Είναι νόμιμη η ανάθεση σε Δημόσιο Υπάλληλο καθηκόντων διαφορετικών από αυτά της πρόσληψης του;

 

Σύμφωνα με το άρθρο 30 του Υπαλληλικού Κώδικα «Ο υπάλληλος εκτελεί τα καθήκοντα του κλάδου ή της ειδικότητάς του».

Ο  κανόνας αυτός (της μη ανάθεσης αρμοδιοτήτων άλλης ειδικότητας και κλάδου) κάμπτεται, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις:

α) η επιτακτική υπηρεσιακή ανάγκη, δηλαδή ανεπίδεκτη αναβολής λόγω του επείγοντος χαρακτήρα της και

β) η αδυναμία κάλυψής της με άλλο τρόπο, δηλαδή η ανυπαρξία ή πρόσκαιρη αδυναμία αρμόδιου υπαλλήλου για να αντιμετωπιστεί η ανάγκη.

Περαιτέρω, στο ίδιο άρθρο τίθενται απαράβατα όρια διάρκειας της ανάθεσης, ήτοι προβλέπεται η δυνατότητα στο αρμόδιο όργανο για ανάθεση έως δύο (2) μήνες εντός του ίδιου έτους, με δυνατότητα παράτασης έως 6 μήνες μετά, όμως, από αιτιολογημένη γνώμη του Υπηρεσιακού Συμβουλίου.  Η διάρκεια των δύο μηνών θα πρέπει να υπολογίζεται αθροιστικά και όχι κάθε φορά δύο μήνες. Έτσι, προστατεύεται ο υπάλληλος από την κατ’ επανάληψη ανάθεση σ’ αυτόν παράλληλων καθηκόντων διαφορετικού κλάδου ή ειδικότητας.

Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη εγκύκλιο του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, οι διατάξεις του άρθρου 30 του Υ.Κ. δε συνιστούν τη νομιμοποιητική βάση για την άσκηση παράλληλων καθηκόντων σε διαφορετικές οργανικές μονάδες του ίδιου φορέα. Άλλωστε η ανάθεση παράλληλων καθηκόντων αποτελεί εξαιρετικό μέτρο προσωρινής θεραπείας των υπηρεσιακών αναγκών, οι οποίες δέον όπως καλύπτονται με άλλες διοικητικές διαδικασίες.

Δικηγόρος Εργατολόγος