ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ … ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ..

 

Ιωάννης Πέτρου

Ο «ηρωϊσμός» των πολεμιστών του ΄40, είναι μία πολύ αφηρημένη έννοια … και μπορεί να την χρησιμοποιούμε συχνά σαν λέξη, αλλά δεν συνειδητοποιούμε το βάθος της … κι΄ αυτό την μειώνει πάρα πολύ …
Κάνε μου μια χάρη σε παρακαλώ. Μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να φανταστείς, ότι δεν βρίσκεσαι εκεί που κάθεσαι τώρα, αλλά να μεταφερθείς σε κάποιο αφιλόξενο χιονισμένο βουνό πολύ μακριά από το σπίτι σου;
Μπορείς να φανταστείς ότι τρέμεις από το κρύο, γιατί τα ρούχα σου δεν είναι «χιονοδρομικά»; Ότι φοράς μουσκεμένες κάλτσες που έχουν κολλήσει στα πόδια σου και κοκαλωμένα άρβυλα τα οποία έχεις να βγάλεις ίσως και μέρες; Ότι βρίσκεσαι μέσα στο χιόνι με μουδιασμένο σώμα και παγωμένα πόδια που σε πονούν και σε δυσκολεύουν ακόμα και να περπατήσεις;
Μπορείς να φανταστείς ότι (τι πιο λογικό;) σε αυτές τις συνθήκες είσαι και κρυωμένος, με τον βήχα και το μπούκωμα ή την καταρροή να εμποδίζουν ακόμα και την αναπνοή σου, και φυσικά να συμβάλλουν σημαντικά στην άσχημη κατάστασή σου;
Μπορείς να φανταστείς ότι πεινάς πολύ, και ότι η μισή μερίδα που σου αναλογεί θα σου δοθεί ώρες αργότερα;
Μπορείς να φανταστείς ότι νυστάζεις, γιατί χθες το βράδυ το νυχτερινό τρέμουλο απ΄ το κρύο, ο βήχας και το άγχος σου από την αναμονή της πρωινής επίθεσης δεν σ΄ άφησαν να κοιμηθείς πραγματικά και να ξεκουραστείς;
Μπορείς να φανταστείς ότι έχεις έντονη φαγούρα από ψείρες σε διάφορα σημεία του σώματός σου, σε πολλά απ΄ τα οποία δεν μπορεί καν να φτάσει το χέρι σου για να ξυστείς, αφού εμποδίζεται από τα ρούχα που φοράς και είναι δύσκολο να βγάλεις;
Μπορείς να φανταστείς ότι … δεν ξέρεις αν θα ξαναγυρίσεις στο σπίτι σου και τα αγαπημένα σου πρόσωπα, γιατί απλά δεν ξέρεις αν θα ζεις μέχρι να πέσει η νύχτα;
Μπορείς να φανταστείς ότι δεν φεύγουν απ΄ το μυαλό σου εικόνες φίλων σου που κάποιες ώρες πριν, σου μιλούσαν για τις κοπέλες τους ή για τα παιδιά τους και τον φόβο τους μήπως δεν τους ξαναδούν … και εσύ τους είδες σε κάποια στιγμή δίπλα σου γεμάτους αίματα και με μάτια κοκκαλωμένα;
Μπορείς να φανταστείς ότι περιμένεις με αγωνία ένα γράμμα για να μάθεις τι έγινε με την ετοιμοθάνατη μητέρα σου, για το τι κάνει η οικογένειά σου, για το αν τα παιδιά σου έχουν φαγητό …. και ο ταχυδρόμος δεν έχει γράμμα για σένα;
Μπορείς να φανταστείς ότι κρυώνεις, νυστάζεις, πεινάς, πονάς, έχεις βήχα, φαγούρα … ότι δεν μπορείς να περπατήσεις, ότι φοβάσαι για τη ζωή σου, ότι το μυαλό σου είναι γεμάτο μαύρες σκέψεις … και πως απέναντί σου έχεις έναν πολυπληθέστερο εχθρό με πιο σύγχρονα μέσα και όπλα … και πως πρέπει να ξεχάσεις την κατάστασή σου και να τον πολεμήσεις … και να νικήσεις … για σένα, για όλους αυτούς που βρίσκονται πίσω σου και για την πατρίδα σου;
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΑΝ ΝΑΙ, ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ «ΗΡΩΑΣ» ΚΑΙ «ΗΡΩΪΣΜΟΣ» …
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ …
Και φαντάσου πως άντεξες … και νίκησες … και ο πόλεμος τελείωσε έστω και αν γύρισες στο σπίτι σου μισός, αφήνοντας κάποιο μέλος σου σε ένα ορεινό κινητό χειρουργείο … και σε είπαν ήρωα … Και τα χρόνια πέρασαν, και σήμερα γέρος και ανήμπορος πια στο αναπηρικό σου καροτσάκι που αγόρασες με δικά σου χρήματα γιατί ποτέ δεν στο προσέφερε το «ελληνικό» κράτος … μαθαίνεις πως τότε … έκανες «ιμπεριαλιστικό πόλεμο» γιατί μπήκες στο αλβανικό έδαφος … και πως όποιος θέλει μπορεί να καίει την σημαία για την οποία εσύ πολέμησες και οι φίλοι σου σκοτώθηκαν … και ότι η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου και οι παρελάσεις σε τιμητική ανάμνηση, είναι φασιστικό κατάλοιπο … και κλαις γιατί δεν είσαι πια νέος για να πάρεις ένα όπλο και να πας να τους γ@μήσεις … ΟΛΟΥΣ … ΜΑ ΟΛΟΥΣ!!!
ΦΑΝΤΑΣΟΥ ….
 πηγή https://www.facebook.com/ioanpetrou/posts/2406568866120607