«Λευτεριά» στη Μύκονο…

 
«Λευτεριά»! «Λευτεριά» στη Μύκονο! «Λευτεριά» στην …«ελεύθερη οικονομία». «Λευτεριά» στο νόμο της «προσφοράς και ζήτησης». «Λευτεριά» στην «ανταλλακτική αξία»…
O enikos.gr πρόσφατα δημοσίευσε δύο αποδείξεις από εστιατόριο στη Μύκονο. Ο τελικός λογαριασμός προκαλεί ίλιγγο. Δύο παρέες τριών ατόμων πλήρωσαν συνολικά 1.578 ευρώ. Η πρώτη παρέα κατέβαλε 865 ευρώ και η δεύτερη 713 ευρώ.
Στην πρώτη παρέα οι δύο αστακοί κόστισαν συνολικά 370 ευρώ, μια σαλάτα 18,50 ευρώ, μία μπριζόλα «Tomahawk USA» 185 ευρώ και το φρέσκο λαβράκι 178,50 ευρώ. Επίσης πλήρωσε 30 ευρώ για μία “τοπική” μπύρα και 24 ευρώ για ένα ποτήρι κρασί.
Στη δεύτερη παρέα μια αστακομακαρονάδα κόστισε 490 ευρώ, ένα φιλέτο κοτόπουλο 78 ευρώ και μια coca – cola 15 ευρώ! Επίσης πλήρωσαν 8,90 ευρώ για νερό και άλλα τόσα για ψωμί!
Κάποιοι θα πουν:
 Ας το πουλήσει όσο θέλει. Αρκεί να κόβουν αποδείξεις. Το κράτος μαζεύει φόρους.
 Καλά κάνουν και τα ζητούν και όποιος έχει τα δίνει.
 Όλα έγιναν νόμιμα. Υπήρχε κατάλογος. Ήξεραν που έκατσαν.
Όλα τα παραπάνω είναι …«ορθά». Έτσι εξάλλου λειτουργεί η αγορά. Η προσφορά καθορίζει τη ζήτηση. Το μάθαμε από το σχολείο αυτό…
Όμως στη Μύκονο της χλιδής που σε καθημερινή βάση έρχονται στην επιφάνεια κάθε είδους προκλητικές επιδείξεις πλούτου από μια χούφτα ολιγάρχες, επιχειρηματίες και «καλοπληρωμένους» υπαλλήλους τους αποτυπώνεται ταυτόχρονα η ύπαρξη δύο κόσμων. «Δύο κόσμων» που συνυπάρχουν στα πλαίσια του απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος.
— Ενός συστήματος που κάποιος για το «γούστο» του, πληρώνει μια αστακομακαρονάδα 490 ευρώ και κάποιος άλλος με τα ίδια χρήματα καλείται να ταΐσει μια οικογένεια για έναν ολόκληρο μήνα!
— Ενός συστήματος που παρέχει τη δυνατότητα σε ορισμένους να πληρώνουν ένα κουτί Coca – Cola προς 15 ευρώ και ταυτόχρονα οδηγεί ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια για μεταλλικά κουτάκια προκειμένου να βρουν χρήματα για μια φρατζόλα ψωμί…
— Ενός συστήματος που προσφέρει ένα ποτήρι κρασί πάνω στο κύμα προς 24 ευρώ και την ίδια στιγμή στερεί από εκατομμύρια ανθρώπους την πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
— Ενός συστήματος που η εξουσία τους φόρους που μαζεύει τους επιστρέφει ποικιλοτρόπως πίσω σε εφοπλιστές, βιομηχάνους, τραπεζίτες είτε με τη μορφή «επιδοτήσεων», είτε αποπληρώνοντας «τοκοχρεολύσια» ενός δημόσιου χρέους αλλά την ίδια ώρα κόβει το ΕΚΑΣ από τους γέροντες στο όνομα των «δημοσιονομικών αναγκών». 
— Ενός συστήματος που την ίδια ώρα χτίζει «Μυκόνους» για να σπαταλούν οι «ευνοούμενοι» του, τον πλούτο που αρπάζουν από τον ιδρώτα της υπεραξίας των εργαζομένων, αλλά «απαγορεύει» στους τελευταίους το δικαίωμα ακόμα και για λίγες μέρες διακοπές λόγω οικονομικής ανέχειας…
«Λευτεριά» λοιπόν στη Μύκονο. «Λευτεριά» στο σύστημα που δημιουργεί «Μυκόνους» σε πολλές γωνιές του πλανήτη. «Λευτεριά» όσο εμείς οι υπόλοιποι φροντίζουμε να την παρέχουμε… Όσο εμείς οι υπόλοιποι θεωρούμε ότι η Μύκονος δεν είναι για όλους μας…

λ

πηγή https://www.imerodromos.gr- ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ