Σκέψεις… για φαντάσματα που ήρθαν και έφυγαν, αυτούς που ήρθαν και θα έμεναν, αναρωτιέσαι, αναλύεις, ρωτάς, απαντάς, κατηγορείς, αναιρείς, συμπεραίνεις και πάμε από την αρχή. Βασανίζεσαι με τα αν, με τα πρέπει , με τα πως, με τα γιατί.
Βλέψεις… είχες για όλους, ακόμη και για σένα. Ήλπιζες σε κάτι, μπορεί και απροσδιόριστο, αλλά όχι σίγουρα σε αυτό που έχεις και σίγουρα όχι έτσι όπως το έχεις τώρα.
Λέξεις.. που δεν είπες όταν έπρεπε, που δεν τα είπες όπως έπρεπε και εκεί που έπρεπε. Λέξεις που είπες και έχασαν την ουσία τους, λες και πέρασαν μέσα από χημικά αέρια και εξαϋλώθηκαν.
Τα βράδια χαλαρώνει το κορμί αλλά το μυαλό ξενυχτά και χτυπά. Όσα του στέρησες όλη την ημέρα, θα έρθει να τα διεκδικήσει τώρα, χωρίς έλεος. Όχι όμως πάντα. Είναι και αυτά τα βράδια που κοιμάσαι ήσυχα, ανέμελα, με ένα χαμόγελο στα χείλη.
Υπάρχει πάλι το τρίπτυχο, πάντα θα υπάρχει μα τώρα σε διαφορετική εκδοχή. Τέτοια βράδια να ζητάς και τέτοια βράδια να απαιτείς από τον άνθρωπο σου.
πηγή http://enallaktikidrasi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου