Πρόσφατα σου έγραψα ότι «Οι Έλληνες είναι βαρεμένοι». Νομίζω πως με τα όσα βλέπουμε γύρω μας ίσως και να είναι επιεικής ο χαρακτηρισμός.
Γίνεται ο κακός χαμός αλλά δεν κουνιέται φύλλο. Στα μπιτς μπαρ η Ελλάδα αναστενάζει.
Ακόμη κι αν η πλειοψηφία που είναι εκεί, είναι με λεφτά από γονείς και παππούδες.
Φυσικά, υπάρχουν πολλές κατηγορίες Ελλήνων, που δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι έρχεται.
Πάρε για παράδειγμα τους μενουμευρωπαίους.
Δεν έχουν πάρει χαμπάρι οτι η Ευρώπη διέλυσε.
Εκτός από το Brexit που θα ανάψει φωτιές παντού,όλος ο ευρωπαϊκός Νότος είναι σε οικονομική αποσύνθεση, ενώ σε Αυστρία, Πολωνία, Ουγγαρία και αλλού επανέρχονται με φόρα φαντάσματα του παρελθόντος.
Άλλο παράδειγμα που δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι έρχεται, είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Με την απόλυτη αδυναμία πληρωμής φόρων από τον κόσμο -αλλά και τη γενικότερη διάλυση της οικονομίας με τα κανόνια που σκάνε κι ακόμη δεν αρχίσανε- είναι ζήτημα χρόνου και το κράτος να έχει τεράστια προβλήματα σε θέματα μισθοδοσίας.
Ήδη, φυσικά, έχει κάνει στάση πληρωμών στην υγεία, την παιδεία, τις κοινωνικές υποδομές, στα πάντα.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η νεολαία.
Ως το πιο υγιές και δυναμικό κομμάτι του πληθυσμού, θα έπρεπε πρώτη αυτή να αντιδράει σε όσα συμβαίνουν.
Τίποτα. Αραχτοί. Όλοι πιστεύουν ότι, αφού σπουδάσουν και καλά, θα έχουν ένα λαμπρό μέλλον φεύγοντας στο εξωτερικό.
Όμως, και αυτοί πλανώνται πλάνη οικτρά, καθώς οι οικονομικές και πολιτικές συνθήκες(ίσως και πολεμικές) που θα δημιουργηθούν στην Ευρώπη, δεν θα επιτρέπουν παρά σε ελάχιστους να το πραγματοποιήσουν.
Ακόμη κι αν η πλειοψηφία που είναι εκεί, είναι με λεφτά από γονείς και παππούδες.
Φυσικά, υπάρχουν πολλές κατηγορίες Ελλήνων, που δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι έρχεται.
Πάρε για παράδειγμα τους μενουμευρωπαίους.
Δεν έχουν πάρει χαμπάρι οτι η Ευρώπη διέλυσε.
Εκτός από το Brexit που θα ανάψει φωτιές παντού,όλος ο ευρωπαϊκός Νότος είναι σε οικονομική αποσύνθεση, ενώ σε Αυστρία, Πολωνία, Ουγγαρία και αλλού επανέρχονται με φόρα φαντάσματα του παρελθόντος.
Άλλο παράδειγμα που δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι έρχεται, είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Με την απόλυτη αδυναμία πληρωμής φόρων από τον κόσμο -αλλά και τη γενικότερη διάλυση της οικονομίας με τα κανόνια που σκάνε κι ακόμη δεν αρχίσανε- είναι ζήτημα χρόνου και το κράτος να έχει τεράστια προβλήματα σε θέματα μισθοδοσίας.
Ήδη, φυσικά, έχει κάνει στάση πληρωμών στην υγεία, την παιδεία, τις κοινωνικές υποδομές, στα πάντα.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η νεολαία.
Ως το πιο υγιές και δυναμικό κομμάτι του πληθυσμού, θα έπρεπε πρώτη αυτή να αντιδράει σε όσα συμβαίνουν.
Τίποτα. Αραχτοί. Όλοι πιστεύουν ότι, αφού σπουδάσουν και καλά, θα έχουν ένα λαμπρό μέλλον φεύγοντας στο εξωτερικό.
Όμως, και αυτοί πλανώνται πλάνη οικτρά, καθώς οι οικονομικές και πολιτικές συνθήκες(ίσως και πολεμικές) που θα δημιουργηθούν στην Ευρώπη, δεν θα επιτρέπουν παρά σε ελάχιστους να το πραγματοποιήσουν.
Και φυσικά, μιλάω για πολεμικές συνθήκες, γιατί όχι απλά δεν το αποκλείω, αλλά το βλέπω να έρχεται.
Πιτσιρίκο
Ζούμε σε εποχές που όχι απλά δεν επιτρέπεται η αφασία και ο χαβαλές που επικρατεί, αλλά το αντίθετο· θα έπρεπε να είμαστε, αν όχι ενεργοί πολίτες, τουλάχιστον υποψιασμένοι.
Όμως, η Ελλάδα αναστενάζει στα μπιτς μπαρ και τα ρακάδικα.
Και αυτό μπορεί να φέρει τον «Ερντογάν και πάσης Ελλάδας».
Αλλά και να μη γίνει αυτό, όπως σου έχω υποσχεθεί, «Πιτσιρίκο με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο θα έρθει η ‘ημέρα’ σου».
Το θέμα είναι τι θα γίνει μετά.
Η επόμενη μέρα.
Φιλικά
Σόλων
(Αγαπητέ φίλε, μπορεί και να είναι σοφή η απάθεια και η αφασία των Ελλήνων. Πολεμούν το σύστημα, μην κάνοντας τίποτα. Αν το έκαναν όλοι αυτό, το σύστημα θα είχε καταρρεύσει. Πάντως, τα beach bar και τα ρακάδικα δείχνουν πως οι Έλληνες είναι σε κατάθλιψη, γιατί αυτοί οι χώροι είναι θλιβεροί. Μετά την χρεοκοπία είναι ακόμα πιο θλιβεροί. Τώρα, σοβαρά, σχεδόν εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία, ας παραδεχτούμε επιτέλους πως αυτοί είναι οι Έλληνες. Αυτοί είμαστε, δεν έχει άλλους. Εγώ το έχω παραδεχτεί. Δεν το βάζω κάτω αλλά είμαι υπεύθυνος για τις δικές μου πράξεις, όχι για την αφασία των άλλων. Επίσης, δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι. Δεν ήρθαμε και παρέα, ούτε θα φύγουμε παρέα. Χτες το βράδυ, ανέβηκα στο Λυκαβηττό σε μια από τις εκδηλώσεις για την επέτειο του ΟΧΙ. Στην επιστροφή, γεμάτα τα μπαρ και τα καφέ, από παιδιά με άδειο βλέμμα. Τα καημένα. Νοιάζεσαι πολύ για την επόμενη μέρα και σου ξεφεύγει το σήμερα. Ζούμε την επόμενη μέρα και είναι σαν την χτεσινή. Να είσαι καλά.)
Read more: http://pitsirikos.net
Πιτσιρίκο
Ζούμε σε εποχές που όχι απλά δεν επιτρέπεται η αφασία και ο χαβαλές που επικρατεί, αλλά το αντίθετο· θα έπρεπε να είμαστε, αν όχι ενεργοί πολίτες, τουλάχιστον υποψιασμένοι.
Όμως, η Ελλάδα αναστενάζει στα μπιτς μπαρ και τα ρακάδικα.
Και αυτό μπορεί να φέρει τον «Ερντογάν και πάσης Ελλάδας».
Αλλά και να μη γίνει αυτό, όπως σου έχω υποσχεθεί, «Πιτσιρίκο με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο θα έρθει η ‘ημέρα’ σου».
Το θέμα είναι τι θα γίνει μετά.
Η επόμενη μέρα.
Φιλικά
Σόλων
(Αγαπητέ φίλε, μπορεί και να είναι σοφή η απάθεια και η αφασία των Ελλήνων. Πολεμούν το σύστημα, μην κάνοντας τίποτα. Αν το έκαναν όλοι αυτό, το σύστημα θα είχε καταρρεύσει. Πάντως, τα beach bar και τα ρακάδικα δείχνουν πως οι Έλληνες είναι σε κατάθλιψη, γιατί αυτοί οι χώροι είναι θλιβεροί. Μετά την χρεοκοπία είναι ακόμα πιο θλιβεροί. Τώρα, σοβαρά, σχεδόν εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία, ας παραδεχτούμε επιτέλους πως αυτοί είναι οι Έλληνες. Αυτοί είμαστε, δεν έχει άλλους. Εγώ το έχω παραδεχτεί. Δεν το βάζω κάτω αλλά είμαι υπεύθυνος για τις δικές μου πράξεις, όχι για την αφασία των άλλων. Επίσης, δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι. Δεν ήρθαμε και παρέα, ούτε θα φύγουμε παρέα. Χτες το βράδυ, ανέβηκα στο Λυκαβηττό σε μια από τις εκδηλώσεις για την επέτειο του ΟΧΙ. Στην επιστροφή, γεμάτα τα μπαρ και τα καφέ, από παιδιά με άδειο βλέμμα. Τα καημένα. Νοιάζεσαι πολύ για την επόμενη μέρα και σου ξεφεύγει το σήμερα. Ζούμε την επόμενη μέρα και είναι σαν την χτεσινή. Να είσαι καλά.)
Read more: http://pitsirikos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου