Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2021
Παράταση της προθεσμίας για την καταβολή των τελών κυκλοφορίας του 2022
Με απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών κ. Απόστολου Βεσυρόπουλου, θα παραταθεί η προθεσμία για την καταβολή των τελών κυκλοφορίας του 2022, καθώς και για τη θέση των οχημάτων σε εκούσια ακινησία, έως τις 28 Φεβρουαρίου 2022.
Όπως επισημαίνει σε δήλωσή του ο κ. Βεσυρόπουλος, «η Κυβέρνηση έχει πλήρη αντίληψη και συναίσθηση των δυσκολιών, αλλά και των ιδιαίτερων συνθηκών, που έχει δημιουργήσει η πανδημία. Η παράταση για την καταβολή των τελών κυκλοφορίας είναι επιβεβλημένη, για να διευκολύνει τους πολίτες και να δοθεί η δυνατότητα σε όλους να εκπληρώσουν αυτή την υποχρέωση».
Το Υπουργείο Οικονομικών τονίζει ότι δεν θα υπάρξει νέα παράταση και η εξόφληση των τελών κυκλοφορίας πρέπει να γίνει έως τις 28 Φεβρουαρίου 2022.
πηγή https://www.epoli.gr
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2021
ΤΑ ΖΟΜΠΙ ΚΑΙ ΤΑ ΖΟΜΠΑΚΙΑ ΤΗΣ ΜΑΥΡΟΣΤΗΜΕΝΗΣ ΨΥΧΟΚΛΟΠΗΣ - Angelo Karageorgos
Μην αντέχοντας να αφήσουν τη χρονιά να κλείσει χωρίς να έχουν ξεκινήσει τις γονιδιακές θεραπείες τους ακόμα και στα τόσο μικρά παιδάκια και μην ταυτόχρονα μπορώντας να μείνουν έξω από το κλίμα των εορτών, συνδύασαν το τερπνόν μετά του ωφελίμου παρουσιάζοντας διοικητές νοσοκομείων μασκαρεμένους σε αι Βασίληδες στυγνά μετρώντας πόσα κατάφεραν να μπολιάσουν. Ίσως η γενειάδα να προσφέρει και μια επιπλέον προστασία απέναντι στον πανίσχυρο αόρατο εχθρό μαζί με τις όμορφες πρώτες εμπειρίες που σκόπευαν να δώσουν στα παιδάκια ούτως ώστε να τα κάνουν πρόθυμα για τις επόμενες.
Όμως για εμάς τα μεγάλα τα παιδιά, και τα μπολιασμένα και τα μη, η περίοδος χάριτος έχει τελειώσει καιρό τώρα και τα προσωπικά μας συναισθήματα είναι αδιάφορα οπότε μοιραία μας θέλουν να ακροβατούμε μεταξύ του πόσο σημαντικές είναι οι πρώτες δόσεις για να ξεκινήσουμε αλλά και πόσο ασήμαντες είναι μπροστά στην τρίτη για να συνεχίσουν όσοι ξεκίνησαν και τελικά όλοι να καταλήξουμε σαν το Ισραήλ στο ότι ούτε κι η 3η τελικά φτάνει και εν τέλει να κόψουμε αυτό το βαρετό μέτρημα και να αποδεχτούμε τη μονιμότητα της κατάστασης. Για να γίνει αυτό βέβαια πρέπει να ασκηθεί και η τυποποιημένη τρομοκρατία που παρουσιάζεται ως νεα κύματα που φέρνουν νέους περιορισμούς και ημερομηνίες λήξης στις προηγούμενες δόσεις αλλά και μεγαλύτερη περιθωριοποίηση και κυνήγι των ανθρώπων που δεν ακολουθούν αυτή την παράνοια.
Η οποία παράνοια είναι πολύ πιο προχωρημένη όσο παρατηρούμε την τεχνολογία που δήθεν προέκυψε λόγω της πανδημίας. Από τη μια cyborgs με microchips στον εγκέφαλο από τον Ίλον Μάσκ, από την άλλη σκανάρισμα και έλεγχος βιομετρικών δεδομένων είτε για τον έλεγχο των παραβάσεων είτε ακόμα και σε μικροκαταστήματα όπως πχ από την Αμαζον και πάνω από όλα οι εικονικοί κόσμοι που ονειρεύονται. Αν το παρατηρήσουμε ευρύτερα θα διαπιστώσουμε πως μέσα από τους ψηφιακούς κόσμους, τα ολογράμματα και τη γενικότερη τεχνολογία προσπαθούν να αντιγράψουν την ανθρώπινη προσωπικότητα σε ένα αβαταρ και να επιτύχουν γι’αυτούς την αθανασία και για εμάς την αιώνια φυλάκιση μας, την κλοπή του πολυτιμότερου, της ψυχής μας.
Βλέποντας λοιπόν τη σαφή στόχευση αλλά και ταυτόχρονα έχοντας τη διαίσθηση που πηγάζει από την πίστη ξέρουμε πως αυτό που πάνω από όλα έχει σημασία είναι να παραμείνουμε αγνοί και ελεύθεροι ανεξάρτητα τι συμβαίνει και τι θέλουν. Αυτές τις Άγιες μέρες ας ασχοληθούμε με τη δική μας ανασκόπηση για τη χρονιά που πέρασε ανοίγοντας χώρο στις καρδιές μας να υποδεχτούν ξανά τη γέννηση του Ιησού και σβήνοντας κάθε ενδεχόμενο φόβου αναζωογονημένοι από τον ερχομό του Φωτός και της Αλήθειας.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2021
ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ !!!...
Εικόνες που μπορούμε να της χαρακτηρίζουμε λίαν επιεικώς Περίεργες δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο τον Κόσμο. Πάρτε ένα μικρό δείγμα ... Μην ξεχνάτε πως οι Σκοτεινοί λατρεύουν να βάζουν τα σύμβολα τους παντού.
Απέκτησαν παιδί με υιοθεσία: 14 περιπτώσεις Ελληνίδων διάσημων που υιοθέτησαν
Υιοθεσία: Οι διάσημες Ελληνίδες που υιοθέτησαν παιδάκι
Υπάρχουν διάσημες μητέρες, που προχώρησαν στην υιοθεσία παιδιού. Στο συγκεκριμένο άρθρο συγκεντρώσαμε όλες αυτές τις προσωπικότητες που επέλεξαν να γίνουν μητέρες, μέσω της υιοθεσίας.
Τάνια Ιακωβίδου: «Το μόνο που δεν σκέφτηκα ήταν τι θα πει ο κόσμος. Το μόνο που ήθελα ήταν να δώσω την ευκαιρία σε ένα παιδάκι να βρεθεί στην ζεστασιά και στην θαλπωρή μιας οικογένειας. Να αισθανθεί όπως όλα τα παιδάκια της ηλικίας του και να ξεφύγει από ένα ίδρυμα με όλα τα αρνητικά στοιχεία μιας ιδρυματοποίησης», είπε για το παιδί της.
Κατερίνα Μάρκου: «Ήμουν 22 ετών όταν κατάλαβα ότι ήταν δύσκολο να μείνω έγκυος. Έκανα εξωσωματική κάθε τρεις μήνες. Δεν θυμάμαι πόσες έχω κάνει συνολικά. Είναι ένας φαύλος κύκλος, πιστεύεις ότι θα πετύχει. Πιστεύεις στον εαυτό σου, στον γιατρό σου, κι όταν δε συμβαίνει, είναι μια ματαίωση. Λες στον εαυτό σου ότι δεν πειράζει και συνεχίζεις και κάνεις εξωσωματικές μέχρι να αποκτήσεις παιδί.
Λιάνα Κανέλλη: Η Λιάνα Κανέλλη είναι από τις… πρωτοπόρους της κατηγορίας καθώς ο υιοθετημένος γιος της, Γαβριήλ είναι σήμερα 22 ετών και παραμένει “πεισματικά” μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Ηρώ: Ήρθε τυχαία και αποφάσισα να τον κρατήσω. Ήμουν και στην κατάλληλη ηλικία. Αν μου είχε τύχει στα 25, μπορεί να είχα πάρει διαφορετική απόφαση. Ήταν και πολύ κοντά χρονικά με τον θάνατο του πατέρα μου και το είδα και λίγο συναισθηματικά, σαν κάτι μεταφυσικό. Σαν να φεύγει μια ψυχή και να έρχεται μια άλλη. Και γι” αυτό τον έβγαλα και Γιώργο, το όνομα του πατέρα μου. Εννοείται ότι απαντάω σε όλες του τις ερωτήσεις. Βλέπεται με τον πατέρα του κανονικά και δεν έχει κανένα πρόβλημα.
Ευδοκία Ρουμελιώτη: Θέλω να κάνω κι άλλο παιδί, θέλω να μεγαλώσω την οικογένειά μου κι άλλο… Αυτή την απόφαση της υιοθεσίας την πήρα με τον άντρα μου γιατί μπορούσαμε, γιατί θέλαμε πολύ, γιατί το συγκεκριμένο παιδί χρειάζεται μία οικογένεια και δε θα θέλαμε το συγκεκριμένο παιδί να μείνει σε ένα ίδρυμα… είναι από Ελλάδα… δεν ξέρω από πού είναι, το βρήκαμε στο νοσοκομείο… Φοβόμουν να το πω γιατί δε θέλω σε καμία περίπτωση να ακουστεί ως μία καλή πράξη που κάνει η Ευδοκία με τον άντρα της, δεν είναι μία καλή πράξη, είναι μία απόφαση ζωής…!
Η συνέχεια των διάσημων Ελληνίδων που προχώρησαν σε υιοθεσία
Άννα Φόνσου: Η Ασημίνα, όπως παραδέχεται σε μία εκ βαθέων εξομολόγησή της η μεγάλη μας ηθοποιός, Άννα Φόνσου, είναι όλη της η ζωή. Η ίδια αποκάλυψε στο people μεταξύ άλλων για την απίστευτη ιστορία υιοθεσίας: «Η αδελφή μου η Μαρία με καταλάβαινε σε όλα. Και επειδή ήξερε ότι φοβόμουν την ευθύνη ενός παιδιού, μια μέρα μου είπε, “Το παιδί που θα γεννήσω θα είναι δικό σου παιδί. Θα το μεγαλώσουμε μαζί”». Και όντως, η μικρή Ασημίνα είχε δύο μαμάδες, τη Μαρία και την Άννα Φόνσου.
Η Άννα Φόνσου επίσης αποκαλύπτει κάτι που δεν γνώριζε ο πολύς κόσμος: «Η πράξη της υιοθεσίας κρατήθηκε μυστική, μέχρι που απρόσμενα πριν από έξι χρόνια, η Μαρία «έφυγε». Τότε ένιωσα πως έπρεπε να τελειώσει και για μένα η ζωή. Σκέφτηκα πολλές φορές να αυτοκτονήσω. Και ήταν η ύπαρξη της Ασημίνας που με κράτησε στη ζωή. Της κόρης της. Της κόρης μου. Της κόρης μας για πάντα».
Η ηθοποιός θυμάται: «Από την πρώτη μέρα της γέννησής της, υιοθέτησα την Ασημίνα μας. Κι αν είχα γεννήσει παιδί, η Ασημίνα θα ήθελα να είναι. Κι εκείνη, όταν τη ρώτησαν οι δικαστές, ως έφηβη, τη γνώμη της για την υιοθεσία είπε: “Η μάνα μου είναι η Άννα”». Ωστόσο συναντάμε κι εκείνες τις γυναίκες που ενσυνείδητα επέλεξαν να μην γίνουν μητέρες, ή που δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν παιδί, εξαιτίας προβλημάτων υγείας.
Πόλυ Πάνου: Η σπουδαία λαϊκή ερμηνεύτρια δεν είχε αποκτήσει παιδί μέχρι τα σαράντα της,ενώ είχε κάνει δύο γάμους και είχε τέσσερις αποβολές. Πήρε, λοιπόν, την απόφαση να υιοθετήσει το μικρό γιο της ανιψιάς της, Βαγγέλη, που ήταν τότε 1,5 ετών. Η Πόλυ Πάνου είχε μεγάλη αδυναμία στο γιο της και αφοσιώθηκε στο μεγάλωμά του μέχρι το τέλος της ζωής της.
Βάσια Τριφύλλη: Η γνωστή ηθοποιός είχε μεγάλη λαχτάρα να αποκτήσει παιδί, αλλά αυτό ήταν δύσκολο μετά τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Έτσι, αποφάσισε να υιοθετήσει την κόρη της Βερόνικα Τόντορ, που έφτασε πριν πολλά χρόνια λαθραία στην Ελλάδα από τη Ρουμανία αναζητώντας μια καλύτερη τύχη.
Χάρις Αλεξίου: «Είχα ένα και μοναδικό φόβο όταν υιοθέτησα το παιδί μου, εάν θα είμαι ικανή να το αγαπήσω, αν θα είμαι αντάξια αυτού του παιδιού, δήλωσε σε συνέντευξή της η μεγάλη ερμηνεύτρια συμβουλεύοντας και άλλους γονείς να πράξουν το ίδιο αν πραγματικά το επιθυμούν. Ο γιος της Χαρούλας Αλεξίου, Μάνος Θεοφίλου, είναι σήμερα 33 χρονών και ασχολείται με τη μουσική, καθώς επιμελείται την εικόνα πασίγνωστων συγκροτημάτων.
Υιοθεσία: Ελληνίδες διάσημες που υιοθέτησαν
Νία Βαρντάλος: Η ελληνικής καταγωγής ηθοποιός Νία Βαρντάλος προσπαθούσε επί 10 χρόνια να αποκτήσει παιδί. Δεν τα κατάφερε και έτσι υιοθέτησε ένα κοριτσάκι ηλικίας τριών ετών. Μάλιστα όλη αυτή την εμπειρία την μετέφερε στο βιβλίο της “Instant Mom” που κυκλοφόρησε το 2013 περιγράφοντας πώς πήρε την απόφαση και πώς αντέδρασε όταν είδε την μικρή για πρώτη φορά. Επίσης, παροτρύνει τα ζευγάρια που δεν μπορούν ν’ αποκτήσουν βιολογικό παιδί να σκεφτούν το ενδεχόμενο της υιοθεσίας. Σε συνέντευξη που είχε δώσει στο «Εγώ» είχε περιγράψει την στιγμή που την πρωτοείδε: «Εξεπλάγην επειδή δεν μου είπε τίποτα. Με κοίταξε μόνο με τα καστανά πανέμορφα μάτια της, τα οποία ήταν γεμάτα ελπίδα, εμπιστοσύνη και αγάπη. Απλά αγάπη. Η μόνη μου σκέψη ήταν «σε βρήκα». Προσπαθούσα δέκα χρόνια να γίνω μητέρα και τότε ήρθε εκείνη».
Ελένη Καλογεροπούλου: Χρόνια σκεφτόταν την υιοθεσία η δημοσιογράφος Ελένη Καλογεροπούλου και τελικά κίνησε τις διαδικασίες όταν ένας συνάδελφος της είπε ότι στο Κέντρο Βρεφών Μητέρα υπήρχε ένα αγοράκι, πέντε χρονών. «Ομολογώ ότι το αγοράκι αυτό το ερωτεύτηκα από το όνομά του, Μύρωνας», είχε πει στα «ΝΕΑ».
Έλενα Ακρίτα: Η καταξιωμένη δημοσιογράφος και συγγραφέας υιοθέτησε το γιο της Παύλο που είναι σήμερα 23 ετών όταν εκείνος ήταν μωρό. Η ίδια εξομολογήθηκε : «Ήταν μια δύσκολη και επώδυνη διαδικασία. Δεν είναι εύκολο όταν έχεις μεγαλώσει ένα παιδί, από τριών μηνών, και η μόνη μάνα που έχει γνωρίσει είσαι εσύ, να του πεις τα πάντα. Όμως, πρέπει να το κάνεις».
Βίκυ Βολιώτη: Η ταλαντούχα ηθοποιός βάφτισε το καλοκαίρι την κόρη της Άννα στο παρεκκλήσι του Παναγίου Τάφου. Η Βίκυ Βολιώτη προκειμένου να αποκτήσει το κοριτσάκι ταξίδεψε ως την Αιθιοπία πριν από ένα χρόνο μαζί με το σύζυγό της Σίμο Σαρκετζή, αφού προηγουμένως είχαν έρθει αντιμέτωποι με τα γνωστά γραφειοκρατικά προβλήματα στη χώρα μας.
Μιμή Ντενίση: Πιστεύει πως η υιοθεσία είναι η ωραιότερη πράξη στον κόσμο και το απέδειξε υιοθετώντας τη Μαριτίνα . Η επιτυχημένη ηθοποιός μιλούσε στην κόρη της από την ηλικία των δύο ετών για την υιοθεσία μέσω παραμυθιών. Η Μαριτίνα είναι τώρα δεκαέξι ετών και επιδεικνύει έντονη κλίση στο τραγούδι, ενώ είναι αχώριστη με τη μητέρα της.
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2021
Παρέλυσε μετά τον 2ο εμβολιασμό του
Ο χειρουργός Σπύρος Σκιαδόπουλος μιλά στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο για την περιπέτειά του μετά τον 2ο εμβολιασμό του.
Μαρία Θέμελη: Η Ελληνίδα γιατρός από την Πάτρα που ψηφίστηκε γυναίκα της χρονιάς στην Ολλανδία
Μαρία Θέμελη: Η γιατρός από την Πάτρα που μας κάνει περήφανους
Μαρία Θέμελη: Η Πατρινή γιατρός Μαρία Θέμελη,ψηφίστηκε γυναίκα της χρονιάς στην Ολλανδία. Είναι πρωτοπόρος στον τομέα της ανοσοθεραπείας για τη θεραπεία του καρκίνου.
Ως ερευνητής, πρώτα στο Memorial Sloan Kettering Cancer Center της Νεας Υόρκης και τώρα στο VUmc Amsterdam (Free University of Amsterdam Medical Center). Εκεί ανέπτυξε μια μέθοδο για την παραγωγή λεμφοκυττάρων για την καταπολέμηση του καρκίνου χρησιμοποιώντας ως πηγή πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα.
Για αυτή την έρευνα βραβεύτηκε στο Διαγωνισμό που διοργάνωσε το περιοδικό VIVA στην Ολλανδία στην κατηγορία «Έξυπνα Κεφάλια».
O πατέρας της Παναγιώτης Θέμελης μιλώντας στο thebest.gr αναφέρει ότι δεν περίμενε ο ίδιος αλλά ούτε η Μαρία αυτή τη διάκριση. Και αυτό γιατί οι συνυποψήφιοί της ήταν πρόσωπα που είναι ευρέως γνωστά στην Ολλανδία. Ο κ. Θέμελης πάντως δεν κρύβει τη χαρά του και την υπερηφάνια του και λέει με διάθεση χιούμορ. “Έχω πει στους φίλους μου να με συγκρατήσουν για να μην την ψωνίσω”.
Η ιστορία της Μαρίας Θέμελη
Η Μαρία Θέμελη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Αποφοίτησε πρώτη από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών. Στη συνέχεια εκπόνησε διδακτορική διατριβή στον τομέα της μεταμόσχευσης αιμοποιητικών κυττάρων, με επιβλέποντα τον καθηγητή Αλέξανδρο Σπυριδωνίδη.
Αργότερα, μετακόμισε για μεταδιδακτορική εκπαίδευση στο Κέντρο Καρκίνου Memorial Sloan Kettering στη Νέα Υόρκη. Πήγε εκεί για να εργαστεί στο εργαστήριο του Dr. Michel Sadelain.
Στο εργαστήριό του εκπαιδευτηκε σε βάθος στον σχεδιασμό, την ανάπτυξη, την κατασκευή και τις κλινικές εφαρμογές της ανοσοθεραπειας με λεμφοκύτταρα. Τη θεραπεία των λεγομένων κυττάρων CAR-T. Η δουλειά της οδήγησε σε ανακαλύψεις υψηλού αντίκτυπου στον τομέα της ανοσοθεραπείας με κύτταρα CAR-T. Περιέγραψε για πρώτη φορά τη χρήση των πολυδύναμων βλαστικών κύτταρων ως πηγή για τη δημιουργία στο εργαστήριο κυττάρων CAR-T με αντικαρκινική δράση. Η μέθοδος αυτή έχει κατοχυρωθεί με πατέντα.
Για την έρευνα της έχει λάβει πολλές διακρίσεις. Διακρίσεις όπως η υποτροφία Druckenmiller από το New York Stem Cell Foundation.
Το 2015 έλαβε μια υποτροφία Marie Curie από την Ευρωπαϊκή Ένωση και επέστρεψε στην Ευρώπη, στο τμήμα αιματολογίας στο VUmc Cancer Center του Άμστερνταμ, όπου πήρε πρόσφατα θέση επίκουρου καθηγητή.
Στην ομάδα VUmc η ομάδα της έχει αναπτύξει και προληπτικά αξιολογήσει τη χρήση των CAR-T για τη θεραπεία του πολλαπλού μυελώματος.
Συνεχίζει επίσης να βελτιώνει τη χρήση των πολυδύναμων κυττάρων ως απεριόριστη πηγή θεραπευτικών κυττάρων CAR-T με στόχο την ευρύτερη εφαρμογή, προσβασιμότητα και αποτελεσματικότητα της μεθόδου.
Η αγάπη της Μαρίας Θέμελη για την Ελλάδα
Όπως επισημαίνει, τον επιστημονικό τρόπο σκέψης τής τον έμαθαν πρώτα οι γονείς της. Και φυσικά μετά το ελληνικό πανεπιστήμιο, η ιατρική σχολή Πατρών:
«Η αλήθεια είναι ότι πριν φύγω από την Ελλάδα είχα κάνει αίτηση σε ό,τι υποτροφία υπάρχει χωρίς αποτέλεσμα. Μην νομίζετε όμως ότι δεν με εξέπληξε και η βράβευσή μου στην Ολλανδία, διότι και εδώ πολλές φορές έχω συναντήσει περιπτώσεις όπου η ανάληψη θέσεων ή χρηματοδότηση είναι καθαρά θέμα γνωριμιών και networking. Και στην Αμερική το ίδιο. Αυτό που δεν έχω συναντήσει στην Ολλανδία είναι εκπτώσεις στα προσόντα, τέτοιες ώστε να γίνεται επικίνδυνο για την κοινωνία, κάτι που δυστυχώς έχω δει στην Ελλάδα».
Η ίδια σε ερώτηση που της έγινε για την παιδεία και την έρευνα στην Ελλάδα, είπε:
«Εγώ τελείωσα το Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα.
Δεν πλήρωσα για την εκπαίδευσή μου κι αυτό το οφείλω στον Έλληνα φορολογούμενο και βλέπω ότι με τα καλά του και τα άσχημα, αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα έχει τη δυνατότητα να εξάγει καταρτισμένους ανθρώπους και μπορούμε να αποφύγουμε την εξαγωγή των μυαλών μας.
Και αυτό διότι ο λόγος που φεύγουν είναι πως δεν υπάρχει μέλλον μετά την εκπαίδευσή τους, και στην έρευνα και στο να ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι”.
Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2021
Σύνταξη δημοσίων υπαλλήλων: Ποια είναι σήμερα τα όρια «εξόδου» (πίνακες)
Το «καθεστώς» των ορίων ηλικίας για σύνταξη στο Δημόσιο, έχει ως εξής:
- Πρόσληψη μέχρι 31/12/1982 ή από 1ης/1/1983 με 25ετία ως το 2010
| Με 35 έτη και ηλικία 58 | Οριο ηλικίας συνταξιοδότησης |
| Από 19/8 ως 31/12/2015 | 58,5 |
| το 2016 | 59 |
| το 2017 | 59,5 |
| το 2018 | 60 |
| το 2019 | 60,5 |
| το 2020 | 61 |
| το 2021 | 61,5 |
| το 2022 | 62 και 40 έτη |
Για την 35ετία συνυπολογίζεται χρόνος στρατιωτικής θητείας και προϋπηρεσίας με ένσημα ΙΚΑ. Για την 25ετία γυναικών αναγνωρίζεται χρόνος τέκνων.
- Πρόσληψη μετά την 1η/1/1983 (και με ένσημα εκτός Δημοσίου ως το 1982) με 25ετία ως το 2010.
| Με 37 έτη | Οριο ηλικίας συνταξιοδότησης |
| το 2017 | 57,8 |
| το 2018 | 58,6 |
| το 2019 | 59,5 |
| το 2020 | 60,3 |
| το 2021 | 61,2 |
| το 2022 | 62 και 40 έτη |
Για την 37ετία συνυπολογίζεται χρόνος στρατιωτικής θητείας.
- Πρόσληψη από 1ης/1/1983 ως 31/12/1992 με 25ετία που συμπληρώνεται το 2011
| Με 36 έτη και ηλικία 58 | Οριο ηλικίας συνταξιοδότησης |
| το 2017 | 59,5 |
| το 2018 | 60 |
| το 2019 | 60,5 |
| το 2020 | 61 |
| το 2021 | 61,5 |
| το 2022 | 62 και 40 έτη |
Αναγνωρίζονται 4 πλασματικά έτη από σπουδές, στρατιωτική θητεία και επιπλέον 1, 3 και 5 έτη από τέκνα.
- Πρόσληψη από 1ης/1/1983 ως 31/12/1992 με 25ετία που συμπληρώνεται το 2012
| Με 37 έτη και ηλικία 59 | Οριο ηλικίας συνταξιοδότησης |
| το 2017 | 60,2 |
| το 2018 | 60,6 |
| το 2019 | 60,11 |
| το 2020 | 61.3 |
| το 2021 | 61,8 |
| το 2022 | 62 και 40 έτη |
Αναγνωρίζονται 5 πλασματικά έτη από σπουδές, στρατιωτική θητεία και επιπλέον 1, 3 και 5 έτη από τέκνα.
- Σύνταξη γονέων με 25ετία το 2011 και ανήλικο τέκνο
| Με ηλικία 52 ετών | Οριο ηλικίας συνταξιοδότησης |
| Από 19/8 ως 31/12/2015 | 55 |
| το 2016 | 56,9 |
| το 2017 | 58,5 |
| το 2018 | 60,2 |
| το 2019 | 61,1 |
| το 2020 | 63,7 |
| το 2021 | 65,3 |
| το 2022 | 67 |
- Σύνταξη γονέων με 25ετία το 2012 και ανήλικο τέκνο
| Με ηλικία 55 ετών | Οριο ηλικίας συνταξιοδότησης |
| Από 19/8 ως 31/12/2015 | 56,6 |
| το 2016 | 58 |
| το 2017 | 59,6 |
| το 2018 | 61 |
| το 2019 | 62,6 |
| το 2020 | 64 |
| το 2021 | 65,6 |
| το 2022 | 67 |
Ο γενικός «κανόνας»
Τα όρια ηλικίας των ασφαλισμένων του Δημοσίου καθορίζονται με βάση την ημερομηνία πρόσληψης, τη χρονιά που έχουν 25ετία και το έτος που συμπληρώνουν τον συνολικό κατά περίπτωση χρόνο ασφάλισης (35, 36, 37 έτη) μαζί με την παλιά ηλικία που θα έπαιρναν σύνταξη (π.χ. 55, 58 ή 59).
«Έως το τέλος του 2021»
Ως το τέλος του 2021 οι ασφαλισμένοι του Δημοσίου «κλειδώνουν» πλήρη σύνταξη πριν από τα 62 ως εξής:
- Υπάλληλοι (άνδρες – γυναίκες) που προσλήφθηκαν μετά το 1983 με 25ετία ως το 2011 βγαίνουν από 58,6 ως 61,6 ετών εφόσον συμπλήρωσαν 35ετία ή 36ετία και ηλικία 58 στο διάστημα από 19/8/2015 ως Δεκέμβριο 2021. Για παράδειγμα, ασφαλισμένος που έχει φέτος την 35τία και έκλεισε τα 58 το 2020 θα πάρει σύνταξη στα 61,6, χωρίς να τον επηρεάσουν οι αλλαγές του 2022.
- Υπάλληλοι (άνδρες – γυναίκες) που προσλήφθηκαν μετά το 1983, αλλά είχαν και ένσημα εκτός Δημοσίου πριν από το 1983 και συμπληρώνουν 25ετία ως το 2010 μπορούν να αποχωρήσουν όταν συμπληρώσουν 37 έτη ασφάλισης σε ηλικίες μικρότερες και από τα 60! Για παράδειγμα, ασφαλισμένος με ένσημα ΙΚΑ πριν από το 1983 και Δημοσίου μετά το 1983 που συμπληρώνει 37 έτη ασφάλισης το 2021 θα αποχωρήσει με όριο ηλικίας 61,2 ετών. Αν βάλει πλασματικά έτη από στρατιωτική θητεία θα έχει την 37ετία το 2019 και θα πάρει σύνταξη σε ηλικία 59 ετών και 5 μήνες.
- Υπάλληλοι (άνδρες – γυναίκες) που προσλήφθηκαν μετά το 1983 και συμπληρώνουν 25ετία το 2012 βγαίνουν εφόσον συμπληρώνουν 37ετία και ηλικία 59 στο διάστημα από 19/8/2015 ως Δεκέμβριο 2021. Στην κατηγορία αυτή τα 37 έτη συμπληρώνονται με εξαγορές 5 πλασματικών ετών συν τα πλασματικά έτη λόγω τέκνων, που είναι 1 έτος για ένα παιδί, 3 έτη με δύο παιδιά και 5 έτη από το τρίτο και άνω. Για παράδειγμα, ασφαλισμένος που έκλεισε φέτος τα 59 είχε 25ετία το 2012 αλλά συμπληρώνει την 37ετία το 2024, μπορεί να αναγνωρίσει 3 έτη για να βγει στα 61,8, αλλιώς θα αποχωρήσει μετά τα 62 αφού πρώτα συμπληρώσει και 40 έτη.
- Γονείς με πρόσληψη στο Δημόσιο πριν από το 1993 που συμπληρώνουν 25ετία τα έτη 2011 ή 2012 και έχουν ανήλικο τέκνο βγαίνουν με πλήρη σύνταξη με τα όρια ηλικίας που ισχύουν όταν κλείσουν το 52ο ή το 55ο έτος αντίστοιχα. Για παράδειγμα, με 25ετία το 2011 και ανήλικο τέκνο και ηλικία 52 ετών το 2018 παίρνουν σύνταξη στα 60,2. Ενώ με 25ετία το 2012 και ηλικία 55 το 2018 θα βγουν στα 61.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, αν οι παλιές ηλικίες συμπληρωθούν από 1ης/1/2022 και μετά, το νέο όριο ηλικίας θα είναι είτε 62 με 40ετία είτε 67 με λιγότερα χρόνια.
Για τη μειωμένη σύνταξη τα όρια ηλικίας είναι:
- Με πρόσληψη πριν ή μετά το 1983 και 25ετία ως το 2010 οι άνδρες παίρνουν μειωμένη στα 60 και οι γυναίκες στα 55.
- Με πρόσληψη πριν ή μετά το 1983 και 25ετία που συμπληρώνεται το 2011 άνδρες και γυναίκες παίρνουν μειωμένη σύνταξη με το όριο ηλικίας που είναι το 56ο έτος.
- Με πρόσληψη πριν ή μετά το 1983 και 25ετία που συμπληρώνεται το 2012 άνδρες και γυναίκες παίρνουν μειωμένη σύνταξη με όριο ηλικίας το 58ο έτος.
Μένει να διευκρινιστεί, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του eleftherostypos.gr (Κ. Κατίκος) αν τα ίδια όρια για τη μειωμένη θα ισχύουν και από 1ης/1/2022.
Ο κυρ-Ντίνος των σκουπιδιών...
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2021
Πρωτοδικείο Αθήνας: Μονιμοποίηση συμβασιούχων χωρίς μακροχρόνια προϋπηρεσία
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθήνας με πρωτοποριακή Απόφασή Του κατά τη διαδικασία των Εργατικών Διαφορών δικαιώνει και επιβάλει με απειλή αστικής ποινής 15 συμβασιούχους εργαζομένους του Υπουργείου Πολιτισμού που απασχολούνται ως πιστοποιημένοι φύλακες ειδικών τυπικών προσόντων σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία του και μάλιστα χωρίς να διαθέτουν ιδιαίτερα μακροχρόνια προϋπηρεσία.
Ο νομικός λόγος έχει να κάνει:
-Με την πρόσφατη Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τη μονιμοποίηση συμβασιούχων – “παρατασιούχων”.
-Με την απόδειξη της κάλυψης παγίων και διαρκών αναγκών, καθόσον κρίθηκε ότι οι ανάγκες φύλαξης υπερβαίνουν τις δυνατότητες του μονίμου προσωπικού του Υπουργείου και οι αρχαιολογικοί θησαυροί της χώρας έχουν απόλυτη ανάγκης πλήρους και σταθερής καθ’ όλο το 24ωρο φύλαξης.
Πρόκειται για συμβασιούχους εργαζομένους στις σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας όπως η Ακρόπολη, η Επίδαυρος, ο Μυστράς, η Δήλος ή η Νικόπολη που εργαστεί ως φύλακες αρχαιοτήτων.
Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος τους Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και Εργατολόγος Δημήτρης Περπατάρης δήλωσε αποκλειστικά στο aftodioikisi.gr.gr ότι «η ιστορική αυτή απόφαση τιμάει την Ελληνική Δικαιοσύνη και τον Νομικό κόσμο της χώρας μου που πάντοτε βρισκόταν στην πανευρωπαϊκή πρωτοπορία της υπεράσπισης εργασιακών δικαιωμάτων αφού με τη Δικαστική αυτή άμεσα εκτελεστή Απόφαση και τον ορθό νομικό χαρακτηρισμό συμβάσεων εργαζομένων ως αορίστου χρόνου δικαιώνει εργαζόμενους που υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες υπερασπίζονται τον πολιτισμό μας και τους θησαυρούς του που είναι κτήμα όλης της οικουμένης».
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2021
Οι κακομεταχειρισμένοι του Covid-19- Το γαλλικό ντοκιμαντέρ που διχάζει
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2021
ΡΟΔΟΣ :Αγωγή 750.000 € κατά οδηγού απορριμματοφόρου για τροχαίο δυστύχημα
Αγωγή για την ψυχική οδύνη που έχει υποστεί, κατέθεσε η οικογένεια του άτυχου 25χρονου Βαγγέλη Λεοντή που τον περασμένο Οκτώβριο βρήκε τραγικό θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα που σημειώθηκε στο Τσαΐρι, όταν η δίκυκλη μοτοσικλέτα που οδηγούσε συγκρούστηκε με απορριμματοφόρο.
Συγκεκριμένα, η 51χρονη μητέρα, η 72χρονη γιαγιά και ο 48χρονος θείος του, που ήταν τα άτομα που ανέθρεψαν και διαβίωναν με τον άτυχο 25χρονο, προσέφυγαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου (διαδικασία περιουσιακών διαφορών-αυτοκίνητα) όπου διά του δικηγορικού γραφείου «Μηνάς Τσέρκης και συνεργάτες», κατέθεσαν αγωγή με την οποία διεκδικούν το συνολικό ποσό των 750.000 ευρώ.
Η αγωγή στρέφεται κατά του 54χρονου οδηγού του απορριμματοφόρου, της εταιρείας που ανήκει το όχημα αλλά και της ασφαλιστικής εταιρείας στην οποία ήταν ασφαλισμένο αυτό.
Όπως αναφέρεται μεταξύ άλλων στην αγωγή, ο Βαγγέλης Λεοντής ήταν το μοναδικό παιδί της 51χρονης η οποία στην ουσία το μεγάλωσε μόνη της από τη βρεφική του ηλικία έως και τον θάνατό του με τη βοήθεια της 72χρονης μητέρας της (γιαγιάς του θανόντος) και του 48χρονου αδελφού της (θείου του θανόντος).
Στο ίδιο δικόγραφο περιγράφονται οι συνθήκες του τροχαίου δυστυχήματος και η οδύνη αλλά και η απέραντη θλίψη που τους έχει καταβάλει από τον χαμό του παιδιού τους.
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι τώρα, το άτυχο παλικάρι οδηγούσε δίκυκλη μοτοσικλέτα και κινούνταν στην επαρχιακή οδό Ανατολικών Ακτών – Αεροδρομίου Ρόδου με κατεύθυνση από το αεροδρόμιο προς τη Ρόδο.
Περίπου στις 9.30 το πρωί της Κυριακής 3 Οκτωβρίου 2021 και στο πρώτο χιλιόμετρο της συγκεκριμένης οδού, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες η μοτοσικλέτα του 25χρονου συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με απορριμματοφόρο που οδηγούσε 54χρονος.
Σύμφωνα με πληροφορίες και τα όσα έχουν καταγραφεί από τους αστυνομικούς που διενεργούν την προανάκριση, ο 54χρονος οδηγός του απορριμματοφόρου φέρεται να εξήλθε από βενζινάδικο που βρίσκεται στην περιοχή και να επιχείρησε να εισέλθει στο οδόστρωμα.
Η σύγκρουση ήταν σφοδρή και είχε ως αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του 25χρονου δικυκλιστή.
Άμεσα στο σημείο έσπευσαν ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το οποίο μετέφερε τον τραυματία στο νοσοκομείο της Ρόδου όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του, καθώς και αστυνομικοί του Τμήματος Τροχαίας Ρόδου οι οποίοι και διενεργούν προανάκριση για τα ακριβή αίτια του δυστυχήματος.
Σε ό,τι αφορά τον 54χρονο οδηγό του απορριμματοφόρου, συνελήφθη και σε βάρος του κινήθηκε η προβλεπόμενη από τον νόμο διαδικασία.
Η είδηση του χαμού του άτυχου 25χρονου συγκλόνισε την τοπική κοινωνία των Μαριτσών, από όπου καταγόταν, καθώς ήταν ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός.
πηγή https://www.epoli.gr
Συμβασιούχοι COVID: Δίνεται τρίμηνη παράταση
Σμβασιούχοι COVID: Τρίμηνη παράταση στις συμβάσεις COVID δίνει το υπουργείο Εσωτερικών. Σύμφωνα με πηγές του ΥΠΕΣ, ο υπουργός Μάκης Βορίδης προσανατολίζεται στη χορήγηση τρίμηνης παράτασης της ισχύος των συμβάσεων COVID, προκειμένου οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης να συνεχίσουν να καλύπτουν τις ανάγκες που έχουν ανακύψει εξαιτίας της πανδημίας.
Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Εσωτερικών η παράταση θα ισχύσει μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2022 και με τον τρόπο αυτό ικανοποιείται το αίτημα της ΚΕΔΕ προκειμένου να μη διαταραχθεί η εύρυθμη λειτουργία των Δήμων και των Περιφερειών.
Υπενθυμίζεται ότι με προηγούμενη απόφαση Βορίδη οι συμβάσεις COVID είχαν παραταθεί έως τις 31 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους.
Να σημειωθεί ότι, όπως έγραψε η aftodioikisi.gr, κατά την συνεδρίαση του ΔΣ της ΚΕΔΕ την περασμένη Πέμπτη, ζητήθηκε εξάμηνη παράταση για τους συμβασιούχους COVID.
ΤΟ ΞΕΠΑΣΤΡΕΜΜΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΘΑΝΑΤΟΛΑΓΝΑ ΚΟΜΠΑΝΙΑ - Angelo Karageorgos
Επειδή πάντα προσπαθούν να βλέπουν παραπέρα στην προσπάθεια τους να προλαμβάνουν για το καλό μας και μιας και πλέον πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο ότι αυτός εδώ ο φοβερός ιός θα παραμείνει για πολύ καιρό μαζί μας, δεν είχαν παρα να μας παρουσιάσουν το χρονοδιάγραμμα των δόσεων της γονιδιακής θεραπείας μας ούτως ώστε να μπορεί το γενετικό μας υλικό να παραμένει ικανό να μας εξασφαλίζει την επιβίωση. Βέβαια το χρονοδιάγραμμα δεν αναμένεται να είναι διόλου δυσέλικτο λαμβάνοντας υπ’οψην και την προτροπή του ψευδυπουργού υγείας στην ευρωπαική ένωση που συνέχισε το κρεσέντο των καλύτερων λαγών από την πλευρά της Ελλάδος προτρέποντας ο χρόνος που θα χρειάζεται να περάσουμε από το αφεντικό για να ανανεώσουμε την ελευθερία μας και να επεκτείνουμε τη συμμετοχή στην κανονικότητα να μειωθεί.
Και την ώρα που επιμένουν να αποκρύπτουν τα στατιστικά θανάτων ή ψάχνουν να τα χρεώσουν στη νεα μετάλλαξη πλέον τα στοιχεία είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά καθώς όχι μόνο έχουμε πραγματική εμπειρία μέσα από τη ζωή, όχι μόνο μοιραία προκύπτουν στατιστικά και από τη χώρα μας εκτος από ξένες αλλά έχουμε αυτοψίες όπως και μια νέα τρομακτική έρευνα που ξεκαθαρα αποδεικνύει από 566 ασθενείς ότι τα σκευάσματα αυτά αυξάνουν δραματικά τον κίνδυνο για καρδιομυοπάθειες, θρομβώσεις και άλλα αγγειακά προβλήματα. Πάλι όμως αυτοί δεν αποκλίνουν από το πρόγραμμα μιλώντας ο ίδιος ο Μπιλ για νεα εμβόλια με επίθεμα, όχι τιποτ’άλλο, μην νιώθει κανείς άβολα αν του πουν ότι τρυπιέται.
Συνεχίζοντας λοιπόν αυτόν τον μαραθώνιο στον οποίο Καλλιμάρμαρο δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα εμείς παράλληλα παρατηρούμε τον νέο κόσμο που μας είπαν ότι προέκυψε λόγω της ψευτοπανδημίας να είναι έτοιμος. Ρομπότ κάθε είδους όλο και κάνουν την εμφάνιση τους. Ρομπότ με ρόδες, αερωθούμενα, ποιητές, ζωγράφοι ικανά να μιμούνται εκπληκτικά ανθρώπινες εκφράσεις και ακόμα και να αναπαράγονται! Σε ένα κόσμο που τον βλέπουν κυριαρχούμενο από αυτά που θα έχουν τις υπερικανότητες και ο άνθρωπος να είναι ο φτωχός συγγενής. Όμως ίσως έχουν ίσως ξεχάσει πως απ’τη στιγμή που δεν θα μπορούμε ούτε να πουλάμε ούτε να αγοράζουμε δυστυχώς γι’αυτούς δεν θα μπορούμε να αγοράσουμε και όλα αυτά που με τόση μανία μας πουλάνε. Αντίθετα ξεροκέφαλα γυρνάμε την πλάτη και συνεχίζουμε με ευγνωμοσύνη να περπατάμε το δρόμο της αρετής, αυτόν της ομολογίας.
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2021
Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2021
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2021
Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2021
Μη βιάζεσαι,όλα ια "μ"αμηθούν στην ώρα τους
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2021
Επιθέσεις από πολίτες: Άμεση λήψη μέτρων προστασίας ζητούν οι εργαζόμενοι στα ΚΕΠ
Την άμεση λήψη μέτρων για την ασφάλεια των εργαζόμενων στα ΚΕΠ «πριν θρηνήσουμε το πρώτο θύμα», ζητά η Π.Ο.Σ.Ε.Κ.Ε.Π., μετά και τις συνεχιζόμενες επιθέσεις πολιτών στους εργαζομένους.
«Από την έναρξη της πανδημίας οι υπάλληλοι των ΚΕΠ αντιμετωπίζουν τη διαρκώς αυξανόμενη οργή πολιτών. Πλέον αυτή δεν εκφράζεται μόνο λεκτικά με απειλές κατά της σωματικής ακεραιότητας ή ακόμη και της ζωής των ιδίων και των μελών των οικογενειών τους, αλλά έχει περάσει σε άγριες επιθέσεις με χειροδικία εναντίον συναδέλφων μας.
Η κατάσταση μετά τα νέα μέτρα της κυβέρνησης επιδεινώθηκε καθώς η είσοδος των πολιτών στις Δημόσιες Υπηρεσίες γίνεται μόνο με την επίδειξη του απαραίτητου πιστοποιητικού.
Η πλειοψηφία των συναδέλφων μας είναι υποχρεωμένη να κάνει και τον έλεγχο των πιστοποιητικών με προσωπικά μέσα. Έτσι, τα ΚΕΠ έχουν πια μετατραπεί σε κέντρα εκτόνωσης του κάθε οργισμένου πολίτη!
Η Π.Ο.Σ.Ε.Κ.Ε.Π. έχει ενημερώσει με κάθε τρόπο όλους τους αρμόδιους φορείς, όμως δεν δείχνει κανείς τους πρόθεση να ενεργήσει αποτελεσματικά ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα και αποποιούνται τις ευθύνες δηλώνοντας αναρμόδιοι.
Είναι πάντα βολικό να έχει την ευθύνη κάποιος άλλος.
Καταδικάζουμε την ουσιαστική αδιαφορία των Υπουργείων Εσωτερικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης που προσπαθούν με απλές συστάσεις να πείσουν τους Δημάρχους να εφαρμόσουν τα αυτονόητα για την ασφάλεια των υπαλλήλων τους.
Έχουν την υποχρέωση να τους τα επιβάλουν με κάθε τρόπο και κόστος.
Οι προσωπικές φιλίες με αιρετούς των Δήμων δεν είναι πάνω από την ασφάλεια των υπαλλήλων των ΚΕΠ για να κάνουν όλοι τα στραβά μάτια και να καθυστερούν την οποιαδήποτε εφαρμογή μέτρων.»
πηγή https://www.epoli.gr
«Την έχασα λίγο πριν κλείσει τα δύο της χρόνια, τώρα είναι ο άγγελός μας σε κάθε βήμα μας»
Η μέρα που μας άλλαξε τη ζωή
«Η μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ: 18 Ιανουαρίου 2020. Ήμασταν στον αγώνα μπάσκετ, που έπαιζε ο γιος μου. Η αδελφή μου μού είπε: το μάτι της μικρούλας κλέινει… Το βλέπεις; Ήταν η στιγμή που άλλαξε τη ζωή μου για πάντα. Τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο για μας ξανά.
Η Μαίρη Κέιτ γεννήθηκε τρεις εβδομάδες νωρίτερα, στις 26 Νοεμβρίου 2018. Ήταν το τέταρτο μωρό μου κι ήρθε πολύ γρήγορα. Τα νερά μου έσπασαν στη μέση της νύχτας και θεώρησα πως είχα λίγο χρόνο. Όμως, έκανα λάθος. Την ώρα που μπήκα στο αμάξι, είχα διαστολή 6 εκατοστών. Έφτασα στο νοσοκομίο και γέννησε ένα υπέροχο κοριτσάκι, υγιέστατο.
Τα άλλα τρία μας παιδιά, ένα αγόρι και δύο κορίτσια ήταν ενθουσιασμένα που θα είχαμε ένα νέο μωρό στην οικογένεια. Ήταν ένα γλυκύτατο πλασματάκι, ήταν αδύνατον να μην το αγαπήσεις!
Ας ξαναγυρίσω στις 18 Ιανουαρίου. Πήρα τη μικρούλα στο σπίτι από το γήπεδο, νομίζοντας ότι νύσταζε. Όταν ξύπνησε, ωστόσο, το αριστερό της ματάκι ήταν ακριβώς στην ίδια κατάσταση. Είχε μία τάση να πέφτει προς τα κάτω. Φωνάξαμε μία νοσοκόμα που έμενε κοντά και μας είπε ότι θα πρέπει να πάμε στα επείγοντα. Σοκαρίστηκα και πραγματικά είχα ανησυχήσει. Της έκαναν μία εξέταση και μας είπαν στη συνέχεια να πάμε σε παιδοφθαλμίατρο. Κλείσαμε αμέσως ραντεβού και ακολούθησαν πολλά ακόμη, δεύτερες γνώμες και αγωγή για ένα μήνα.
Μία μέρα ξύπνησε και το μάτι της είχε επιδεινωθεί σημαντικά. Μετά βίας μπορούσε να το ανοίξει. Ευτυχώς, την πήγαμε γρήγορα στον γιατρό και έπειτα από μία γρήγορη εξέταση, μάς είπε να πάμε για μαγνητική. Μετά από 14 ώρες στα επείγοντα τελικά, κάναμε την μαγνητική. Στο μυαλό μου έχω ακόμη τον γιατρό να λέει ότι «το καλό σενάριο είναι ότι πρόκειται για σβάννωμα, έναν τύπο καλοήθους όγκου και ο ακτινολόγος ήταν σχεδόν πεπεισμένος για αυτό. Στη συνέχεια είδαμε τον επικεφαλής παιδονευροχειρουργό, ο οποίος ήταν πολύ πιο ανήσυχος και ήθελε να παρακολουθεί στενά το παιδί και σε λίγες εβδομάδες να επαναλάβουμε τη μαγνητική.
Η συνέχεια της αληθινής ιστορίας
Τη μέρα που πήγαμε για την επαναληπτική, θυμάμαι να περπατάω στο διάδρομο του νοσοκομείου με τον άντρα μου. Έμοιαζε όλα διαφορετικά. Ουρές κόσμου έξω, ασφάλεια… Λόγω κορωνοϊού, επιτρεπόταν μόνο ένας γονιός να συνοδεύσει το παιδί. Ούτε επισκέπτες, τίποτα. Ο άνδρας μου πήρε το παιδί για την εξέταση, ενώ εγώ κάθισα κοντά σε μία γυναίκα που έκλαιγε. Μου είπε ότι ο άνδρας της ήταν στην εντατική. Προσευχήθηκε κι εκείνη για το παιδί μου και με καθησύχαζε, λέγοντάς μου ότι όλα θα ήταν καλά.
Περιμέναμε με αγωνία το τηλεφώνημα του νευροχειρουργού. Το τηλέφωνο χτύπησε και έβαλα την κλήση σε ανοιχτή ακρόαση για να ακούει και ο σύζυγός μου. Ξέρετε ότι έρχονται στιγμές στη ζωή που τα πάντα αλλάζουν; Ήταν μία τέτοια. Άκουγα τη φωνή του γιατρού να λέει: Λυπάμαι, ο όγκος της μικρής έχει μεγαλώσει και ενώ υπάρχει και ένας ακόμη στη σπονδυλική στήλη. Έμεινα εμβρόντητη. Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Ρωτήσαμε αν είχαμε καμία πληροφορία για το τι είδους όγκος ήταν. Μας απάντησε ότι θα έπρεπε να γίνει βιοψία για πιο ασφαλή διάγνωση, αν και μας είπε ότι πιθανότατα ήταν ατυπικός τερατοειδής / ραβδοειδής όγκος, ένας παιδικός όγκος του νευρικού συστήματος. Είναι κάτι που δεν θέλεις να πάθει κανείς, πόσο μάλλον το 14 μηνών μωρό σου.
Η βιοψία επιβεβαίωσε τους φόβους του νευροχειρουργού. Το 14 μηνών μωρό μας είχε καρκίνο στον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη. Έκανε πέντε γύρους χημειοθεραπειών και ανταποκρίθηκε σε όλα σαν πρωταθλήτρια. Έκανε την θεραπεία να μοιάζει παιχνιδάκι, αν κι εγώ ήξερα ότι ήταν φρικτή. Υποβλήθηκε σε τρεις χειρουργικές επεμβάσεις, 107 νύχτες στο νοσοκομείο και ένας ατελείωτος εφιάλτης. Όμως, ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε, πάντα χαμογελούσε. Κανείς δεν καταλάβαινε ότι είχε καρκίνο, και μάλιστα τόσο επιθετικό.
Είχαμε μία εκπληκτική ιατρική και δεν νιώσαμε μόνοι ούτε μία στιγμή. Ειδικά, ο γιατρός της ήταν ένας πραγματικός άγιος. Μετά από πέντε γύρους χημειοθεραπείας, το ματάκι της έδειχνε να καλυτερεύει. Όμως, τα νέα ήταν και πάλι άσχημα. Είχε μερικούς όγκους ακόμη στην σπονδυλική στήλη και κάποιοι ακόμη παρέμεναν στο τρίτο κρανιακό νεύρο.
Ξεκινήσαμε θεραπεία στο σπίτι κάτι το οποίο ήταν αρκετά απαιτητικό. Έπειτα από έναν μήνα θεραπειών στο σπίτι, αρχίσαμε να βλέπουμε όλο και περισσότερες αλλαγές. Υπήρχε εξάπλωση του όγκου στον εγκέφαλό της. Έπρεπε να ξεκινήσουμε νέα θεραπεία για να το πολεμήσουμε. Μία εβδομάδα μετά, ενώ καθόμουν στον καναπέ, παρατήρησα κάποια πράγματα στη συμπεριφορά της κόρης μου, που μου φάνηκαν περίεργα. Την πήγαμε στο νοσοκομείο την επόμενη μέρα. Ήταν 16 Νοεμβρίου 2020.
Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο, όλες οι νοσοκόμες ήταν εκεί και συμφώνησαν, ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Εκείνο το απόγευμα η μικρή είχε κρίση δύο ωρών και σχεδόν φαινόταν αδύνατο να την ελέγξουν. Τελικά, τα κατάφεραν και ήταν οι τελευταία φορά που είχαμε πραγματικές στιγμές με την κόρη μας. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων μας κατέρρευσαν. Ο όγκος είχε προχωρήσει πολύ. Δεν θα φεύγαμε από το νοσοκομείο με τη μικρούλα μας.
Η κατάληξη της αληθινής ιστορίας
Είχα αποφασίσει, ο θάνατός της να είναι όμορφος. Όχι δραματικός, με θρήνους, ήξερα ότι ο θεός είχε το σχέδιό του πριν από τη γέννησή της. Την ήθελε πίσω κοντά του. Η μικρή έφυγε στις 22 Νοεμβρίου 2020, τέσσερις ημέρες προτού κλείσει τα 2 της χρόνια. Εάν έχετε χάσει παιδί, ο πόνος είναι δυσβάστακτος. Δεν θα μπορούσα να την ξαναδώ, δεν ήξερα αν θα το ξεπεράσω. Αλλά έπρεπε για τα άλλα τρία μου παιδιά. Έτσι, κάθε μέρα ξυπνούσα, πήγαινα στον ψυχολόγο μου και προσπαθούσα να επουλώσω το τραύματα του 2020.
Ο άνδρας μου και ο γιος μου αγόρασαν έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή. Με αυτόν είχαμε την ιδέα να φτιάξουμε μικρά παιχνίδια, σαν μία μικρή επιχείρηση. Αυτά στη συνέχεια έγιναν περισσότερα και δημιουργήσαμε τα Mk’s Tiny Toys στη μνήμη της Μαίρη Κέιτ. Ελπίζουμε να μας καθοδηγεί σε κάθε μας βήμα. Με κάθε αγορά από αυτά τα παιχνίδια, το 20% θα πηγαίνει για το Ίδρυμα Μαίρη Κέιτ, που θα βοηθά οικονομικά οικογένειες παιδιών που πάσχουν από καρκίνο».
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2021
Ήταν ακόμη Χριστούγεννα, όταν έπαψαν να σέρνονται οι παντόφλες του κυρ Γιάννη
Η ιστορία του Κυρ Γιάννη: Ήταν Χριστούγεννα….
Ο κυρ Γιάννης, όπως έκανε κάθε μέρα, έτσι και σήμερα ξύπνησε νωρίς και πήγε κατευθείαν στο ημερολόγιο, σέρνοντας τις παντόφλες του στο πάτωμα, ξεκόλλησε ένα χαρτάκι, αποκαλύπτοντας εκείνο που έγραφε 25 Δεκέμβρη…
“Είναι Χριστούγεννα”. Μονολόγησε.
Κατευθύνθηκε στο μπάνιο, σέρνοντας πάλι τις παντόφλες του, έριξε άφθονο νερό στο πρόσωπο του, χτένισε τα μαλλιά του κι έφτιαξε σαπουνάδα περνώντας την με το πινέλο στα άσπρα γένια του, έπιασε την λεπίδα και ξυρίστηκε κόντρα, βάζοντας στο τέλος μπόλικη κολόνια λεμόνι. “Με τις υγείες σου Γιάννη”. Ξανά μονολόγησε.
Μπήκε στην κουζίνα, σέρνοντας τις παντόφλες
του, κι έψησε έναν βαρύ γλυκό με καϊμάκι σε χοντρό φλιτζάνι, όπως έκανε
πάντα, τράβηξε μια δυνατή ρουφηξιά από τον καφέ κι άναψε το πρώτο
τσιγαράκι του.
“Σήκω ρε Γιάννη, τι κάθεσαι, Χριστούγεννα
είναι, σήμερα πρέπει να φορέσεις τα καλά σου”. Είπε στον εαυτό του και
κατευθύνθηκε στην κρεβατοκάμαρα, σέρνοντας επιδεικτικά τις παντόφλες
του.
Ήταν μια συνήθεια που την είχε αποκτήσει καθώς έχασε την γυναικά του και μετά, την Κυρά Τασούλα, από εκείνη την παλιό-αρρώστια, όπως έλεγε ο Κυρ Γιάννης τον καρκίνο, και θαρρείς πως το έκανε για να ξορκίσει την νεκρική ησυχία που επικρατούσε πια μέσα στο σπίτι, να σπάσουν οι παντόφλες την ανία.
Φόρεσε λοιπόν το καλό του το κουστούμι, τα ακριβά του τα λουστραρισμένα παπούτσια, έδεσε την φαρδιά κόκκινη γραβάτα και σαν αρχοντάνθρωπος σωστός, κάθισε στην αναπαυτική του πολυθρόνα, ανοίγοντας την τηλεόραση. “Τίποτα δεν έχει πάλι ετούτο το χαζό κουτό, ευτυχώς που σήμερα είναι Χριστούγεννα κι όπου να ΄ναι, θα έρθουν τα παιδιά μου να με πάρουν, για να γιορτάσω μαζί με τα εγγονάκια μου” . Είπε και φωτίστηκε από χαρά το πρόσωπο του.
Είχε δυο γιους λεβέντες και καλοπαντρεμένους ο Κυρ Γιάννης, που ζούσαν λίγα τετράγωνα πιο κάτω, στην ίδια πολυκατοικία κι οι δυο, σε διπλανά ρετιρέ διαμερίσματα, που τους τα είχε αγοράσει με τις οικονομίες, ένα δανειάκι, και το εφάπαξ του.
Κοίταξε το ρόλοι του. “Μωρέ, πότε πήγε μια η ώρα, μεσημέριασε, το πιθανότερο είναι πως τα παλικαριά μου θα έχουν δουλειά, και θα ΄ρθουν με πάρουν το βραδάκι”. Μουρμούρισε ο Κυρ Γιάννης κι άλλαξε κανάλι, μένοντας ασάλευτος στην πολυθρόνα του.
Ήρθε και το απόγευμα κι άρχισε να σουρουπώνει σιγά σιγά, ο Κυρ Γιάννης κοίταξε έξω από το παράθυρο του ισόγειου σπιτιού του. “Μπα πανάθεμα το, λες να χάλασε το ρημάδι το τηλέφωνο και να μην μπορούν τα παιδιά να με βρούνε, και να τα ανησύχησα χρονιάρα μέρα τα καμάρια μου;” Είπε κι έπιασε το ακουστικό και το έβαλε στο αυτί του… “Τουτ, τουτ, τουτ, περίεργο, μια χαρά δουλεύει το τηλέφωνο”. Είπε και άναψε ένα ακόμη τσιγαράκι.
Η συνέχεια της ιστορίας του Κυρ Γιάννη
Και κάπως έτσι, αργά και βασανιστικά, πήγε δέκα το βράδυ, μα το τηλέφωνο δεν χτύπησε ποτέ, μήτε κι η πόρτα του Κυρ Γιάννη άνοιξε καθόλου σήμερα. “Κάπου θα μπλέξανε στα σίγουρα οι λεβέντες μου, ας μην τους ενοχλήσω. Άιντε σήκω βρε Γιάννη, να βάλεις τις πιτζάμες και τις παντόφλες, και να πας να ξεραθείς στο κρεβάτι σου, πέρασε η μέρα, του χρόνου όμως, δεν μπορεί, θα είναι καλύτερα τα Χριστούγεννα από τα φετινά” . Έτσι σκέφτηκε φωναχτά ο Κυρ Γιάννης κι από μέσα του βγήκε ένας αναστεναγμός, κι από τα μάτια του κύλησε ένα δάκρυ. Έκλεισε την τηλεόραση, τα φώτα, και μπήκε στην κρεβατοκάμαρα, έβγαλε το κουστούμι του, έβαλε τις πιτζάμες και σέρνοντας τις παντόφλες του, χώθηκε κάτω από τα κρύα σκεπάσματα του σιωπηλός…
Την άλλη μέρα το πρωί, το τηλέφωνο του Κυρ Γιάννη άρχισε να χτυπάει επίμονα, ήταν ο μεγάλος του ο γιος, που τον καλούσε εδώ και ώρα. Μα, ο Κυρ Γιάννης δεν απαντούσε, έλειπε! Μονό το άψυχο του σώμα, το προδομένο από την σπασμένη του καρδιά, ήταν εκεί, σκεπασμένο μέσα στις ζέστες κουβέρτες. Η ψυχή του είχε φύγει αποβραδίς, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, να πάει να ανταμώσει με εκείνη της καλής του της Τασούλας!
“Ήρθα κυρά μου! Ήρθα για να μην είσαι άλλο μοναχή σου, ήρθα να κάνουμε μαζί Χριστούγεννα”. Είπε ο Κυρ Γιάννης, και δίχως να σέρνει πια τις παντόφλες του, πήγε και την αγκάλιασε, φιλώντας την Τασούλα τρυφερά στο μέτωπο της.
Πηγή : loveletters.gr
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2021
Γιατί ένας υγειονομικός δεν εμβολιάζεται; Τι σκέφτεται και πώς είναι η ζωή του σε αναστολή
Γνωρίζοντας ότι πια έχει καλλιεργηθεί ένα διχαστικό, πολωμένο κλίμα ανάμεσα σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, κάνουμε από την αρχή ένα δίκαιο «συμβόλαιο» με τους ανθρώπους που συμφώνησαν να μας μιλήσουν. Εμείς δεν θα τους ασκήσουμε κριτική (δεν είναι άλλωστε η δουλειά μας αυτή). Με τη σειρά τους, δεν θα μπουν σε μονοπάτια που μπορούν να ερμηνευτούν ως διασπορά ψευδούς και αντιεπιστημονικού λόγου. «Θέλουμε να ακούσουμε τι σας ώθησε να πάρετε μια τόσο δύσκολη απόφαση και πως είναι να ζει κανείς με αναστολή εργασίας για μήνες» τους ξεκαθαρίσαμε.
Και το ερώτημα μας είναι άλλο ένα: οι 7.500 ανεμβολίαστοι υγειονομικοί, εργαζόμενοι σε επάγγελμα απόλυτα συνυφασμένο με την πρόοδο της επιστήμης και την αποδοχή αυτής γιατί δεν προχώρησαν στον εμβολιασμό τους;
«Θέλετε να φορέσω κι εγώ μάσκα;» είναι το πρώτο πράγμα που μας λέει η Μαρία Μπανιά μόλις μπαίνουμε σπίτι της. Είναι πρωί και είναι μόνη της – η 12χρονη κόρη της είναι στο σχολείο και ο άντρας της στην δουλειά του.
Εδώ και τέσσερα χρόνια, η Μαρία εργάζεται ως ειδική θεραπεύτρια στη Μονάδα απεξάρτησης 18 Άνω στο Δαφνί, στο τμήμα υποδοχής εξαρτημένων γυναικών. Την ρωτάμε πως έφτασε στην απόφαση της αναστολής. «Έχω θέμα με το νεφρό μου, πάσχω από σπυραματονεφρίτιδα. Ο γιατρός μού είπε πως καλό είναι να μην εμβολιαστώ μέχρι να τελειώσουν οι μελέτες που αφορούν και στην περίπτωση νοσημάτων σαν το δικό μου. Δεν ήθελα να παίξω την πιθανότητα να πάθω κάτι στο νεφρό μου. Τα έβαλα σε μια ζυγαριά και είδα ότι οι πιθανότητες να νοσήσω και να το περάσω ελαφρά είναι προτιμητέες από το να πάθω μια σοβαρή παρενέργεια».
Η Μαρία κάνει μια αναδρομή στις ημέρες που ανακοινώθηκε ο υποχρεωτικός εμβολιασμός για τους υγειονομικούς. «Θυμάμαι πως λέγαμε ότι θα βγουν οι λίστες με τους εξαιρουμένους από τον εμβολιασμό. Η ΚΥΑ βγήκε στις 13/08/2021 κι εκεί είδαμε ότι δεν υπάρχει λίστα με νοσήματα που εξαιρούνται αλλά πως για να δικαιολογείται ο μη εμβολιασμός πρέπει να υπάρχει είτε αλλεργία σε συγκεκριμένο συστατικό του εμβολίου ή ο πολίτης να εμφάνισε μετά την πρώτη δόση μυοκαρδίτιδα/περικαρδίτιδα ή τέλος να πάσχει από τα παραπάνω δύο. Ήμασταν δύο ημέρες πριν από τον Δεκαπενταύγουστο και έπρεπε να κάνουμε τα χαρτιά μας μέχρι 18 Αυγούστου. Βιώσαμε μια διαρκή αγωνία. Κανείς δεν πήγε διακοπές, μαύρο καλοκαίρι περάσαμε.
Στην αρχή ήμασταν 30 υγειονομικοί. Στο τέλος μείναμε 16. Κάποιοι
νόσησαν, αφού εκείνη την περίοδο τα κρούσματα ήταν ψηλά, και κάποιοι
άλλοι έκαναν τελικά το εμβόλιο. Τραβήξαμε μεγάλο ζόρι, δεχόμενοι πίεση από τους εμβολιασμένους συναδέλφους αλλά και από τους προϊστάμενους μας».
Η
Μαρία σημειώνει σε αυτό το σημείο πως για περιπτώσεις όπου ο πολίτης
θεωρεί ότι λόγω του νοσήματος του μπορεί να πάθει κάτι από το εμβόλιο,
θα έπρεπε να κάνει εξατομικευμένες εξετάσεις.
Τα δυσαναπλήρωτα κενά που άφησαν πίσω τους οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί
Η Μαρία μας περιγράφει και τι άφησε πίσω της η αποχώρηση 7.500 υγειονομικών από το Ε.Σ.Υ. Στο Δαφνί, οι υγειονομικοί σε αναστολή είναι 132 στους 1.390 συνολικά εργαζόμενους. Στο 18 Άνω, έχουν μείνει εκτός 16 εργαζόμενοι από τους 150. Η ίδια λέει: «Ακούω από τους συναδέλφους πως τα κενά είναι δυσαναπλήρωτα και πως μάλιστα, ένα από τα προγράμματα μπορεί και να κλείσει/συγχωνευτεί. Κανείς δεν ήρθε στη θέση κάποιου από εμάς.
Άλλον σαν και εμένα σε αυτό που κάνω, δεν βρίσκεις. Έχουμε ψυχολόγους με προϋπηρεσία 20 ετών, άνθρωποι που έχουν κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη των θεραπευόμενων. Ποιος θα τους αναπληρώσει; Ένας τριμινίτης που μόλις τέλειωσε την πρακτική του;».
Η καθημερινή ζωή «σε αναστολή» και ο θυμός με την κυβερνητική πολιτική
Η Μαρία μας λέει πως ούτε η 12χρονη κόρη της θα κάνει το εμβόλιο για την covid 19. «Αν έχει κληρονομήσει το πρόβλημα μου; Δεν μπορώ να την υποβάλω σε βιοψία νεφρού. Το εμβόλιο του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, όμως, που έχει δοκιμαστεί εδώ και 10 χρόνια, θα το κάνει» σημειώνει θέλοντας να ξεκαθαρίσει πως το πρόβλημα της δεν είναι τα εμβόλια γενικώς αλλά τα εμβόλια που θεωρεί πως δεν είναι αρκετά δοκιμασμένα.
Περιγράφοντας την καθημερινότητα που ζει η ανεμβολίαστη οικογένεια της η Μαρία λέει πως η κόρη της κάνει δύο self test εβδομαδιαίως, απαραίτητα για την είσοδο της στο σχολείο και ο άντρας της δύο rapid test για τη δουλειά του. «Ο άντρας μου, 55 ετών, δουλεύει σε μια εταιρεία με βιομηχανικά είδη. Δεν έχει εμβολιαστεί. Μου λέει: “μαζί σου θα το περάσω”. Αλλά δεν εμβολιάζεται και για τη δυσαρέσκεια που νιώθουμε και οι δύο με ό,τι συμβαίνει. Βιώσαμε την κυβερνητική αναλγησία στο πετσί μας. Όταν ξεκίνησε η πανδημία έδωσαν σε έξι άτομα στο τμήμα μου, δέκα μάσκες και μας είπαν “ένα μήνα θα βγάλετε με αυτές“. Αγοράζαμε μόνοι μας αντισηπτικά.
Και ενώ στην αρχή, δεν εμβολιαζόμουν λόγω φόβου για το πρόβλημα υγείας μου, τώρα πια είμαι “εναντίον του εναντίον”. Νιώθω ότι ζούμε σε ναζιστικό καθεστώς. Το διαλυμένο πρωτοβάθμιο σύστημα υγείας κι η κακή διαχείριση της πανδημίας, με θύμωσαν».
Οι από εδώ και οι από εκεί – «Τα κάνεις τα self test του παιδιού σου Μαρία;»
Από όλα όσα επιφέρει στην καθημερινότητα η αναστολή, αυτό που ενοχλεί περισσότερο από όλα την Μαρία είναι ο κοινωνικός στιγματισμός. Η ίδια μιλάει για τα περιστατικά που βιώνει ολοένα και πιο συχνά η οικογένειά της: «Ο άντρας μου επιστρέφει κάθε μέρα από τη δουλειά τσαντισμένος. Του λένε: “Καλά δεν ντρέπεσαι, έχασε η γυναίκα σου τη δουλειά της… Είστε χαζοί; Γιατί δεν το κάνετε;”
Η κόρη μου έχει φίλους από το δημοτικό. Οι γονείς τους, άνθρωποι με τους οποίους κάναμε παρέα, δεν μου μιλάνε. Τα παιδιά τους ευτυχώς είναι καλά με την κόρη μου. Ένιωσα πολύ γρήγορα την κοινωνική περιθωριοποίηση. Με έτσουξε. Και ακόμα με πονάει. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που μου συμπαραστέκονται. Μάλιστα, κάποιοι είναι συνάδελφοι και εμβολιασμένοι. Πρέπει να συνεχίζουμε να κρίνουμε τους διπλανούς μας ανθρώπινα, για το ποιοι είναι.
Έχουμε έναν φαρμακοποιό στην γειτονιά, στον οποίο πηγαίνουμε χρόνια. Μια μέρα μού γελούσε ειρωνικά. Κατάλαβα ότι γνωρίζει ότι είμαι ανεμβολίαστη. Και το ξέρει από το ΑΜΚΑ μου. Στο σύστημα φαίνομαι ως Υπόχρεη Εμβολιασμού. Άρχισε να μου λέει: “μην είσαι ψεκασμένη”, “φαίνεσαι έξυπνος άνθρωπος”, “πάρε και τα self test του παιδιού”. “Τα κάνεις τα self test του παιδιού σου Μαρία;”».
Η αμφισβήτηση απέναντι στα επίσημα στοιχεία της πανδημίας και η δύσκολη καθημερινότητα
«Το χειρότερο που μας συμβαίνει είναι ότι μας αποκαλούν “ψέκες”» συνεχίζει να περιγράφει η Μαρία και προσθέτει: «Γκεμπελικός όρος. Και στο “αρνητές” βάζουν από κάνω τους πάντες. Εγώ δεν ταυτίζομαι με αυτούς που λένε ότι ο κορονοϊός δεν υπάρχει και πως όλο αυτό είναι μια σκευωρία».
Κάπου εδώ, θυμωμένη πια, διολισθαίνει και η Μαρία στη χρήση του β’ πληθυντικού. «Τα εμβόλια που κάνατε δεν καλύπτουν τις μεταλλάξεις. Και εσείς νοσείτε και μεταδίδετε. Σε αυτή τη φάση το μεγαλύτερο έγκλημα δεν είμαι εγώ, που με αφήνει η κυβέρνηση απ’ έξω, γιατί με έναν τρόπο με προστατεύει. Εσείς που δεν κάνετε ούτε ένα rapid test;».
Η Μαρία αμφιβάλλει επίσης για τα επίσημα νούμερα με τα υψηλά ποσοστά θανάτων στους ανεμβολίαστους, δεν εμπιστεύεται οργανισμούς όπως ο ΕΟΔΥ ενώ θεωρεί ότι οι πολλοί θάνατοι από κορονοϊό σχετίζονται και με την κακή ποιότητα της νοσηλείας στα νοσοκομεία.
«Και αν το πρόστιμο των €100 επεκταθεί σε όλους;» την ρωτάμε. «Ας έρθουν να πάρουν ο, τι έχω. Δεν θα εμβολιαστώ πάντως. Αν με αφήναν ήσυχη και μου έδιναν όλα τα απαραίτητα που χρειάζομαι για να διασφαλίσω την υγεία μου, μπορεί και να εμβολιαζόμουν».
Η τελευταία της φράση μας δίνει και την ευκαιρία να την ρωτήσουμε πως είναι η καθημερινότητα με την απώλεια του μισθού της. «Έχουμε ήδη ζήσει 10 χρόνια μνημόνιο κι έχω ξαναϋπάρξει άνεργη. Ευτυχώς το σπίτι μας είναι ιδιόκτητο. Άλλωστε, δεν βγαίνουμε έξω αφού έχει απαγορευτεί και ευτυχώς, έχω και φίλους που με αγαπάνε.
Όμως, ακόμα και αυτό το τελευταίο που μας έχουν αφήσει, να κάτσουμε στον μικτό χώρο ενός εστιατορίου επιδεικνύοντας rapid test, δεν το κάνουμε. Είναι αδιανόητη η εξακρίβωση στοιχείων. Ο καθένας να βλέπει τα προσωπικά στοιχεία σου».
«Και πως περνάει ο πολύς ελεύθερος χρόνος;» την ρωτάμε τώρα, για να μας πει: «Περπατάω και βλέπω τους φίλους μου με ένα καφέ στο χέρι, έξω. Μου λείπει η δουλειά μου και οι θεραπευόμενοι μου. Ας μας απολύσουν τελικά. Μπορεί και αυτοί να ψάχνουν να βρουν τον τρόπο να το κάνουν με το λιγότερο δυνατό κόστος».
Καρδιολόγος σε αναστολή εργασίας
«Είμαι επεμβατικός καρδιολόγος. Αν έρθει ένα έμφραγμα στο νοσοκομείο ο πρώτος που θα το αντιμετωπίσει είμαι εγώ. Όχι πια», ξεκινά να μας περιγράφει και την δική του περίπτωση ο Αργύρης Νταλιάνης, καρδιολόγος στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα, και συνεχίζει: «Βγήκα σε αναστολή στις 9 Νοεμβρίου. Είχα νοσήσει τον περασμένο Μάιο και τη συγκεκριμένη ημερομηνία έληξε το εξάμηνο του πιστοποιητικού νόσησης. Νοσηλεύτηκα μάλιστα για λίγες μέρες στην κλινική covid του Σωτηρία. Κόλλησα από συγγενικό μας πρόσωπο. Και όχι μόνο εγώ, αλλά και η γυναίκα μου, τα πέντε παιδιά μας και η πεθερά μου. Το μικρότερο παιδί μου είναι 7 ετών και το μεγαλύτερο 16. Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας το πέρασαν στο σπίτι με ήπια συμπτώματα».
Όπως μας εξηγεί, ο λόγος που δεν εμβολιάστηκε μετά τη νόσησή του είναι γιατί την περίοδο που νόσησε, οι απαντήσεις που έδινε η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών στο πότε πρέπει να γίνεται ο εμβολιασμός για αυτή την ομάδα ανθρώπων ήταν διφορούμενες. «Στην αρχή μας είπαν ότι πρέπει να εμβολιαστείς τον πρώτο μήνα μετά τη νόσηση με τις δύο δόσεις. Μετά είπαν μετά από τρεις μήνες με τη μια δόση. Μετά στους 6 μήνες. Απέκτησα την εντύπωση ότι αυτοσχεδιάζουν χωρίς στοιχεία. Δείτε τι έγινε και με τις οδηγίες της Επιτροπής Εμβολιασμών πριν από λίγους μήνες για το εμβόλιο της Astrazeneca σε γυναίκες μικρότερης ηλικίας. Ήταν λανθασμένες και οδήγησαν σε άδικους θανάτους στη χώρα μας».
Ο ίδιος έχει να παρουσιάσει ένα δυνατό βιογραφικό. Το 2006 τελείωσε την ειδικότητα του στο Αλεξάνδρα και έφυγε στο Βέλγιο για εξειδίκευση στην επεμβατική καρδιολογία. Φοβούμενος την οικονομική κατάσταση στη χώρα μας το καλοκαίρι των capital controls, μετακόμισε στην Αγγλία για να εργαστεί ως consultant σε μια ακριβοθώρητη θέση στο νοσοκομείο Saint George’s του Λονδίνου. Μετά από κάποιο καιρό επέστρεψε στη χώρα μας στην θέση του επιμελητή καρδιολογίας στο Αλεξάνδρα.
Ως γιατρός που είναι, μας παράθεσε εκτεταμένα την ιατρική του άποψη για το θέμα των εμβολίων, η οποία σύμφωνα με τον ίδιο, βασίζεται σε μελέτες, οι οποίες όμως δεν είναι αυτές των επίσημων οργανισμών υγείας, οπότε και δεν θα αναφερθούν εδώ για τους λόγους που σημειώσαμε στην αρχή. Χοντρικά όμως, μπορούμε να πούμε πως ο κος Νταλιάνης δεν πιστεύει πως τα εμβόλια πιάνουν τις μεταλλάξεις, πως η φυσική νόσηση είναι η μόνη που καλύπτει ολοκληρωτικά τον ιό αλλά και πως οι παρενέργειες από τα εμβόλια υποκαταγράφονται στη χώρα μας.
«Άνθρωποι που δούλευαν σε διπλανά εργαστήρια δεν μιλάνε πια»
Όπως και η Μαρία, έτσι και ο κος Νταλιάνης περιγράφει πως η απώλεια του μισθού λόγω της αναστολής είναι μια απόφαση βαριά αλλά και πως η δική του οικογένεια είναι «προπονημένη» στη λιτή ζωή. «Το πιστοποιητικό νόσησης της συζύγου λήγει όπου να ναι» μας λέει και προσθέτει: «Της έχω ήδη πει πως αν επιλέξει και η ίδια να αφήσει τη δουλειά της θα βρούμε τρόπο να τα καταφέρουμε. Προερχόμαστε και οι δύο άλλωστε από πολύτεκνες οικογένειες. Φυσικά και δυσκολευόμαστε, πέντε παιδιά έχουμε, φροντιστήρια, ρεύμα… ευτυχώς δεν έχουμε ενοίκιο».
Στην ερώτηση του αν δέχθηκε και ο ίδιος πίεση από τους συναδέλφους του μας λέει: «Γνωρίζουν ποιος είμαι, τη δουλειά μου την κάνω συνειδητά. Αρκετοί, μου είπαν “Να εμβολιαστείς για να μη χάσεις τη θέση σου“. Ήταν μια θετική πίεση, με καλή πρόθεση. Όμως, όταν επέστρεψα πριν από λίγες ημέρες στο νοσοκομείο για μια δουλειά, συνάδελφοι μού μετέφεραν ότι από τους ανώτερους μας υπήρξε η εντολή να μην με πλησιάσει κανείς γιατί θα έβαζα σε κίνδυνο τους ίδιους και τους ασθενείς του νοσοκομείου. Η ελληνική κοινωνία έχει μετατραπεί σε μια απέραντη Σπιναλόγκα».
Η παραπάνω φράση είναι και αυτή που κρατάμε από το ρεπορτάζ μας. Με αμφιβολία ακόμα εντός μας μήπως «αγιοποιήσαμε» αυτούς τους ανθρώπους, μη θέτοντας το θέμα της κοινωνικής τους ευθύνης απέναντι στην πανδημία που πλήττει όλη την κοινωνία, ο αποχαιρετισμός της Μαρίας στο τέλος της συνέντευξής μας, μάς προβλημάτισε. Όταν της τείναμε το χέρι για χειραψία είπε: «Α, εσείς το δίνετε;».
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2021
Βαρέα & Ανθυγιεινά: Έκτη παράταση αγωνίας για χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους
Βαρέα & Ανθυγιεινά:Την έκτη κατά σειρά παράταση έως τις 30 Νοεμβρίου 2021, παίρνει η προθεσμία για την ολοκλήρωση του έργου της Επιτροπής αξιολόγησης επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας και την υποβολή τελικής γνωμοδότησης στους συναρμόδιους Υπουργούς, ώστε να εκδοθεί η απαιτούμενη Υπουργική Απόφαση με την οποία θα προσδιοριστούν οι δικαιούχοι, το ύψος οι όροι και οι προϋποθέσεις καταβολής του εν λόγω επιδόματος.
Η παράταση δίνεται με τροπολογία που συμπεριλαμβάνεται στο νομοσχέδιο «Σύσταση και οργάνωση νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Εθνική Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας», στρατηγική κεντρικών προμηθειών προϊόντων και υπηρεσιών υγείας», το οποίο ψηφίστηκε χθες κατά πλειοψηφία (ΝΑΙ: ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΟΧΙ: ΚΚΕ και ΠΑΡΩΝ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, ΜΕΡΑ25).
Με την τροπολογία η κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Υγείας, για το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας πρέπει , πλέον, να εκδοθεί, αντί για τις 31.10.2021, έως τέλος Ιανουαρίου 2022 (σ.σ. εντός διμήνου από την ολοκλήρωση του έργου της Επιτροπής).
Υπενθυμίζεται ότι το πόρισμα της Επιτροπής, που έχει αποκαλύψει η aftodioikisi.gr, έχει ολοκληρωθεί από τον περασμένο Οκτώβριο, ωστόσο η κυβέρνηση παίζει «κρυφτούλι» και ισχυρίζεται ότι δεν το έχει παραλάβει!
Με τη νέα παράταση η κυβέρνηση αφενός παραδέχεται ότι το έργο της Επιτροπής ολοκληρώθηκε (σ.σ. στις 30/11) αφετέρου κερδίζει χρόνο σχετικά με την ΚΥΑ, καθώς το πόρισμα προβλέπει περικοπές του επιδόματος για χιλιάδες εργαζόμενους.
Κυρίως, όμως, διασφαλίζεται ότι οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να λαμβάνουν το επίδομα έως το τέλος Ιανουαρίου του 2021.
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2021
Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Γιατί το μέτρο Μητσοτάκη χωρίζει τους ηλικιωμένους σε πλούσιους και φτωχούς
Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Ακόμα ένα τιμωρητικού χαρακτήρα μέτρο επέλεξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να πιέσει τους πολίτες που δεν έχουν εμβολιαστεί κατά του κορωνοϊού να το πράξουν.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης την ίδια ώρα που έχει ναυαγήσει πλήρως το πρόγραμμα εμβολιασμού, ανακοίνωσε την επιβολή πρόστιμου – «χαρατσιού» 100 ευρώ σε μηνιαία βάση για τους πολίτες άνω των 60 ετών προκειμένου να τους εξαναγκάσει να οδηγηθούν στα εμβολιαστικά κέντρα.
Η κυβέρνηση και η ηγεσία του υπουργείου Υγείας αφού απέτυχαν παταγωδώς να πείσουν τους ανεμβολίαστους πολίτες ή τους μερικώς εμβολιασμένους να κάνουν το αναγκαίο εμβόλιο για την προσωπική προστασία τους αλλά και τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας επέλεξαν τα κατασταλτικά χρηματικά μέσα και τη χρεωκοπημένη πολιτική της «ατομικής ευθύνης».
Ταξικό μέτρο
Όμως το μέτρο είναι ξεκάθαρα ταξικό. Χωρίζει τους ηλικιωμένους ανεμβολίαστους πολίτες σε δύο κατηγορίες. Σε πλούσιους και φτωχούς.
Σε αυτούς που από τη μια πλευρά με τις πενιχρές συντάξεις και εισοδήματα τους μετά την κυβερνητική «απειλή» θα σπεύσουν να κάνουν το εμβόλιο αφού σε διαφορετική περίπτωση θα βυθιστούν ακόμα βαθύτερα στη φτώχεια την οποία έτσι και αλλιώς βιώνουν.
Αλλά και σε αυτούς από την άλλη πλευρά που διαθέτουν την οικονομική άνεση να πληρώνουν 100 ευρώ το μήνα και θα συνεχίσουν να ακολουθούν την προσωπική επιλογή τους απέχοντας από το πρόγραμμα εμβολιασμού. Δημιουργεί, δηλαδή, αντιεμβολιαστές με οικονομική άνεση.
Εξάλλου το μέτρο είναι οριζόντιο και δεν έχει …εισοδηματικά κριτήρια ενισχύοντας ακόμα περισσότερο αυτή την αίσθηση του διχασμού στην ελληνική κοινωνία που εξάλλου είναι δύο και τριών ταχυτήτων σε ότι αφορά εισοδήματα και επίπεδο διαβίωσης.
Συνταξιούχοι των 700 ευρώ
Οι κυβερνώντες που αποφάσισαν το «χαράτσι» γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων είναι συνταξιούχοι με το 80% να λαμβάνει συντάξεις μέχρι 700 ευρώ. Γνωρίζουν ότι έτσι θα τους εξαναγκάζουν να κάνουν το αναγκαίο εμβόλιο. Προφανώς για τα νεοφιλελεύθερα «μυαλά» του Μαξίμου το «κατοστάρικο» στην πλάτη των πολιτών ήταν η εύκολη λύση. Απέφυγαν τη δαπανηρή επιλογή για τον κρατικό προϋπολογισμό της ουσιαστικής ενημέρωσης, των εξετάσεων σε όσους πολίτες έχουν αμφιβολίες για την επίδραση του εμβολίου στην υγεία τους, των κατ’ οίκον επισκέψεων από γιατρούς που θα ανατρέψουν τις εσφαλμένες «σκέψεις» για τους κινδύνους και τελικά θα πείσουν τις πολίτες.
Με την κίνηση τους ωστόσο οι κυβερνώντες μπορεί να βρουν απέναντι τους ένα κομμάτι αυτών των ανθρώπων. Μπορεί να έχουν αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που περιμένουν. Ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι «βασανίστηκε» για να πάρει την απόφαση. Όμως άραγε τι θα πράξει σε περίπτωση που υπάρξει μια «καθολική» ή «μερική» άρνηση ακόμα και με το πρόστιμο να προσέλθουν αυτοί οι άνθρωποι για να εμβολιαστούν; Θα αρχίσουν οι κατασχέσεις των συντάξεων; Θα δημιουργηθεί μια νέα «φουρνιά» υπερχρεωμένων πολιτών στις εφορίες; Θα χωρίσουν τελικά την κοινωνία στους «έχοντες και κατέχοντες» που θα μπορούν να έχουν διαφορετική επιλογή και στους «μη έχοντες» που θα κάνουν εμβόλιο για να έχουν και ψωμί;