Περνάνε οι μέρες, μετράω τα ελάχιστα λεφτά μέσα στην τσέπη μου, απλήρωτοι λογαριασμοί, άδειο ψυγείο, όλο και πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα μήνα με το μήνα, μέρα με τη μέρα.
Ζηλεύω όλους όσους βλέπω ξέγνοιαστους να περπατάνε στο δρόμο.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν κι άλλοι με προβλήματα ή μήπως είμαι ο μοναδικός που μου συμβαίνουν όλα αυτά.
Μπαίνω στον τρίτο χρόνο χωρίς δουλειά, ζω το δεύτερο καλοκαίρι ανεργίας κι έχει πλέον στερέψει η αισιοδοξία και οι θετικές σκέψεις.
Αν με ρωτήσεις τι είναι αυτό που μου κοστίζει περισσότερο, θα σου πως με πειράζει που πλέον δεν μπορώ να ονειρεύομαι και να κάνω σχέδια.
Καλές διακοπές!
πηγή www.imerologioanergou.g
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου