Αυτό πίστευαν οι κινώντας τα νήματα και διαμορφωτές της Ευρωπαϊκής ηπείρου όταν ένα μάτσο ρακένδυτοι φουστανελάδες, μουστακαλήδες και πειρατές ξεσηκώθηκαν και ζήτησαν πολιτική ανεξαρτησία και κρατική υπόσταση στην Ευρώπη.
Ήταν ο παντοδύναμος Μέτερνιχ που κάθε τι επαναστατικό του προκαλούσε θυμό, πανικό και δυσωδία… Βλέπετε η αυτοκρατορία του ήταν ένα κράμα εθνοτήτων που καμία σχέση δεν είχε μεταξύ τους.
Τελικά το αυτοαποκαλούμενο Ελληνικό έθνος δεν έπεσε ποτέ….
Ανάγκασε τις υπερδυνάμεις της εποχής να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία μας σε πείσμα όλων, ένα μάτσο ραγιάδες ανάγκασαν ένα τόνο παράσημα να σκύψουν και να κάνουν αυτό που οι αυτοκρατορίες φοβούνται πάντα… Να αναγνωρίσουν αυτοδιάθεση….
Ήταν η πρώτη φλόγα που θα έκαιγε όλη την Ευρώπη και μέσα σε έναν αιώνα θα είχε κάψει όλες τις αυτοκρατορίες….
Από το ξέσπασμα του επαναστατικού αγώνα στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες, των ξεσηκωμό των Μανιατών ήδη από τις 17 Μαρτίου 1821, την απελευθέρωση της Καλαμάτας, τις νίκες στο Βαλτέτσι, στα Δερβενάκια, την εποποιία του Ελληνικού ναυτικού, τους αδελφοκτόνους εμφυλίους, τις σωτήριες επεμβάσεις του Καραϊσκάκη στην Ρούμελη και του Κολοκοτρώνη στον Μοριά, το κλίμα φιλελληνισμού που κατέκλισε την Ευρώπη, τις θυσίες ξένων για αυτόν τον τόπο, τους τυχοδιώκτες που βρήκαν ευκαιρία να αποκομίσουν προσωπικά οφέλη, τον όλεθρο του Ιμπραήμ και τις κόντρες των μεγάλων δυνάμεων, 9 χρόνια που αποτίναξαν τον Οθωμανικό ζυγό, μερικοί αγράμματοι, απολίτιστοι αλλά με φωτισμένο πνεύμα και αγάπη άσβεστη για την πατρίδα τους, πέτυχαν μια νίκη εναντίον όχι μόνο των Οθωμανών αλλά εναντίον του Ευρωπαϊκού status quo που οι μεγάλες δυνάμεις κρατούσαν με την δύναμη των όπλων μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους….
Βέβαια, αυτή η νίκη μας δεν μας συγχωρήθηκε ποτέ… Από τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης Καποδίστρια οι μεγάλες δυνάμεις τραβάγανε την χώρα η κάθε μία στο άρμα της, πράμα που συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.. Από τους λεγόμενους Αγγλόφιλους, Γαλλόφιλους, Ρωσόφιλους περάσαμε στους Βενιζελικούς (ΑΝΤΑΝΤ) – Βασιλικούς (Κεντρικές δυνάμεις) στους Δυτικούς – Κομουνιστές και τώρα στους Μνημονιακούς – Αντιμνημονιακούς….
Αυτό το έθνος πάντα κάπου στοιχιζόταν, οι ελάχιστες φορές που ενώθηκε άλλαξε τη ροή της ιστορίας…
Μέχρι και ο γέρος του Μορέως όταν τον ρωτήσανε τι είναι απάντησε Θεόφιλος (φίλος του Θεού), αυτός αγαπάει μόνο την Ελλάδα, ας ελπίσουμε ότι η σοφία του Γέρου θα μας διαφωτίσει κάποια στιγμή και να μην ζήσουμε άλλα 400 χρόνια σκλαβιάς όχι εδαφικής όπως με τους Οθωμανούς αλλά πνευματικής…
Μακάρι η λέξη ραγιαδισμός να μείνει ως ανάμνηση….
Τιμή και δόξα σε κάθε ελεύθερο άνθρωπο που νιώθει Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Νικηταράς, Μπότσαρης, Τζαβέλας, Μιαούλης, Κανάρης, Πιπίνος, Ματρώζος, Παπαφλέσσας, Υψηλάντης, Καποδίστριας, Βύρωνας, Μπουμπουλίνα, Μαυρογένους…..
Και τρεις ιστορίες για το τέλος
- Η σοφία του Γέρου :
Ο ναύαρχος Χάμιλτον του μίλησε σχετικά με τον βασιλέα που θα χρειάζονταν.
Ο Κολοκοτρώνης του είπε: «Ο βασιλεύς μας (εννοώντας τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο) εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα».
Ο Χάμιλτον τον ρωτάει: "Ποια φρουρά και για ποια φρούρια μιλάς;"
Και απαντάει ο Στρατηγός: «Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά».
- Η Μπουμπουλίνα τιμήθηκε μετά θάνατον με τον βαθμό του ναυάρχου από τους Ρώσους, πράγμα μοναδικό στην παγκόσμια Ιστορία.
- Ο Καποδίστριας ως κυβερνήτης αρνήθηκε να δεχθεί μισθό, όπως επίσης αρνήθηκε χρηματική αποζημίωση από τον Τσάρο για να μην κατηγορηθεί από τους αντιπάλους του για μεροληψία απέναντι στη Ρωσία, ενώ διέθεσε όλη του την περιουσία για τους σκοπούς του κράτους. Ο φάκελος για τη δολοφονία του Καποδίστρια στα βρετανικά αρχεία παραμένει ακόμη απόρρητος.
Του Θάνου Τραμουντάνα πηγή http://sknews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου