Απο τα λερωμένα τα λιγότερο βρώμικα

 Όταν βρεθείς να μην έχεις τίποτα να φορέσεις θα βγεις και γυμνός. Η ελληνική πολιτική σκηνή φορά τα τελευταία 40 χρόνια τα ιδία ρούχα αλλάζοντας, ή σωστότερα μεταλλάσσοντας, μόνο πρόσωπα.

Σάπισαν τα κουστούμια και οι γραβάτες να κρέμονται στα ίδια σβέρκα! Μα και αυτά τα νεοτέρα πρόσωπα, πέφτοντας στην "λούμπα", δοκιμάζουν εάν χωρούν στα πολυφορεμένα ρούχα. Είναι η στιγμή που θα πρέπει να κατανοήσουμε σαν κοινωνία ότι τερματίσαμε! Δεν είναι επιλογή "από τα λερωμένα να επιλέξουμε τα λιγότερο βρώμικα", δεν είναι επιλογή η επανάληψη της ιστορίας και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο.

Η επανάληψη είναι "μοτέρ μαθήσεως" προς αποφυγήν των ιδίων λαθών. Τα τελευταία χρόνια παριστάνουμε τα άλογα που σαδιστικά βασανίζονται από τους δυτικοευρωπαίους ιππείς, ομολογουμένως με μεγάλη συναισθηματική επιτυχία, αλλά με κανένα ουσιαστικό αποτελέσμα, αφού κάθε μήνα μας ραπίζουν πιο δυνατά. Αντί να αποδεχτούμε την μοίρα όπως διαπράτταμε καθ' όλη την ιστορία μας, περιμένοντας το "μαγικό χέρι" να απλωθεί προς συνδρομή της Χώρας, περνώντας τις ώρες μας κακομοιριάζοντας μπροστά σε κουτιά τηλεοράσεων, ας ανοίξουμε διάπλατα τους πνευματικούς μας ορίζοντες, ας ελευθερώσουμε την σκέψη μας προκειμένου να βρούμε το μέσο εκείνο που θα επιτρέψει σε νέους ανθρώπους με υγιείς ιδέες να ασχοληθούν με τα πολιτικά αξιώματα. Σε νέους ανθρώπους, όχι θαυματοποιούς, γιατί αυτά που ζητάμε τώρα είναι θαύματα, άνετα θα συγκαταλέγονταν σε αίτηση άφεσης αμαρτιών. Με ιδρώτα, πόνο και μεράκι κτίζονται από καλύβια μέχρι χώρες ολόκληρες ελεύθερες από τεχνητές ανάγκες, χρέη και υπέρμετρο καταναλωτισμό.

Πηγή: Απο τα λερωμένα τα λιγότερο βρώμικα - RAMNOUSIA