Για ποιο λόγο να δώσει κάποιος μερικές δεκάδες εκατομμύρια, για να αγοράσει μια τηλεοπτική άδεια στην χρεοκοπημένη Ελλάδα του 2016, ενώ γνωρίζει πως οι Έλληνες -κάθε μέρα όλο και περισσότεροι- γυρνάνε την πλάτη στην τηλεόραση;
Για τον ίδιο λόγο που κάποιος αγοράζει μια δημοφιλή ποδοσφαιρική ομάδα.
Για ασπίδα.
Δεν είναι κανένα μυστικό πως οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί -στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο- ανήκουν σε ζάπλουτους επιχειρηματίες.
Φυσικά, αυτοί οι επιχειρηματίες δεν περιμένουν να βγάλουν χρήματα από τα τηλεοπτικά κανάλια -ούτε, βέβαια, επιθυμούν να προσφέρουν ενημέρωση- αλλά τα χρησιμοποιούν για να προωθήσουν τις άλλες δουλειές τους, για να κάνουν τα πολιτικά τους παιχνίδια και για να κρατάνε μακριά τους την Δικαιοσύνη.
Αυτό το ρόλο έπαιζαν παλιότερα στην Ελλάδα και οι εφημερίδες αλλά πια οι εφημερίδες έχουν περάσει -μάλλον οριστικά- στο περιθώριο.
Το αχανές και άναρχο Διαδίκτυο δεν προσφέρεται για παιχνίδια επιρροής, ενώ στο Διαδίκτυο αφενός δεν υπάρχουν παθητικοί τηλεθεατές και αφετέρου οι παίκτες είναι πάρα πολλοί για να μπορέσεις να τους ελέγξεις.
Επίσης, οι χρήστες του Διαδικτύου απομακρύνονται από την τηλεόραση γιατί αλλάζει εντελώς η φιλοσοφία τους.
Είναι τέτοιο το κράξιμο που τρώνε οι τηλεδημοσιογράφοι και οι τηλεοπτικοί «αστέρες» στα social media, που είναι απορίας άξιον πώς οι καναλάρχες πληρώνουν τόσο ανυπόληπτους ανθρώπους.
Φυσικά, η τηλεόραση χρειάζεται και «κρέας», για να γεμίσουν οι τηλεοπτικές ώρες. Ε, όλοι αυτοί είναι το κρέας.
Το πρόγραμμα των τηλεοπτικών καναλιών στην Ελλάδα -αν δεχτούμε πως υπάρχει πρόγραμμα-, είναι θλιβερό.
Μόνο για πολύ γέρους, ανήμπορούς και καθυστερημένους.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως το άθλιο τηλεοπτικό πρόγραμμα έγινε ακόμα πιο άθλιο μετά την χρεοκοπία της χώρας.
Ούτε είναι τυχαίο πως δεν υπάρχουν νέα λαμπερά πρόσωπα στην τηλεόραση.
Ένας άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του δεν πάει να εμφανιστεί σε αυτή την τηλεόραση. Οπότε, απομένουν οι παλιές πoυτάνες και διάφοροι χαζοχαρούμενοι, πρόθυμοι να γίνουν ακόμα πιο γελοίοι από όσο ήδη είναι.
Φυσικά, κάποιοι καναλάρχες θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν το τηλεοπτικό προϊόν τους, γιατί, διαφορετικά, δεν θα τους βλέπει κανείς και δεν θα έχουν καλή ασπίδα.
Οπότε, θα ρίξουν χρήματα.
Για ασπίδα.
Δεν είναι κανένα μυστικό πως οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί -στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο- ανήκουν σε ζάπλουτους επιχειρηματίες.
Φυσικά, αυτοί οι επιχειρηματίες δεν περιμένουν να βγάλουν χρήματα από τα τηλεοπτικά κανάλια -ούτε, βέβαια, επιθυμούν να προσφέρουν ενημέρωση- αλλά τα χρησιμοποιούν για να προωθήσουν τις άλλες δουλειές τους, για να κάνουν τα πολιτικά τους παιχνίδια και για να κρατάνε μακριά τους την Δικαιοσύνη.
Αυτό το ρόλο έπαιζαν παλιότερα στην Ελλάδα και οι εφημερίδες αλλά πια οι εφημερίδες έχουν περάσει -μάλλον οριστικά- στο περιθώριο.
Το αχανές και άναρχο Διαδίκτυο δεν προσφέρεται για παιχνίδια επιρροής, ενώ στο Διαδίκτυο αφενός δεν υπάρχουν παθητικοί τηλεθεατές και αφετέρου οι παίκτες είναι πάρα πολλοί για να μπορέσεις να τους ελέγξεις.
Επίσης, οι χρήστες του Διαδικτύου απομακρύνονται από την τηλεόραση γιατί αλλάζει εντελώς η φιλοσοφία τους.
Είναι τέτοιο το κράξιμο που τρώνε οι τηλεδημοσιογράφοι και οι τηλεοπτικοί «αστέρες» στα social media, που είναι απορίας άξιον πώς οι καναλάρχες πληρώνουν τόσο ανυπόληπτους ανθρώπους.
Φυσικά, η τηλεόραση χρειάζεται και «κρέας», για να γεμίσουν οι τηλεοπτικές ώρες. Ε, όλοι αυτοί είναι το κρέας.
Το πρόγραμμα των τηλεοπτικών καναλιών στην Ελλάδα -αν δεχτούμε πως υπάρχει πρόγραμμα-, είναι θλιβερό.
Μόνο για πολύ γέρους, ανήμπορούς και καθυστερημένους.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως το άθλιο τηλεοπτικό πρόγραμμα έγινε ακόμα πιο άθλιο μετά την χρεοκοπία της χώρας.
Ούτε είναι τυχαίο πως δεν υπάρχουν νέα λαμπερά πρόσωπα στην τηλεόραση.
Ένας άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του δεν πάει να εμφανιστεί σε αυτή την τηλεόραση. Οπότε, απομένουν οι παλιές πoυτάνες και διάφοροι χαζοχαρούμενοι, πρόθυμοι να γίνουν ακόμα πιο γελοίοι από όσο ήδη είναι.
Φυσικά, κάποιοι καναλάρχες θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν το τηλεοπτικό προϊόν τους, γιατί, διαφορετικά, δεν θα τους βλέπει κανείς και δεν θα έχουν καλή ασπίδα.
Οπότε, θα ρίξουν χρήματα.
Τα χρήματα -αρκεί να είναι πολλά- είναι ο μόνος λόγος να δουλέψεις
στην ελληνική τηλεόραση (σ.σ. Τα περισσότερα χρήματα από την ημέρα που
ξεκίνησα να γράφω, τα έβγαλα από την τηλεόραση, αν και δούλεψα για μικρό
χρονικό διάστημα και όχι τις «χρυσές εποχές».)
Οι Έλληνες καναλάρχες ηττήθηκαν οριστικά στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015.
Όλοι μαζί με μια φωνή -για την ακρίβεια, με κραυγές και ουρλιαχτά- στήριξαν το ΝΑΙ, και έφαγαν την απόλυτη ήττα.
Κάποιοι καναλάρχες αντιλήφθηκαν πως η τηλεόραση δεν τους βοηθάει πια και την εγκατέλειψαν.
Ουσιαστικά, όλοι οι καναλάρχες το έχουν αντιληφθεί αυτό αλλά κάποιοι είναι πολύ «ανοικτοί» και εκτεθειμένοι, οπότε χρειάζονται ένα τηλεοπτικό κανάλι για προστασία.
Το σόου με τις τηλεοπτικές άδειες δεν έχει τελειώσει ακόμα.
Ακολουθούν προσφυγές, δίκες, φωνές, κατάρες και άλλα τέτοια.
Αυτό θα είναι ουσιαστικά το νέο πρόγραμμα των τηλεοπτικών καναλιών.
Ο απόλυτος ιδρυματισμός. Εμείς, εμείς και εμείς. Και ξαφνικά, οι εργαζόμενοι στα κανάλια πιστεύουν πως το κανάλι τους είναι όλος ο κόσμος. Δεν είναι. Και δεν αφορά και κανέναν.
Πάμε λοιπόν για το σόου με τους ολιγάρχες και τα κανάλια τους.
Στην υποδουλωμένη Ελλάδα -χωρίς Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, παρόν και μέλλον-, αφού δεν θέλουμε να αντιδράσουμε για όλα αυτά που διαλύουν τις ζωές μας, ας διασκεδάσουμε με τις κόντρες των ολιγαρχών.
Επιστροφή στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’50 και στο συμπέρασμα πολλών ελληνικών ταινιών της εποχής:
«Τι περνάνε κι αυτοί οι πλούσιοι.»
Οι Έλληνες καναλάρχες ηττήθηκαν οριστικά στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015.
Όλοι μαζί με μια φωνή -για την ακρίβεια, με κραυγές και ουρλιαχτά- στήριξαν το ΝΑΙ, και έφαγαν την απόλυτη ήττα.
Κάποιοι καναλάρχες αντιλήφθηκαν πως η τηλεόραση δεν τους βοηθάει πια και την εγκατέλειψαν.
Ουσιαστικά, όλοι οι καναλάρχες το έχουν αντιληφθεί αυτό αλλά κάποιοι είναι πολύ «ανοικτοί» και εκτεθειμένοι, οπότε χρειάζονται ένα τηλεοπτικό κανάλι για προστασία.
Το σόου με τις τηλεοπτικές άδειες δεν έχει τελειώσει ακόμα.
Ακολουθούν προσφυγές, δίκες, φωνές, κατάρες και άλλα τέτοια.
Αυτό θα είναι ουσιαστικά το νέο πρόγραμμα των τηλεοπτικών καναλιών.
Ο απόλυτος ιδρυματισμός. Εμείς, εμείς και εμείς. Και ξαφνικά, οι εργαζόμενοι στα κανάλια πιστεύουν πως το κανάλι τους είναι όλος ο κόσμος. Δεν είναι. Και δεν αφορά και κανέναν.
Πάμε λοιπόν για το σόου με τους ολιγάρχες και τα κανάλια τους.
Στην υποδουλωμένη Ελλάδα -χωρίς Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, παρόν και μέλλον-, αφού δεν θέλουμε να αντιδράσουμε για όλα αυτά που διαλύουν τις ζωές μας, ας διασκεδάσουμε με τις κόντρες των ολιγαρχών.
Επιστροφή στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’50 και στο συμπέρασμα πολλών ελληνικών ταινιών της εποχής:
«Τι περνάνε κι αυτοί οι πλούσιοι.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου