Ο υπουργός Εργασίας Άδωνις Γεωργιάδης, υπερασπιζόμενος το μεσαιωνικό νόμο της κυβέρνησης για τα εργασιακά σε κυβερνητικό τηλεοπτικό σταθμό, αναφέρθηκε στο «δικαίωμα στην εργασία» και την προάσπιση της "παρεμπόδισής της". Στην πραγματικότητα ο υπουργός της κυβέρνησης μίλησε για το «δικαίωμα στην απεργοσπασία», για το δικαίωμα της μειοψηφίας να μην σέβεται την απόφαση για απεργία της πλειοψηφίας των εργαζομένων και να εργάζεται! Πόσο δημοκρατικό είναι αυτό; Δεν οφείλουν οι διαφωνούντες της "μειοψηφίας" των εργαζομένων στο όνομα της δημοκρατικής λειτουργίας να σεβαστούν την δημοκρατικά ειλημμένη απόφαση της πλειοψηφίας; Διαφορετικά, αν ισχύει, όπως ισχυρίζεται ο υπουργός, το δικαίωμα της μειοψηφίας να μην υπακούει στην πλειοψηφία και να «σπάει» την απεργία, τότε και ο νόμος που θα ψηφίσει για τα εργασιακά η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή, δεν έχει ισχύ για όλους/ες εκείνους/ες που τον αρνούνται (και δικαίως) ως αντεργατικό.
Αλλά ακόμα χειρότερα από την «βάφτιση» της απεργοσπασίας σε «δικαίωμα στην εργασία», έχουμε και την απονομιμοποίηση της απεργίας ως «παρεμπόδιση της εργασίας». Ο Άδωνις Γεωργιάδης, μάλιστα, απείλησε ότι εκείνοι/ες που θα υπερασπίζονται στους χώρους δουλειάς τη δημοκρατικά ειλημμένη απόφαση της πλειοψηφίας για απεργία, εμποδίζοντας τους απεργοσπάστες, «θα συλλαμβάνονται και θα οδηγούνται στο αυτόφωρο», τιμωρούμενοι με φυλάκιση 6 μηνών καθώς και πρόστιμο 5.000 ευρώ!
Αν αυτό δεν είναι κατάργηση της απεργίας και ποινικοποίησης* της συνδικαλιστικής δράσης, τότε τι είναι;
Αν αυτό δεν είναι κατάλυση της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας, τότε τι είναι;
Η ποινικοποίηση με το νέο νόμο της κυβέρνησης της συνδικαλιστικής δράσης, συνοδεύεται από την κατάργηση του 8ώρου–40ώρου, την απασχόληση έως και 13 ώρες την ημέρα, τις «συμβάσεις εργασίας μηδενικών ωρών» και εργασία «κατά παραγγελία» (οι εργαζόμενοι δεν θα ξέρουν πότε και για πόσες ώρες θα δουλεύουν και τι μισθό θα παίρνουν στο τέλος του μήνα, ενώ θα είναι συνεχώς σε συναγερμό, περιμένοντας το SMS του εργοδότη), την κατάργηση του ορίου των υπερωριών, την εξαήμερη απασχόληση κ.ά.
Όλα αυτά παραπέμπουν σε εργασιακό μεσαίωνα...
*Η ποινικοποίηση κάθε μορφής συλλογικής δράσης είναι στην ημερήσια διάταξη σε όλο τον κόσμο. Διαβάζω ότι στη Μινεσότα των ΗΠΑ οικολόγοι ακτιβιστές που προσπάθησαν να σταματήσουν ειρηνικά, το 2021, την επέκταση ενός αγωγού πετρελαίου της καναδικής εταιρείας Enbridge, δικάζονται και κινδυνεύουν με ποινές φυλάκισης έως και πέντε ετών. Ο «Guardian» γράφει για την αυξανόμενη ποινικοποίηση των υπερασπιστών του περιβάλλοντος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η συλλογική δράση διώκεται παντού. Είναι το μόνο που τους φοβίζει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου