Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...: Ερωτική εξομολόγηση.

Θέλω να ΄μαι μαζί σου.

Εκεί στην άκρη της γης, πίσω απ΄τον ήλιο, πίσω από τους ανθρώπους. Όπου και να πας θα σε ακολουθήσω. Όπου και να χτίσεις στο σπίτι σου, εκεί θα γίνω πέτρα να το στεριώσω. Σε όποιο δέντρο και να ξαποστάσεις εκεί θα σου δώσω την σκιά μου. 

Θα έρθω έστω και αν εσύ με διώξεις. Όχι επειδή δεν θα μ΄ αγαπάς, αλλά επειδή θα μ΄αγαπάς πολύ.

Γιατί εσύ είσαι το φως, εσύ ο ήλιος, εσύ τα τραγούδια. Εσύ με έφερες πίσω στην γη, εσύ μου έμαθες να πετάω. Εσύ μου έμαθες να γελώ χωρίς ενοχές, μου έμαθες να ζω χωρίς αύριο.

Δεν θα κάνω πίσω, δεν έκανα ποτέ πίσω. 

Και ας το πλήρωσα πολύ ακριβά. Το κέρδισα σε χρόνια, το κέρδισα σε καρδιά. 

Και όταν πάλι θα κουραστώ, την ίδια στιγμή θα γίνω φωτιά και θα κάψω την συνήθεια. 

Ότι και να γίνει, ο κόσμος να χαλάσει, έτσι θα σε κοιτάζω, σαν να μην σε είχα πότε, με τέτοιο πόθο. Και ας είσαι ολότελα δικός μου.

Μη μου φοβηθείς τώρα. Δεν φοβήθηκες ποτέ. Θα έρθω μαζί σου. Στα μεγάλα και στα μικρά. Στον καφέ και στο φαΐ. Στη βεράντα και στο υπόγειο. Σε κάθε εποχή, σε κάθε κρύο, σε κάθε ζέστη.

Γιατί εγώ ξέρω ν΄αγαπώ, ξέρω να χάνω. Ξέρω να ξυπνάω σε αδειανό κρεβάτι, ξέρω να τρώω ξερό ψωμί, ξέρω να βλέπω μόνη μου το φεγγάρι. Δεν ωφελεί όμως η μοναξιά, αν δεν τελειώσει κάποια στιγμή. 

Δεν θα πεθάνουμε ποτέ. Κανένας που αγάπησε τόσο δεν πέθανε. Θα ζήσουμε για πάντα. Σε πείσμα των καιρών που θέλουν τους ανθρώπους χώρια. 

Μα κανείς, ποτέ κανείς δεν όρισε την σκέψη. Κανένας βασιλιάς, κανένας Θεός. Κανείς δεν θα μπορέσει να με κάνει να σ΄αγαπώ λιγότερο. Ούτε και συ, μα ούτε καν εγώ.

Η μοναδική εξουσία που δεν ανατρέπεται είναι η αγάπη.

Όπου και να βρεθείς θα σε πάρω μαζί μου. Μέσα μου. Πάνω μου. Για πάντα.

Γιατί το μόνο που θέλω είναι να είμαι μαζί σου.

Και είμαι.

πηγή  http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/