Η προσφυγική κρίση της Ευρώπης, οι επιθέσεις στο Παρίσι, η
ατμοσφαιρική ρύπανση στην Κίνα, η συνεχιζόμενη βία στο Ισραήλ και στη
Συρία – Οι μεγαλύτεροι φωτορεπόρτερ του κόσμου περιγράφουν πώς τράβηξαν τις 20 φωτογραφίες που σημάδεψαν το 2015.
30 Σεπτεμβρίου: Ένα ζευγάρι Σύρων φτάνει στις ακτές της Λέσβου.
«Αυτό το πρωινό χιλιάδες πρόσφυγες διέσχιζαν το Αιγαίο προερχόμενοι από την Τουρκία κάτω από μεγάλη θαλασσοταραχή. Βάρκες έφθαναν από παντού και οι άνθρωποι ήταν βρεγμένοι, παγωμένοι και φοβισμένοι. Κάποιοι συνάδελφοι και εγώ προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αποφύγουν τα βράχια και να βγουν από το νερό. Στην επιστροφή μου είδα αυτό το ζευγάρι καθώς απομακρυνόταν από την παραλία και έτσι, είχα την ευκαιρία να βγάλω αυτή την φωτογραφία. Ελπίζοντας να βοηθήσω στο να πω την ιστορία εκείνων που είναι αναγκασμένοι να ρισκάρουν τη ζωή τους, αφού αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις ζωές τους πίσω στην πατρίδα τους». Φωτογραφία: Santi Palacios/AP
13, Νοεμβρίου: Ένα θύμα της τρομοκρατικής επίθεσης κείτεται νεκρό έξω από το θέατρο Bataclan στο Παρίσι.
«Το τελευταίο πράγμα που ήθελα ήταν να μπω στη μέση των ανθρώπων που έκαναν τη δουλειά τους, αλλά έπρεπε κι εγώ να κάνω να κάνω τη δική μου και να μάθω τι συνέβαινε. Είδα αυτό το ένα πτώμα να κείτεται στο πεζοδρόμιο, και τράβηξα τρεις πόζες χωρίς να σκέφτομαι πολύ. Με εξέπληξε η απήχηση που είχε αυτή η φωτογραφία. Φωτογραφίζω νεκρούς ολόκληρη την επαγγελματική μου ζωή. Δεν ξέρω ποιος είναι κάτω από αυτό το σεντόνι, και ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Αυτή η εικόνα αντιπροσωπεύει το σύνολο των θυμάτων της επίθεσης». Φωτογραφία: Jerome Delay/AP
8 Σεπτεμβρίου: Ένα Παλαιστίνιο αγόρι κοιμάται σε ένα στρώμα μέσα στα ερείπια του σπιτιού της οικογένειάς του.
«Μια αμμοθύελλα πλησίαζε τη Λωρίδα της Γάζας, και το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν οι άνθρωποι που ζουν στα ερείπια των σπιτιών που καταστράφηκαν από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του πολέμου των 50 ημερών το 2014. Η κάποτε πυκνοκατοικημένη γειτονιά της Shejaiya ήταν σχεδόν άδεια, σαν μια πόλη-φάντασμα. Η εικόνα του αγοριού να κοιμάται εκεί δείχνει πόσο δύσκολη είναι η ζωή για αυτούς τους ανθρώπους. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πώς ένα παιδί μπορεί να κοιμηθεί σε αυτές τις συνθήκες. Αλλά τώρα αυτό είναι φυσιολογικό για τα παιδιά». Φωτογραφία: Suhaib Salem/Reuters
21 Αυγούστου: Δύο παιδιά κλαίνε καθώς μετανάστες και πρόσφυγες συγκρούονται με την αστυνομία των συνόρων της πΓΔΜ, καθώς επιχειρούν να εισέλθουν στη χώρα από την Ελλάδα.
«Η κατάσταση ήταν τόσο φρικτή που για πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τους συναδέλφους μου να κλαίνε, συγκλονισμένοι από ό, τι διαδραματιζόταν μπροστά στα μάτια τους. Οι μετανάστες που προέρχονταν από την Ελλάδα προσπαθούσαν να συνεχίσουν τον δρόμο τους για την Βόρεια Ευρώπη, αλλά τα σύνορα της πΓΔΜ ήταν κλειστά. Η αστυνομία είχε εντολή να μην αφήσει κανέναν να περάσει. Οι μετανάστες έβαλαν μπροστά τις γυναίκες και τα παιδιά και άρχισαν να σπρώχνουν από πίσω. Τα παιδιά της φωτογραφίας έμειναν μόνα, ψάχνοντας για τους γονείς τους. Είναι σπαρακτικός ο τρόπος που κρατάει το ένα το χέρι του άλλου». Photograph: Georgi Licovski/EPA
6 Ιουλίου: Ο κόσμος απολαμβάνει την πρώτη ημέρα της Fiesta San Fermin στην Παμπλόνα της Ισπανίας.
«Κάλυπτα φωτογραφικά την έναρξη του φεστιβάλ, από το μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου μπροστά από το δημαρχείο της πόλης. Περίπου δύο λεπτά πριν αρχίσουν τα πυροτεχνήματα, συνειδητοποίησα ότι ο κόσμος άρχισε να συνωστίζεται ενώ κάποιοι από αυτούς πάλευαν να σταθούν όρθιοι. Τότε είδα την Nazarena Arguello να προσπαθεί να αναπνεύσει και την φωτογράφισα. Η Nazarena επικοινώνησε μαζί μου μετά το φεστιβάλ και μου είπε ότι αργότερα λιποθύμησε και μεταφέρθηκε έξω από την πλατεία όπου μετά από λίγο ανέκτησε τις αισθήσεις της και απόλαυσε το υπόλοιπο της γιορτής». Φωτογραφία: David Ramos/Getty Images
30 Νοεμβρίου: Η πλατεία Tiananmen καλυμμένη από το φωτοχημικό νέφος σε μια ημέρα υψηλής ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο Πεκίνο.
«Η ατμοσφαιρική ρύπανση στο Πεκίνο δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά το να καταγράφονται τόσο υψηλά επίπεδα τοξικών ρύπων στην καρδιά της πρωτεύουσας της Κίνας κατά την έναρξη της διάσκεψης για το κλίμα στο Παρίσι κάνει την φωτογραφία ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Ήταν μια σκληρή υπενθύμιση ότι ακόμα κι αν η ρύπανση είναι στην Κίνα, παραμένει πρόβλημα για ολόκληρο τον κόσμο».
23 Ιουλίου: Κόσμος παρακολουθεί τον Chris Froome από τη βεράντα ενός εστιατορίου κατά τη διάρκεια του Tour de France.
«Μετά από την κάλυψη 15 αγώνων Tour de France πρόκληση μου ήταν να βρω νέες γωνίες λήψης. Κατά τη διάρκεια της απόστασης μεταξύ Gap και Saint Jean de Maurienne αποφάσισα να σταματήσω σε αυτή την βεράντα επειδή ήταν τυπικά γαλλική με τουρίστες να τρώνε αναμένοντας τα γκρουπ με τους ποδηλάτες. Η τέντα πλαισίωνε την φωτογραφία στην κορυφή και η ζωγραφική στα αριστερά της έδινε μια σουρεαλιστική πινελιά. Όταν έφτασε το γκρουπ, ο Chris Froome, ο νικητής του αγώνα, πέρασε στη μέση και τότε ήμουν χαρούμενος». Φωτογραφία: Christophe Ena/AP
8 Απριλίου: Ο David Cameron διαβάζει στην 6χρονη Lucy Howarth στο δημοτικό σχολείο Sacred Heart RC στο Westhoughton της Αγγλίας.
«Αυτή η προεκλογική εκστρατεία ήταν η πιο ελεγχόμενη από όσες είχα καλύψει μέχρι τώρα. Λίγες ήταν οι αυθόρμητες σκηνές, έτσι όταν η Lucy χτύπησε το κεφάλι της στο θρανίο σε μια κίνηση απόγνωσης μετά από τις απόπειρες του David Cameron να της διαβάσει, ήξερα ότι είχαμε κάτι το οποίο ούτε ο ίδιος ούτε οι σύμβουλοί του μπορούσαν να ελέγξουν. Η Lucy απλά ντρεπόταν και γελούσε εκείνη τη στιγμή, αλλά νομίζω ότι συνόψισε με αυτόν τον τρόπο αυτό που όλοι ένιωθαν για αυτό που φαινόταν ως μια ατέλειωτη προεκλογική εκστρατεία». Φωτογραφία: Stefan Rousseau/PA
30 Αυγούστου: Σύριοι περπατούν μέσα στα ερείπια των κατεστραμμένων κτηρίων από τις αεροπορικές επιδρομές των καθεστωτικών δυνάμεων στην κατεχόμενη από τους αντάρτες περιοχή της Douma.
«Πήγαινα σπίτι, όταν άκουσα μια τεράστια έκρηξη. Ένα μαχητικό αεροσκάφος είχε μόλις ρίξει έξι βόμβες σκοτώνοντας πολλούς ανθρώπους. Φοβόμουν όταν έβγαζα αυτή τη φωτογραφία. Φοβόμουν τους θυμωμένους ανθρώπους που έχασαν τα παιδιά τους, τους συγγενείς και τους αγαπημένους τους. Ένας από αυτούς με απείλησε με όπλο για να σταματήσω να βγάζω φωτογραφίες. Το πρόσωπο του να μου φωνάζει ακόμη με στοιχειώνει. Είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα όταν είσαι φωτογράφος σε καιρό πολέμου». Φωτογραφία: Abd Doumany/AFP/Getty Images
3 Αυγούστου: Η σιλουέτα ενός πυροσβέστη όπως διαγράφεται από τον φακό του, καθώς παρακολουθεί μία ελεγχόμενη φωτιά κοντά στο Clearlake της Καλιφόρνιας.
«Στο τέλος μιας κουραστικής μέρας, όπου οι φλόγες από την φωτιά πέρασαν έναν δρόμο και απείλησαν σπίτια, οι πυροσβέστες άναψαν ελεγχόμενες φωτιές δημιουργώντας αντιπυρικές ζώνες ώστε να επιβραδύνουν την εξάπλωση της φωτιάς. Παρακολουθούσα αυτόν τον πυροσβέστη να περπατάει με τον προβολέα του και κατάφερα να τον φωτογραφίσω καθώς σταμάτησε και γύρισε». Φωτογραφία: Justin Sullivan/Getty Images
7 Μαΐου: Ο Jean–Claude Niyonzima παρακαλεί τους στρατιώτες να τον προστατεύσουν από μια ομάδα διαδηλωτών στην Βuzumbura του Μπουρούντι.
«Σε μια σκηνή που θυμίζει τα λιντσαρίσματα είχα δει στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία πριν από ένα χρόνο, αυτός ο νεαρός άνδρας κυνηγήθηκε και ξυλοκοπήθηκε από έναν όχλο διαδηλωτών μόνο και μόνο επειδή υπήρχαν υποψίες ότι ανήκει στην πολιτοφυλακή της νεολαίας Imbonerakure, του κυβερνώντος κόμματος του Μπουρούντι. Κατάφερε να ξεφύγει από το θάνατο κρυμμένος σε έναν υπόνομο, και σώθηκε τελικά από τον στρατό. Αυτός επέζησε, αλλά πολλοί έχασαν τη ζωή τους έκτοτε, καθώς το φάντασμα του εμφυλίου πολέμου και των σφαγών δεσπόζει πάνω από αυτό το μικρό αφρικανικό έθνος». Φωτογραφία: Jerome Delay/AP
4 Απριλίου: Σε αυτή τη σκηνή από βίντεο, ο Walter Scott Lamer το σκάει από τον αστυνομικό Michael Thomas Slager πριν ο τελευταίος τον πυροβολήσει και τον σκοτώσει στο Βόρειο Τσάρλεστον των ΗΠΑ.
«Μπορούσες να ακούσεις τα πουλιά να πετούν, το πετάρισμα των φτερών τους. Μπορούσες να ακούσεις τα πάντα, το περπάτημα του αστυνομικού, τους πυροβολισμούς. Τα πάντα. Πίστευα ότι η παρουσία μου θα μπορούσε να εμποδίσει κάτι από το να συμβεί, αλλά αυτό δεν έγινε. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα τραβήξει το όπλο του. Δεν θα γλύτωνε. Αυτός [ο Scott] έτρεχε αργά». Φωτογραφία: Feidin Santana/AP Φωτογραφία: Kevin Frayer/Getty Images
2 Σεπτέμβρη: Ένας Τούρκος αστυνομικός κρατάει αγκαλιά τον Aylan Kurdi, ο οποίος πνίγηκε σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να φτάσει από την Τουρκία στην Κω.
«Ευχόμουν να μην υπήρχε κανένα πρόβλημα στη χώρα τους [Συρία], να μην την είχαν εγκαταλείψει, να μην είχαν φύγει από την Τουρκία και να μην είχα βγάλει αυτήν την φωτογραφία. Όταν είδα τον 3χρονο Aylan Kurdi πάγωσα. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κάνω την κραυγή του να ακουστεί. Εκείνη την στιγμή νόμισα ότι ο τρόπος να το πετύχω ήταν τραβώντας αυτή την φωτογραφία». Φωτογραφία: Nilufer Demir/Reuters
26 Ιανουαρίου: Η Benetha Coleman επιζήσασα από τον ιό του Έμπολα κρατάει αγκαλιά ένα μωρό που πάσχει από τον ιό στο Paynesville, της Λιβερίας.
«Φωτογράφιζα στο κέντρο περίθαλψης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, όπου είχα δει πολλούς ετοιμοθάνατους από Έμπολα ασθενείς μόλις λίγους μήνες πριν. Αυτή τη φορά όμως, υπήρχαν πολύ λιγότεροι. Περιμένοντας τον δικό μου γιο να γεννηθεί σε λιγότερο από δύο μήνες, πίσω στις ΗΠΑ, ήταν τρομερά συγκινητικό για μένα να δω και να φωτογραφίσω αυτό το μωρό στην ζώνη υψηλού κινδύνου. Όταν έμαθα αργότερα ότι θεραπεύτηκε και επέζησε, ανακουφίστηκα. Η κάλυψη του ρεπορτάζ της Λιβερίας να ‘βγαίνει’ από την επιδημία μου έδωσε μεγάλη χαρά μετά από τόση θλίψη που είχα εισπράξει στα προηγούμενα ταξίδια μου». Φωτογραφία: John Moore/Getty Images
27 Απριλίου: Ένα κορίτσι στο Νεπάλ τραυματίας από το σεισμό κρατά το χέρι της μητέρας της μέσα σε ένα ελικόπτερο της Ινδικής πολεμικής αεροπορίας.
«Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για το κορίτσι. Κάλυπτα επιχειρήσεις διάσωσης από την Ινδική Πολεμική Αεροπορία και αυτή περισυλλέχτηκε σε μια από τις εξόδους διάσωσης. Κανείς από τους τραυματίες δεν ήταν σε κατάσταση να μιλήσει. Κρατούσε το χέρι της μητέρας της κατά τη διάρκεια όλης της πτήσης και ήταν πολύ συγκινητικό». Φωτογραφία: Altaf Qadri/AP
10 Οκτωβρίου: Οι συμμετέχοντες στην γιορτή κυματίζουν λουλούδια στον ηγέτη Kim Jong–Un κατά τη διάρκεια μιας μαζικής στρατιωτικής παρέλασης στην Pyongyang στη Β. Κορέα.
«Το φινάλε της παρέλασης που σηματοδοτούσε την 70η επέτειο του Κόμματος των Εργαζομένων ήταν μια εκκωφαντική κακοφωνία για την όραση και την ακοή. Αφού παρέλασαν στρατιώτες και στρατιωτικό υλικό, εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες, των συμμετεχόντων κυμάτιζαν πλαστικά λουλούδια και φώναζαν συνθήματα υπέρ του Kim Jong-Un. Και μόνο το να στέκεσαι μπροστά τους σε ζάλιζε. Είναι δύσκολο να βρεις τη στιγμή που μία μόνο φωτογραφία μπορεί να πει μια ολόκληρη ιστορία – αλλά για μένα αυτοί οι άνθρωποι λένε πολύ περισσότερα από κάθε τανκ ή εκτοξευτή πυραύλων». Φωτογραφία: Ed Jones/AFP/Getty Images
19 Ιουλίου: Η 10χρονη Zubaida Faisal, πρόσφυγας από τη Συρία, κάνει σχοινάκι σε έναν πρόχειρο καταυλισμό κοντά στα σύνορα της Συρίας στα περίχωρα της Mafraq της Ιορδανίας.
«Τα παιδιά είναι αυτά που πλήττονται περισσότερο σε κάθε σύγκρουση, γι’ αυτό όταν καλύπτω θέματα των προσφύγων επικεντρώνομαι σε αυτά. Μου αρέσει να ψάχνω την ελπίδα μέσα στα χαλάσματα. Αν πάτε σε οποιονδήποτε προσφυγικό καταυλισμό, όπως και σε κάθε ιστορία, υπάρχουν δύο πλευρές – υπάρχει η πλευρά όπου θα δείτε τη βρωμιά και τη φτώχεια, και υπάρχει η πλευρά που δείχνει πώς η ζωή συνεχίζεται. Γι ‘αυτό και σημαδεύω την φωτογραφική μου μηχανή προσπαθώντας να δείξω πώς η ζωή δεν σταματά, ακόμη και κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες». Φωτογραφία: Muhammed Muheisen/AP
25 Μαρτίου: Σε αυτή την φωτογραφία του Fabrice Balsamo από το γαλλικό Υπουργείο Εσωτερικών, ομάδες έρευνας και διάσωσης φτάνουν στον τόπο συντριβής του Airbus της Germanwings κοντά στο Seyne της Γαλλίας.
Συνολικά 150 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν το αεροσκάφος, σε πτήση από τη Βαρκελώνη προς το Ντίσελντορφ, συνετρίβει σε μία πλαγιά. Ο πρώτος αξιωματικός Andreas Lubitz έσπρωξε το αεροπλάνο στο «μοιραία κάθοδο» που προηγήθηκε της συντριβής, σύμφωνα με τον Γάλλο εισαγγελέα, ο οποίος προσέθεσε ότι ο Lubitz είχε κλειδώσει τον καπετάνιο έξω από το πιλοτήριο. «Ήταν μια ηθελημένη κίνηση», είπε ο εισαγγελέας, Brice Robin. Η πρόθεση του Lubitz ήταν να καταστρέψει το αεροσκάφος». Φωτογραφία: Fabrice Balsamo/Gendarmerie Nationale/Getty Images
24 Ιουλίου: Οι εικόνες που καταγράφονται από το διαστημικό σκάφος ‘Νέοι Ορίζοντες’ συνδυάζονται και βελτιώνονται προκειμένου να χαρτογραφήσουν με ακρίβεια την επιφάνεια του Πλούτωνα.
«Δεν ήταν μέχρι το επόμενο πρωί αφότου ο ανιχνευτής ’Νέοι Ορίζοντες’ σάρωσε τον Πλούτωνα και τα βάθη του διαστήματος, που συνειδητοποιήσαμε τι θαυμάσιος κόσμος είχε αποκαλυφθεί μπροστά μας. Τότε ήταν που πήραμε πίσω τις πρώτες εικόνες και ήταν θεαματικές. Είναι σαφές ότι ο Πλούτωνας υπήρξε γεωλογικά ζωντανός σε όλη τη διάρκεια των 4,5 δις χρόνων ιστορίας του. Θα έπρεπε να έχει κρυώσει μέχρι τώρα, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί. Είναι ένα πάζλ γιγαντιαίων διαστάσεων για την πλανητική γεωφυσική » Alan Stern, κύριος ερευνητής για τους Νέους Ορίζοντες. Φωτογραφία: NASA/AP
6 Σεπτεμβρίου: Ένα νιόπαντρο ζευγάρι ποζάρει στο σπίτι με την οικογένειά του στο Kobane της Συρίας.
«Μπήκα κρυφά στο Kobane όπου εκατοντάδες άμαχοι είχαν σκοτωθεί από τον ISIS, τον Ιούνιο του 2015. Οι συγκρούσεις απείχαν πολύ από το να τελειώσουν, αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι άνθρωποι ήθελαν να συνεχίσουν τη ζωή τους. Πήγα τρέχοντας σε αυτόν το γάμο κομβόι. Οι γάμοι στο Kobane ξεκινάνε με μια περιήγηση γύρω από την πόλη σε αυτοκινητοπομπή και καταλήγουν στο σπίτι της νύφης, όπου λαμβάνει χώρα μια ταπεινή τελετή. Θέλοντας να εκφράσω ακριβώς αυτό στην πιο αγνή του μορφή, έβγαλα αυτή τη μία φωτογραφία και έφυγα».
Φωτογραφία: Yasin Akgul/AFP/Getty Ima
30 Σεπτεμβρίου: Ένα ζευγάρι Σύρων φτάνει στις ακτές της Λέσβου.
«Αυτό το πρωινό χιλιάδες πρόσφυγες διέσχιζαν το Αιγαίο προερχόμενοι από την Τουρκία κάτω από μεγάλη θαλασσοταραχή. Βάρκες έφθαναν από παντού και οι άνθρωποι ήταν βρεγμένοι, παγωμένοι και φοβισμένοι. Κάποιοι συνάδελφοι και εγώ προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αποφύγουν τα βράχια και να βγουν από το νερό. Στην επιστροφή μου είδα αυτό το ζευγάρι καθώς απομακρυνόταν από την παραλία και έτσι, είχα την ευκαιρία να βγάλω αυτή την φωτογραφία. Ελπίζοντας να βοηθήσω στο να πω την ιστορία εκείνων που είναι αναγκασμένοι να ρισκάρουν τη ζωή τους, αφού αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις ζωές τους πίσω στην πατρίδα τους». Φωτογραφία: Santi Palacios/AP
13, Νοεμβρίου: Ένα θύμα της τρομοκρατικής επίθεσης κείτεται νεκρό έξω από το θέατρο Bataclan στο Παρίσι.
«Το τελευταίο πράγμα που ήθελα ήταν να μπω στη μέση των ανθρώπων που έκαναν τη δουλειά τους, αλλά έπρεπε κι εγώ να κάνω να κάνω τη δική μου και να μάθω τι συνέβαινε. Είδα αυτό το ένα πτώμα να κείτεται στο πεζοδρόμιο, και τράβηξα τρεις πόζες χωρίς να σκέφτομαι πολύ. Με εξέπληξε η απήχηση που είχε αυτή η φωτογραφία. Φωτογραφίζω νεκρούς ολόκληρη την επαγγελματική μου ζωή. Δεν ξέρω ποιος είναι κάτω από αυτό το σεντόνι, και ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Αυτή η εικόνα αντιπροσωπεύει το σύνολο των θυμάτων της επίθεσης». Φωτογραφία: Jerome Delay/AP
8 Σεπτεμβρίου: Ένα Παλαιστίνιο αγόρι κοιμάται σε ένα στρώμα μέσα στα ερείπια του σπιτιού της οικογένειάς του.
«Μια αμμοθύελλα πλησίαζε τη Λωρίδα της Γάζας, και το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν οι άνθρωποι που ζουν στα ερείπια των σπιτιών που καταστράφηκαν από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του πολέμου των 50 ημερών το 2014. Η κάποτε πυκνοκατοικημένη γειτονιά της Shejaiya ήταν σχεδόν άδεια, σαν μια πόλη-φάντασμα. Η εικόνα του αγοριού να κοιμάται εκεί δείχνει πόσο δύσκολη είναι η ζωή για αυτούς τους ανθρώπους. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πώς ένα παιδί μπορεί να κοιμηθεί σε αυτές τις συνθήκες. Αλλά τώρα αυτό είναι φυσιολογικό για τα παιδιά». Φωτογραφία: Suhaib Salem/Reuters
21 Αυγούστου: Δύο παιδιά κλαίνε καθώς μετανάστες και πρόσφυγες συγκρούονται με την αστυνομία των συνόρων της πΓΔΜ, καθώς επιχειρούν να εισέλθουν στη χώρα από την Ελλάδα.
«Η κατάσταση ήταν τόσο φρικτή που για πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τους συναδέλφους μου να κλαίνε, συγκλονισμένοι από ό, τι διαδραματιζόταν μπροστά στα μάτια τους. Οι μετανάστες που προέρχονταν από την Ελλάδα προσπαθούσαν να συνεχίσουν τον δρόμο τους για την Βόρεια Ευρώπη, αλλά τα σύνορα της πΓΔΜ ήταν κλειστά. Η αστυνομία είχε εντολή να μην αφήσει κανέναν να περάσει. Οι μετανάστες έβαλαν μπροστά τις γυναίκες και τα παιδιά και άρχισαν να σπρώχνουν από πίσω. Τα παιδιά της φωτογραφίας έμειναν μόνα, ψάχνοντας για τους γονείς τους. Είναι σπαρακτικός ο τρόπος που κρατάει το ένα το χέρι του άλλου». Photograph: Georgi Licovski/EPA
6 Ιουλίου: Ο κόσμος απολαμβάνει την πρώτη ημέρα της Fiesta San Fermin στην Παμπλόνα της Ισπανίας.
«Κάλυπτα φωτογραφικά την έναρξη του φεστιβάλ, από το μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου μπροστά από το δημαρχείο της πόλης. Περίπου δύο λεπτά πριν αρχίσουν τα πυροτεχνήματα, συνειδητοποίησα ότι ο κόσμος άρχισε να συνωστίζεται ενώ κάποιοι από αυτούς πάλευαν να σταθούν όρθιοι. Τότε είδα την Nazarena Arguello να προσπαθεί να αναπνεύσει και την φωτογράφισα. Η Nazarena επικοινώνησε μαζί μου μετά το φεστιβάλ και μου είπε ότι αργότερα λιποθύμησε και μεταφέρθηκε έξω από την πλατεία όπου μετά από λίγο ανέκτησε τις αισθήσεις της και απόλαυσε το υπόλοιπο της γιορτής». Φωτογραφία: David Ramos/Getty Images
30 Νοεμβρίου: Η πλατεία Tiananmen καλυμμένη από το φωτοχημικό νέφος σε μια ημέρα υψηλής ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο Πεκίνο.
«Η ατμοσφαιρική ρύπανση στο Πεκίνο δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά το να καταγράφονται τόσο υψηλά επίπεδα τοξικών ρύπων στην καρδιά της πρωτεύουσας της Κίνας κατά την έναρξη της διάσκεψης για το κλίμα στο Παρίσι κάνει την φωτογραφία ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Ήταν μια σκληρή υπενθύμιση ότι ακόμα κι αν η ρύπανση είναι στην Κίνα, παραμένει πρόβλημα για ολόκληρο τον κόσμο».
23 Ιουλίου: Κόσμος παρακολουθεί τον Chris Froome από τη βεράντα ενός εστιατορίου κατά τη διάρκεια του Tour de France.
«Μετά από την κάλυψη 15 αγώνων Tour de France πρόκληση μου ήταν να βρω νέες γωνίες λήψης. Κατά τη διάρκεια της απόστασης μεταξύ Gap και Saint Jean de Maurienne αποφάσισα να σταματήσω σε αυτή την βεράντα επειδή ήταν τυπικά γαλλική με τουρίστες να τρώνε αναμένοντας τα γκρουπ με τους ποδηλάτες. Η τέντα πλαισίωνε την φωτογραφία στην κορυφή και η ζωγραφική στα αριστερά της έδινε μια σουρεαλιστική πινελιά. Όταν έφτασε το γκρουπ, ο Chris Froome, ο νικητής του αγώνα, πέρασε στη μέση και τότε ήμουν χαρούμενος». Φωτογραφία: Christophe Ena/AP
8 Απριλίου: Ο David Cameron διαβάζει στην 6χρονη Lucy Howarth στο δημοτικό σχολείο Sacred Heart RC στο Westhoughton της Αγγλίας.
«Αυτή η προεκλογική εκστρατεία ήταν η πιο ελεγχόμενη από όσες είχα καλύψει μέχρι τώρα. Λίγες ήταν οι αυθόρμητες σκηνές, έτσι όταν η Lucy χτύπησε το κεφάλι της στο θρανίο σε μια κίνηση απόγνωσης μετά από τις απόπειρες του David Cameron να της διαβάσει, ήξερα ότι είχαμε κάτι το οποίο ούτε ο ίδιος ούτε οι σύμβουλοί του μπορούσαν να ελέγξουν. Η Lucy απλά ντρεπόταν και γελούσε εκείνη τη στιγμή, αλλά νομίζω ότι συνόψισε με αυτόν τον τρόπο αυτό που όλοι ένιωθαν για αυτό που φαινόταν ως μια ατέλειωτη προεκλογική εκστρατεία». Φωτογραφία: Stefan Rousseau/PA
30 Αυγούστου: Σύριοι περπατούν μέσα στα ερείπια των κατεστραμμένων κτηρίων από τις αεροπορικές επιδρομές των καθεστωτικών δυνάμεων στην κατεχόμενη από τους αντάρτες περιοχή της Douma.
«Πήγαινα σπίτι, όταν άκουσα μια τεράστια έκρηξη. Ένα μαχητικό αεροσκάφος είχε μόλις ρίξει έξι βόμβες σκοτώνοντας πολλούς ανθρώπους. Φοβόμουν όταν έβγαζα αυτή τη φωτογραφία. Φοβόμουν τους θυμωμένους ανθρώπους που έχασαν τα παιδιά τους, τους συγγενείς και τους αγαπημένους τους. Ένας από αυτούς με απείλησε με όπλο για να σταματήσω να βγάζω φωτογραφίες. Το πρόσωπο του να μου φωνάζει ακόμη με στοιχειώνει. Είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα όταν είσαι φωτογράφος σε καιρό πολέμου». Φωτογραφία: Abd Doumany/AFP/Getty Images
3 Αυγούστου: Η σιλουέτα ενός πυροσβέστη όπως διαγράφεται από τον φακό του, καθώς παρακολουθεί μία ελεγχόμενη φωτιά κοντά στο Clearlake της Καλιφόρνιας.
«Στο τέλος μιας κουραστικής μέρας, όπου οι φλόγες από την φωτιά πέρασαν έναν δρόμο και απείλησαν σπίτια, οι πυροσβέστες άναψαν ελεγχόμενες φωτιές δημιουργώντας αντιπυρικές ζώνες ώστε να επιβραδύνουν την εξάπλωση της φωτιάς. Παρακολουθούσα αυτόν τον πυροσβέστη να περπατάει με τον προβολέα του και κατάφερα να τον φωτογραφίσω καθώς σταμάτησε και γύρισε». Φωτογραφία: Justin Sullivan/Getty Images
7 Μαΐου: Ο Jean–Claude Niyonzima παρακαλεί τους στρατιώτες να τον προστατεύσουν από μια ομάδα διαδηλωτών στην Βuzumbura του Μπουρούντι.
«Σε μια σκηνή που θυμίζει τα λιντσαρίσματα είχα δει στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία πριν από ένα χρόνο, αυτός ο νεαρός άνδρας κυνηγήθηκε και ξυλοκοπήθηκε από έναν όχλο διαδηλωτών μόνο και μόνο επειδή υπήρχαν υποψίες ότι ανήκει στην πολιτοφυλακή της νεολαίας Imbonerakure, του κυβερνώντος κόμματος του Μπουρούντι. Κατάφερε να ξεφύγει από το θάνατο κρυμμένος σε έναν υπόνομο, και σώθηκε τελικά από τον στρατό. Αυτός επέζησε, αλλά πολλοί έχασαν τη ζωή τους έκτοτε, καθώς το φάντασμα του εμφυλίου πολέμου και των σφαγών δεσπόζει πάνω από αυτό το μικρό αφρικανικό έθνος». Φωτογραφία: Jerome Delay/AP
4 Απριλίου: Σε αυτή τη σκηνή από βίντεο, ο Walter Scott Lamer το σκάει από τον αστυνομικό Michael Thomas Slager πριν ο τελευταίος τον πυροβολήσει και τον σκοτώσει στο Βόρειο Τσάρλεστον των ΗΠΑ.
«Μπορούσες να ακούσεις τα πουλιά να πετούν, το πετάρισμα των φτερών τους. Μπορούσες να ακούσεις τα πάντα, το περπάτημα του αστυνομικού, τους πυροβολισμούς. Τα πάντα. Πίστευα ότι η παρουσία μου θα μπορούσε να εμποδίσει κάτι από το να συμβεί, αλλά αυτό δεν έγινε. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα τραβήξει το όπλο του. Δεν θα γλύτωνε. Αυτός [ο Scott] έτρεχε αργά». Φωτογραφία: Feidin Santana/AP Φωτογραφία: Kevin Frayer/Getty Images
2 Σεπτέμβρη: Ένας Τούρκος αστυνομικός κρατάει αγκαλιά τον Aylan Kurdi, ο οποίος πνίγηκε σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να φτάσει από την Τουρκία στην Κω.
«Ευχόμουν να μην υπήρχε κανένα πρόβλημα στη χώρα τους [Συρία], να μην την είχαν εγκαταλείψει, να μην είχαν φύγει από την Τουρκία και να μην είχα βγάλει αυτήν την φωτογραφία. Όταν είδα τον 3χρονο Aylan Kurdi πάγωσα. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κάνω την κραυγή του να ακουστεί. Εκείνη την στιγμή νόμισα ότι ο τρόπος να το πετύχω ήταν τραβώντας αυτή την φωτογραφία». Φωτογραφία: Nilufer Demir/Reuters
26 Ιανουαρίου: Η Benetha Coleman επιζήσασα από τον ιό του Έμπολα κρατάει αγκαλιά ένα μωρό που πάσχει από τον ιό στο Paynesville, της Λιβερίας.
«Φωτογράφιζα στο κέντρο περίθαλψης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, όπου είχα δει πολλούς ετοιμοθάνατους από Έμπολα ασθενείς μόλις λίγους μήνες πριν. Αυτή τη φορά όμως, υπήρχαν πολύ λιγότεροι. Περιμένοντας τον δικό μου γιο να γεννηθεί σε λιγότερο από δύο μήνες, πίσω στις ΗΠΑ, ήταν τρομερά συγκινητικό για μένα να δω και να φωτογραφίσω αυτό το μωρό στην ζώνη υψηλού κινδύνου. Όταν έμαθα αργότερα ότι θεραπεύτηκε και επέζησε, ανακουφίστηκα. Η κάλυψη του ρεπορτάζ της Λιβερίας να ‘βγαίνει’ από την επιδημία μου έδωσε μεγάλη χαρά μετά από τόση θλίψη που είχα εισπράξει στα προηγούμενα ταξίδια μου». Φωτογραφία: John Moore/Getty Images
27 Απριλίου: Ένα κορίτσι στο Νεπάλ τραυματίας από το σεισμό κρατά το χέρι της μητέρας της μέσα σε ένα ελικόπτερο της Ινδικής πολεμικής αεροπορίας.
«Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για το κορίτσι. Κάλυπτα επιχειρήσεις διάσωσης από την Ινδική Πολεμική Αεροπορία και αυτή περισυλλέχτηκε σε μια από τις εξόδους διάσωσης. Κανείς από τους τραυματίες δεν ήταν σε κατάσταση να μιλήσει. Κρατούσε το χέρι της μητέρας της κατά τη διάρκεια όλης της πτήσης και ήταν πολύ συγκινητικό». Φωτογραφία: Altaf Qadri/AP
10 Οκτωβρίου: Οι συμμετέχοντες στην γιορτή κυματίζουν λουλούδια στον ηγέτη Kim Jong–Un κατά τη διάρκεια μιας μαζικής στρατιωτικής παρέλασης στην Pyongyang στη Β. Κορέα.
«Το φινάλε της παρέλασης που σηματοδοτούσε την 70η επέτειο του Κόμματος των Εργαζομένων ήταν μια εκκωφαντική κακοφωνία για την όραση και την ακοή. Αφού παρέλασαν στρατιώτες και στρατιωτικό υλικό, εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες, των συμμετεχόντων κυμάτιζαν πλαστικά λουλούδια και φώναζαν συνθήματα υπέρ του Kim Jong-Un. Και μόνο το να στέκεσαι μπροστά τους σε ζάλιζε. Είναι δύσκολο να βρεις τη στιγμή που μία μόνο φωτογραφία μπορεί να πει μια ολόκληρη ιστορία – αλλά για μένα αυτοί οι άνθρωποι λένε πολύ περισσότερα από κάθε τανκ ή εκτοξευτή πυραύλων». Φωτογραφία: Ed Jones/AFP/Getty Images
19 Ιουλίου: Η 10χρονη Zubaida Faisal, πρόσφυγας από τη Συρία, κάνει σχοινάκι σε έναν πρόχειρο καταυλισμό κοντά στα σύνορα της Συρίας στα περίχωρα της Mafraq της Ιορδανίας.
«Τα παιδιά είναι αυτά που πλήττονται περισσότερο σε κάθε σύγκρουση, γι’ αυτό όταν καλύπτω θέματα των προσφύγων επικεντρώνομαι σε αυτά. Μου αρέσει να ψάχνω την ελπίδα μέσα στα χαλάσματα. Αν πάτε σε οποιονδήποτε προσφυγικό καταυλισμό, όπως και σε κάθε ιστορία, υπάρχουν δύο πλευρές – υπάρχει η πλευρά όπου θα δείτε τη βρωμιά και τη φτώχεια, και υπάρχει η πλευρά που δείχνει πώς η ζωή συνεχίζεται. Γι ‘αυτό και σημαδεύω την φωτογραφική μου μηχανή προσπαθώντας να δείξω πώς η ζωή δεν σταματά, ακόμη και κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες». Φωτογραφία: Muhammed Muheisen/AP
25 Μαρτίου: Σε αυτή την φωτογραφία του Fabrice Balsamo από το γαλλικό Υπουργείο Εσωτερικών, ομάδες έρευνας και διάσωσης φτάνουν στον τόπο συντριβής του Airbus της Germanwings κοντά στο Seyne της Γαλλίας.
Συνολικά 150 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν το αεροσκάφος, σε πτήση από τη Βαρκελώνη προς το Ντίσελντορφ, συνετρίβει σε μία πλαγιά. Ο πρώτος αξιωματικός Andreas Lubitz έσπρωξε το αεροπλάνο στο «μοιραία κάθοδο» που προηγήθηκε της συντριβής, σύμφωνα με τον Γάλλο εισαγγελέα, ο οποίος προσέθεσε ότι ο Lubitz είχε κλειδώσει τον καπετάνιο έξω από το πιλοτήριο. «Ήταν μια ηθελημένη κίνηση», είπε ο εισαγγελέας, Brice Robin. Η πρόθεση του Lubitz ήταν να καταστρέψει το αεροσκάφος». Φωτογραφία: Fabrice Balsamo/Gendarmerie Nationale/Getty Images
24 Ιουλίου: Οι εικόνες που καταγράφονται από το διαστημικό σκάφος ‘Νέοι Ορίζοντες’ συνδυάζονται και βελτιώνονται προκειμένου να χαρτογραφήσουν με ακρίβεια την επιφάνεια του Πλούτωνα.
«Δεν ήταν μέχρι το επόμενο πρωί αφότου ο ανιχνευτής ’Νέοι Ορίζοντες’ σάρωσε τον Πλούτωνα και τα βάθη του διαστήματος, που συνειδητοποιήσαμε τι θαυμάσιος κόσμος είχε αποκαλυφθεί μπροστά μας. Τότε ήταν που πήραμε πίσω τις πρώτες εικόνες και ήταν θεαματικές. Είναι σαφές ότι ο Πλούτωνας υπήρξε γεωλογικά ζωντανός σε όλη τη διάρκεια των 4,5 δις χρόνων ιστορίας του. Θα έπρεπε να έχει κρυώσει μέχρι τώρα, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί. Είναι ένα πάζλ γιγαντιαίων διαστάσεων για την πλανητική γεωφυσική » Alan Stern, κύριος ερευνητής για τους Νέους Ορίζοντες. Φωτογραφία: NASA/AP
6 Σεπτεμβρίου: Ένα νιόπαντρο ζευγάρι ποζάρει στο σπίτι με την οικογένειά του στο Kobane της Συρίας.
«Μπήκα κρυφά στο Kobane όπου εκατοντάδες άμαχοι είχαν σκοτωθεί από τον ISIS, τον Ιούνιο του 2015. Οι συγκρούσεις απείχαν πολύ από το να τελειώσουν, αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι άνθρωποι ήθελαν να συνεχίσουν τη ζωή τους. Πήγα τρέχοντας σε αυτόν το γάμο κομβόι. Οι γάμοι στο Kobane ξεκινάνε με μια περιήγηση γύρω από την πόλη σε αυτοκινητοπομπή και καταλήγουν στο σπίτι της νύφης, όπου λαμβάνει χώρα μια ταπεινή τελετή. Θέλοντας να εκφράσω ακριβώς αυτό στην πιο αγνή του μορφή, έβγαλα αυτή τη μία φωτογραφία και έφυγα».
Φωτογραφία: Yasin Akgul/AFP/Getty Ima
Από τον Jim Powell και την Guardian
Μετάφραση: Σοφία Σπανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου