«Ξέρετε πόσο κρύο έκανε το πρωί; Ξέρετε τι υγρασία νιώσαμε, ειδικά όσες δουλεύουμε στις Τζιτζιφιές; Ξέρετε ότι δυσκολευόμαστε να φορέσουμε πολλά ρούχα γιατί και δεν μπορούμε να κινηθούμε και ιδρώνουμε από το περπάτημα;
Ξέρετε πως παγώνουν τα δάκτυλα μας και πονάνε όταν σφίγγουμε την σκούπα και το φαράσι; Ξέρετε πόσα κιλά σκουπίδια σηκώνουμε στην βάρδια μας; Ξέρετε ότι σεβόμενες όλους σας σκουπίζουμε τα πεζοδρόμια σε μέρη που δεν μας ανήκουν και μαζεύουμε αυτά που βγάζετε από τις αυλές σας;
Ξέρετε ότι η πλειοψηφία του κόσμου πετάει τα σκουπίδια όπου να ναι;
Ξέρετε; Όσοι ξέρετε μάς λέτε ένα “καλημέρα” με χαμόγελο και εμείς χαιρόμαστε.
Όσοι δεν ξέρετε να μάθετε.
Και να μάθετε τα σέβεστε. Και σεβασμός στον άλλον σημαίνει ότι δεν τραβάω βίντεο για να σχολιάσω την δουλειά του καθισμένη στο μπαλκόνι μου. Σημαίνει τον αφήνω να δουλέψει και να γυρίσει ήσυχος στο σπίτι του.
Γιατί και οι οδοκαθαρίστριες έχουμε σπίτι, οικογένεια, χαρές, λύπες, προβλήματα.
Από την οδοκαθαρίστρια της γειτονιάς σας.
Να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους σήμερα μου είπαν “καλημέρα”.
Να λυπηθώ από καρδιάς τους μίζερους που προσπαθούν να πετάξουν την μιζέρια πάνω μας»
Από την Ελένη Χριστοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου