“Πρέπει να τελειώσει η συνεδρίαση μέχρι τις δυόμιση – τρεις παρά είκοσι,
τέσσερις η ώρα πετάω.(…) Είμαι η μοναδική προεδρεύουσα άρα
καταλαβαίνετε…”
Μαρία Κόλλια – Τσαρουχά, βουλευτής ΑΝ.ΕΛ., Στ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.
“Είμαι η μοναδική προεδρεύουσα”. Έπρεπε να συνεχίσει και να πει “που απέμεινε στη Βουλή, διότι την έχουμε όλοι γραμμένη και οι υπόλοιποι την έχουν κοπανήσει επειδή έτσι γούσταραν”. Άλλοι την κοπάνησαν για τις διακοπές του Πάσχα στα χωριά τους, άλλοι θα είναι γύρω από τη Βασίλισσά τους ελπίζοντας να τους πιάσει κάποιο πλάνο 10 μέτρα πίσω από τη Μέρκελ.
(Απορώ γιατί δεν όρισαν αργία τη σημερινή ημέρα για να τελειώνει η υποκρισία. Ούτως ή άλλως τα πάντα στρέφονται γύρω από τη Μέρκελ).
Αυτή, λοιπόν, είναι η Βουλή. Αυτή ήταν πάντα. Σήμερα, απλώς, είναι χειρότερη από ποτέ. Όταν όμως ακουγόταν το “να καεί το μπουρδέλο η Βουλή” ανατρίχιαζαν για την προσβολή της “ιερότητας της Βουλής” όλοι οι τσάτσοι των ΜΜΕ, όλοι οι βουλευτές, όλοι οι πρωθυπουργικοί λακέδες, όλο το χαφιεδολόι του Μαξίμου.
Ελπίζω σύντομα να ακουστεί το ίδιο σύνθημα από το στόμα περισσότερων ανθρώπων. Άλλωστε, δικαιολόγησε το συγκεκριμένο σύνθημα ο παθιασμένος ρήτορας Βενιζέλος – δίχως φυσικά να το αντιλαμβάνεται – κατά την υπεράσπισή του στο πρόσωπο του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στη διάρκεια της συζήτησης για πρόταση μομφής εναντίον του προέδρου της Βουλής.
Ο παθιασμένος ρήτορας είχε ανέβει στο βήμα του “Ναού” και γλείφοντας τα χειλάκια του όπως κάνει πάντα πριν πει κάτι που θεωρεί πολύ έξυπνο, την αμόλησε: “Άρα, λοιπόν, βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε έναν άλλο, νέο θεσμικό παραλογισμό. Κατηγορούμε τον Πρόεδρο της Βουλής, όχι προσωπικά, αλλά θεσμικά. Πρόταση μομφής κατά θεσμού δεν υπάρχει. Υπάρχει πρόταση μομφής κατά του προσώπου που δεν επιτελεί ορθά το θεσμικό του ρόλο, έτσι δεν είναι; Οι θεσμοί είναι παγερά αδιάφοροι. Οι θεσμοί επικοινωνούν με την ιστορία. Τα πρόσωπα επικοινωνούν με τους πολίτες, με την κοινωνία και με τους συνομιλητές τους, όταν καταλαβαινόμαστε επί τη βάσει των κανόνων της κοινής λογικής”.
Με αυτή ακριβώς την κοινή λογική, λοιπόν, ο κόσμος που φώναζε “να καεί το μπουρδέλο η Βουλή” δεν αναφερόταν στο θεσμό της Βουλής, ούτε στο κτίριο της Βουλής το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι αρκετά όμορφο και το αδικεί η μετατροπή του σε αφοδευτήριο των τροϊκανών.
Από τη μία πλευρά ο Βενιζέλος ένιωθε αποστροφή και αηδία “μπροστά στην προσβολή του κορυφαίου θεσμού της δημοκρατίας” κι από την άλλη ομολογεί ότι προσβολή “κατά θεσμού δεν υπάρχει”! Ο γνωστός μετρ της λαμογιάς του Λόγου.
Ασχολούμαι με τα μικρά, τα ελάχιστα και τα άνευ σημασίας, τέτοια μέρα που υπάρχει το “κορυφαίο γεγονός της επίσκεψης Μέρκελ” και της εξόδου στις αγορές. Η Μέρκελ, όμως, θα φύγει και οι αγορές λίαν συντόμως θα μας ξαναρίξουν στην πτώχευση. Με τους Βενιζέλους θα μείνουμε, με τους Σαμαράδες και με μία Βουλή που πρέπει να κλείσει γιατί ξεκινούν οι διακοπές των βουλευτών, των προέδρων και των αντιπροέδρων. Αυτοί θα μείνουν για να μας θάψουν.
Μαρία Κόλλια – Τσαρουχά, βουλευτής ΑΝ.ΕΛ., Στ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.
“Είμαι η μοναδική προεδρεύουσα”. Έπρεπε να συνεχίσει και να πει “που απέμεινε στη Βουλή, διότι την έχουμε όλοι γραμμένη και οι υπόλοιποι την έχουν κοπανήσει επειδή έτσι γούσταραν”. Άλλοι την κοπάνησαν για τις διακοπές του Πάσχα στα χωριά τους, άλλοι θα είναι γύρω από τη Βασίλισσά τους ελπίζοντας να τους πιάσει κάποιο πλάνο 10 μέτρα πίσω από τη Μέρκελ.
(Απορώ γιατί δεν όρισαν αργία τη σημερινή ημέρα για να τελειώνει η υποκρισία. Ούτως ή άλλως τα πάντα στρέφονται γύρω από τη Μέρκελ).
Αυτή, λοιπόν, είναι η Βουλή. Αυτή ήταν πάντα. Σήμερα, απλώς, είναι χειρότερη από ποτέ. Όταν όμως ακουγόταν το “να καεί το μπουρδέλο η Βουλή” ανατρίχιαζαν για την προσβολή της “ιερότητας της Βουλής” όλοι οι τσάτσοι των ΜΜΕ, όλοι οι βουλευτές, όλοι οι πρωθυπουργικοί λακέδες, όλο το χαφιεδολόι του Μαξίμου.
Ελπίζω σύντομα να ακουστεί το ίδιο σύνθημα από το στόμα περισσότερων ανθρώπων. Άλλωστε, δικαιολόγησε το συγκεκριμένο σύνθημα ο παθιασμένος ρήτορας Βενιζέλος – δίχως φυσικά να το αντιλαμβάνεται – κατά την υπεράσπισή του στο πρόσωπο του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στη διάρκεια της συζήτησης για πρόταση μομφής εναντίον του προέδρου της Βουλής.
Ο παθιασμένος ρήτορας είχε ανέβει στο βήμα του “Ναού” και γλείφοντας τα χειλάκια του όπως κάνει πάντα πριν πει κάτι που θεωρεί πολύ έξυπνο, την αμόλησε: “Άρα, λοιπόν, βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε έναν άλλο, νέο θεσμικό παραλογισμό. Κατηγορούμε τον Πρόεδρο της Βουλής, όχι προσωπικά, αλλά θεσμικά. Πρόταση μομφής κατά θεσμού δεν υπάρχει. Υπάρχει πρόταση μομφής κατά του προσώπου που δεν επιτελεί ορθά το θεσμικό του ρόλο, έτσι δεν είναι; Οι θεσμοί είναι παγερά αδιάφοροι. Οι θεσμοί επικοινωνούν με την ιστορία. Τα πρόσωπα επικοινωνούν με τους πολίτες, με την κοινωνία και με τους συνομιλητές τους, όταν καταλαβαινόμαστε επί τη βάσει των κανόνων της κοινής λογικής”.
Με αυτή ακριβώς την κοινή λογική, λοιπόν, ο κόσμος που φώναζε “να καεί το μπουρδέλο η Βουλή” δεν αναφερόταν στο θεσμό της Βουλής, ούτε στο κτίριο της Βουλής το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι αρκετά όμορφο και το αδικεί η μετατροπή του σε αφοδευτήριο των τροϊκανών.
Από τη μία πλευρά ο Βενιζέλος ένιωθε αποστροφή και αηδία “μπροστά στην προσβολή του κορυφαίου θεσμού της δημοκρατίας” κι από την άλλη ομολογεί ότι προσβολή “κατά θεσμού δεν υπάρχει”! Ο γνωστός μετρ της λαμογιάς του Λόγου.
Ασχολούμαι με τα μικρά, τα ελάχιστα και τα άνευ σημασίας, τέτοια μέρα που υπάρχει το “κορυφαίο γεγονός της επίσκεψης Μέρκελ” και της εξόδου στις αγορές. Η Μέρκελ, όμως, θα φύγει και οι αγορές λίαν συντόμως θα μας ξαναρίξουν στην πτώχευση. Με τους Βενιζέλους θα μείνουμε, με τους Σαμαράδες και με μία Βουλή που πρέπει να κλείσει γιατί ξεκινούν οι διακοπές των βουλευτών, των προέδρων και των αντιπροέδρων. Αυτοί θα μείνουν για να μας θάψουν.
πηγή kartesios.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου