Βασιλική Χασιώτη ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ.....μια ιστορία για γερά νεύρα..

Βασιλική Χασιώτη Ολιστική Βοτανοθεραπεύτρια

Πρίν πολλά πολλά χρόνια,αυτή την ημέρα,μου κάνανε εισαγωγή στο Παπανικολάου,στο πνευμονολογικό τμήμα για να μου πάρουν δείγμα για βιοψία απο τους τραχηλικούς λεμφαδένες και να διερευνηθεί αν ο καρκίνος είχε προχωρίσει και στους πνεύμονες.
Στις 23/12/08 ανακαλύψαμε οτι έχω την νόσο του Hodgkins..Μητρικός όγκος στο μεσοθωράκιο (12cm υπερμεγέθες) με μεταστατικο στους τραχηλικούς.Τζακ πότ με σταδιοποίηση 2...σκούρα τα πράγματα...και ήταν το δεύτερο στην σειρά,αφού 3 μήνες πρίν μου είχαν βρεί ένα προκαρκινικό στάδιο στην μήτρα.Το ένα τεστ ΠΑΠ,χειρότερο απο το άλλο.Σαστισμένοι οι γιατροί,δεν ξέρανε τι να κάνουν αφού το ένα σχήμα θα χειροτέρευε τον άλλον καρκίνο.Ετσι λοιπόν αποφάσισαν να κάνω 5 χημειοθεραπείες για την λέμφο,να σταματήσω και να ξεκινήσω για την μήτρα.
Είχα πέσει στις διακοπές των Χριστουγέννων,και στο νοσοκομείο,δεν κουνιώταν φύλλο.....αργούσαν πολύ....και άρχισα να ψάχνομαι με τα βότανα,αν και δεν τα είχα σε υπόληψη ΚΑΘΟΛΟΥ.
....2 μήνες μετά,όρισαν την πρώτη χημειοθεραπεία.Όταν έφτασα εκεί,οι εξετάσεις μου ήταν ήδη ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ....αλλά δεν το έβλεπε κανείς....γι αυτούς η αντιστροφή,ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Ξεκίνησα τα χημειοθεραπευτικά σχήματα και τρέμανε όλοι για τον όγκο της μήτρας...τι διαστάσεις θα έπαιρνε άραγε;
Άρχισα να κάνω πλύσεις με βότανα...ό,τι διάβαζα και ό,τι έβρισκα...Στην 5η θεραπεία σταματάμε για να την καταπιαστούμε ....αλλα προς μεγάλη έκπληξη όλων....Η ΜΗΤΡΑ ΗΤΑΝ ΠΛΕΟΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ.
Τελείωσαν όλα τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς...και δεν χρειάστηκε ποτέ να κάνω μεταμόσχευση μυελού των οστών,που το είχαν σιγουράκι....ΕΙΜΟΥΝΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΛΑ.
Τον Ιούνιο έστησα και το εργαστήριο...ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ...ΘΥΜΩΣΑ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΖΗΣΩ.
ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ....
ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΛΥΓΙΣΑ...δεν υπήρχε χρόνος εξάλλου.
και ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΡΡΩΣΤΗ...γιατί η στάση μου ήταν υπερήφανη.Χρόνια μετά και ακόμη κάποιοι με ρωτάμε..''μα πραγματικά είχες καρκίνο;''χαχαχααχαχα..ΝΑΙ ΕΙΧΑ!
Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς,πήγα και γράφτηκα στην Ακαδημία Ολιστικών Επιστημών και σήμερα είμαι αυτό που είμαι....
Σας τα έχω ξαναπεί αυτά και στο παρελθόν,αλλά οι νεότεροι δεν γνωρίζουν και συνέχεια με ρωτούν..
Δεν ξέρω αν θα ζήσω πολύ ή λίγο...ξέρω όμως οτι θα ζήσω καλά,ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΓΙΗΣ...και θα τους πηδήξω ότι έχουν και δεν έχουν,προκειμένου να λάμψει η αλήθεια...
Σάν σήμερα λοιπόν θυμάμαι οτι έτριβα τα πόδια μιάς γιαγιούλας στο Παπανικολάου επειδή πονούσε..παρόλο που εγώ περίμενα να μάθω αν είχα καρκίνο και στον πνεύμονα...ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΗΔΗ ΧΕΣΜΕΝΟ.Αυτή είναι και η μοναδική μνήμη εκείνης της ημέρας.Εύχομαι να ζεί και να είναι καλά....
πηγή  https://www.facebook.com/chasiotivasiliki/about 
https://www.facebook.com/chasiotivasiliki/posts/1517851938474297