Μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 1307/2019 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία κρίθηκε ως συνταγματική η κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, των Ν.Π.Δ.Δ. και των Ο.Τ.Α., αντίστοιχου περιεχομένου αποφάσεις έχουν αρχίσει να εκδίδονται και από τα πρωτοβάθμια διοικητικά δικαστήρια επί αγωγών που είχαν κατατεθεί από δημοσίους και δημοτικούς υπαλλήλους με αίτημα την επιδίκαση των ποσών που είχαν περικοπεί από τις μισθοδοσίες τους για τις ανωτέρω αιτίες. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις κάποιες από αυτές τις αγωγές δεν φτάνουν καν στο ακροατήριο των διοικητικών δικαστηρίων, αλλά απορρίπτονται σε συνεδριάσεις στις οποίες δεν καλούνται οι ενάγοντες. Σε κάποια δικαστήρια, όπως το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιά, η συγκεκριμένη πρακτική φαίνεται ότι είναι εξαιρετικά συνηθισμένη.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Στη διάταξη του ά. 126Α του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας προβλέπεται η δυνατότητα να απορρίπτεται από τον Δικαστή μία αβάσιμη αγωγή χωρίς να κληθούν οι διάδικοι στο ακροατήριο. Κάνοντας χρήση αυτής της διάταξης κάποιοι δικαστές θεωρούν αβάσιμες τις αγωγές για την επιδίκαση των δώρων και του επιδόματος αδείας κρίνοντας ότι αφ’ ης στιγμής το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε επί του ζητήματος της συνταγματικότητας της κατάργησής τους, θεωρώντας αυτή συνταγματική, δεν υπάρχει πλέον ανάγκη επί της ουσίας εξέτασής τους. Με αυτό τον τρόπο οδηγούνται σε απόρριψη αυτών των αγωγών με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς να δοθεί η δυνατότητα στους ενάγοντες υπαλλήλους να εκθέσουν τις απόψεις τους στο ακροατήριο.
Είναι, λοιπόν, σαφές ότι μετά την έκδοση της ανωτέρω απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια αντιμετωπίζουν τις ενώπιόν τους εκκρεμείς αγωγές ως προφανώς αβάσιμες και απορρίπτουν αυτές, δεσμευόμενα ως προς αυτή τους την κρίση από την απόφαση περί συνταγματικότητας της υποπαρ. Γ.1. της παρ. Γ. του ν. 4093/2012.
Όπως φαίνεται, πλέον η μόνη ελπίδα των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα να λάβουν τα δώρα και το επίδομα αδείας που έχουν καταργηθεί μπορεί να έλθει από τα πολιτικά δικαστήρια, στα οποία έχουν προσφύγει οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα με σχέσεις ιδιωτικού δικαίου (ΙΔΑΧ και ΙΔΟΧ). Και τούτο διότι έως σήμερα δεν έχει κριθεί το ζήτημα της συνταγματικότητας της κατάργησης δώρων και επιδόματος αδείας από τον Άρειο Πάγο, δηλαδή το Ανώτατο Πολιτικό Δικαστήριο. Συνεπώς, η μόνη ελπίδα ώστε να αλλάξει η νομολογία που φαίνεται να παγιώνεται σχετικά με το ζήτημα είναι να υπάρξει μία αντίθετη κρίση από τον Άρειο Πάγο, όταν οδηγηθεί ενώπιόν του μία αντίστοιχη υπόθεση.
πηγή https://www.epoli.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου