Τα όσα ζούμε αυτές τις μέρες, με τη στοχοποίηση βουλευτών και την αφισοκόλληση στους δρόμους τα είχαμε ζήσει με πολύ έντονο τρόπο τη διετία 2010 - 2012. Οι κρεμάλες, τα πρόσωπα του Παπανδρέου και του Παπακωνσταντίνου κάτω από τη γκιλοτίνα, οι επιγραφές “προδότες”, οι προπηλακισμοί βουλευτών, ο ξυλοδαρμός κάποιων εξ΄αυτών, ήταν για ένα διάστημα καθημερινότητα. Η καταδίκη της βίας, ισοδυναμούσε με συνενοχή. Κάποιοι δεν έλεγαν να καταδικάσουν τη βία από όπου προέρχεται. Μιλούσαν για δίκαιη οργή μιας κοινωνίας. Και για βία, στη βία των μνημονίων.
Λίγα χρόνια μετά και πριν η βουλή διαλυθεί, το 2014, η πολιτική πιάτσα έζησε μια νοσηρή περίοδο φημών, διαρροών και παραφιλολογίας για δήθεν εξαγορά βουλευτών - κυρίως από τους ΑΝΕΛ και τη ΔΗΜΑΡ - που θα στήριζαν την υποψηφιότητα Δήμα. Δεν ξέρω αν το θυμάστε, υπήρχε μια βουλευτής ονόματι Ξουλίδου, που είχε δήθεν δεχθεί πρόταση εξαγοράς μέσω facebook, από έναν άνθρωπο που με το ζόρι είχε λεφτά για να πληρώσει συνδρομή στο ίντερνετ. Το αποκορύφωμα του δράματος, ήταν η δήθεν απόπειρα εξαγοράς του Παύλου Χαϊκάλη, από ένα πρώην στέλεχος των ΑΝΕΛ (!!!) σε μια ιστορία που το μόνο που ίσως θυμόμαστε, είναι το Λάκη Λαζόπουλο να βιντεοσκοπεί τον κωμικό διάλογο. Κάποιοι ανεξάρτητοι που σκέφτονταν να ψηφίσουν Δήμα, δεν το έκαναν υπό το φόβο της γενικής κατακραυγής, μέσα σε ένα κλίμα διαδικτυακού και κοινωνικού κανιβαλλισμού.
Γιατί είναι όλα αυτά σήμερα επίκαιρα; Τώρα που οι κατηγορίες για τους “αργυρώνητους” βουλευτές εκτοξεύεται από την άλλη πλευρά, τώρα που οι αφίσες απεικονίζουν τα πρόσωπα άλλων βουλευτών, κάποιοι ξέχασαν να κάνουν την πολιτική τους αυτοκριτική. Και να δουν πως θέρισαν ό,τι έσπειραν. Και να αντιληφθούν πως το μίσος και η βία, φέρνουν περισσότερο μίσος και περισσότερη βία. Ή έστω να θυμηθούν τα σοφά λόγια του ιστορικού γραμματέα του ΚΚΕ, Χαρίλαου Φλωράκη: “όταν κατουράς στη θάλασσα, θα το βρεις στο αλάτι”.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΑΓΓΗΡΙAΔΗΣ
πηγή https://www.reader.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου