Δεν με ενδιαφέρει αν φοβάσαι
Δεν με ενδιαφέρει ούτε το τι φοβάσαι
Ο καθένας ζει με τους φόβους του ολόκληρη την ζωή του
Ξαφνικά δεν βλέπω για ποιο λόγο θα πρέπει να οικειοποιηθουμε ο ένας τον φόβο του άλλου.
Σημασία έχει να παλέψω να αντισταθώ εγώ απέναντι στους δικούς μου φόβους και στα σκοτάδια μου
Κι αυτό είναι κάτι που φροντίζεις επιτακτικά να παραβλέπεις ηθελημένα
Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες προσλαμβανουσες τελικά, ασχέτως αν αυτό δεν ήταν και πολύ ορατό ως τώρα
Τώρα όμως φάνηκε ξεκάθαρα και δυστυχώς για σένα δεν μπορώ να κλείσω πλέον τα μάτια μου.
Δεν μπορώ να κάνω ότι δεν το βλέπω
Ότι δεν τρέχει τίποτα κι ότι όλα είναι καλά
Τίποτα δεν είναι καλά
Τίποτα δεν θα γίνει καλά
Τίποτα δεν θα γίνει όπως πρώτα
Και δυστυχώς ούτε εσύ θα γίνεις ποτέ ξανά για μένα αυτό που ήσουν πρώτα
Με χαρακτήρισες από την αρχή πσεκι επειδή ήμουν επιφυλακτική απέναντι στην λαίλαπα που μας χτύπησε
Εσύ την βάφτισες ιό ενώ θεωρητικά έπρεπε να αντιλαμβανεσαι πέντε πράματα παραπάνω
Εγώ την βάφτισα έλεγχο και συνεχίζω να έχω την ίδια θέση.
Δεν μετακινήθηκα
Δεν με μετακινησες
Δεν με έπεισες να μετακινηθώ
Αντιθέτως με έπεισες για το έλλειμμα αρχών που έχεις, για τον χαρακτήρα σου και για το διανοητικό σου επίπεδο .
Θεωρώ ότι τα απλά θα έπρεπε να είναι ορατά σε όλους και ο καθένας να αποφασίζει για την στάση που θα τηρήσει στην ζωή του
Και ξέρεις κάτι ρε παλιε μου φίλε;
Πιο πολύ από τον θάνατο, με τρομάζει το κελί.
Τόσο, που μερικές φορές ο θάνατος μοιάζει λύτρωση.
Και ξέρεις τελικά τι θα γίνει στο τέλος;
Θα κρατηθώ ζωντανή με νύχια και με δόντια για να μην επιτρέψω να ζήσουν τα παιδιά μου σε κελί και για να απολαύσω το τέλος του παραμυθιού.
Θα σε λυπόμουν αν δεν με είχες φτάσει στο σημείο να μου είσαι παντελώς αδιάφορος πλέον.
Όσο αδιάφορο είναι το περιτύλιγμα ενός δώρου.
Το σκίζεις και το πετάς στα σκουπίδια κρατώντας μόνο το περιεχόμενο.
Για όσο έχει αποφασίσει ο Θεός να υπάρχω, παρακαλάω να με βοηθήσει να μην με προδώσω ποτέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου