Το γιατί γίνονται οι κινητοποιήσεις εργαζομένων πραγματικά, αληθινά, χωρίς άλλες ενδεχόμενα “βλέψεις”, εξηγεί, με ανάρτησή του, ένας από τους 6 απεργούς πείνας – “παρατασιούχους” Καθαριότητας Δήμου της Πλατείας Κλαυθμώνος.
Ίσως τον έχετε δει. Από αυτό το άρθρο “ακούστε” και τη δύναμη του λόγου και των πράξεων του.
Ολόκληρη η ανάρτηση
«Η απεργία πείνας όπου κάναμε στην πλατεία Κλαυθμώνος δεν ήταν του σωματείου συμβασιούχων ΟΤΑ Ελλάδος.
Ήταν συμβασιούχων ο αγώνας της Μαριάννας και του Γιάννη και έτσι συμβάλαμε και εμείς σε αυτό τον αγώνα. Απλά μέλη του ΔΣ του σωματείου συμβάλαμε σε αυτό τον αγώνα και επαναλαμβάνω δεν ήταν ο αγώνας αυτός του σωματείου και ήταν απλά των συμβασιούχων.
Ο καθένας συμβασιούχος θα μπορούσε να είναι εκεί μαζί μας στις σκηνές και να μάθει το τι ακριβώς γίνεται. Όταν λοιπόν ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα χάσεις τη δουλειά σου, προσπαθείς να κάνεις τον οποιοδήποτε αγώνα για να δικαιωθείς και δεν κάθεσαι στον καναπέ, στο σπίτι, στη θαλπωρή του σπιτιού να περιμένεις το θαύμα.
Έτσι λοιπόν εμείς οι συμβασιούχοι απολυμένοι παρατασιούχοι ήμασταν εκεί σε αυτό τον αγώνα για τη δικαίωσή μας. Ήμασταν έξι άτομα από τους 10.000 παρατασιούχους. Πραγματικά μερικοί συνάδελφοι δεν έχουνε την ανάγκη να ήτανε σε ένα τέτοιον αγώνα και απλά περιμένουν το θαύμα από κάποιους άλλους που χάσανε την οικογένειά τους, χάσανε τα παιδιά τους, τους χάσανε το φαγητό τους, χάσανε τον ύπνο τους για να είναι εκεί σε αυτές τις σκηνές σε αυτό τον αγώνα μέσα στη βροχή στο κρύο στην παγωνιά στη νύχτα.
Πέντε ολόκληρες μέρες κερδίσαμε πολλά. Ας ήταν όλοι οι συμβασιούχοι απολυμένοι παρατασιούχοι να μάθουν τι έγινε ακριβώς εκεί που ήμασταν εμείς και περιμέναμε κάθε φορά από τις σελίδες και από τις ομάδες στο Facebook να κάνουμε καλέσματα για να μας κάνουν συμπαράσταση και τελικά η μόνη συμπαράσταση ήταν από πέντε 10 άτομα κάθε μέρα από τα 10.000 άτομα. Αυτά λοιπόν τα 15,20 άτομα ξέρουν την αλήθεια το Τι έγινε εκεί στις σκηνές ξέρουν τα πάντα.
Ας ήσασταν εκεί μαζί μας να μάθετε τα πάντα να είστε εκεί που όταν φωνάζουμε αυτά τα χρόνια ότι οι αγώνες κερδίζονται όταν υπάρχει μεγάλη μαζικότητα δεν το πιστεύατε. Τα καλέσματα που έκανε το σωματείο συμβασιούχων ΟΤΑ Ελλάδος δεν έχει σχέση με την απεργία πείνας, απλά το σωματείο αυτό στήριζε τους απεργούς του ΔΣ που πήραν μέρος στην απεργία αυτή στον αγώνα αυτό όπως θα έκανε το κάθε σωματείο για να δοθεί η άδεια όπως γράφει το κάθε καταστατικό ότι καλύπτει τους απεργούς μέχρι 6 μήνες χωρίς να απολυθούν από την εργασία τους..
Στον αγώνα μας ήταν και οι πολιτικοί παράγοντες και μας στήριξαν συμπαράσταση υποψήφιοι Ευρωβουλευτές υποψήφιοι δήμαρχοι που εμείς ως συμβασιούχοι δεν έχουμε πολιτικά συμφέροντα από πουθενά. Απλά προσπαθούμε να βρούμε το δίκιο μας να δικαιωθούμε σε αυτή την αδικία που έπρεπε στο 24 μηνώ βάσει των νόμων να δικαιωθούμε και να είμαστε αορίστου χρόνου όλες οι συμβάσεις μας.
Τα Καλέσματα του Σωματείου δεν έχουνε σχέση και επαναλαμβάνω ξανά με την απεργία πείνας όταν είχε το σωματείο το Κάλεσμα που έγινε την Τρίτη ήταν πολύς κόσμος και από την επαρχία, μετά από αυτό το κάλεσμα οι συμβασιούχοι Δηλαδή εμείς στήσαμε σκηνές στην πλατεία Κλαυθμώνος. Οποιοσδήποτε από τους συμβασιούχους ακόμα και μέλη από τα σωματεία και απλοί συμβασιούχοι θα μπορούσαν να πάρουν μέρος σε αυτό τον αγώνα της απεργίας πείνας όπου και τελικά αποδείχθηκε ότι εκεί ήταν από το ΔΣ του σωματείου εγώ, η Μαριάννα, η Γεωργία. η Χριστίνα, ο Παναγιώτης και ο απλό μέλος ο Γιάννης. Εμείς τα έξι άτομα αφήσαμε οικογένεια για να είμαστε εκεί. Και να ευχαριστήσω πολύ όλα τα παιδιά που ήταν από το πρωί μέχρι το βράδυ συμπαράσταση σε εμάς. Δύσκολο πράγμα να αφήσεις το σπίτι σου την οικογένεια σου για πέντε ολόκληρες ήμασταν εκεί δεν είχαμε τις ανέσεις μας. Τώρα Λοιπόν έρχονται κάποιοι και αναρωτιούνται γιατί δεν έχει βγει ανακοίνωση από το σωματείο. Γιατί ως σωματείο και είναι μέλος αναρωτιέται κάποιος θέλω να μάθω το τι είπε ο υπουργός. Και επαναλαμβάνω το σωματείο συμβασιούχων ΟΤΑ Ελλάδος δεν είχε σχέση με τον αγώνα της απεργίας πείνας.
Ένα σωματείο η οποιαδήποτε σωματείο δεν μπορεί να συμβάλει σε μία αυτοκτονία όπως είναι η απεργία πείνας. Άπλα μέλη του ΔΣ πήραν μέρος σε αυτόν τον αγώνα. Ήδη τις πέντε μέρες που ήμασταν, ήμασταν πολύ εξασθενημένη στη ζωή μας. Κάποιοι άνθρωποι δεν άντεξαν και πήγαν στο νοσοκομείο. Δεν ξέρω ειλικρινά αν θα μπορούσα εγώ να αντέξω περισσότερες μέρες μόνο με νερό. Μετά από αυτό που έγινε που πήγε να αυτοκτονήσει από την ταράτσα ο Γιάννης γιατί έφτασε στην απελπισία και καλούσε απεγνωσμένα τον Υπουργό δεν θα μπορούσε μετά από όλο αυτό Να συνεχιστεί η οποιαδήποτε απεργία έπρεπε να φύγουμε. Φύγαμε ειρηνικά από το υπουργείο χωρίς να μας πειράξει Ο οποιοσδήποτε αστυνομικός. Θα μπορούσε να ήμασταν τώρα μέσα στη φυλακή, θα μπορούσε να είμαστε για το χ ψ λόγο και να δίνουμε εξηγήσεις στην ελληνική δικαιοσύνη. Δεν είναι εύκολο να ανεβαίνει ή να μπαίνει κάποιος σε ένα υπουργείο με τόσους πολλούς αστυνομικούς και να ανεβαίνει πάνω στην ταράτσα και να απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει. Με αυτό που έγινε με την αυτοκτονία πήρε διεθνές διαστάσεις σε όλη τη γη. Θα παρακαλούσα λοιπόν κάποιους που θέλουν να μάθουν την αλήθεια ας ήταν εκεί να τη μάθαιναν όλοι άπαντες. Εμείς πάντα φωνάζαμε ελάτε εδώ αλλά μάταια κανείς δεν μας άκουσε. Ο αγώνας δεν τελείωσε. Την επόμενη φορά έλα μαζί μας.»
πηγή https://www.epoli.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου