Γιατί τώρα ρε γαμώτο;

 Το άρθρο αυτό δημιουργήθηκε την ημέρα της φυγής του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Η αλήθεια και η επικαιρότητα του παραμένουν αφοπλιστικές...

Κάτι λίγο πριν από τα μεσάνυχτα χθες το βράδυ έμαθα την είδηση για την απώλεια του Θόδωρου Αγγελόπουλου και συγκλονισμένος μια φράση ήρθε αυθόρμητα…στο στόμα μου : Γιατί τώρα ρε γαμώτο;

Το «γιατί τώρα» κολλάει στο ότι την εποχή αυτή που η χώρα καταστρέφεται οικονομικά και σχεδόν χανόμαστε σε ένα σκοτεινιασμένο και μαυρισμένο οικονομικά και κοινωνικά περιβάλλον, με τον κόσμο απελπισμένο και εξαθλιωμένο, την ίδια στιγμή χάνεται ένας ακόμα σπουδαίος Έλληνας.

Το «γιατί τώρα» κολλάει στο ότι την εποχή αυτή οπού το ανάλγητο κράτος δεν διαφέρει καθόλου από τον ληστή με το καλάσνικοφ που μπαίνει στα σπίτια και ληστεύει απλούς ανθρώπους, μπαίνει με την ιδία θρασύτητα στα σπίτια και κατάσχει με νταϊλίκι και θράσος μισθούς και συντάξεις ενώ την ιδία στιγμή χάνεται ένας σπουδαίος Έλληνας που δώρισε σε όλους μας δώρα εθνικής περηφάνιας.

Μέσα από τη σιωπηλή ματιά της κάμερας του Θόδωρου Αγγελόπουλου ανέδυε υποδόρια η πιο βροντερή φωνή του Έλληνα.

Μέσα από τα μακρόσυρτα πλάνα του, ανεδείχθη το μετέωρο βήμα της Ελλάδας μεταξύ Ανατολής και Δύσης, μεταξύ του φασισμού και της Δημοκρατίας, μεταξύ του πολιτισμού και της βαρβαρότητας, μεταξύ του επιθυμητού και του απευκταίου.

Δεν θα ασχοληθώ με το πόσες ταινίες έκανε ο Αγγελόπουλος, πόσα βραβεία πήρε και πόσες διακρίσεις του απένειμαν στο εξωτερικό, καλυτέρα με αυτά να ασχοληθούν άλλοι πιο ειδήμονες.

Θα πω μόνο ότι έβγαλε τον Ελληνικό κινηματογράφο έξω από τα σύνορα της Ελλάδας και ότι πήρε πρώτη ύλη από τη σκόνη του χρόνου, τη ζύμωσε με το αίμα, το δάκρυ και τον ιδρώτα του Έλληνα και έπλασε τον πιο διαχρονικό και αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα του μέσα από το πέρασμα των αιώνων.

Η Ελλάδα από σήμερα φτώχυνε ακόμη περισσότερο.

Φτώχυνε από δημιουργικότητα, από μεγαλουργία, από τρυφερότητα και από μεράκι.

Είχα τη τύχη και την ευτυχία να τον γνωρίσω από κοντά σε τρία ταξίδια στο εξωτερικό, και να διαπιστώσω τον χαρακτήρα και το ήθος του, το χιούμορ του, την ευγένεια και τη μεγαλοσύνη του.

Αχ! βρε Ελλάδα κάθε μέρα γίνεσαι όλο και πιο φτωχή.

Και αν με το περιβόητο PSI καταφέρεις να μειώσεις τα χρέη σου, κανένα PSI δεν μπορεί να σου μειώσει την οδύνη για το χαμό αυτού του μεγάλου Έλληνα.

Καλό ταξίδι Θόδωρε.

ΠΗΓΉ https://www.ogdoo.gr