Δεν είναι μόνο οι απίστευτες κυβιστήσεις
που επιβάλλει η απότομη προσγείωση από το «παραμυθάκι» της «κερκίδας»
στη σκληρή πραγματικότητα. Δεν είναι μόνο η ευκολία με την οποία
εγκαταλείπονται οι δήθεν βαθιά εδραιωμένες αριστερές ιδεολογίες. Δεν
είναι μόνο που αρκεί μια θέση στην Περιφέρεια για να επιβεβαιώσει ότι «είναι γλυκό το πιοτό της… εξουσίας».
Είναι που λείπει το τσαγανό, το πολιτικό θάρρος, να παραδεχθείς ότι
αυταπατήθηκες και για τούτο, εξαπάτησες όσους σε ψήφισαν για να φέρεις
ένα άλλο ήθος και ύφος στην περιφερειακή εξουσία.
Η περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου,
στην περασμένη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, στη διάρκεια
του οποίου ψηφίστηκε, με τις γνωστές θλιβερές διαδικασίες, το νέο
Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων, δεν αναμετρήθηκε μόνο με
τις συλλογικότητες που βρέθηκαν απέναντί της, αλλά με την ίδια την
αριστερή συνείδησή της. Και μάλλον βγήκε… κερδισμένη. Εκείνη που
ηττήθηκε οριστικά ήταν η αριστερή συνείδηση.
Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να
φανταστεί κάποιος τι θα συνέβαινε εάν όλα όσα τραγικά έγιναν στη
συγκεκριμένη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου είχαν πρωταγωνιστή
προηγούμενες περιφερειακές Αρχές. Εξάλλου, τα ζήσαμε σε ευρύτερες
διαστάσεις, στο Γραμματικό, στην ΕΡΤ, στο Ελληνικό κ.ο.τ.
Δεν είναι κακό να διαπιστώνεις τις
αυταπάτες σου. Δεν είναι προς θάνατον να συνειδητοποιείς αυτό που έπρεπε
από μικρός να έχεις μάθει μέσα από τη λαϊκή σοφία, δηλαδή ότι «όποιος είναι απέξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει…». Ωστόσο, είναι ανέντιμο πολιτικά να «βαφτίζεις το κρέας ψάρι».
Και σίγουρα είναι τέλειος οπορτουνισμός να καταδικάζεις τη στάση πρώην
«συντρόφων» σου στους κοινωνικούς αγώνες, μόνο και μόνο επειδή τώρα
στρέφονται κατά της δικής σου εξουσίας.
Είπαμε όμως. «Είναι γλυκό το πιοτό της… εξουσίας». Όμως, ας θυμούνται όσοι το καταναλώνουν σε μεγάλες ποσότητες, ότι μεθά άσχημα και προκαλεί… πονοκεφάλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου