Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...: Ο έρωτας στα χρόνια των προϋποθέσεων.

Συζήτηση με τον άντρα μου.

(Γενικώς συζητάμε πολύ κοινωνικά θέματα)

Μ - Πιστεύεις ότι ο έρωτας περνάει κρίση και επηρεάζετε από την οικονομική κρίση;

Γ - Φυσικά. Όταν ο άλλος δεν έχει λεφτά σκέφτεται άλλα πράγματα και όχι τον έρωτά.

Μ - Εννοείς για να κάνεις οικογένεια ή να συζήσεις με τον άλλον;

Γ - Νια, γενικώς για να ξεκινήσεις κάποια κατάσταση.

Μ - Δηλαδή χρειάζεται λεφτά για να ζήσεις ένα μεγάλο παθιασμένο έρωτα;

Γ - Στην αρχή ναι. Πως θα την βγάλει για φαγητό, για ποτό;

Μ - Μα ο έρωτας μπορεί να υπάρξει παντού. Μπορείς να κάτσεις στην αμμουδιά και να κοιτάς απλά τη θάλασσα.

(Και όπως πάντα στις συζητήσεις μας μου λέει κάτι, με αφοπλίζει και μου δίνει αφορμή για ανάρτηση) 

Γ - Και που θα βρεις τέτοια γκόμενα;;;

Και έτσι συνειδητοποιώ για άλλη μια φορά πόσο έχει χαθεί το πάθος του έρωτα. Βέβαια το βλέπω και γύρω μου. Από γνωστούς. Που βγάζουν τα κομπιουτεράκια για να μετρήσουν πόσο κοστίζει ο έρωτας. Ένα σπίτι, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, σούπερ. Και φεύγει κάθε ερωτική επιθυμία, κάθε διάθεση για σεξ.

Δεν τα βλέπω μόνο ρομαντικά. Το ξέρω ότι αυτά δεν μπορείς να τα αποφύγεις όταν θες να κάνεις οικογένεια. Μα εγώ δεν μιλάω τόσο για αυτό. Η οικογένεια είναι ένα φυσικό επακόλουθο του έρωτα και βασική της προϋπόθεση, αλλά η οικογένεια δεν είναι προϋπόθεση για τον έρωτα.

Και βλέπω ανθρώπους που φοβούνται να ερωτευτούν, να παθιαστούν, να λιώσουν. Γιατί έχουν στο μυαλό τους προϋποθέσεις, που είναι πλέον δύσκολο να ευοδωθούν. 

Επίσης η κρίση σε πολλούς έβγαλε ένα εαυτό άσχημο. Που κρυβόταν στα χρόνια της ευημερίας. Μια πλευρά εγωιστική, μικροπρεπής και μικρόψυχη. Όλοι ανασφαλείς, μυγιάγγιχτοι και απρόσιτοι. Κτητικοί και καταπιεστικοί. Ζητάμε πολλά από τον άλλον. Απαιτούμε παραπάνω απ΄ότι χρειαζόμαστε. Πράγματα που δεν έχουν καμιά σχέση με το πάθος, το δόσιμο, την ηδονή. Και εκεί ο έρωτας δεν έχει θέση. Ευτελίζεται. Ούτε καν το σεξ. Άσχετα αν το χαραμίζουμε με εφήμερες σχέσεις.
Με τέτοια χαρακτηριστικά θα αρχίσουμε πάλι να παντρευόμαστε από συμφέρον. Το φτωχοκόριτσο θα προξενεύεται με τον πλούσιο μεσόκοπο, ο νεαρός θα ντρέπεται που δεν έχει καλή δουλειά για να φλερτάρει. Και θα ζούμε ζωές κενές, πιο κενές από τώρα.

Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που απλά συμβαίνει. Χωρίς να το καταλάβεις, χωρίς να ρωτήσει, χωρίς εξήγηση. Δεν είναι σαν την φιλία που την επιλέγεις, δεν είναι σαν την μητρική αγάπη που υπάρχει μετά από την γέννηση. Είναι κάτι ουρανοκατεύατο. Σχεδόν θαύμα.

Ο έρωτας θα σώσει αυτόν το κόσμο. Και αν οι άνθρωποι σταματήσουν να ερωτεύονται, να παθιάζονται, να ζουν τον μεγάλο - έστω και ανεκπλήρωτο - έρωτα, τότε έχουμε θα χαθεί, θα έχουμε κάνει τον κύκλο μας.

Αφεθείτε γαμώτο. Ερωτευτείτε. Κλάψτε, πονέστε, πετάξτε στα σύννεφα, πέστε στα πατώματα. Χωρίς υπολογισμούς, χωρίς να νιώθετε ότι υπάρχει αύριο. Εσείς οι άντρες φλερτάρετε... και 'σεις οι γυναίκες μη σνομπάρετε.
Ζήστε.

σ.σ. Η φωτογραφία είναι από μια ερημική παραλία της Κάριανης Καβάλας, που έτσι απλά καθόμασταν και κοιτούσαμε τη θάλασσα.
.πηγή http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/