυτόν, αλλά μ’ αυτόν μέσα σου πιο πολύ από ποτέ.

Εύχομαι να μην καταλαβαίνεις τι λέω, εύχομαι ν’ αργήσεις να καταλάβεις όσο περισσότερο γίνεται. Επειδή το νωρίς πονάει περισσότερο από το αργότερα σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Κι αν πάλι με καταλαβαίνεις, λυπάμαι πολύ. Όπως ξέρω πως λυπάσαι κι εσύ για όλους όσους πέρασαν το ίδιο. Οι άνθρωποί μας όμως ζουν όσο τους θυμόμαστε. Απ’ όλα τα σκατοκλισέ που άκουσα τότε, αυτό ήταν το πιο παρήγορο.

Σ’ αγαπάω μπαμπά. Αφού άργησα να σου το πω, σου το γράφω.

Φρόσω Μαγκαφοπούλου
 pillowfights.gr 

Σοβαρό εργατικό ατύχημα με ακρωτηριασμό δακτύλου εργαζόμενης καθαριότητας

 

Σοβαρό εργατικό ατύχημα σημειώθηκε στο δήμο Λήμνου, όταν εργαζόμενη συμβασιούχος ορισμένου χρόνου στην υπηρεσία καθαριότητας, υπέστη ακρωτηριασμό του μεσαίου δακτύλου του αριστερού χεριού της εν ώρα υπηρεσίας. Το ατύχημα συνέβη το Σάββατο 6 Απρίλη.

Η εργαζόμενη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί διαπίστωσαν  ότι  έχει  ακρωτηριαστεί  μέρος  του  μεσαίου  δακτύλου  του αριστερού χεριού. Για  προληπτικούς  λόγους  η  εργαζόμενη, η  οποία  είναι  Συμβασιούχος  Ορισμένου  Χρόνου  με  τις  νέες  προσλήψεις  του  Δήμου  Λήμνου  στις  21-03-2024,  παρέμεινε  στο  Νοσοκομείο. Πήρε εξιτήριο σήμερα  Δευτέρα θ Απριλίου.

Το  ατύχημα  αυτό  καταγγέλλει ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Επαρχίας Λήμνου προκαλεί πολύ μεγάλη θλίψη, αγανάκτηση και μαζί θυμό. Κι αυτό γιατί οι ιθύνοντες εξακολουθούν να αδιαφορούν για τα σοβαρά προβλήματα, τους κινδύνους και τις ελλείψεις που υπάρχουν στις Υπηρεσίες του  Δήμου  μας. Ήδη  με  έγγραφό  μας  με  θέμα «Πρόληψη των Εργατικών Ατυχημάτων και των Επαγγελματικών Κινδύνων»  με  αρ. πρωτ.16/30-01-2023αναφέρουμε  τις  επιπλέον  ενέργειες  που  πρέπει  να  προβεί  ο  Δήμος  Λήμνου  για  την  προστασία  της  Υγείας  και  της  Ασφάλειας  των  Εργαζομένων  στον  Δήμο  μας. Και  απάντηση  δεν  πήραμε  ποτέ.

Η  υποστελέχωση  των  Υπηρεσιών  του  Δήμου  μας  τόσο  σε  Διοικητικό  αλλά και  σε  Εργατοτεχνικό  προσωπικό  έχει  δημιουργήσει  πολλά προβλήματα. Πρέπει  η  Νέα  Δημοτική  Αρχή  να  προβεί  σε  σωστή  καταγραφή  τόσο  του  Ανθρώπινου Δυναμικού  που  υπηρετεί  στις  Υπηρεσίες  του  Δήμου  Λήμνου  όσο  και  στον  εξοπλισμό  των  Οχημάτων  και  Μηχανημάτων  που  διαθέτει  ο  Δήμος  μας, να  προβεί  σε  ιεράρχηση  των  εργασιών  και  έργων,  ώστε  να  έχει  ένα  σωστό  και  λειτουργικό  αποτέλεσμα  για  την  εξυπηρέτηση  του  Δημότη  και  της  Δημότισσας  αλλά και  του  κάθε  επισκέπτη  και  φιλοξενούμενου  στο  νησί  της  Λήμνου  μας.

 

Οπως καταγγέλλει ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Επαρχίας Λήμνου «η συναδέλφισσα δεν είχε εκπαιδευτεί. Σε αυτές τις θέσεις με υψηλό βαθμό επικινδυνότητας, θεωρούμε ότι έπρεπε να υπάρχει η απαραίτητη εκπαίδευση, ώστε να μην επαναληφθεί ανάλογο περιστατικό».

Και προσθέτει ότι:

«Η υποστελέχωση των Υπηρεσιών του Δήμου μας τόσο σε Διοικητικό αλλά και σε Εργατοτεχνικό προσωπικό έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Πρέπει η Νέα Δημοτική Αρχή να προβεί σε σωστή καταγραφή τόσο του ανθρώπινου δυναμικού που υπηρετεί στις Υπηρεσίες του Δήμου Λήμνου όσο και στον εξοπλισμό των οχημάτων και μηχανημάτων που διαθέτει ο Δήμος μας, να προβεί σε ιεράρχηση των εργασιών και έργων, ώστε να έχει ένα σωστό και λειτουργικό αποτέλεσμα για την εξυπηρέτηση του δημότη και της δημότισσας αλλά και του κάθε επισκέπτη και φιλοξενούμενου στο νησί μας.

Ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Επαρχίας Λήμνου θα συνεχίσει να θέτει μετ’ επιτάσεως το θέμα πρόληψης, αποφυγής και αποτροπής των ατυχημάτων στον Δήμο μας, καλώντας την νέα Δημοτική Αρχή να λάβει τα μέτρα που απαιτούνται εδώ και τώρα. Είναι ζήτημα ζωής…».

πηγή https://www.aftodioikisi.gr

Τραυματισμός εργαζόμενης σε δημοτικό απορριμματοφόρο εν ώρα υπηρεσίας

 

Ένα ακόμα εργατικό ατύχημα σημειώθηκε σε υπάλληλο στον κλάδο καθαριότητας των ΟΤΑ εν ώρα εργασίας. Συγκεκριμένα μια εργαζόμενη στην υπηρεσία  καθαριότητας του δήμου Βόλου έσπασε το χέρι της. Το ατύχημα συνέβη την Πέμπτη 4 Απρίλη.

Το χέρι της εργαζόμενης μπλέχτηκε στον κάδο του απορριμματοφόρου με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρό κάταγμα. Το ατύχημα έγινε το πρωινό δρομολόγιο Κουκουράβα – Μακρινίτσα, πριν την πλατεία της Μακρινίτσας. Η υπάλληλος εργάζεται με οκτάμηνη σύμβαση και είναι πολύτεκνη μητέρα τεσσάρων παιδιών.

Η ΔΑΣ ΟΤΑ με ανακοίνωση της, καταγγέλλει ότι δεν λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, ειδικά των υπηρεσιών καθαριότητας του δήμου Βόλου και των δημοτικών ενοτήτων.

ΔΑΣ ΟΤΑ Μαγνησίας: Δεν φταίει «η κακιά η ώρα»

Σε ανακοίνωσή της η ΔΑΣ ΟΤΑ Μαγνησίας αναφέρει τα εξής: «Άλλο ένα εργατικό ατύχημα ήρθε να προστεθεί στη μακρά λίστα των τελευταίων χρόνων και στην περιοχή μας. Την περασμένη Πέμπτη 4/4 η συναδέλφισσά μας Χ. Δ., συμβασιούχος 8μηνίτισσα, πολύτεκνη μητέρα 4 παιδιών, εργαζόμενη στη Δημοτική Ενότητα Πορταριάς ως συνοδός απορριμματοφόρου, τραυματίστηκε σοβαρά με κάταγμα στο χέρι. Το εργατικό ατύχημα συνέβη όταν το χέρι της μπλέχτηκε στον κάδο του απορριμματοφόρου (“Βαρέλα”) στο πρωινό δρομολόγιο Κουκουράβα – Μακρινίτσα πριν την πλατεία της Μακρινίτσας. Η συναδέλφισσά μας μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο και βρίσκεται τώρα σε ανάρρωση.

 

Δεν φταίει “η κακιά η ώρα” για τα συνεχιζόμενα εργατικά ατυχήματα που βάζουν καθημερινά τις ζωές μας σε κίνδυνο. Πρόκειται κυριολεκτικά για εγκλήματα. Όλα τα τελευταία χρόνια είναι αλλεπάλληλες οι καταγγελίες που έχουμε κάνει ως ΔΑΣ ΟΤΑ Μαγνησίας για τις τεράστιες ελλείψεις στη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων Υγείας και Ασφάλειας, ειδικά στις Υπηρεσίες Καθαριότητας του Δήμου Βόλου και των Δημοτικών Ενοτήτων. Μη χορήγηση των αναγκαίων Μέσων Ατομικής Προστασίας, παλαιωμένος τεχνικός εξοπλισμός που οδηγεί σε εύκολα ατυχήματα, παντελής έλλειψη εκπαίδευσης/

Πηγαίνουμε για μεροκάματο και δεν ξέρουμε αν θα γυρίσουμε ζωντανοί ή αρτιμελείς. Οι συνάδελφοί μας συμβασιούχοι, θύματα του συνεχιζόμενου εμπαιγμού και της πολιτικής ομηρίας, είναι ακόμα πιο ευάλωτοι σε αυτές τις ελλείψεις.

Η ΔΑΣ ΟΤΑ Μαγνησίας εκφράζει τις ευχές της στη συναδέλφισσά μας για γρήγορη ανάρρωση. Απαιτούμε από την Επιθεώρηση Υγείας και Ασφάλειας Μαγνησίας την πλήρη διαλεύκανση των συνθηκών του εργατικού ατυχήματος και την επιβολή στη Δημοτική Αρχή Μπέου της λήψης των απαραίτητων μέτρων για να μην επαναληφθούν παρόμοια εγκλήματα. Να παρθούν τώρα όλα τα αναγκαία μέτρα, με αποκλειστική ευθύνη της δημοτικής αρχής, ώστε ο εξοπλισμός στις Υπηρεσίες Καθαριότητας να βρίσκεται σε άριστη λειτουργική κατάσταση, να εφαρμόζονται όλες οι προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες για την ασφαλή εκτέλεση των εργασιών, να δίνονται έγκαιρα και σε επαρκή ποσότητα όλα τα αναγκαία ΜΑΠ»

πηγή https://www.aftodioikisi.gr

Leave the World Behind part 2. Τι κοινό έχουν η γέφυρα Francis Scott Key με την nasa και το cern ;

Μαρίνα Σπανού - Λουλούδι του Δρόμου (Mimis Ioakeim Remix)

Με Π.Γιαννουλάκη!Μυστήριο Νιμπίρου/Πλούτωνας-Ήλιος-Απόφις-Συντέλειες- Προφητεία Νοστράδαμου Αιγαίο

Δρ. Μάνος Δανέζης «Τεχνητή Νοημοσύνη και Κοινωνία» Ανοικτό Πανεπιστήμιο Ηλιούπολη 26-03-24

 Διάλεξη – συζήτηση του Δρ Μάνου Δανέζη, Αστροφυσικού, μέλους του Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα: «Τεχνητή Νοημοσύνη και Κοινωνία» στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Δήμου Ηλιούπολης.

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. : ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ....ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΝΙΚΟ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΕ

 

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. : ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚ. ΣΥΜΒ. ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ

 

Γιάννης Καρούζος: Πώς “κυνηγούν” οι εργαζόμενοι καλύτερους μισθούς

 

Τις αλλαγές στη λειτουργία και την δομή της αγοράς εργασίας, όπως είναι η αναζήτηση νέων και καλύτερα αμειβόμενων θέσεων εργασίας από τους ίδιους τους εργαζόμενους, την ανάγκη για καλύτερες συνθήκες εργασίας, και επιπλέον παροχές, πέραν των αμοιβών, αλλά και τον σταδιακό μετασχηματισμό του μοντέλου απασχόλησης καταγράφει ο εργατολόγος – δικηγόρος Γιάννης Καρούζος στο euro2day.gr.

Πρόσφατη έρευνα του ιστότοπου kariera.gr στο Linkedin με περισσότερες από 20.000 συμμετοχές αποκάλυψε πως το 41% αλλάζει δουλειά κάθε 2-3 χρόνια ενώ υπάρχει και ένα 11% που αλλάζει δουλειά κάθε χρόνο. Άλλο ένα 16% αλλάζει δουλειά κάθε 4 χρόνια τουλάχιστον. Δηλαδή το 68% των εργαζομένων – πάνω από 2 στους 3 – παραμένουν στην ίδια θέση από 1 έως και 4 χρόνια το πολύ, αναζητώντας καλύτερες συνθήκες και απολαβές.

Σύμφωνα, άλλωστε, με την πλέον πρόσφατη έρευνα της Adecco για την απασχολησιμότητα στην Ελλάδα, το συντριπτικό 81% απαντά πως «συμφωνεί» ή «απόλυτα συμφωνεί» (από μόνο του 45%) πως ο μισθός του δεν είναι αρκετά υψηλός για να αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό.

Μόλις το 5% των εργαζόμενων θεωρεί ότι αμείβεται δίκαια σε σχέση με την παραγωγικότητα και τις ώρες εργασίας τους. Άλλωστε για να αντιμετωπίσουν το αυξανόμενο κόστος ζωής οι εργαζόμενοι σε ποσοστό 41% – δηλαδή σχεδόν ένας στους δυο – σκέφτονται να αλλάξουν εργοδότη. Περισσότεροι από τους μισούς μισθωτούς (67%) επιδιώκουν την εύρεση εργασίας με καλύτερες οικονομικές συνθήκες. Το ίδιο ισχύει και για το 96% των μη εργαζόμενων που παραμένουν εκτός αγοράς εργασίας αλλά αναζητούν – όπως λένε – μια δουλειά στην Ελλάδα με καλύτερες απολαβές.

Η αυξημένη ζήτηση για αμοιβές που να αντισταθμίζουν το υψηλό κόστος διαβίωσης έχει οδηγήσει σε μια ακόμη ενδιαφέρουσα μεταβολή, όπως επισημαίνει ο κ. Καρούζος. Εργαζόμενοι από διάφορους κλάδους εκφράζουν την ανάγκη και για βελτιωμένες εργασιακές συνθήκες, όπως ευελιξία στα ωράρια και δυνατότητα για τηλεργασία.

Στο περιβάλλον αυτό η ψηφιοποίηση της εργασίας, αν κάποιος έχει τη δυνατότητα με τηλεργασία από το σπίτι να εξασφαλίσει εισόδημα μεγαλύτερο από το μισθό που θα είχε σε μια «παραδοσιακή» δια ζώσης δουλειά με καθεστώς εξαρτημένης εργασίας, αλλάζει άρδην το σκηνικό.

Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο κ. Καρούζος, «μιλάμε συχνά για τις ελλείψεις εργαζομένων στον τουρισμό». Αν δει κανείς όμως τα αποκαλυπτικά στοιχεία για τη διάρθρωση των αμοιβών στον τομέα του τουρισμού που δημοσίευσε πρόσφατα η Randstad, στο πλαίσιο της ευρύτερης έρευνας για τις αμοιβές, θα διαπιστώσει τα εξής: Στην κορυφή της πυραμίδας οι αμοιβές είναι ικανοποιητικές. Ένας σεφ με διευθυντικά καθήκοντα ή ένας διευθυντής ξενοδοχείου μπορεί να λαμβάνουν έως και 9.000 ευρώ τον μήνα. Στη βάση της πυραμίδας, όμως, σε βασικές ειδικότητες, όπως σερβιτόροι, υπάλληλοι υποδοχής και καμαριέρες, οι ελάχιστες αμοιβές διαμορφώνονται γύρω στα 1.200 ευρώ τον μήνα (μεικτές μηνιαίες αποδοχές με βάση 14 μισθούς τον χρόνο, δηλαδή καθαρές αποδοχές 820 ευρώ).

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, τις καλύτερες προοπτικές προσλήψεων παρουσιάζουν οι τομείς της τεχνολογίας και των πωλήσεων, με ποσοστό 54% και 48% αντίστοιχα, ενώ στην τρίτη θέση βρίσκονται οι μηχανικοί. Και αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού μακράν οι καλύτερες αμοιβές προσφέρονται στον κλάδο της τεχνολογίας, ενώ οι λεγόμενοι «χρυσοί» μισθοί, που μπορεί να ξεπερνούν και τα 10.000 ευρώ τον μήνα (μικτά) προσφέρονται σε διευθυντικά στελέχη, εκ των οποίων τις καλύτερες αποδοχές έχουν οι επικεφαλής των τμημάτων πληροφορικής (έως 15.000 ευρώ), οι διευθυντές πωλήσεων (12.000 ευρώ) και οι οικονομικοί διευθυντές (10.000 ευρώ).

Αυτοί οι μισθοί βέβαια δεν ισχύουν για την ευρύτατη πλειονότητα των εργαζόμενων. Τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης του συστήματος «Εργάνη» για το 2023 αποκαλύπτουν πως 1,23 εκατ. εργαζόμενοι, ήτοι 53,68% του συνόλου, εισέπρατταν μισθό έως 1.000 ευρώ, από 1,36 εκατ. εργαζόμενοι (60%) το 2022.

Είναι χαρακτηριστικό πως το 2023 το πλήθος των εργαζομένων αυξήθηκε μόλις κατά 47.246 άτομα, δηλαδή κατά 2,10%, με αποτέλεσμα οι μισθωτοί να φτάσουν τους 2,296 εκατ. από 2,249 εκατ. το 2022.

Tο 2023 το πλήθος των εργαζομένων αυξήθηκε μόλις κατά 47.246 άτομα, δηλαδή κατά 2,10%, με αποτέλεσμα οι μισθωτοί να φτάσουν τους 2,296 εκατ. από 2,249 εκατ. το 2022. Οι περισσότεροι νέοι εργαζόμενοι είναι γυναίκες (29.280) και πολύ λιγότερο άνδρες (17.966) και κυρίως ηλικίας 45-64 ετών. Στις πιο παραγωγικές ηλικίες (30-44) οι εργαζόμενοι μειώθηκαν κατά 10.910 άτομα.

Κι αυτά συμβαίνουν ενώ οι εργοδότες λένε σε συντριπτικό ποσοστό 86%, όπως δείχνει πρόσφατη έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, πως είναι πολύ ή μέτρια δύσκολο να βρει εργαζόμενους με τις σωστές δεξιότητες. Οι εργοδότες στην Ελλάδα θεωρούν ως πιο σημαντικές δεξιότητες όλων τις ψηφιακές δεξιότητες, σε αντίθεση με όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ των 27 (πλην Ιρλανδίας, Ελλάδας, Ουγγαρίας, Φινλανδίας, Σουηδίας) όπου οι εργοδότες θεωρούν ως σημαντικότερη ομάδα δεξιοτήτων τα λεγόμενα soft skills.

* Ο Γιάννης Καρούζος είναι δικηγόρος- εργατολόγος

** ΠΗΓΗ: dikigorosergatologos.gr – Πρωτοδημοσιεύθηκε στο euro2day.gr

Η Ελλάδα της παρακμής - Τάσος Λυμπερόπουλος

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. : Σχετικά με τη μισθολογική εξέλιξη των υπαλλήλων που υπηρετούν σε Δήμους με προσωρινές διαταγές ή ασφαλιστικά μέτρα

 

Κρίσιμες καταστάσεις - Ιωάννης Μάζης

 Ο Δρ Ιωάννης Μάζης Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πρόεδρος του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών ήταν καλεσμένος στην εκπομπή του Kontra Κόκκινη Ζώνη με τον Πάνο Παναγιωτόπουλο

Ηρωίδα μάνα 5 παιδιών, κοιμίζει τα μικρά της και ανεβαίνει στο απορριματοφόρο

 

Της βγάζουμε το καπέλο! 👏

Ηρωίδα μάνα πέντε παιδιών, κοιμίζει τα μικρά της και ανεβαίνει στο απορριματοφόρο: Είναι μητέρα πέντε παιδιών και τα τελευταία 11 χρόνια εργάζεται σε απορριμματοφόρο στη Θεσσαλονίκη. Ο λόγος για τη Σέβη Παπαδοπούλου που μιλά για τη δουλειά της.

Λένε πως ο τρόπος διαχείρισης των απορριμμάτων σε μία κοινωνία αποτελεί δείγμα του πολιτισμικού της επιπέδου. Αναμφισβήτητα οι πρωταγωνιστές της αποκομιδής των σκουπιδιών είναι αφανείς ήρωες κάθε κοινωνίας.

Η Σέβη Παπαδοπούλου ανεβαίνει στο απορριμματοφόρο του δήμου Θεσσαλονίκης εδώ και έντεκα χρόνια. Είναι μία αγωνίστρια της ζωής. Μεγαλώνει πέντε παιδιά. Μέσα στην ημέρα τακτοποιεί όλες τις υποχρεώσεις της και αφού βάλει τα μικρά για ύπνο, τα φιλά και ξεκινά για την εργασία της. Μια εργασία με αρκετά υψηλό βαθμό δυσκολίας.

Ο οδηγός φέρνει το απορριμματοφόρο μπροστά στην Παναγία Χαλκέων. Λίγο μετά τις δέκα το βράδυ η Σέβη και ο συνάδελφός της ανεβαίνουν στο πίσω μέρος του οχήματος και ξεκινούν το δρομολόγιο της αποκομιδής. Γυρνούν σχεδόν όλο το κέντρο της Θεσσαλονίκης και αδειάζουν τους πράσινους κάδους στη «σκουπιδιάρα».

«Δεν φανταζόμουν ότι θα κάνω ποτέ αυτή τη δουλειά, αλλά όταν ήρθε η κρίση, μπήκα αναγκαστικά. Δεν θα την άλλαζα με τίποτα πλέον. Την αγαπάμε πάρα πολύ τη δουλειά που κάνουμε.

Πολύς κόσμος μας επιβραβεύει. Πολλά νέα παιδιά. Μας πλησιάζουν την ώρα που μαζεύουμε τα σκουπίδια και μας λένε ότι θαυμάζουν τη δουλειά που κάνουμε. Η προσφορά στον συνάνθρωπο είναι ανεκτίμητη» τονίζει στο Thestival η κα Παπαδοπούλου.

Η αμοιβή που παίρνει η ίδια και οι συνάδελφοι της για τις υπηρεσίες που παρέχουν δεν είναι μεγάλη. Με παγωνιές, με χιόνι, με τον αέρα να λυσσομανά ή με τον καύσωνα να σε πνίγει η Σέβη βρίσκεται σκαρφαλωμένη στο πίσω μέρος του απορριμματοφόρου.

«Πολλές φορές θυμώνουμε γιατί υπάρχουν τόσα σκουπίδια χύμα. Πάει κάποιος και αφήνει τη σακούλα ανοιχτή, βάζει ο άλλος τη δική του από πάνω και όλα τα σκουπίδια χύνονται στο πεζοδρόμιο.

Είσαι αναγκασμένος να μαζεύεις το κάθε τι, το χαρτάκι, το κουτάκι. Άλλος θα κάνει μια ανακαίνιση και θα αφήσει εκεί που είναι ο κάδος τα ξύλα του, άλλος θα αφήσει δίπλα το στρώμα του. Θα έρθει ο επόμενος να πετάξει πάνω στο στρώμα τα σκουπίδια του. Αυτά ζούμε καθημερινά. Να ξέρετε ότι κάνουμε το καλύτερο για την πόλη» λέει με χαμόγελο η Σέβη και στέλνει ένα μήνυμα προς όλους μας:

Το μήνυμα της Σέβης Παπαδοπούλου

«Μας αρέσει να είμαστε καθαροί στο σπίτι μας όμως πρέπει να είμαστε και στον κάδο μας. Δέσε τη σακούλα γιατί για εμάς είναι σημαντικό. Πάρε τηλέφωνο για τα ογκώδη απορρίμματα πριν τα κατεβάσεις γιατί για εμάς είναι σημαντικό».

Όπως πολλά επαγγέλματα έτσι και αυτό δεν «καταλαβαίνει» από αργίες. Τα Χριστούγεννα και η αλλαγή του χρόνου, την έχουν βρει πολλές φορές πάνω στο απορριμματοφόρο. Οι ευχάριστες ιστορίες που έχει να διηγηθεί είναι πολλές.

«Έντεκα χρόνια έχουμε περάσει πολλά. Πολλές όμορφες στιγμές, Ιδίως όταν περνάμε από το κέντρο τα Χριστούγεννα και τα μαγαζιά όλα ψήνουν έξω και μας λένε ελάτε να σας κεράσουμε.

Έχουμε ντυθεί και Αη Βασίληδες στα απορριμματοφόρα, όπως και τις απόκριες κάτι θα κάνουμε να το διασκεδάσουμε, γιατί η δουλειά μας είναι αυτή. Είμαστε εκεί συνέχεια 365 μέρες το χρόνο».

Οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι υπάλληλοι καθαριότητας είναι δύσκολες. Έχουν συμβεί πολλά ατυχήματα κατά τη διάρκεια της αποκομιδής.

«Μία συνάδελφος τραυματίστηκε σοβαρά όταν έπεσε πάνω της αυτοκίνητο. Ταλαιπωρείται ακόμα με χειρουργεία. Έχουμε πάρα πολλά ατυχήματα. Χάσαμε και συναδέλφους πάνω στη δουλειά. Δυσάρεστα γεγονότα που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ», τονίζει στο Thestival η κα Παπαδοπούλου.

Το αίτημα της Σέβης Παπαδοπούλου

Ένα πάγιο αίτημα όλων των εργαζόμενων στον τομέα της καθαριότητας στους δήμους ολόκληρης της χώρας που επαναλαμβάνει η κα Παπαδοπούλου είναι η χορήγηση των μέσων ατομικής προστασίας. 

πηγή https://protienimerosi.eu

EARTH SONG - TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΓΗΣ (ΕΛ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ)

Ηράκλειο: Αποζημίωση “μαμούθ” για τον θάνατο υπαλλήλου καθαριότητας εν ώρα εργασίας – Έχει επιδικαστεί συνολικά αποζημίωση ύψους 1,46 εκατομμυρίων ευρώ

 

Νέα δικαστική απόφαση κατά του Δήμου Ηρακλείου εξέδωσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Ηρακλείου για τον θάνατο υπαλλήλου καθαριότητας επιδικάζοντας νέα αποζημίωση στους συγγενείς της άτυχης γυναίκας.

Η Δημητρία Σκουρογιαννάκη τραυματίστηκε θανάσιμα το 2016 από απορριμματοφόρο που έκανε όπισθεν όσο η ίδια ήταν εν ώρα εργασίας. Το ύψος της αποζημίωσης που επιδικάστηκε φτάνει τα 588.000 ευρώ. 

Πιο συγκεκριμένα, το ύψος της δεύτερης αποζημίωσης είναι 100.000 ευρώ για κάθε παιδί της θανούσης και 85.000 ευρώ σε άλλους 6 συγγενείς της. Συνολικά μαζί με τους τόκους από τις 17 Ιουνίου του 2021 επιδίκασε 588.000 ευρώ.

Τον Δεκέμβριο του 2023 το Μονομελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου είχε επιδικάσει και άλλη αποζημίωση ύψους 880.000 ευρώ.

Σύμφωνα με το neakriti.gr, συνολικά ο Δήμος Ηρακλείου με βάση τις δύο δικαστικές αποφάσεις οφείλει να αποζημιώσει τους συγγενείς της θανούσης με το ποσό του 1.468.000 ευρώ ποσό που θεωρείται από τη δημοτική αρχή ότι είναι υπέρογκο, για αυτό και η νομική υπηρεσία του δήμου θα ασκήσει έφεση και στην δεύτερη απόφαση αποζημίωσης όπως είχε κάνει και στην πρώτη.

Τι υποστηρίζει η Νομική Υπηρεσία του Δήμου Ηρακλείου

Η Νομική Υπηρεσία του Δήμου, στις 11 Μαρτίου, εισηγήθηκε στην Δημοτική Επιτροπή να καταθέσει Έφεση διότι θεωρεί ότι δικάστηκε το ίδιο αδίκημα από δύο διαφορετικά δικαστήρια (αστικό και διοικητικό) και ότι το διοικητικό δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας.

Στην πρώτη απόφαση ασκήθηκε Έφεση με το σκεπτικό ότι το Δικαστήριο ίσως δεχτεί τους ισχυρισμούς της δημοτικής αρχής για συντρέχον πταίσμα και συνυπαιτιότητα του θύματος. Γεγονός που θα οδηγούσε σε μείωση του ποσού αποζημίωσης.

Eurokinissi

Το ποινικό δικαστήριο για τον θάνατο υπαλλήλου καθαριότητας: Ένοχοι οδηγός και προϊστάμενος

Η 47χρονη κατέβηκε από το απορριμματοφόρο για να αδειάσει τους κάδους το όχημα έκανε όπισθεν και την τραυμάτισε στην κοιλιακή χώρα. Νοσηλεύτηκε από τις 20 Ιουνίου 2016 στη ΜΕΘ για εβδομάδες και κατέληξε τον Αύγουστο του ίδιου έτους από σηψαιμία. Ο Δήμος Ηρακλείου αναγνώρισε τότε με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου την ευθύνη του, απέδωσε τιμή στην εκλιπούσα δίνοντας το όνομά της σε δρόμο του Ηρακλείου. Ωστόσο, αποδόθηκαν και ευθύνες στην Υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου.

Στο ποινικό σκέλος της υπόθεσης ένοχοι κρίθηκαν ο οδηγός του απορριμματοφόρου και ο τότε προϊστάμενος του Τμήματος Διαχείρισης και Συντήρησης Οχημάτων Καθαριότητας του Δήμου Ηρακλείου  για ανθρωποκτονία από συγκλίνουσα αμέλεια τόσο σε α’ βαθμό (Τριμελές Πλημμελειοδικείο) τον Μάιο του 2023 όσο και στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Ανατολικής Κρήτης στις αρχές Φεβρουαρίου 2024. Επιπρόσθετα ο οδηγός κρίθηκε ένοχος γιατί δε γνωστοποίησε το ατύχημα στις Αρχές.

Ο οδηγός τιμωρήθηκε από το Εφετείο με 3 χρόνια και 2 μήνες φυλάκιση έναντι 4 ετών και 6 μηνών πρωτόδικα και ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας με ένα χρόνο και 6 μήνες έναντι 2 ετών στον α’ βαθμό.

πηγή https://www.dikastiko.gr

«Εμάς μια φωτογραφία, δε μας τράβηξες…» . Οι άνθρωποί μας, εκείνοι που συχνά προσπερνάμε αδιάφορα

 

Οι άνθρωποι αυτοί που τους κοιτάς, μα δεν τους «βλέπεις», τους προσπερνάς και συνεχίζεις, διασκεδάζεις, μα όλα τα θες σε τάξη, καθαρά και τακτοποιημένα. Οι άνθρωποι της καθαριότητας των Δήμων. Όλων των Δήμων.

Εκείνοι που με όποιες συνθήκες, εργάζονται για το κοινό καλό και φροντίζουν για την εικόνα της πόλης. Του καθενός μας την πόλη αυτοί τη συμμαζεύουν ακριβώς την ίδια τη στιγμή που όλοι «αφήνουμε» καθετί περιττό μικρό η μεγάλο σκουπίδι στον κοινόχρηστο αέρα μας.

Και μη σπεύσετε, ότι ήταν ωραία ιδέα και μπράβο μου, δεν είναι καθόλου έτσι. Πριν καλά – καλά κοπάσει ο θόρυβος απ’ το Κισαμίτικο Καρναβάλι, επιστρέφω στο γραφείο και ακούω μια γυναικεία φωνή πίσω: «Εμάς μια φωτογραφία, δε μας τράβηξες…»

Ντράπηκα λες και με χτύπησε ρεύμα όταν αντιλήφθηκα το παράπονο μέσα στην προτροπή, ανταποκρίθηκα αμέσως αλλά ένιωσα και σαν να είχα ολιγωρήσει καθοριστικά.

Χάρηκα όμως που χάρηκαν τη στιγμή τους…

Ήταν η στιγμή η δική τους που μεσ’ την παγωνιά, μέσα στο θόρυβο και δίπλα στους ζαλισμένους από χαρά και αλκοόλ, εκείνοι «είχαν ήδη βάλει μπροστά τις μηχανές» με σκούπα και καρότσι. «Να τη βάλεις να τη δούμε στο biskotto», με προτρέπει δεσμευτικά, μα και πολύ ευγενικά η ίδια κυρία.

Ασφαλώς και θα τη βάλω, σας το οφείλουμε όλοι μας, σας ευχαριστούμε που παραμένετε στο καθήκον και απολογούμαστε για τις φορές που σας προσπερνάμε λες και η δίκη σας ανάγκη για ξεφάντωμα και λίγη χαλάρωση είναι μικρότερη από τη δική μας…

πηγή https://www.biskotto.gr

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. : ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ Ν. ΚΕΡΑΜΕΩΣ

 

Υπάρχει ΘΕΟΣ;! | Γρηγόρης Βασιλειάδης

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ - Angelo Karageorgos

 

Εν μέσω του ξεκινήματος των Αποκριών καθόλου σύμπτωση δε φαίνεται η διεύρυνση του ούτως η άλλως καρναβαλιού που χρόνια τώρα παρακολουθούμε με νέες φιγούρες πλέον να παρελαύνουν και να γίνονται αντικείμενα θαυμασμού και συγκίνησης οπουδήποτε κι αν στρέψουμε το βλέμμα μας με σκοπό, σε αντίθεση με τις μέχρι τώρα Απόκριες, αυτό το γαϊτανάκι να συνεχίζεται επ αόριστον προσπαθώντας να διαβρώσουν τόσο τη λογική όσο και τον συναισθηματισμό μας. Όμως, πρέπει με δυναμικό προοδευτισμό να εμπεδώσουμε ότι τα ενδεχόμενα στις δυνατότητες του απομακρυσμένου από τον Θεό υπανθρώπου δεν περιορίζονται στα 1500 φύλα αλλά πλέον μαθαίνουμε πως πολλά παιδιά έχουν γεννηθεί σε σώμα διαφορετικού είδους με την γκάμα των επιλογών, λοιπόν, να φτάνει σε δυσθεώρητα επίπεδα και να μας αφήνει αποσβολωμένους όταν μας δείχνουν κάποιον που έχει καταφέρει τελικά να βρει τον εαυτό του.

Και για όποιον ενδεχομένως όλα τα παραπάνω είναι βαρετά μπορεί να στραφεί και σε πιο εξελιγμένες καταστάσεις όπου η τεχνητή νοημοσύνη δείχνει έτοιμη να ικανοποιήσει ακόμα περισσότερο τις κοινωνικές σχέσεις με τα ανθρωποειδή μέρα με τη μέρα να εξελίσσονται και να έρχονται πιο κοντά μας δίνοντας πλέον τη δυνατότητα σε ανθρώπους να βρουν το άλλο τους μισό σε ένα ολόγραμμα. Για όσους όμως προτιμούν και κάτι να αγγίζουν πήραμε μια πολύ καλή γεύση στην Ελλάδα από το εξυπνότερο ρομπότ του κόσμου, τη Σοφία που μας έκανε την τιμή να μας επισκεφτεί και έδωσε ομιλίες, απάντησε σε ερωτήματα αλλά προπάντων δεν παρέλειψε να φωτογραφηθεί τόσο με την Ακρόπολη όσο και με μια αγιογραφία του Ιησού Χριστού και μίλησε στο μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη Ναύπακτο.

Προφανώς κι εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε πίσω ενσωματώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερη τεχνολογία πάνω μας για να μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να μας καθοδηγεί κάνοντας όλα αυτά ολοφάνερο και πάλι σε εμάς που κοιτάμε από την απέναντι όχθη πως ο δρόμος της ζωής είναι ταυτόχρονα και ο δρόμος της συντήρησης του ο,τιδήποτε είναι Θεόπνευστα ανθρώπινο, της προσπάθειας μας να έχουμε ανοιχτούς ορίζοντες και να μαθαίνουμε μέσα από τις ελεύθερες επιλογές μας, της αυθεντικής δημιουργικότητας έξω από στερεότυπα και εγωισμούς όπως και της αντίληψης της Αλήθειας που σώζει την ψυχή μας.

 

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. : ΝΕΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΟΜΙΔΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

 

Η προδοσία στις Πρέσπες & οι Μητσοτάκηδες

Παρέμβαση Προέδρου Π.Ο.Ε-Ο.Τ.Α. στη Γενική Συνέλευση της Κ.Ε.Δ.Ε.

Εργαζόμενοι Καθαριότητας Δ. Αθηναίων: «Η εντολή ήρθε από αλλού» για το σβήσιμο των ονομάτων

 

Για πράξη κηλίδα στην ιστορία της πόλης μας, κάνει λόγο η Ενωση Εργατοϋπαλλήλων Δήμου Αθηναίων αναφερόμενη σε ανακοίνωση της, για το απαράδεκτο γεγονός του σβησίματος των ονομάτων των θυμάτων της μεγάλης τραγωδίας των Τεμπών, στην πλατεία Συντάγματος και το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.

Οι εργαζόμενοι αναφέρουν ότι «η εντολή ήρθε από αλλού»  – αποφεύγοντας ωστόσο να κατονομάσουν τον εντολέα – και υποστηρίζουν πράξη δεν πρέπει να συσχετιστεί με εργαζόμενους, «αφού όλοι μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε ότι η εντολή ήρθε από αλλού. Ας υπάρξει μια φορά παραδοχή της ευθύνης σε αυτή την χώρα».

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση:

“Λοιπόν, για να εξηγούμαστε, η καθαριότητα της πόλης δεν ξεκινά από το «πλύσιμο» των ονομάτων θυμάτων μιας από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της χώρας μας, αυτής των Τεμπών. Πρόκειται για μια πράξη κηλίδα στην ιστορία της πόλης μας, που δεν γνωρίζουμε πως θα γιατρευτεί.

Οφείλουμε όλοι τουλάχιστον μια μεγάλη συγγνώμη από τα θύματα και τις οικογένειές τους. Εμείς ως σωματείο την Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση στον χώρο του αμαξοστασίου της Ιεράς Οδού, με ιδιαίτερη αναφορά στον έναν χρόνο από την τραγωδία των Τεμπών. Μιλήσαμε για τις ευθύνες που υπάρχουν και για την προσπάθεια συγκάλυψης αυτών.

Η αποτρόπαια πράξη της πλατείας Συντάγματος δεν πρέπει να συσχετιστεί με εργαζόμενους αφού όλοι μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε ότι η εντολή ήρθε από αλλού. Ας υπάρξει μια φορά παραδοχή της ευθύνης σε αυτή την χώρα.

Λυπούμαστε…”.

πηγή https://www.aftodioikisi.gr

Η συγκλονιστική στιγμή της μνημόνευσης των ονομάτων των θυμάτων των Τεμπών

Η ΣΥΝAΔΕΛΦΙΚΗ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΜΙΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ - Angelo Karageorgos

 

Μετά και από την απαίτηση της ευρωπαϊκής ένωσης για έμπρακτες αποδείξεις πως γινόμαστε επιτέλους κράτος δικαίου ο κούλι όπως αναμενόταν εξάντλησε τον προοδευτισμό του και υλοποίησε μια ακόμα παραφύσει θεσμοθέτηση με την αμέριστη συμπαράσταση αυτή τη φορά άλλων κομμάτων που παρουσιάζονται ως διαφορετικά και αντίπαλα κάνοντας τους να πανηγυρίζουν περισσότερο κι απ’τον ίδιο αλλά και αναγκάζοντας τους να ρίξουν τις μάσκες τους ξανά αποδεικνύοντας όλοι παρέα πως κάτω από τις κεντρικές διαταγές στέκονται πάντα με απαράμιλλη άμιλλα. Έτσι με ανοιχτό πλέον το κουτί της Πανδώρας μπορούμε να κοιτάξουμε στο εξωτερικό για να δούμε τι μας φέρνουν όπως επί παραδείγματι σχολεία με νήπια που αυτοκαθορίζονται ως τρανς αλλά το κρύβουν από τα άλλα με συναίνεση των δασκάλων τους, καρναβαλικές παρελάσεις με παιδάκια ντυμένα drag queens αλλά και στην Ελλάδα που ετοιμάζονται να ανοίξουν τη συζήτηση για γάμους μεταξύ ξαδερφών.

Και όλα αυτά θα’λεγες μακάρι να περιορίζονταν στο σεξουαλικό αλλά προφανώς αποτελούν μέρος μιας μεγαλύτερης εικόνας που αφορά τη γενικότερη παραμόρφωση του ανθρωπίνου είδους με τη χρήση της τεχνολογίας τόσο μέσα όσο και έξω από το σώμα μας κάτι που και μας το δηλώνουν κατάφορα αλλά και το βλέπουμε στην πραγματικότητα πλέον με τα νέα γυαλιά που κυκλοφόρησε η apple αλλά και μέσα στο σώμα μας με τον πρώτο ασθενή του Elon Musk να καταφέρνει να κινήσει το ποντίκι του υπολογιστή με το μυαλό του με τη χρήση εμφυτευμένου μικροτσιπ στον εγκέφαλο.

Όπως όλα, λοιπόν, γίνονται για τον μαγικό συνδιασμό ευκολία και ασφάλεια έτσι λανσάρεται και στην Ελλάδα πλέον για τα καλά το μοντέλο των 15λεπτων πόλεων που θα αποτελέσει την καθιέρωση των lockdowns για να αναμετρηθούμε με την κλιματική αλλαγή αυτή τη φορά σε πιο μόνιμο πλαίσιο. Αλλά δεν είναι μόνο η ασφάλεια μας που τους καίει καθώς η αδιανόητη συλλογή δεδομένων για το κάθε τι που κάνουμε αναμένεται να μας παρέχει εξαιρετικές ευκολίες τώρα που ήδη η τεχνητή νοημοσύνη φορτσάρει. Προς αυτή ακριβώς την κατεύθυνση βλέπουμε καθημερινές αλλαγές που με βάσει τον προσωπικό αριθμό θα είναι συγκεντρωμένες όλες οι πληροφορίες μας οι οποίες θα λαμβάνονται με πολυποίκιλους τρόπους όπως με τα νεα διόδια που θα υπάρχει πάνω στο αμάξι ένας πομποδέκτης για να καταγράφει που πήγαμε και να μας αποδώσει μια δίκαιη χρέωση.

Και με αυτό τον τρόπο παρακολουθούμε τον εχθρό της ανθρωπότητας βιαστικά μαζί με τους προγραμματισμένους και τα προγράμματα τους να τραβούν όλο και περισσότερο το σκοινί της ματαιοδοξίας τους αμελώντας από Που πηγάζουν όλα κι εμείς ακούνητοι και βάθεια ριζωμένοι σε αυτό που πραγματικά αξίζει κρατάμε τα μάτια και την καρδιά ανοιχτά με τη βοήθεια του Θεού να μπορούμε να διακρίνουμε την Αλήθεια αλλά και με αγνή πρόθεση να επιλέγουμε έμπρακτα μια ζωή που υπό οποιεσδήποτε συνθήκες μας οδηγεί στη λύτρωση.

 

Οι εταιρίες πλαστικών εξαπάτησαν το κοινό σχετικά με την ανακύκλωση, αποκαλύπτει έκθεση

 

Οι εταιρείες πλαστικών γνώριζαν για περισσότερα από 30 χρόνια ότι η ανακύκλωση δεν είναι μια οικονομικά ή τεχνικά εφικτή λύση διαχείρισης πλαστικών αποβλήτων. Παρόλα αυτά, δεν δίστασαν να την προωθήσουν, όπως αποκαλύπτει νέα έκθεση.

«Οι εταιρείες είπαν ψέματα», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Γουάιλς, πρόεδρος της ομάδας υπεράσπισης της ευθύνης για τα ορυκτά καύσιμα του Κέντρου για την Ακεραιότητα του Κλίματος (Center for Climate Integrity, CCI) που δημοσίευσε την έκθεση.

«Ήρθε η ώρα να τις καταστήσουμε υπόλογες για τη ζημιά που προκάλεσαν», τόνισε.

Το πλαστικό, το οποίο παράγεται από πετρέλαιο και φυσικό αέριο, είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να ανακυκλωθεί. Για να γίνει αυτό απαιτείται σχολαστική διαλογή, καθώς οι περισσότερες από τις χιλιάδες χημικά διαφορετικές ποικιλίες πλαστικού δεν μπορούν να ανακυκλωθούν μαζί. Αυτό καθιστά μια ήδη ακριβή διαδικασία ακόμη πιο δαπανηρή. Μια άλλη πρόκληση είναι ότι το υλικό υποβαθμίζεται κάθε φορά που επαναχρησιμοποιείται, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί γενικά να επαναχρησιμοποιηθεί μόνο μία ή δύο φορές.

Η βιομηχανία γνώριζε εδώ και δεκαετίες για τις προκλήσεις αυτές, αλλά απέκρυπτε τις σχετικές πληροφορίες στις εκστρατείες μάρκετινγκ, όπως δείχνει η έκθεση. Η έρευνα βασίζεται σε προηγούμενες μελέτες καθώς και σε πρόσφατα αποκαλυφθέντα εσωτερικά έγγραφα που καταδεικνύουν την έκταση αυτής της εκστρατείας δεκαετιών.

Τις τελευταίες δεκαετίες οι εμπειρογνώμονες της βιομηχανίας έχουν δηλώσει ότι η ανακύκλωση πλαστικών είναι «αντιοικονομική», ότι «δεν μπορεί να θεωρηθεί μόνιμη λύση για τα στερεά απόβλητα» και ότι «δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστον». Οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι οι εταιρείες πετρελαίου και πετροχημικών, καθώς και οι εμπορικές ενώσεις τους, ενδέχεται να έχουν παραβιάσει νόμους που έχουν σχεδιαστεί για την προστασία του κοινού από το παραπλανητικό μάρκετινγκ και τη ρύπανση.

Πλαστικά μιας χρήσης

Στη δεκαετία του 1950, οι εταιρείες πλαστικών σκέφτηκαν μια ιδέα για να εξασφαλίσουν μια συνεχώς αυξανόμενη αγορά για τα προϊόντα τους: τη δυνατότητα μιας χρήσης.

«Ήξεραν ότι αν επικεντρώνονταν στα [πλαστικά] μιας χρήσης, οι άνθρωποι θα αγόραζαν ξανά και ξανά» δήλωσε ο Ντέιβις Άλλεν, ερευνητής στο CCI και επικεφαλής συγγραφέας της έκθεσης.

Σε ένα συνέδριο του 1956, η Society of the Plastics Industry, ένας εμπορικός όμιλος, είπε στους παραγωγούς να επικεντρωθούν στο «χαμηλό κόστος, τον μεγάλο όγκο και την αναλωσιμότητα και να επιδιώκουν ώστε τα υλικά να καταλήγουν στα σκουπίδια».

Η Society of Plastics είναι σήμερα γνωστή ως Plastics Industry Association. Τις επόμενες δεκαετίες, η βιομηχανία είπε στο κοινό ότι τα πλαστικά μπορούν εύκολα να πεταχτούν σε χωματερές ή να καούν σε αποτεφρωτήρες σκουπιδιών. Αλλά στη δεκαετία του 1980, καθώς οι δήμοι άρχισαν να εξετάζουν το ενδεχόμενο απαγόρευσης της πλαστικής σακούλας καθώς και άλλων πλαστικών προϊόντων, η βιομηχανία άρχισε να προωθεί μια νέα λύση: την ανακύκλωση.

Εκστρατείες ανακύκλωσης πλαστικού

Η βιομηχανία γνώριζε από καιρό ότι η ανακύκλωση πλαστικών δεν είναι οικονομικά ή πρακτικά βιώσιμη, όπως προκύπτει από την έκθεση. Μια εσωτερική έκθεση του Ινστιτούτου Βινυλίου το 1986 σημείωνε ότι «η ανακύκλωση δεν μπορεί να θεωρηθεί μόνιμη λύση στερεών αποβλήτων [για τα πλαστικά], καθώς απλώς παρατείνει τον χρόνο μέχρι την απόρριψη του αντικειμένου».

Παρά το γεγονός ότι το γνώριζε, η Society of the Plastics Industry δημιούργησε το 1984 το Ίδρυμα Ανακύκλωσης Πλαστικών, συγκεντρώνοντας πετροχημικές εταιρείες και εμφιαλωτές, και ξεκίνησε μια εκστρατεία που επικεντρώθηκε στη δέσμευση του τομέα στην ανακύκλωση. Το 1988, ο εμπορικός όμιλος παρουσίασε το ευρέως αναγνωρισμένο σύμβολο για το ανακυκλώσιμο πλαστικό και άρχισε να το χρησιμοποιεί στις συσκευασίες. Οι ειδικοί έχουν πει εδώ και καιρό ότι το σύμβολο είναι άκρως παραπλανητικό, και πρόσφατα οι ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές επανέλαβαν τις ανησυχίες τους.

Η Society of the Plastics Industry ίδρυσε επίσης ένα ερευνητικό κέντρο ανακύκλωσης πλαστικών στο Πανεπιστήμιο Rutgers στο Νιου Τζέρσεϊ το 1985, ένα χρόνο αφότου οι πολιτειακοί νομοθέτες ψήφισαν έναν νόμο για την υποχρεωτική ανακύκλωση. Το 1988, η βιομηχανική ομάδα Council for Solid Waste Solutions δημιούργησε ένα πιλοτικό πρόγραμμα ανακύκλωσης στο Σεντ Πολ της Μινεσότα, όπου το δημοτικό συμβούλιο μόλις είχε ψηφίσει την απαγόρευση του πλαστικού πολυστυρενίου ή φελιζόλ.

Όλο αυτό το διάστημα, πίσω από κλειστές πόρτες, οι ηγέτες της βιομηχανίας υποστήριζαν ότι η ανακύκλωση δεν αποτελούσε πραγματική λύση. Το 1994, ένας εκπρόσωπος της Eastman Chemical μίλησε σε ένα βιομηχανικό συνέδριο για την ανάγκη κατάλληλης υποδομής ανακύκλωσης πλαστικών.

«Αν και κάποια μέρα αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα», είπε, «είναι πιο πιθανό να ξυπνήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πρόκειται να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από το πρόβλημα των στερεών αποβλήτων με την ανακύκλωση».

«Πρόκειται σαφώς για απάτη αυτό στο οποίο εμπλέκονται», δήλωσε ο Γουάιλς.

Η έκθεση δεν ισχυρίζεται ότι οι εταιρείες παραβίασαν συγκεκριμένους νόμους. Αλλά η Αλίσα Τζολ, συν-συγγραφέας της έκθεσης και δικηγόρος, υποψιάζεται ότι παραβίασαν τις διατάξεις περί δημόσιας βλάβης, εκβιασμού και απάτης των καταναλωτών.

Η παραβατική συμπεριφορά της βιομηχανίας συνεχίζεται και σήμερα, υποστηρίζει η έκθεση. Τα τελευταία χρόνια, ομάδες λόμπι της βιομηχανίας προωθούν τη λεγόμενη χημική ανακύκλωση, η οποία διασπά τα πλαστικά πολυμερή σε μικροσκοπικά μόρια προκειμένου να παραχθούν νέα πλαστικά, συνθετικά καύσιμα και άλλα προϊόντα. Όμως η διαδικασία αυτή δημιουργεί ρύπανση και είναι ακόμη πιο ενεργοβόρα από την παραδοσιακή ανακύκλωση πλαστικών.

Νομικές επιπτώσεις

Η έκθεση έρχεται καθώς η βιομηχανία πλαστικών και η ανακύκλωση αντιμετωπίζουν αυξανόμενο δημόσιο έλεγχο. Πριν από δύο χρόνια, ο γενικός εισαγγελέας της Καλιφόρνια, Ρομπ Μπόντα, ξεκίνησε δημόσια έρευνα για τους παραγωγούς ορυκτών καυσίμων και πετροχημικών αναφορικά με τον «ρόλο τους στην πρόκληση και επιδείνωση της παγκόσμιας κρίσης ρύπανσης από πλαστικά».

Το κοινό ανησυχεί όλο και περισσότερο για τις κλιματικές επιπτώσεις της παραγωγής και της διάθεσης πλαστικών, οι οποίες ευθύνονται για το 3,4% όλων των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες πόλεις και πολιτείες στις ΗΠΑ έχουν μηνύσει τη βιομηχανία πετρελαίου για τη συγκάλυψη των κινδύνων της κλιματικής κρίσης. Αντίστοιχα, η προσφυγή των πετρελαϊκών και πετροχημικών βιομηχανιών στα δικαστήρια για «συνειδητή εξαπάτηση» του κοινού, πρότεινε ο Γουάιλς, θα μπορούσε να τις αναγκάσει να αλλάξουν τα επιχειρηματικά τους μοντέλα.

«Νομίζω ότι το πρώτο βήμα για την επίλυση του προβλήματος είναι η απόδοση ευθυνών στις εταιρείες», πρόσθεσε.

Η Τζούντιθ Ενκ, πρώην περιφερειακή διευθύντρια της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος και ιδρύτρια της ομάδας υπεράσπισης Beyond Plastics, χαρακτήρισε την ανάλυση «πολύ ορθή».

«Η έκθεση θα πρέπει να διαβαστεί από κάθε γενικό εισαγγελέα της χώρας και την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου», τόνισε.

«Αν ήμουν γενικός εισαγγελέας, με βάση αυτά που διάβασα στην έκθεση του CCI, θα αισθανόμουν άνετα να πιέσω για έρευνα και μήνυση», δήλωσε ο Μπράιαν Φρος, πρώην γενικός εισαγγελέας της πολιτείας του Μέριλαντ.

ΠΗΓΗ: Guardian