Από την Ελισάβετ Νικολαίδη*
Γιε μου, (όχι)
Αγαπητέ μου γιε, (σίγουρα)
Δε γνωριζόμαστε. Καθόλου για την ακρίβεια. Αν και έτυχε μερικές φορές να νιώσω το χαμόγελο σου μέσα μου, αν και πολλοί επέμεναν ότι θα είσαι κορίτσι. Εγώ ήμουν σίγουρη ότι θα είσαι εσύ. Ο γιός μου. Σε ξέρω από την ώρα που γεννήθηκα.
Ένας λιγνόκορμος, φευγάτος πιτσιρικάς με τα μάτια μου και τα φρύδια μου, που θα μου ξέφευγες γελώντας την ώρα του φαγητού και του μπάνιου και ‘γω θα σε έπαιρνα στο κατόπι. Έτσι κάνουν τα μεγάλα και τα ατόφια στη ζωή της μάνας σου: ξεφεύγουν γελώντας κι εκείνη τρέχει ξωπίσω τους για να τα ταΐσει, να τα πλύνει και να τα αποκοιμίσει στο καθαρό τους κρεβάτι. Όλα σε τάξη, όλα υπό μελέτη και στοχασμό. Όσο για να φανούν χύμα.
Μην κοιτάς που ήρθες εσύ και μου τα έκανες μαντάρα. Να, κοίτα, τις ώρες που ξόδεψα να σε παρηγορώ, θα μπορούσα να δούλευα, να καθάριζα, να σιδέρωνα, να διάβαζα, να έλουζα τα μαλλιά μου ή να έκανα έρωτα με τον πατέρα σου ή κάποιον άλλο άντρα. Αντί να σε κανακεύω με τις ώρες και τις αγκαλιές, θα μπορούσα να βγω για ψώνια με τις φίλες μου, να τρέξω στο μαραθώνιο ή να βάψω τα νύχια μου. Μια φορά που ανέβασες πυρετό; Με περίμεναν για μια διάλεξη. Δεν πήγα, μόνο και μόνο γιατί ήθελα να είμαι μαζί σου τη στιγμή που θα γινόσουν καλά. Γιατί θα ήταν δικό μου επίτευγμα το να γίνεις καλά. Μερικές φορές σε θεωρώ κι εσένα δικό μου επίτευγμα, αλλά συνέρχομαι αμέσως. Κανείς δεν είναι επίτευγμα ή δημιούργημα ή κτήμα κανενός. Και αυτό θα σου το λέω πάντα. Δεν είσαι μόνο δικό μου παιδί, είσαι παιδί του κόσμου και ο Κόσμος είναι παιδί δικό σου. Να το συλλάβεις στην ώρα του, γιέ μου. Να το αναθρέψεις σωστά και να το δώσεις εκεί που ανήκει.
Δε θα σου πω ποτέ «να είσαι καλό παιδί». Δε με ενδιαφέρει να είσαι καλό παιδί από υποταγή ή από υπακοή. Με ενδιαφέρει να είσαι ελεύθερος να αγαπάς. Ονειρεύομαι τη στιγμή που θα βάλεις σκουλαρίκι ή θα χτυπήσεις τατουάζ- μετά τα δεκατρία είσαι ελεύθερος και για τα δυο- και να μου πεις «το ‘κανα για γκόμενα» ή γκόμενο ρε, δε με νοιάζει. Με νοιάζει να είσαι ωραίος, χαβαλετζής, καλός φίλος, πιστός άνθρωπος. Πιστός σε σένα, στις ιδέες σου, με νοιάζει να είσαι και λίγο θυμωμένος. Κάτι θα βρεις εσύ, να θυμώσεις, γιος μου είσαι.