Έχοντας κλείσει ένα χρόνο από την εύρεση του πρώτου ψευτοθετικού στον κοροϊδοϊό δεν μπορούσε παρά η συγκίνηση να είναι διάχυτη. Μέσα στην σπασμένη φωνή του υπουργού, την όντως καταπονημένη από τον μεγάλο αγώνα του (να ανταποκριθεί στα αυστηρά κελεύσματα του αφεντικού) μάθαμε μεταξύ άλλων πως από την τελευταία χρονιά οι θάνατοι από κάθε αιτία αποτελούν πτώση σε πεδίο μάχης, ότι ως διαλλακτικός δεν υψώνει το δάχτυλο στους πολίτες ενώ πλέον είναι όλα τόσο ξεκάθαρα που δεν μπορούμε άλλο να μιλάμε για παράλογες συνωμοσίες. Κι εμείς... Μείναμε σαν τον Θανασάρα να τρώμε από άδεια πιάτα…

Αυτό βέβαια και πάλι δεν μπορεί να διαγράψει τις αλλεπάλληλες θλιβερές ειδήσεις με τις συχνά ως και θανατηφόρες βλάβες που συμβαίνουν στους ανθρώπους πολύ γρήγορα μετά τον εμβολιασμό τους. Kάτι το οποίο δεν είναι προνόμιο μόνο των τωρινών ενέσεων. Όπως και ο πειραματισμός που συμβαίνει αυτή τη στιγμή δεν είναι κάτι πρωτοφανές καθώς από παλαιότερα χρόνια συνήθιζαν να χρησιμοποιούν ανθρώπους για να βγάζουν τα συμπεράσματα τους οι φωστήρες μας.

Βέβαια με αυτά που βλέπουμε αρχίζουμε να διακρίνουμε πως στην κανονικότητα της νεας εποχής που θέλουν να φέρουν μάλλον ο άνθρωπος θα αποτελεί και ινδικό χοιρίδιο επισήμως. Όμως τη στιγμή που η προδοσία της ανθρωπότητας έρχεται συντονισμένα από κάθε θεσμό, εμείς διατηρώντας καθαρό μυαλό ενθυμούμαστε πως για εμας δεν αλλάζει κάτι. Ξέρουμε τι να κάνουμε και Ποιού το Λόγο να ακολουθούμε.