“Την επόμενη φορά που κάποιος υποστηρικτής του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου πει ή γράψει σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης πως η φορολόγηση των πλουσίων και η αύξηση των μισθών “σκοτώνει” τις θέσεις εργασίας και την επιχειρηματικότητα, μπορείτε να στέλνετε αυτό το άρθρο”
Με το παραπάνω σχόλιο ξεκινάει το άρθρο του Κάρλ Γκίμπσον στην αμερικάνικη Huffington Post για τα αποτελέσματα της πολιτικής του Μαρκ Ντέιτον, ο οποίος τον Ιανουάριο του 2011 ανέλαβε κυβερνήτης της Μινεσότα (πληθυσμός 5,5 εκ.) με ...
ελλειμματικό προϋπολογισμό ύψους 6,2 δις δολαρίων και ανεργία στο 7%. Ο προκάτοχός του, ο Τιμ Πόλεντι, υποψήφιος του Συντηρητικού Κόμματος, υπερηφανευόταν πως ποτέ δεν αύξηση του φόρους στις επιχειρήσεις. Το μόνο που είχε κάνει για να ενισχύσει τα έσοδα ήταν να αυξήσει τον φόρο στα τσιγάρα κατά 75 σεντ. Όσο για τις θέσεις εργασίας, από το 2003 έως το 2010, αυτές αυξήθηκαν μόλις κατά 6.200.
Στον αντίποδα ο Ντέιτον με την ανάληψη των καθηκόντων του αύξησε το φόρο εισοδήματος από 7,85% έως 9,85% για εισοδήματα πάνω από τις 150.000 δολάρια και για νοικοκυριά με εισόδημα άνω των 250.000 δολαρίων. Τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 2,1 δις. Επίσης συμφώνησε σε αύξηση του κατώτατου μισθού στα 9,5 δολάρια την ώρα από το 2018 και προώθησε νόμο για μισθολογική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών.
Οι Ρεπουμπλικάνοι προεξοφλούσαν για την πολιτική του Ντέιτον: “Θα χαθούν θέσεις εργασίας. Μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις θα κλείσουν ή θα φύγουν”.
Τα αποτελέσματα…
Τελικά μέσα σε μια τετραετία, από το 2011 έως το 2015, οι θέσεις εργασίας αυξήθηκαν κατά 172.000, δηλαδή 165.800 θέσεις εργασίας περισσότερες από αυτές που είχε δημιουργήσει σε μια οκταετία ο Πολέντι. Ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής εισοδήματος στη Μινεσότα είναι ο τέταρτος υψηλότερος στη χώρα, ωστόσο το ποσοστό ανεργίας είναι πλέον το πέμπτο χαμηλότερο στις ΗΠΑ με 3,6%. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της αρμόδιας ομοσπονδιακής υπηρεσίας των ΗΠΑ, το έτος 2012-2013, το μέσο εισόδημα των κατοίκων της Μινεσότα ήταν κατά 10.000 υψηλότερο από το μέσο εισόδημα των αμερικανών. Σήμερα παραμένει ακόμη κατά 8.000 υψηλότερο από το μέσο αμερικανικό εισόδημα.
Μέχρι τα τέλη του 2013 η αύξηση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα ξεπέρασε τα επίπεδα προ κρίσης και η οικονομία της πολιτείας είναι η πέμπτη ταχύτερα αναπτυσσόμενη στις ΗΠΑ. Ακόμη η Μινεσότα, σύμφωνα με το Forbes, είναι η 9η φιλικότερη πολιτεία για τις επιχειρήσεις. Παρά την κινδυνολογία για αποχώρηση επιχειρήσεων και ενίσχυση της φοροδιαφυγής, 6.230 περισσότεροι κάτοικοι της Μινεσότα συμπεριελήφθησαν στα υψηλά εισοδήματα το 2013, μόλις ένα χρόνο μετά την αύξηση της φορολογίας. Τέλος από τον Ιανουάριο του 2015 η Μινεσότα έχει πλεόνασμα 1 δις δολάρια και ο Ντέιτον δεσμεύτηκε να επενδύσει πάνω από το 33% του πλεονάσματος στην εκπαίδευση για αναβάθμιση των δημόσιων σχολείων.
Το συμπέρασμα…
Ο λόγος που ο Ντέιτον άλλαξε ριζικά την οικονομία της Μινεσότα, μετατρέποντάς την σε μια από τις ισχυρότερες οικονομικά πολιτείες των ΗΠΑ βασίζεται στα απλά μαθηματικά, όπως αναφέρει ο Καρλ Γκίμπσον. Η αύξηση της φορολογίας σε αυτούς που μπορούν να πληρώσουν περισσότερα μετατρέπει το έλλειμμα σε πλεόνασμα. Η αύξηση του κατώτατου μισθού αυξάνει το μέσο εισόδημα. Και σε μια περιοχή που η εκπαίδευση ενισχύεται και αποτελεί προτεραιότητα στον προϋπολογισμό και η οικονομική ανάπτυξη είναι από τις υψηλότερες στη χώρα, το μόνο λογικό για τις επιχειρήσεις είναι να παραμείνουν. Είναι επίσημο: Η οικονομική θεωρία “Trickle-down” (*η μη φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων για ανάπτυξη της οικονομίας) είναι ανοησία. Η Μινεσότα το αποδεικνύει μια και καλή. Αν πιστεύετε το αντίθετο κάνετε λάθος.
ΠΗΓΉ http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου